Συκοφάντες και παπαγαλάκια

Υπηρετώ την δημοσιογραφία από το 1950, εξήντα ολόκληρα χρόνια, από τα οποία τα περισσότερα ήταν και είναι δύσκολα για το λειτούργημά μας, για τους δημοσιογράφους και γενικότερα για τον κόσμο ολόκληρο.
Προσπάθησα και πιστεύω πως το πέτυχα, να συμβάλω στο έργο της ενημέρωσης των πολιτών, με συνέπεια, με σεβασμό στην αλήθεια, με αφοσίωση στο καθήκον, με αυστηρή τήρηση των δεοντολογικών κανόνων, με ανθρωπισμό και με απόλυτη συναδελφική αλληλεγγύη.
Είδα και γνώρισα πολλά στις έξι δεκαετίες της δημοσιογραφικής μου σταδιοδρομίας, την τελευταία όμως περίοδο, τα τελευταία χρόνια, η άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος – λειτουργήματος από ορισμένους δημοσιογράφους ή δήθεν δημοσιογράφους με έχει προβληματίσει σοβαρά για να μη πω πως με έχει απογοητεύσει. Μου έχει προκαλέσει μαύρες σκέψεις για το μέλλον της δημοσιογραφίας, όπως αυτή ασκείται από τους ορισμένους αδίστακτους αριβίστες που προαναφέρω.
Τα μεσημεριάτικα προγράμματα μερικών καναλιών στα οποία ενίοτε παίρνουν μέρος και δημοσιογράφοι και μάλιστα σε ρόλους πρωταγωνιστικούς, τόσο από πλευράς δομής, όσο και περιεχομένου, είναι ότι χειρότερο μπορεί να δώσει η τηλεόραση, ιδιαίτερα δε στο νεανικό τηλεοπτικό κοινό.
Ανεπίτρεπτο κουτσομπολιό, κους – κους που ξεπερνά κάθε όριο, παραβίαση προσωπικών δεδομένων, βάρβαρη, βάναυση προσβολή της προσωπικότητας ατόμων που βλέπουν τις κάμερες να εισβάλουν στην οικογένεια τους, απίθανους παράγοντες των εκπομπών να μπαίνουν στο σπίτι τους, στην κρεβατοκάμαρά τους και να βγάζουν στη φόρα, σε κοινή θέα τα οικογενειακά τους, τα ιδιαίτερά τους, τα μυστικά και τα απόρρητά τους.
Τι ξετσιπωσιά, τι προστυχιά!
Φτάσανε στο σημείο να στείλουν στο ψυχιατρείο γνωστή καλλιτέχνιδα και εσχάτως να προβάλουν τις δραστηριότητες της Τζούλιας σε εκατομμύρια τηλεθεατές, σε νοικοκυρές και νοικοκυραίους, στη νεολαία, σε παιδιά αθώα που σίγουρα θα τους δημιουργούνται ερωτηματικά και θα ρωτούν τους γονείς τους για λεπτομέρειες, για το πώς και το τι...
Εκπομπές της δεκάρας, σκουπίδια, σκοταδιστικές που μόνον στην δεκαρολογία αποσκοπούν ανακατεύοντας τις ακαθαρσίες και καλλιεργώντας συστηματικά την αμορφωσιά, την περιφρόνηση και απόρριψη των αξιών και κατά συνέπειαν την απαξίωση των πάντων εκτός από τις «προσωπικότητες» των συντελεστών τους. Απόλυτος μηδενισμός.
Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνον τα μεσημεριάτικα σκουπίδια που με την συνδρομή λίγων δημοσιογράφων και περισσότερων «δημοσιογράφων» ντροπιάζουν το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Έχουμε και τις ψευδείς και ασύστατες διαδόσεις, τις σπερμολογίες, τις φήμες, τις συκοφαντίες σε βάρος προσώπων πολιτικών και μη, κυρίως όμως πολιτικών και μάλιστα μελών της κυβέρνησης.
Μέσα στους τελευταίους 9 μήνες που κυβερνά την χώρα το ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, εκτοξεύτηκε λάσπη εναντίων τριών υφυπουργών.
Η λάσπη αυτή δημιουργήθηκε, ανακατευθύνθηκε, εμπλουτίστηκε και αναπαράχθηκε σε δημοσιογραφικά γραφεία.
• Πρώτο θύμα ήταν ο υφυπουργός Εσωτερικών κ. Ρόβλιας, όταν κάποια εφημερίδα έκανε την … συγκλονιστική «αποκάλυψη» ότι στο επιτραπέζιο ημερολόγιο της γραμματέως του υπήρχαν πρόχειρα σημειωμένα, μερικά ονόματα ατόμων που ζητούσαν ρουσφέτια!
Αυτή ήταν η μοναδική «κατηγορία» σε βάρος του κ. Ρόβλια. Τίποτα άλλο. Κανένα στοιχείο, καμιά απόδειξη, καμιά έστω ένδειξη ότι ο υφυπουργός ενήργησε, ότι προώθησε τα αιτήματα ρουσφετιών και επίσης ότι έλαβε γνώσιν των αιτημάτων που είχαν πρόχειρα σημειωθεί στο ημερολόγιο της γραμματέως του.
Αποτέλεσμα, η παραίτηση του υφυπουργού για λόγους ευθιξίας. Παραιτήθηκε δηλαδή ένα κυβερνητικό στέλεχος για κάποιες σημειώσεις της γραμματέως του που ίσως δεν γνώριζε καν ή αν τις γνώριζε τις είχε απορρίψει.
• Μόνιμο θύμα δυσμενών διαδόσεων και φημών που δημοσιογραφικώς αναπαράγονται είναι η υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Λούκα Κατσέλη, η οποία αποτελεί σχεδόν καθημερινά στόχο κάποιων καναλιών και εφημερίδων.
Για ότι στραβό κατά τη γνώμη μου γίνεται στα δημοσιονομικά, λένε και γράφουν, φταίει η κ. Κατσέλη την οποία παριστάνουν ως… αντίπαλο αν όχι άσπονδο εχθρό του υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου.
Και όλο την εμφανίζουν ως παραιτούμενη ή απομακρυνόμενη από την κυβέρνηση!
• Τρίτο θύμα των ανεύθυνων κονδυλοφόρων η κ. Άντζελα Γκερέκου, η οποία κατά την λογική κάποιων συναδέλφων είναι συνυπεύθυνη για τα 5,5 εκ. ευρώ που χρωστάει στην εφορία ο σύζυγός της Τόλης Βοσκόπουλος, εδώ και 17 χρόνια!
Η κ. Γκερέκου παραιτήθηκε λόγω ευαισθησίας και ευθιξίας. Παραιτήθηκε χωρίς να έχει καμιά ευθύνη, πιθανόν δε χωρίς να γνωρίζει ο,τιδήποτε.
• Πρόσφατο θύμα του κανιβαλισμού που πάντοτε αναπαράγεται, η υφυπουργός Εσωτερικών κ. Θεοδώρα Τζάκρη, η οποία συκοφαντήθηκε άγρια για δήθεν παρεμβάσεις της στο διορισμό προσωπικού στο Μουσείο Πέλλας (είναι η περιφέρειά της). Οι αισχρές συκοφαντίες αναπαράχθηκαν και τα παπαγαλάκια κάθε είδους και κατηγορίας οργίασαν.
Έγιναν οι ανακρίσεις και αποδείχθηκαν οι συκοφαντίες, τις οποίες, ατυχώς «πιπίλιζαν» και συνάδελφοι με αποτέλεσμα η κ. Τζάκρη να αθωωθεί πανηγυρικά και οι συκοφάντες μαζί με τα παπαγαλάκια να καταπιούν την γλώσσα τους!
Βεβαίως θα δώσουν λόγο και στη δικαιοσύνη οι λασπολόγοι, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.
Η ΕΣΗΕΑ και οι άλλες δημοσιογραφικές ενώσεις θα πρέπει να απευθύνουν έντονες και αυστηρές συστάσεις στα μέλη τους, στους συναδέλφους, να μην σπεύδουν να αναμεταδίδουν ασύστατες φήμες και συκοφαντίες, διότι δημιουργείται στο κοινό, η εντύπωση ότι τις υιοθετούν, με αποτέλεσμα και η λασπολογία να ευνοείται αλλά και το δημοσιογραφικό λειτούργημα να πλήττεται.
Ακόμη η ΕΣΗΕΑ και τα υπόλοιπα δημοσιογραφικά σωματεία πρέπει άμεσα να συστήσουν στα μέλη τους να παύσουν να μετέχουν με οποιοδήποτε τρόπο στις απαράδεκτες από κάθε πλευρά κουτσομπολίστικες εκπομπές – σκουπίδια που θίγουν την αξιοπρέπεια συνανθρώπων μας και καταρρακώνουν το λειτούργημα μας.
Τέλος, μεγάλες είναι και οι ευθύνες των καναλαρχών και των στελεχών τους, όπως και των εκδοτών για την απαράδεκτη κατάσταση που θίγει προσωπικότητες και υπολήψεις.

