Μια διαγραφή

Διαγράφτηκε από τα δημοσιογραφικά μητρώα και αποβλήθηκε από την δημοσιογραφική οικογένεια, ο κ. Χρήστος Παναγόπουλος του Παναγιώτη, γνωστός από την θητεία του στην ΕΡΤ, ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, κατά την προηγούμενη περίοδο, για τις δραστηριότητες του οποίου και τις δραστηριότητες των συνεργατών του στα κρατικά κανάλια, γίνονται έρευνες και ανακρίσεις από τις δικαστικές και διοικητικές αρχές.

Βέβαια, η διαγραφή του απ’ ευθείας από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Σ.Η.Ε.Α στις 21 Δεκεμβρίου 2010 με πρόταση της α΄αντιπροέδρου κ. Νανάς Νταουντάκη, δεν έγινε για όσα διαπράχθηκαν στην ΕΡΤ, για τα οποία τον λόγο έχει η δικαιοσύνη, αλλά διότι :

«Ο Χρήστος Παναγόπουλος ενεργώντας ως εκπρόσωπος της εργοδοσίας κατά τις κινητοποιήσεις του τελευταίου δεκαημέρου του Νοεμβρίου, κατά το οποίο η Διεύθυνση του Ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ απαίτησε τη μείωση των αποδοχών των δημοσιογράφων, τάχθηκε με το μέρος της ιδιοκτησίας και αντιστρατεύτηκε στις επαγγελματικές επιδιώξεις και κινητοποιήσεις των συναδέλφων που αποφάσισε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ» όπως αναφέρει επί λέξει στην σχετική ανακοίνωσή του το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Η απόφαση ελήφθη : «σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 1 του Καταστατικού, για παράβαση των διατάξεων της περιπτώσεως της παρ. 1 του άρθρου 9 και της παρ. 3 του άρθρου 6 του Καταστατικού»

Ο… πρώην συνάδελφος, εν ολίγοις έγινε όργανο των εργοδοτών εφοπλιστών, καναλαρχών και εκδοτών Αλαφούζων, με σκοπό την μείωση των νόμιμων αποδοχών των συναδέλφων του, το κουτσούρεμα του μεροκάματου τους, το κόψιμο ή τουλάχιστον τη μείωση των μερίδων του ψωμιού των ίδιων, των παιδιών και των οικογενειών τους.

Δηλαδή, για να τα πούμε πιο απλά, ο διαγραφείς Χρήστος Παναγόπουλος του Παναγιώτη έπαιζε το παιχνίδι των μεγιστάνων αφεντικών του και δούλευε για να κάνει τους φτωχούς δημοσιογράφους και τους άλλους εργαζόμενους στον ΣΚΑΪ, φτωχότερους και κατά συνέπεια να γίνουν πλουσιότεροι οι Αλαφούζοι!

Δούλευε για τους Αλαφούζους σε βάρος των φτωχών συναδέλφων του. Για ποιόν λόγο άραγε;

· Για να σταθεροποιήσει την υψηλή θέση που πήρε στον ΣΚΑΪ, μετά την «εξωπέταξή του» από την ΕΡΤ;

· Για να έχει κάποια άλλα οφέλη;

Ας απαντήσει ο ίδιος στα αμείλικτα αυτά ερωτήματα. Ας απαντήσει στον δημοσιογραφικό κόσμο, σε όλους για να δούμε με ποιον έχουμε πραγματικά να κάνουμε.

Αυτά για τα πρόσφατα κατορθώματα του Χρήστου Παναγόπουλου του Παναγιώτη, στον ΣΚΑΪ.

Έχει όμως να δώσει λόγο στην δικαιοσύνη και για τα παλιότερα στην ΕΡΤ, που φαίνεται να είναι ατέλειωτα.

Είμαστε εν αναμονή…

Αυτά και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους ανεξαιρέτως.

Αδιέξοδοι και ατελέσφοροι αγώνες

Αγωνίζονται οι εργαζόμενοι, οι μισθοσυντήρητοι, οι μεροκαματιάρηδες, οι εργάτες, οι υπάλληλοι.