Αντίο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.!

Ο Φώτης Κουβέλης έκανε το αυτονόητο, το αναμενόμενο, ξεχώρισε τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ από μαζέματα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που έχουν μηδενική απήχηση και ανταπόκριση στον ελληνικό λαό.

Τα μαζέματα που στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτα και διαθέτουν μόνον τίτλους και παντελώς άγνωστους στην λαϊκή βάση ηγέτες, χωρίς ούτε έναν οπαδό!

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, επιτέλους, αναγεννάται και ο Τσίπρας μένει, χωρίς το παραμικρό λαϊκό έρεισμα.

Έχει καβαλήσει για τα καλά το καλάμι ο νεαρός πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., προϊόν μιας άστοχης, στραβής και αψυχολόγητης ενέργειας του κ. Αλέκου Αλαβάνου που τώρα χτυπάει το κεφάλι του για την προώθηση του Τσίπρα, που παριστάνει τον πολιτικό αρχηγό και προσβάλλει τον λαό μας και τους θεσμούς τολμώντας να πει μέσα στη Βουλή, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου… «παριστάνει τον πρωθυπουργό»!

Ο λαοπρόβλητος λοιπόν Γιώργος Παπανδρέου, κατά τον Τσίπρα, δεν είναι πρωθυπουργός αλλά παριστάνει τον πρωθυπουργό, ενώ αυτός που προεδρεύει κάποιων ανύπαρκτων μαζεμάτων, είναι… πολιτικός ηγέτης!

Τι να πούμε;

Μόνο να εκφράσουμε λύπη για τέτοια κατάντια πολιτικού, αν μπορεί να θεωρηθεί πολιτικός ο Τσίπρας.

Κατά καιρούς έχουν εμφανισθεί στην πολιτική σκηνή, μορφώματα διαφόρων τάσεων ή και χωρίς κανένα προσανατολισμό «λούμπεν» που προκαλούν γέλιο στον ελληνικό λαό και έγιναν θέμα για τους γελοιογράφους, τους σεναριογράφους, τους ευθυμογράφους, τους κωμωδιογράφους, τις επιθεωρήσεις, τους κωμικούς ηθοποιούς και τις παρέες κατά τις εύθυμες στιγμές τους. Κάτι παρόμοιο όμως με το «κόμμα» του κ. Τσίπρα δεν γνωρίσαμε.

ΣΥ.ΡΙΖ.Α., κόμμα δηλαδή αποτελούμενο από κατά φαντασίαν ηγέτες πολιτικών τάσεων, χωρίς οπαδούς και μη ψηφιζόμενους ούτε από τις μανάδες και τις γυναίκες τους, δεν υπήρξε κατά το παρελθόν. Είναι η πρώτη φορά που το γνωρίζουμε, που το ζούμε.

Κόμμα που, όπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποφεύγει να καταδικάσει ανοιχτά και επίσημα τους «κουκουλοφόρους» καταστροφείς και ταραξίες, δεν ξαναγνωρίσαμε. Είναι η πρώτη φορά που αποκτούμε τέτοια πολιτική εμπειρία.

Ο Φώτης Κουβέλης, σοβαρός πολιτικός υγιών αρχών, διακεκριμένος νομικός και ξεχωριστός κοινοβουλευτικός άνδρας και η πολιτική αφρόκρεμα του παλιού καλού «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ της Αριστεράς και της Προόδου», εγκατέλειψαν το μόρφωμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ετοιμάζονται για την δημιουργία μιας πολιτικής παράταξης αρχών που θα υπηρετούσε πραγματικά την χώρα, την δημοκρατία και την μετριοπαθή αριστερά.

Απηύδησαν, εξαντλήθηκε η υπομονή τους, τελείωσαν οι αντοχές τους και έριξαν… μαύρη πέτρα πίσω τους.

Δεν υπήρξα ποτέ οπαδός του παλιού ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ αλλά πρέπει να ομολογήσω, ότι από το κόμμα αυτό, από την ηγεσία του και το στελεχιακό του επιτελείο, πέρασαν πολιτικοί αξιόλογοι, διακεκριμένες προσωπικότητες, πολιτικοί με λαϊκή βάση. Αξίζει να θυμηθούμε τον Χαρίλαο Φλωράκη, το Νίκο Κωνσταντόπουλο, τη Μαρία Δαμανάκη, το Μίμη Ανδρουλάκη, τον Φώτη Κουβέλη και πολλούς άλλους που τίμησαν την πολιτική και, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε, τίμησαν το κοινοβούλιο και υπηρέτησαν άξια την δημοκρατία.

Άξια στελέχη πλαισίωναν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ που ο Τσίπρας με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του αφαίρεσαν την σοβαρότητά του, τον αποξένωσε από την λαϊκή βάση που τον αιμοδοτούσε και τον «έκανε ρόμπα», «σούργελο», «μπάχαλο»!

Θα ήταν παράλειψη όμως αν έκλεινε αυτό το άρθρο χωρίς να αναφερθούμε στον Αλέκο Αλαβάνο, ο οποίος παρέλαβε τον «ΣΥΝ» από το Νίκο Κωνσταντόπουλο ως ο καταλληλότερος, υποτίθεται, για να συνεχίσει την ομαλή πορεία του.

Αυτό υποτίθεται, αλλά, δυστυχώς, ο Αλαβάνος, έκανε το τραγικό λάθος να παραδώσει την ηγεσία στον τότε εκλεκτό του, Αλέξη Τσίπρα και ιδού τα αποτελέσματα.

Τώρα, ο Αλαβάνος μετάνιωσε… σαν το σκυλί και προσπαθεί να ανατρέψει τον εκλεκτό του, αλλά ταυτόχρονα συνεχίζει να… αρλουμπολογεί με δηλώσεις σαν εκείνη την αμίμητη : «Να απαγορευθεί η έξοδος από την χώρα του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών…!»

Κρίμα κ. Αλαβάνε. Σας είχαμε άξιο για κάτι καλύτερο.

Τέλος καλή τύχη στο νέο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ του κ. Κουβέλη.

Υ.Γ. Ο κ. Τσίπρας ζητάει τώρα από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να ανατρέψει το Σύνταγμα και το πολίτευμα, αρνούμενος να υπογράψει προεδρικά διατάγματα!

Γίνεται ρεζίλι για ακόμη μια φορά ο νεόκοπος πολιτικός ηγέτης.

Το εργασιακό – Οι βαθμολογητές – Το «μετρό»

• Η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Αυτό είναι βέβαιο και ισχύει απόλυτα και στην δική μας περίπτωση, πολύ δε περισσότερο την περίοδο αυτή που η χώρα παρά τρίχα γλύτωσε την πτώχευση χάρη στα δανεικά της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
Όλοι, και οι εργαζόμενοι ιδιαίτερα πρέπει να κατανοήσουν την δύσκολη, για να μην πω τραγική, κατάσταση που βρίσκεται η χώρα και τις τιτάνιες και αγωνιώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης για να ελέγξει την εθνική μας οικονομία και να μας οδηγήσει στην ομαλότητα.
Κοινή απαίτηση είναι και πολύ σωστά και δίκαια, το μεγαλύτερο μέρος του βάρους, να σηκώσουν οι έχοντες και κατέχοντες που έχουν οικονομικές αντοχές και όχι οι μεροκαματιάρηδες και μισθοσυντήρητοι, οι οποίοι και καλώς εχόντων των πραγμάτων τα φέρνουν βόλτα πολύ δύσκολα και με πολλές στερήσεις. Δυστυχώς, τα κόμματα, κυρίως τα δυο της αριστεράς ή καλύτερα το ΚΚΕ και το άλλο, ο υπό διάλυσιν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που… παριστάνει την αριστερά και αρλουμπολογεί δια του… παριστάνοντος τον πρόεδρο κ. Τσίπρα και μερικούς άλλους, δεν αρκούνται στον πόλεμο κατά των κυβερνητικών μέτρων σωτηρίας, αλλά προχωρούν σε υποκινήσεις διαφόρων λαϊκών τάξεων, ενέργειες απαράδεκτες, τουλάχιστον απαράδεκτες…
Ευτυχώς όμως, διότι υπάρχει και το ευτυχώς, η αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ δια του προέδρου της κ. Σαμαρά και ο ΛΑ.Ο.Σ. του κ. Καρατζαφέρη κατανοούν την σοβαρότητα της κατάστασης και ενεργώντας με κριτήριο τα εθνικά συμφέροντα, ουσιαστικά βοηθούν στο δύσκολο κυβερνητικό έργο. Είναι όμως και τα ΜΜΕ, οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί και μερικοί συνάδελφοι που προφανώς, δεν έχουν πλήρη συνείδηση της σοβαρότητας της κατάστασης, και δεν παίρνουν την πρέπουσα στάση.
Τις τελευταίες ημέρες με την προώθηση του εργασιακού και του ασφαλιστικού για οριστική ρύθμιση, είδαμε δημοσιογράφους σε τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, να σχολιάζουν το σχετικό προεδρικό διάταγμα χωρίς να είναι πλήρως κατατοπισμένοι και να χρειάζεται η τηλεφωνική παρέμβαση του υπουργού Εργασίας για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους.
Δημοσιογράφοι που μάλιστα κινούνται στον ευρύτερο χώρο, στο ΠΑΣΟΚ ή κοντά σ’ αυτό, είτε γιατί δεν έχουν μελετήσει επαρκώς το θέμα είτε διότι έχουν άγνοια της κατάστασης στον εργασιακό χώρο ή ακόμη ίσως, για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν, κάνουν… εσωτερική αντιπολίτευση ή παρερμηνεύουν τα προεδρικά διατάγματα και το περίφημο «μνημόνιο», προκαλώντας μπερδέματα, σύγχυση στο κοινό και εκούσια ή ακούσια, πιστεύω το δεύτερο, ζημιά στην δύσκολη αυτή περίοδο της παραμονές της εκταμίευσης της δεύτερης δόσης του δανείου.
Έχω παρακολουθήσει ακόμη και διαξιφισμούς στον αέρα μεταξύ διακεκριμένων δημοσιογράφων του ίδιου καναλιού στην ίδια εκπομπή.
Από την άλλη πλευρά οι συνδικαλιστές, οι εργατοπατέρες, το βιολί τους!
Απεργία στην απεργία και χαμένα μεροκάματα. Ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια με πρόσχημα έναν αγώνα που δεν οδηγεί πουθενά για τον απλούστατο λόγο ότι όλα είναι προαποφασισμένα και αναγκαία για την σωτηρία της χώρας.
Ας το καταλάβουν επιτέλους αυτό και ας βοηθήσουν αντί να κάνουν άσκοπους και άστοχους «αγώνες»!

• Όμηροι των βαθμολογητών καθηγητών της ΟΛΜΕ, δεκάδες χιλιάδες μαθητές και οι οικογένειές τους. Κάποιες άλλες εποχές οι δάσκαλοι έδιναν ακόμη και την ζωή τους για τους μαθητές τους, «για τα παιδιά τους» όπως χαρακτήριζαν τους μαθητές τους.
Τώρα;
Τώρα για λίγα χρήματα στρέφονται, ουσιαστικά, κατά των μαθητών τους γιατί αυτοί στην ουσία, είναι τα θύματα.
Δεν υποστηρίζουμε πως δεν έχουν κάποια δίκαια. Αντίθετα, αναγνωρίζουμε τα δίκαιά τους, αλλά τους υπενθυμίζουμε ότι «για τα παιδιά τους» πρέπει να κάνουν ακόμη και θυσίες.