Αγωνίζονται για να προστατεύσουν, εάν και όσο είναι δυνατόν να προστατευθεί, το εισόδημά τους, το οποίο περικόπτεται, λόγω της οικονομικής κρίσης που η χώρα αντιμετωπίζει, εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης, της άφρονης, της παραπλανητικής των εταίρων μας στην Ε.Ε. και της ακατανόητης από κάθε πλευρά, πολιτικής της Ν.Δ., κατά την εξαετή άσκηση της εξουσίας.

Ήταν μια πολιτική που αφ’ ενός μεν άφησε άδεια τα ταμεία, αφ’ ετέρου δε μας εξέθεσε στην Ε.Ε. και σ’ όλον τον κόσμο με τα ψεύδη που ο Κώστας Καραμανλής και οι «εκλεκτοί» συνεργάτες του, σχετικώς με την τότε οικονομική κατάσταση και τα… επιτεύγματα τους, εκτόξευαν συνεχώς και αδιαλείπτως.

Και αυτό ήταν το χειρότερο.

Οι «κουτόφραγκοι» δεν έφαγαν τα «φούμαρα» της παρέας του Καραμανλή και η Ελλάδα έγινε ρεζίλι!

Τώρα, εδώ κι ένα χρόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία διαδέχθηκε με εντολή του λαού τη ΝΔ, αγωνίζεται με την βοήθεια της ΕΕ και του ΔΝΤ για να διορθώσει την κατάσταση, να αποφύγει η χώρα την χρεοκοπία που κυριολεκτικά θα την απαξίωνε πλήρως, θα την κουρέλιαζε.

Τα μέτρα που είναι υποχρεωμένη να πάρει και παίρνει η κυβέρνηση, είναι επώδυνα και πλήττουν ιδιαίτερα τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και γενικότερα τις λαϊκές τάξεις και λιγότερο, μέχρι καθόλου, δυστυχώς, τους έχοντες και κατέχοντες, πράγμα που εξοργίζει τον λαό.

Είναι λοιπόν φυσικό οι τάξεις που πλήττονται να αντιδρούν και μάλιστα έντονα και μαζί με τους πληττόμενους, δυστυχώς, βρίσκουν ευκαιρίες οι αναρχικοί, οι κουκουλοφόροι, τα ρεμάλια, να επιτίθενται στους αστυνομικούς, να βιαιοπραγούν, να τραυματίζουν, να πυρπολούν, να σπάζουν και να ρημάζουν.

Υπενθυμίζω, ότι κατά την διάρκεια ενός συλλαλητηρίου διαμαρτυρίας εργαζομένων, οι δολοφόνοι έκαψαν ζωντανούς τρεις τραπεζικούς υπαλλήλους που είχαν αποφασίσει να εργασθούν (υπάρχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ανεργία, αλλά και στην εργασία) και ενός άλλου, πριν από λίγες ημέρες, δήθεν διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα, κακοποίησαν και τραυμάτισαν, ματοκύλησαν, τον βουλευτή της ΝΔ και πρώην υπουργό Κωστή Χατζηδάκη, άνθρωπο ευγενή, μετριοπαθή, χαμηλών τόνων και ικανό πολιτικό.

Ακόμη, κατά τα συλλαλητήρια, τις συγκεντρώσεις και τις πορείες, πέφτουν κατά πάντων, εμψύχων και αψύχων, κυρίως κατά των αστυνομικών εκατοντάδες βόμβες «μολότωφ», με θύματα αθώους ανθρώπους και πρόκληση μεγάλων ζημιών, καταστροφών σε περιουσίες πολιτών και του δημοσίου. Καταστρέφονται οι περιουσίες του κράτους και του λαού που φορολογείται, ενώ οι ένοχοι είναι στοιχεία που τίποτα δεν προσφέρουν στην κοινωνία, εχθροί της κοινωνίας και επαγγελματίες τεμπελχανάδες.