• Ταλαιπωρούνται οι Αθηναίοι και οι παροικούντες με τις απεργίες του «μετρό».
Απεργούν αυτοί που μέχρι προχθές ικέτευαν να τους πάρουν να δουλέψουν στο «μετρό».
Απεργούν διεκδικώντας την διατήρηση κάποιων συναδέλφων τους, που προσλήφθηκαν σκανδαλωδώς και ήδη έληξαν οι συμβάσεις τους!

Οι προβοκάτορες

· Έκανε για μια ακόμη φορά, το θαύμα της η Moody’s, η οποία, χωρίς αμφιβολία, παίζει βρώμικο προβοκατόρικο παιχνίδι, με σκοπό την παράνομη και ανήθικη κερδοσκοπία της ίδιας και κάποιων ευνοουμένων της που είναι γνωστοί τόσο στην ελληνική κυβέρνηση, όσο και στην Ε.Ε.

Συγκεκριμένα, ενώ το Δ.Ν.Τ., η Ε.Ε. και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.), η λεγόμενη «τρόικα»διαπίστωναν την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στην δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας, χάρις στα, ομολογουμένως, σκληρά μέτρα της κυβέρνησης Παπανδρέου, οι λεβέντες της Moody’s, ανακοίνωσαν τετραπλή υποβάθμιση της χώρας μας αναφορικά με την πιστοληπτική της ικανότητα.

Ο στόχος αυτού του διεθνούς οίκου αξιολόγησης, είναι φανερός. Πρόκειται για αβανταδόρικο σεκοντάρισμα των πάσης φύσεως κερδοσκόπων που ξεδιάντροπα στρέφονται, όχι μόνον κατά της Ελλάδας, αλλά και του ευρώ και της ίδιας της Ε.Ε.

Οι κερδοσκόποι υποβάθμισαν την πιστοληπτική μας ικανότητα την στιγμή που η ελληνική οικονομία σηκώνει κεφάλι, τα διεθνή χρηματιστήρια και αυτό της Αθήνας έκαναν άλματα, το ευρώ σημείωνε γενναία ανάκαμψη έναντι του δολλαρίου και η κομισιόν εξέφραζε την ικανοποίησή της για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Ακόμη, η υποβάθμιση, η οποία προκάλεσε μεγάλη οργή στις Βρυξέλλες, έγινε ενώ η δεύτερη δόση της βοήθειας Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ., είναι βέβαιο πως θα καταβληθεί κανονικά και στην ώρα της. Βρίσκεται επί θύραις.

Οι «ελεγκτές» της «τρόικας» ήδη έχουν διαπιστώσει την πρόοδο στην εθνική οικονομία της Ελλάδας.

Είναι λοιπόν απόλυτα δικαιολογημένη η οργή των Βρυξελλών για τη νέα «λαμογιά» της Moody’s, και πιθανότατα, για να προλάβει η Ε.Ε. και νέα κερδοσκοπική προστυχιά, η γερμανίδα καγκελάριος κ. Μέρκελ, δήλωσε κατηγορηματικά ότι το σχέδιο βοήθειας, αν βέβαια χρειασθεί, της Ισπανίας, είναι ήδη έτοιμο.

· Έχουμε όμως και άλλες ενέργειες σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και της ίδιας της Ελλάδας, που προέρχονται μέσα από την χώρα μας, από το εσωτερικό, που μοιάζουν προβοκατόρικες πλην όμως, στην πραγματικότητα τα ελατήριά τους είναι κομματικά.

Μια από τις ενέργειες αυτές είναι η τακτική της Π.Ν.Ο. να ταλαιπωρεί επιβάτες κρουαζιεροπλοίων, τουριστών που αιμοδοτούν την οικονομία μας και εκθέτει διεθνώς την χώρα πλήττοντας τον τουρισμό της.

Η ίδια συνδικαλιστική οργάνωση έφτασε στο σημείο να κρατά αιχμάλωτα ξένα οχηματαγωγά στην Κόρινθο, εφαρμόζοντας μια βάρβαρη συνδικαλιστική τακτική αψηφώντας και περιφρονώντας δικαστικές αποφάσεις και προκαλώντας ακόμη και διπλωματικά επεισόδια!

Τι να πει κανείς;

Το κόμμα υπεράνω όλων ακόμη και του εθνικού συμφέροντος!

· Είναι όμως και οι προμηθευτές των νοσοκομείων που άφησαν τα κρατικά νασηλευτικά ιδρύματα χωρίς υλικά και τρόφιμα, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή πολλών συνανθρώπων μας που περιμένουν να χειρουργηθούν ή να συνεχίσουν την θεραπεία τους!

Οι ευθύνες των κυρίων αυτών που χρόνια τώρα εφοδίαζαν τα νοσοκομεία μας με υλικά σε τιμές υπερπολλαπλάσιες των κανονικών, είναι τεράστιες. Κινδυνεύουν άνθρωποι!

Η κυβέρνηση κάνει ότι είναι δυνατόν για την εξόφλησή τους με μετρητά και ομόλογα και ως εκ τούτου το φλέγον αυτό θέμα θα πρέπει να λήξει οριστικά.

Οι προμηθευτές ας σκεφθούν τα πράγματα καλύτερα. Ας μετρήσουν τα κέρδη τους από τα ακριβά υλικά που μας πουλούσαν τόσα χρόνια και ας επικοινωνήσουν επιτέλους, με την συνείδησή τους παραβλέποντας το κέρδος.

Τα άρθρα και γενικώς οι αναρτήσεις του χώρου αυτού, μπορούν να αναρτώνται και να δημοσιεύονται ελεύθερα από οποιονδήποτε με την προϋπόθεση να αναφέρεται η προέλευσή τους και τα στοιχεία του συντάκτη τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
(παλαίμαχος)

e-mail : gtsioun@otenet.gr
gtsiounis@yahoo.gr

www.gtsiounis.blogspot.com

Τηλέφωνα : 27510 – 51057, 6974 – 727908

Ο… «ενταφιασμός» της τοπικής αυτοδιοίκησης

Πολλά έχουν γραφτεί για τον «Καλλικράτη» και πολλά έχω γράψει κι εγώ στο διαδίκτυο και στον τύπο για το θέμα αυτό.

Έγραψα και ξανάγραψα ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για τη νέα διοικητική δομή της χώρας, αντί να δώσει στον κρατικό μηχανισμό ευελιξία, ευκινησία και στους πολίτες καλύτερες και ταχύτερες υπηρεσίες, θα πετύχει το αντίθετο.

Αντί να βελτιώσει την λειτουργία των δημόσιων και αυτοδιοικητικών υπηρεσιών και να ξεμπλοκάρει διάφορες υποθέσεις και δρομολογημένες χρυσοφόρες επενδύσεις, θα προκαλέσει χαώδεις καταστάσεις, κυρίως στο χώρο της αυτοδιοίκησης, δηλαδή στον ακόμη για λίγο χρόνο ζωντανό χώρο των δήμων, των κοινοτήτων και των νομαρχιών που με τον «Καλλικράτη» ενταφιάζονται.