Όμως, τα ΜΜΕ στρέφονται ευθέως κατά της αστυνομίας, την οποία κατηγορούν για… χρήση χημικών στις μάχες με τους πρωταγωνιστές των επεισοδίων, για την διάλυσή τους και την προστασία των πολιτών και της έννομης τάξης!

Κατηγορούν, την αστυνομία ακόμη και όταν έχει δεκάδες θύματα όργανά της, όπως κατά τις ταραχές του τελευταίου συλλαλητηρίου που είχε 29 (είκοσι εννέα) τραυματίες αστυνομικούς.

Είναι όμως και οι συνδικαλιστές, όπως και οι δήθεν συνδικαλιστές, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι ο συνδικαλισμός, ο υγιής, αποτελεί θεμέλιο της δημοκρατίας και όχι υπονομευτή της.

Οι συνδικαλιστές και οι «συνδικαλιστές» δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα της κατάστασης της χώρας και την αναγκαιότητα των κυβερνητικών μέτρων, καθώς και την ανυπαρξία ακόμη και της παραμικρής δυνατότητας για την ανατροπή του «μνημονίου», την μεταβολή του, την αλλαγή ή την βελτίωση κάποιων ή έστω κάποιου όρου του.

Το «μνημόνιο» έχει συμφωνηθεί και ψηφισθεί και χωρίς αυτό δεν θα παίρναμε τα 110 δις ευρώ που μας σώζουν από την χρεοκοπία και το παγκόσμια ρεζίλεμα.

Το «μνημόνιο», η ΕΕ και το ΔΝΤ μας φέρνουν συρρικνώσεις του εισοδήματός μας, μας φέρνουν κάποια ανέχεια ταλαιπωρίες και οργή, αλλά μαζί μας δίνουν και το σωτήριο παραδάκι.

Πρόθυμα, ευχαρίστως, όλοι μας θα διώχναμε το ΔΝΤ, το «μνημόνιό» του και την «βοήθεια» της ΕΕ, αν κάποιος απ’ αυτούς που βγάζουν στους δρόμους τον λαό και μαζί με τον λαό βγαίνουν και αυτοί που σκοτώνουν, τραυματίζουν, σπάζουν και ρημάζουν, μας πρόσφερε τα 110 δις € που χρειαζόμαστε για να σωθούμε.

Οι αγώνες λοιπόν που υποκινούν οι γνήσιοι και οι κάλπικοι συνδικαλιστές, το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ και ο ανεκδιήγητος, κατά φαντασίαν, πολιτικός ηγέτης κ. Τσίπρας, όπως και οι συστηματικές και κατ’ επάγγελμα κινητοποιήσεις των «κουκουλοφόρων», είναι ατελέσφοροι, αδιέξοδοι και στρέφονται ουσιαστικά κατά των ίδιων των εργαζομένων, των συνταξιούχων και γενικώς των λαϊκών τάξεων και της κοινωνίας.

«Μπούμεραγκ» αποτελούν οι «αγώνες» κατά της κυβέρνησης και του «μνημονίου», για τις λαϊκές τάξεις. Διότι :

1) Τίποτε δεν πρόκειται, ούτε είναι δυνατόν να αλλάξει.

2) Η ανάκαμψη θα αρχίσει το β΄ εξάμηνο του 2011 με την έναρξη της υποχώρησης της ύφεσης και τα πρώτα σημάδια της ανάπτυξης.

3) Οι εργαζόμενοι με τις αλλεπάλληλες απεργίες, τις στάσεις εργασίας, τα συλλαλητήρια και τις λοιπές δραστηριότητες που υπαγορεύονται από τις άφρονες και ανεγκέφαλες ηγεσίες και δήθεν ηγεσίες τους :

α) Χάνουν μεροκάματα και συρρικνώνουν ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα τους.

β) Παραλύουν τον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό της χώρας.

γ) «Τραυματίζουν» κάθε προσπάθεια ανάπτυξης.

δ) Πλήττουν εμπόριο και επιχειρηματικότητα.