Το μόνο καλό που πιθανόν θα φέρει ο «Καλλικράτης», είναι το κομματικό κέρδος στο ΠΑΣΟΚ.

Το βέβαιο είναι ότι η όλη «επιχείρηση Καλλικράτη» θα εξασφαλίσει κομματικά εκλογικά κέρδη στο κυβερνών κόμμα, το οποίο θα ωφεληθεί από την δομή που σχεδίασε και «κατασκεύασε» ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης.

Ωστόσο εμάς μας ενδιαφέρει περισσότερο η τύχη των δήμων του «Καποδίστρια», οι οποίοι καταργούνται εντασσόμενοι ή συγχωνευόμενοι με τους μεγαλύτερους γειτονικούς, όμορους δήμους που γίνονται πλέον… μικρά κράτη!

Έτσι δημιουργούνται τεράστια δυσκίνητα διοικητικά μορφώματα, δήμοι μητροπολιτικοί με… προάστια, συνοικίες και συνοικισμούς που θα απέχουν χιλιόμετρα από το μητροπολιτικό κέντρο και βέβαια η διοίκησή τους και η εξυπηρέτηση των κατοίκων τους θα αποβεί δυσχερής αν όχι αδύνατη.

Θα έχουμε με άλλα λόγια δημοτικές περιοχές και δημότες δεύτερης κατηγορίας!

Αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του όπως λέει ο λαός μας!

Άντε να φροντίσει ο δήμαρχος και η αρμόδια δημοτική υπηρεσία τον φωτισμό που παρουσιάζει προβλήματα σε δημοτική περιοχή που απέχει από το κέντρο δεκάδες χιλιόμετρα.

Άντε να μεριμνήσει ο δήμος που θα καλύπτει ένα ολόκληρο νησί αρκετά μεγάλο και τουριστικό, για κάποιο χωριό ή παραλία που βρίσκονται στην έσχατη άκρη της περιοχής του.

Το «ένα νησί, ένας δήμος» ακούγεται, λίαν επιεικώς, αστείο.

Είναι δυνατόν κ. Ραγκούση, οι δήμοι Κέρκυρας, Λέσβου ή άλλοι σχετικώς μεγάλου νησιού, να καλύπτουν περιοχές και κατοίκους που απέχουν από το κέντρο, την έδρα του δήμου, όσο απέχει 5 ή 6 φορές και πλέον το κέντρο της Αθήνας από το κέντρο του Πειραιά;

Ποιον κοροϊδεύετε κ. Ραγκούση;

Αντί για «Καλλικράτη» γιατί δεν καλέσατε τον «πατέρα» του «Καποδίστρια», Αλέκο Παπαδόπουλο για να του ζητήσετε να συμπληρώσει και να διορθώσει όπου χρειάζεται την ισχύουσα διοικητική δομή που ήταν έργο του και μάλιστα πάρα πολύ σημαντικό και αποδοτικό;

Τα ευεργετικά αποτελέσματα του «Καποδίστρια» είναι φανερά και παγκοίνως αναγνωρισμένα.

Προφανώς όμως οι στόχοι του «Καλλικράτη» είναι μια διοικητική δομή που ταιριάζει στα μέτρα της κυβέρνησης. Γι’ αυτό ο κ. Ραγκούσης κωφεύει συστηματικά.

Τέλος, θα πρέπει να ρωτήσουμε τον κ. υπουργό Εσωτερικών για τα ακόλουθα :

· Τι θα γίνει με τα νομικά πρόσωπα και τους οργανισμούς των δήμων που καταργούνται;

· Τι θα γίνει με τις πνευματικές και καλλιτεχνικές τους δραστηριότητες;

· Τι θα γίνει με τις ξενοδοχειακές και τουριστικές τους μονάδες που τώρα λειτουργούν άψογα; Μήπως θα περάσουν στους μακρινούς μητροπολιτικούς δήμους που ούτε τα σκουπίδια τους δεν καταφέρνουν να μαζέψουν;

· Τι θα γίνει με το προσωπικό και τις δημοτικές υπηρεσίες που θα καταργηθούν;

· Τι θα γίνει με τα περιουσιακά στοιχεία των καταργούμενων δήμων; Ποιος θα τα καταπιεί;

· Τι θα γίνει με την εξυπηρέτηση των πολιτών; Θα ταξιδεύουν δεκάδες χιλιόμετρα για να πάρουν από τον μητροπολιτικό δήμο ένα απλό πιστοποιητικό;

· Τι θα γίνει με την επικοινωνία μεταξύ συνοικιών, προαστίων και περιχώρων με το κέντρο; Θα βάλει δωρεάν δημοτική συγκοινωνία ο κ. Ραγκούσης;

Τα ερωτήματα : «τι θα γίνει» είναι πάρα πολλά όπως είναι βέβαιο, ότι η κυβέρνηση δια του κ. Ραγκούση, δεν πρόκειται να δώσει καμιά απάντηση για τον απλούστατο λόγο ότι ο «Καλλικράτης» έχει μοναδικό σκοπό το κομματικό και εκλογικό κέρδος!

Ο «Καλλικράτης» θα αποτελέσει την ταφόπλακα της τοπικής αυτοδιοίκησης!

Μπράβο Ερντογκάν!

Φιλότουρκος δεν υπήρξα ποτέ, ήμουν όμως πάντοτε ένθερμος υποστηρικτής της ελληνοτουρκικής φιλίας, εκείνης της φιλίας που δημιούργησαν και θεμελίωσαν ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Κεμάλ Ατατούρκ, οι δύο μεγάλοι άνδρες των δύο γειτονικών χωρών που από την μοίρα τους και την γεωγραφική τους θέση είναι υποχρεωμένες να είναι φίλες! Άλλωστε αυτό συμφέρει και τις δύο χώρες.
Δεν είμαι φιλότουρκος, πλην όμως πιστεύω ακράδαντα ότι οι δύο λαοί, ο ελληνικός και ο τουρκικός δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, ενώ αντίθετα έχουν πολλά κοινά και όπως πριν μερικές δεκαετίες, αν θυμάμαι καλά την εποχή της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ένας μεγάλος πολιτικός, ο αείμνηστος Γεώργιος Μαύρος, υπουργός Εξωτερικών της πρώτης μεταχουντικής περιόδου, είχε πει ότι «Ελλάδα και Τουρκία, είναι καταδικασμένες από την ιστορία να είναι φίλες»!
Πίστη μου επίσης είναι, ότι τα «αγκάθια» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι οι τούρκοι ηγέτες και η πολιτική τους και όχι ο τουρκικός λαός, ο οποίος ομολογουμένως έχει πολλές αρετές και σε ορισμένες περιπτώσεις τον θαυμάζω, ιδίως για τα βήματα προόδου που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει από πολλές πλευρές στο εσωτερικό της χώρας.
Παρακολουθώ τις αποφασιστικές κινήσεις του σημερινού πρωθυπουργού της Τουρκίας κ. Ταγίπ Ρετζίπ Ερντογκάν και σημειώνω ιδιαίτερα τα ανοίγματά του προς την Ελλάδα και την πρόθεσή του να οδηγήσει την πατρίδα του σε δρόμους προόδου που οδηγούν προς τα ευρωπαϊκά κεκτημένα. Να κάνει την Τουρκία από Ασιατική, Ευρωπαϊκή χώρα.
Από τον κ. Ερντογκάν όμως δεν λείπουν η διπλωματικότητα, αλλά και η λεβεντιά και υπερηφάνεια. Τα δύο τελευταία μάλιστα προτερήματά του έδειξε τις τελευταίες ημέρες με την στάση του απέναντι στα αιματηρά επεισόδια που δημιούργησαν οι Ισραηλινοί κατά την επιχείρηση της ανθρωπιστικής βοήθειας στην αποκλεισμένη Γάζα.
Τούρκοι ακτιβιστές που μετέφεραν βοήθεια ανθρωπιστική (φαγητά –φάρμακα κλπ) στους Παλαιστίνιους της Γάζας, δολοφονήθηκαν από τους Εβραίους εγκληματίες. Σχεδόν εξ επαφής πυροβολήθηκαν στο κεφάλι, από τα παλικάρια του Νεντανιάχου, οι άοπλοι Τούρκοι ανθρωπιστές!
Αίσχος.
Πρόκειται για στυγνή δολοφονία από εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, από κτηνώδεις βάρβαρους δολοφόνους. Αυτοί είναι οι κομάντος τους!
Θα το πληρώσουν αυτό ακριβά οι Εβραίοι. Οι Τούρκοι δεν αστειεύονται.
Ο Ταγίπ Ερντογκάν, σκοπεύει να μεταβεί ο ίδιος στη Γάζα με πλοίο ανθρωπιστικής βοήθειας, συνοδευόμενο από τουρκικά πολεμικά σκάφη.
Ας τολμήσουν λοιπόν οι δολοφόνοι Εβραίοι.
Ας τολμήσουν για να πάρουν ένα καλό μάθημα!

Υ.Γ.
Οι Τούρκοι στρατηγοί συνεχίζουν τις προκλήσεις πετώντας χαμηλά πάνω από τα νησιά μας και τα πλοία μας.
Ο Ερντογκάν έχει το λόγο!

Η απεργία των δημοσιογράφων

Χωρίς αμφιβολία η απόφαση των δημοσιογραφικών οργανώσεων να μην απεργήσουν οι λειτουργοί του τύπου και των λοιπών ΜΜΕ την ίδια ημέρα που θα απεργούν οι άλλοι εργαζόμενοι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, κατά την γενική δηλαδή απεργία, είναι απόλυτα ορθή και δικαιολογημένη.

Οι δημοσιογράφοι πρέπει να εργάζονται όταν οι άλλοι απεργούν για να ενημερώνουν το κοινό, σχετικά με την απεργία, τις συγκεντρώσεις, τα επεισόδια που δυστυχώς δεν λείπουν κατά τις πορείες και άλλα πολλά.

Τον τελευταίο καιρό ζήσαμε απεργίες, συγκεντρώσεις και πορείες με εκτεταμένα, με σοβαρά επεισόδια και καταστροφές που προκαλούν οι «γνωστοί άγνωστοι» κουκουλοφόροι και λοιποί κακοποιοί, χωρίς να υπάρχει ενημέρωση των πολιτών, διότι απλούστατα απεργούσαν και οι δημοσιογράφοι.

Όχι λοιπόν δημοσιογραφικές απεργίες τις ημέρες των γενικών, των μεγάλων πανεργατικών απεργιών.

Υπάρχει όμως κι ένα άλλο θέμα πολύ σοβαρό για τον δημοσιογραφικό κλάδο.

Πρόκειται για την σκοπιμότητα των δημοσιογραφικών κινητοποιήσεων κυρίως αυτήν την περίοδο, αυτήν την δύσκολη για όλους και δυσκολότερη για την δική μας, την δημοσιογραφική οικογένεια, εποχή.

Βεβαιότατα έχουμε οι δημοσιογράφοι πολλά και σοβαρά προβλήματα που μας απασχολούν. Προβλήματα και θέματα ζωτικά, τα οποία, απαιτούν σκληρούς αγώνες για να αντιμετωπισθούν.

Κινδυνεύουν όλα όσα μέχρι σήμερα έχουμε επιτύχει με αγώνες, τα κεκτημένα μας.

Κινδυνεύει η ασφάλισή μας.

Κινδυνεύει η δουλειά μας.

Κινδυνεύει η ίδια η υπόστασή μας.

Κινδυνεύει το ψωμί των παιδιών μας, των οικογενειών μας.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι μας περιμένουν αγώνες, μάχες σκληρές σε πολλούς τομείς.

Το θέμα ωστόσο είναι η μορφή αγώνων που πρέπει να κάνουμε. Το είδος των αγώνων μας.

Οι απεργιακοί αγώνες θα μας ωφελήσουν ή μήπως αντί για εμάς, ωφελήσουν τους απέναντί μας που θα τους δώσουμε ευκαιρίες να προωθήσουν και να επιτύχουν τα αντιδημοσιογραφικά τους σχέδια, χωρίς αντίσταση, χωρίς καν ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας, χωρίς ενημέρωση του κοινού για τα προβλήματά μας, για τους κινδύνους που μας απειλούν και μαζί με εμάς απειλούν και την σωστή και πολύπλευρη, την σφαιρική ενημέρωση του λαού μας;

Οι απεργίες μας ωφελούν ή μήπως ωφελούν τους εργοδότες μας που γλυτώνουν μεροκάματα και παράλληλα προωθούν τα διαπλεκόμενα συμφέροντά τους και τις άλλες δουλειές τους, με εξασφαλισμένη την «μουγκαμάρα» των λειτουργών των ΜΜΕ;

Μήπως αντί για απεργίες, θα ήταν καλύτερα με όπλο την πέννα μας, να δίνουμε μάχες για τα δικά μας και τα γενικότερα προβλήματα και, επιπλέον, να μην χάνουμε τα μεροκάματα, τα οποία την δύσκολη, από κάθε πλευρά τούτη εποχή, μας πονάνε πολύ;

Ας τα σκεφθούμε όλα αυτά καλύτερα. Ας μετρήσουμε με ψυχραιμία και μακριά από κομματικοπολιτικές συμπάθειες και επιρροές, τα καλά και τα κακά, τα υπέρ και τα κατά, τα οφέλη και τις ζημιές των απεργιών και ας σκεφθούμε καλά πριν πάρουμε απόφαση για μια νέα ή νέες απεργίες.