ε) Δίνουν ευκαιρίες σε κακοποιά στοιχεία και τεμπέληδες να σπάνε και να ρημάζουν καταστρέφοντας τους νοικοκυραίους και τις περιουσίες τους και δημιουργούν πραγματικό χάος,

και Τέλος :

Δολοφονούν ή τραυματίζουν αθώους ανθρώπους που αγωνίζονται για το μεροκάματο, τη ζωή των οικογενειών τους, των παιδιών τους.

Αυτή είναι η αλήθεια κύριοι ανεγκέφαλοι συνδικαλιστές και δήθεν, κύριοι των αστικών συγκοινωνιών και του ΟΣΕ που βασανίζετε τον κόσμο με τις συνεχείς και άσκοπες απεργίες και στάσεις σας, κύριοι που, ευτυχώς, μάθαμε το ύψος των αποδοχών σας, εξ αιτίας των οποίων βούλιαζαν οι οργανισμοί και οι κρατικές εταιρείες, στις οποίες υπηρετείτε ή λέτε πως υπηρετείτε, κύριοι και κυρίες τραπεζικοί «ρετιρέ» του υπαλληλικού κόσμου (ο πρώτος που σας έδωσε αυτόν τον χαρακτηρισμό ήταν ο αείμνηστος Σοφοκλής Βενιζέλος, κατά την πρωθυπουργία του στην δεκαετία του 1950). Μάθαμε το ύψος των αποδοχών σας και ανατριχιάσαμε!

Αυτή είναι η αλήθεια.

Κλείνω το σημερινό άρθρο, με την ευχή να βάλετε λίγο μυαλό να σκεφθείτε εθνικά, να επανέλθετε στο σωστό δρόμο για την σωτηρία της πατρίδας και όλων μας.

Καλές γιορτές σε όλους.

Καλά Χριστούγεννα.

Καλή Πρωτοχρονιά.

Αγάπη για όλους και για όλες.

Αγάπη για την πατρίδα και τον λαό μας.

Η κρίση στον τύπο είναι και κρίση εθνική

Σοβαρά πρέπει να μας ανησυχεί όλους και όχι μόνον εμάς τους δημοσιογράφους, παλιούς και νέους, το ξέσπασμα της κρίσης στον τύπο που υπέβοσκε εδώ και χρόνια, χωρίς αυτό να συγκινήσει στον απαιτούμενο βαθμό τους άμεσα ενδιαφερόμενους εκδότες, αλλά και τα δημοσιογραφικά συνδικαλιστικά σωματεία.

Θα συμφωνήσω βέβαια με τον συνάδελφο Χρήστο Πασαλάρη, παλαιότερο από μένα και δάσκαλο, με την κυριολεξία του όρου, της δημοσιογραφίας, ότι :

«Η κρίση στον τύπο δεν είναι τωρινό φαινόμενο, κρατάει χρόνια», αλλά θα διαφωνήσω με την συνέχεια της δήλωσής του ότι : «Είναι άσχετη με την οικονομική κρίση», κι αυτό γιατί πιστεύω απόλυτα πως η οικονομική κρίση συνέβαλε στην κρίση του τύπου και οπωσδήποτε την επέτεινε.

Αντίθετος όμως είμαι με τις απόψεις του παλιού καλού φίλου και συναδέλφου Σεραφείμ Φυντανίδη, διευθυντή μου για αρκετά χρόνια στην «Ελευθεροτυπία», ότι :

«Η ειδησεογραφική εφημερίδα κινδυνεύει να τελειώσει, διότι δεν μπορεί να τυπώνεται στις 2 τη νύχτα και να κυκλοφορεί στις 12 το μεσημέρι, τα έχει χάσει όλα. Το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το διαδίκτυο την έχουν προσπεράσει»

Και συνεχίζει ο Σεραφείμ Φυντανίδης :

«Κάθε πρωί μπαίνω στο διαδίκτυο και τα διαβάζω όλα, εφημερίδα αγοράζω από συνήθεια, όπως παίρνω τσιγάρα. Άλλωστε, εκτός από κάνα – δυό αναλύσεις όλα τα άλλα είναι γνωστά».