Η χρυσή νεολαία της Ελλάδας

Ναι, είναι βέβαιο ότι η πατρίδα, η Ελλάδα μας έχει μια λαμπρή, μια χρυσή νεολαία στην οποία μπορεί να βασισθεί και να θεμελιώσει ένα μέλλον αντάξιό της, αντάξιο της ιστορίας της.
Έχουμε μια νεολαία που είναι βέβαιο, ότι θα μας οδηγήσει σε δρόμους προόδου και εθνικής ανάτασης.
Σε μερικές βέβαια περιπτώσεις παρατηρούμε παραβατικές ή και απρεπείς συμπεριφορές κάποιων νέων, τις οποίες αποδοκιμάζουμε και καταδικάζουμε. Είναι κάποιες συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν με τα ελληνικά νιάτα, στα οποία όλοι επενδύουμε για ένα καλύτερο αύριο.
Έχω ξαναγράψει ότι πριν από περίπου δύο μήνες μετά από πρόσκληση του Γυμνασίου Νέας Κίου, έδωσα στους μαθητές της Γ΄ τάξης μια συνέντευξη σχετικά με την πολύχρονη δημοσιογραφική μου σταδιοδρομία και έκανα κουβέντα με τα παιδιά, κατά την οποία διαπίστωσα το υψηλό για την ηλικία τους μορφωτικό και πολιτιστικό τους επίπεδο, την ευγένεια τους, την κοινωνικότητά τους και την δίψα τους για μάθηση, κυρίως δε για κοινωνική μόρφωση.
Με τα θαυμάσια αυτά παιδιά, στα οποία εύχομαι καλή πρόοδο και προκοπή, διατηρώ από τότε επαφή χάρη στην δική τους προθυμία να με πλησιάζουν, να με χαιρετούν και να τα λέμε. Είναι οι νέοι νεαροί φίλοι μου.
Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα, τυχαία συναντήθηκα με 3 – 4 από τα θαυμάσια αυτά παιδιά λίγο μετά το διαγωνισμό τους στη Φυσική.
Ήταν χαρούμενα γιατί, όπως μου είπαν, τα θέματα ήταν εύκολα και πήγαν πολύ καλά.
Μιλήσαμε για διάφορα. Μου είπαν ότι πάντα θυμούνται την συνάντησή μας στο σχολείο τους και ότι βρίσκονται κοντά μου, γιατί παρακολουθούν στο internet την ιστοσελίδα μου και διαβάζουν αυτά που γράφω.
Για ακόμη μια φορά τα πολύ καλά παιδιά του Γυμνασίου μου έδωσαν μεγάλη χαρά.
Είναι η χρυσή νεολαία της Ελλάδας, τα νιάτα στα οποία η πατρίδα μας θεμελιώνει, οικοδομεί το μέλλον της.
Είναι η ελπίδα μας, το ελπιδοφόρο αύριό της και αύριό μας.
Είμαι αισιόδοξος. Είμαι βέβαιος πως όλα θα πάνε καλά και η Ελλάδα, με τέτοια παιδιά, τέτοια νιάτα, θα ζήσει πολύ καλύτερες ημέρες.
Θα μπει δυναμικά στο στάδιο της δημιουργίας σε όλους τους τομείς.
Κλείνοντας θα πρέπει για ακόμη μια φορά να συγχαρούμε δασκάλους και γονείς για τα βλαστάρια τους.

Θράσος δημοσιογραφικό

Μέσα από τον βούρκο της διαφθοράς που απειλεί σαν φουρτουνιασμένος ωκεανός να μας καταπιεί, το Σ.Δ.Ο..Ε. κατάφερε να ανασύρει και κάποια λίστα με 70 ονόματα δωροδοκηθέντων από την SIEMENS προσώπων, μεταξύ των οποίων, όπως λέγεται, είναι και ορισμένοι δημοσιογράφοι.

Ο γερμανικός κολοσσός δωροδοκούσε αβέρτα πολιτικούς, υπαλλήλους, παράγοντες, δημοσιογράφους, για να κατορθώσει να ανοίξει διάπλατα τον δρόμο που οδηγούσε στα ταμεία του ελληνικού κράτους με τα χρήματα, τον ιδρώτα του ελληνικού λαού.

Και το πέτυχε!

Έφαγε τα εκατομμύρια της Ελλάδας, ρούφηξε το αίμα του λαού μας η SIEMENS, «λαδώνοντας» με σοβαρά ποσά κάποιους δικούς μας αρμόδιους και χαρτζιλικώνοντας με ψιλά μερικούς παρακατιανούς και δημοσιογράφους για να τους βουλώσει το στόμα.

Ανασύρθηκε λοιπόν από τον βούρκο μια λίστα με 70 ονόματα «λαδιάρηδων», μεταξύ των οποίων, λέγεται, πως υπάρχουν και κάποιοι δημοσιογράφοι «τσανάκια» (για να μην πω κάτι χειρότερο), τα ονόματα των οποίων πρέπει το ταχύτερο δυνατόν, να πάρει η ΕΣΗΕΑ και να τα ανακοινώσει, διότι δεν είναι δυνατόν να σέρνεται μια κατηγορία σοβαρή σε βάρος ενός ολόκληρου κλάδου, του δημοσιογραφικού κλάδου, που υπάρχει και αγωνίζεται για την ενημέρωση και διαφάνεια και, ευτυχώς, ασκεί το λειτούργημα του με εντιμότητα, αφιλοκέρδεια και αυταπάρνηση.

Οι λίγοι λοιπόν που κάνουν αρπαχτές, θα πρέπει να αποκαλυφθούν, να απομονωθούν και να παραπεμφθούν στα πειθαρχικά συμβούλια αν όχι και στη δικαιοσύνη. Έτσι θα σταματήσει ο διασυρμός του δημοσιογραφικού κλάδου.

Η λίστα ωστόσο των 70 ονομάτων που τα έπιαναν έγινε αφορμή να ανοίξουν τα στόματά τους και μερικοί συνάδελφοι που τσέπωναν, νόμιμα, κατά την άποψή τους, τεράστια ποσά για τις υπηρεσίες τους στην κρατική ΕΡΤ και βέβαια απομακρύνθηκαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου , η οποία έκλεισε τη στρόφιγγα των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως, των απίστευτων ποσών που, χωρίς ντροπή, και με ελαφρά την συνείδηση τους έδιναν επί ΝΔ και αυτοί οι αχόρταγοι τα άρπαζαν για να ζουν βασιλικά και να αποκτούν βίλλες και εξοχικά πανάκριβα.

Οι πολλοί δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, αυτοί που στην πραγματικότητα με τον μόχθο τους και την ευσυνειδησία τους λειτουργούσαν την κρατική ραδιοφωνία και τηλεόραση είχαν χαμηλές έως μέτριες αποδοχές που προβλέπονταν από τις συλλογικές συμβάσεις.

Ήμουν και εγώ ένας απ’ αυτούς μέχρι το 1988 που συνταξιοδοτήθηκα και αμειβόμουν σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις, αν και είχα φθάσει σε σχετικά υψηλές δημοσιογραφικές θέσεις.

Άκουσα λοιπόν πριν από λίγες ημέρες, δημοσιογράφους που εισέπρατταν από την ΕΡΤ απίστευτα ποσά, να ειρωνεύονται κάποιους συναδέλφους που, κακώς βέβαια, δέχθηκαν δώρα από την SIEMENS, με μορφή οικιακών συσκευών.

Μίλαγαν οι «χρυσοκάνθαροι» που έχουν διωχθεί από την κρατική ραδιοτηλεόραση, για μίξερ, πλυντήρια, ψυγειοκαταψύκτες και έσκαγαν στα γέλια!

Το θράσος τους δεν έχει όρια. Δεν έχουν ίχνος ντροπής. Αυτοί άρπαζαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως, νόμιμα, σύμφωνα με τους ίδιους και τις αμαρτωλές Καραμανλικές διοικήσεις, και τώρα ειρωνεύονται και δικάζουν μερικούς «ψιλικατζήδες» που δέχθηκαν μίξερ ή ψυγεία!

Χωρίς καθυστέρηση τα ονόματα της λίστας των 70 πρέπει να δημοσιοποιηθούν για να γνωρίσει ο ελληνικός λαός αυτούς που τα έπιαναν για να μπορούν οι γερμανοί να μας γδύνουν, αλλά παράλληλα πρέπει τα αρμόδια όργανα του κράτους να εξετάσουν τη νομιμότητα των συμφωνιών κάποιων λίγων δημοσιογράφων που πλούτιζαν και πλουτίζουν από το δημόσιο χρήμα, από τον μόχθο του ελληνικού λαού.

Στη φυλακή οι ένοχοι

Η κυνική ομολογία του Μαντέλη ότι τα έπιασε χοντρά από την Siemens, ενώ ήταν υπουργός αρμόδιος για τις δοσοληψίες του ελληνικού δημοσίου μαζί της, έφερε στην επιφάνεια, αποκάλυψε μια ακόμη διάσταση της τεράστιας διαφθοράς που μαστίζει την χώρα και μας εξευτελίζει διεθνώς.
Αποκάλυψε επίσης, ότι η διαφθορά που τώρα προσπαθούμε να πατάξουμε, να την χτυπήσουμε κατακέφαλα, δεν έχει ούτε χρώμα, ούτε ιδεολογία, ούτε κόμμα. Η διαφθορά με λίγα λόγια ευδοκιμούσε και ευδοκιμεί τόσο επί ΝΔ όσο και επί ΠΑΣΟΚ.
O Τάσος Μαντέλης που νομίζει ότι ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών» του προσφέρει ασφαλές καταφύγιο και πλήρη προστασία και ατιμωρησία, άνοιξε το στόμα του για να ξεχυθεί ο οχετός της διαφθοράς.
Το «οχυρό» του όμως φαίνεται πως δεν είναι και τόσο ασφαλές, μια και η δικαστική αρχή ήδη απαγόρευσε την έξοδό του από την χώρα, ενώ δημεύεται και η περιουσία του.
Η «ασπίδα» του αποδεικνύεται ανίσχυρη να προστατεύσει τις ανομίες του που έχουν συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Το κουβάρι ξετυλίγεται και είναι φυσικό να είμαστε εν αναμονή και άλλων συγκλονιστικών αποκαλύψεων, σχετικά με το τεράστιο σκάνδαλο των δωροδοκιών πολιτικών προσώπων από την Siemens με σκοπό το «άρμεγμα» του χρήματος του ελληνικού λαού.
Όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουν και να λάμψει η αλήθεια. Όλα πρέπει να αποκαλυφθούν και οι ένοχοι να δικασθούν και να πληρώσουν.
Ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών» είναι πλέον προφανές, ότι δεν είναι απόλυτα ισχυρός για να εξασφαλίσει παραγραφή και ασυλία στους αναμεμιγμένους πολιτικούς που τα έπιαναν από τον γερμανικό κολοσσό για να του ανοίξουν τα δημόσια ταμεία και να αλωνίζει ανεξέλεγκτα.
Πολλά δις ευρώ εισέπραξε η Siemens από το δημόσιο με συμβάσεις του Μαντέλη.
Ο επίορκος αυτός πολιτικός με τις λαδιές του εξέθεσε και τον πρωθυπουργό του τον κ. Σημίτη, του οποίου η οργή έχει ήδη ξεσπάσει και βέβαια θα πρέπει να αναμένονται και οι ενέργειές του σε βάρος του έμπιστου υπουργού του που τον πρόδωσε και τα έπιασε χοντρά.
Έχουμε όμως και τα σκάνδαλα του Βατοπεδίου, στα οποία έχουν αναμιχθεί, έβαλαν την ουρά τους, πολιτικά πρόσωπα κυρίως της ΝΔ, αλλά υπάρχουν υποψίες και για δυο υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουν. Να ριχτεί πλήρες φως στην υπόθεση Εφραίμ, Αρσενίου, Ρουσόπουλου, Αγγέλου, Κοντού, Μπασιάκου και λοιπών.
Τι έγινε με τα «φιλέτα» της ελληνικής γης;
Τι ρόλο έπαιξαν και παίζουν ο… άγιος Εφραίμ, ο … όσιος Αρσένιος και η παρέα;
Η αρμόδια προϊσταμένη γης του υπουργείου Γεωργίας κ. Μαντέλη (συνωνυμία) μίλησε καθαρά για τις πιέσεις που της ασκήθηκαν από τους προϊσταμένους της υπουργούς για να βοηθήσει στην αμαρτωλή υπόθεση Εφραίμ – Βατοπεδίου.
Γνωρίζαμε ότι «κουμπάρους» είχαν μόνον οι υπουργοί της ΝΔ, τώρα όμως μαθαίνουμε ότι και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Μαντέλης είχε «κουμπάρο» τον κ. Τσουγκράνη. Δηλαδή όλοι ίδιοι. Όλοι με «κουμπάρους». Προφανώς για κάθε πολιτική βρωμοδουλειά χρειάζεται και ένας… «κουμπάρος» ή και περισσότεροι!
Από τα άρθρα μου που αναρτώνται στο διαδίκτυο και δημοσιεύονται στον τύπο, οι αναγνώστες σαφώς έχουν διακρίνει ότι διάκειμαι φιλικά προς το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση Παπανδρέου. Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια που πρέπει όμως να συμπληρώσω. Ναι είμαι ΠΑΣΟΚ αλλά δεν είμαι διατεθειμένος να υποστηρίξω και να καλύψω οποιαδήποτε παρανομία και «λαμογιά».
Είμαι δημοσιογράφος που στην σταδιοδρομία μου των 6 δεκαετιών, δεν ανέχθηκα καμιά βρωμιά. Έλεγα και αποκάλυπτα πάντοτε την αλήθεια όσο πικρή και δυσάρεστη να ήταν και ζούσα από το μισθό μου χωρίς να έχω ποτέ άλλη πρόσοδο. Την αλήθεια λέω και σήμερα.