Και πιο κάτω :

«Η οικονομική κρίση δεν ευθύνεται για την κρίση στον τύπο, απλώς επιτείνει την κατάσταση (εδώ, στο επιτείνει, είμαι σύμφωνος).

Μην ξεχνάμε ότι :

«Είμαστε ένας λαός 11 εκατομμυρίων, με μία γλώσσα που δεν μιλιέται πουθενά και έχουμε τα περισσότερα μίντια. Έχουμε 12 αθλητικές εφημερίδες, που δεν έχει ούτε η Αγγλία που θεωρείται η Μέκκα του ποδοσφαίρου! Η Πορτογαλία που είναι μια αντίστοιχη περίπτωση, διατηρεί μόνον 4 κανάλια», καταλήγει ο φίλος Φυντανίδης.

Θα διατυπώσω για μια ακόμη φορά τις απόψεις μου για το φλέγον, εθνικό θα έλεγα, αυτό θέμα, τις οποίες έχω δημοσιεύσει και αναρτήσει στο διαδίκτυο κατά το παρελθόν, απόψεις ενός απλού δημοσιογράφου, εργάτη του λειτουργήματος, ο οποίος δούλεψε και δουλεύει εδώ και έξι δεκαετίες και κάτι, αθόρυβα, χωρίς «φανφάρες», χωρίς «βροντώδη ξεσπάσματα» με στόχο τον εντυπωσιασμό και επίσης χωρίς να συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών που σκοπεύουν στις υπογραφές, των «κυνηγών των… υπογραφών» και των φωτογραφιών.

Οι απόψεις αυτές που είναι δυνατόν να αποτελέσουν και κάποιου είδους απαντήσεις στους δύο άξιους και διακεκριμένους συναδέλφους, είναι :

1) Η κρίση στον τύπο, άρχισε πολλές δεκαετίες πριν και εκδηλώθηκε ως κρίση εμπιστοσύνης στις σχέσεις των αναγνωστών με τις εφημερίδες που διάβαζαν.

Κρίση πρώτη : Στην δεκαετία του 1950, δύο μεγάλες Αθηναϊκές εφημερίδες, το «ΒΗΜΑ» και το «ΕΘΝΟΣ» (το παλιό) εγκατέλειψαν την δημοκρατική παράταξη του κέντρου και τάχθηκαν στο πλευρό του «Ελληνικού Συναγερμού» του στρατάρχη Παπάγου και του Σπύρου Μαρκεζίνη που (άσχετο) τα έκαναν θάλασσα και χαντάκωσαν την χώρα, ενώ μία τρίτη, «ΤΑ ΝΕΑ» ακολούθησε την μεσοβέζικη πολιτική γραμμή του «Ναι μεν, αλλά…», «Μια στο καρφί και μια στο πέταλο»…

Αντιπαροχή του Παπάγου, σύμφωνα με όσα μου είπε λίγο αργότερα ο συνιδιοκτήτης και διευθυντής μιας από τις «αποστάτιδες» ήταν η αγορά αριθμού φύλλων, αν θυμάμαι καλά 5.000 ημερησίως.

Αξιοσημείωτο είναι πάντως ότι οι «αποστάτιδες» και η «ήξεις αφήξεις» αδελφή και συνάδελφός τους, σύντομα μετάνιωσαν, ανέκρουσαν πρύμναν και επανήλθαν στον σωστό κεντρώο δημοκρατικό δρόμο. Οι αναγνώστες τους που τις είχαν εγκαταλείψει, τις συγχώρησαν κατά κάποιο τρόπο, αλλά το γυαλί είχε ραγίσει.

Αυτή ήταν η πρώτη κρίση στον τύπο που προκλήθηκε από την κρίση εμπιστοσύνης, μεταξύ μερίδας του τύπου και του αναγνωστικού της κοινού. Ήταν η πρώτη κρίση που προκάλεσε ο ίδιος ο τύπος.

Ήταν μια κρίση που εμείς οι παλαιότεροι την ζήσαμε και τη θυμόμαστε ζωηρότατα.

2) Η δεύτερη κρίση στον τύπο, κρίση και αυτή εμπιστοσύνης μεταξύ εφημερίδων και αναγνωστών, ξέσπασε την εποχή της αποστασίας Μητσοτάκη – Νόβα και λοιπών αυλόδουλων με την καθοδήγηση του αλήστου μνήμης και κακή τη μοίρα βασιλιά Κοκού και της μητρός αυτού Φρειδερίκης.

Επρόκειτο για την προδοσία του Γέρου της Δημοκρατίας, του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού, αείμνηστου Γεωργίου Παπανδρέου. Ήταν προδοσία του λαού που του είχε δώσει μεγάλη πλειοψηφία.

Δύο εφημερίδες του ίδιου δημοσιογραφικού συγκροτήματος, ενεχόμενες και στην προηγούμενη φιλοπαπαγική κρίση, επιχείρησαν να γυρίσουν την πλάτη στον λαοφιλή πρωθυπουργό και να στραφούν προς τους αποστάτες, αλλά δεν πρόφθασαν να το κάνουν, διότι οι προθέσεις τους έγιναν εγκαίρως γνωστές στο πλατύ κοινό και οι δημοκρατικοί πολίτες έσπευσαν στα γραφεία και τυπογραφεία τους στην οδό Χρήστου Λαδά και έκαψαν τα πρώτα δέματα με χιλιάδες τυπωμένα φιλοαποστατικά και φιλοβασιλικά φύλλα! Έτσι, αναγκάσθηκαν να κάνουν πίσω και να προχωρήσουν σε νέες εκδόσεις κεντρώας Παπανδρεϊκής γραμμής!

Μία, τρίτη εφημερίδα κεντροαριστερή και «προοδευτική» που εμείς οι νέοι της εποχής είχαμε για σημαία μας, η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» του μακαρίτη Πάνου Κόκκα ακολούθησε πιστά τον Μητσοτάκη στην αποστασία, με αποτέλεσμα να πέσει σχεδόν στο μηδέν η κυκλοφορία της και να μην επανεκδοθεί μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 (υπεύθυνη για την δικτατορία της επάρατης Χούντας, αναμφιβόλως υπήρξε η βρωμερή αποστασία), από τους πολιτικούς και φυσικούς κληρονόμους του Πάνου Κόκκα που στο μεταξύ είχε πεθάνει, για τον απλούστατο λόγο ότι ο λαός έχει μνήμη και θα της γύριζε την πλάτη! Ήταν άραγε δυνατόν να εκδοθεί τότε φιλομητσοτακική εφημερίδα; Όχι, βέβαια. Ούτε τότε, ούτε και τώρα. Ο λαός θυμάται και η αποστασία, όπως και η χούντα «ταξιδεύουν» από γενεά σε γενεά και μας κάνουν να ανατριχιάζουμε.

Ήταν λοιπόν η δεύτερη κρίση εμπιστοσύνης αναγνωστών και κάποιων εφημερίδων και το γυαλί… ξαναράγισε!!

3) Υπάρχει όμως και τρίτη, πιο πρόσφατη, κρίση εμπιστοσύνης μεταξύ μερίδας του τύπου και αναγνωστικού κοινού.

Πρωταγωνιστές θα μπορούσαμε να πούμε ήταν και κάποιοι από αυτούς που ευθύνονταν για τις προηγούμενες κρίσεις, αλλά με διαφορετικούς στόχους και διαφορετικά γελοία προσχήματα, τύπου Κοσκωτά.

Παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο από το οποίο αθωώθηκε πανηγυρικά και επανήλθε εκλεγμένος από τον λαό, νικητής και τροπαιούχος, πρωθυπουργός της χώρας!

Εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας που και τώρα κυκλοφορούν με πολύ λιγότερους βέβαια αναγνώστες, στράφηκαν κατά του Αντρέα, εμμέσως τον χαρακτήρισαν «κλέφτη», αλλά λίγο αργότερα στο δικαστήριο και μετά την αθώωση του Ανδρέα «κατάπιαν τα σάλια τους», πήραν πίσω τις βρωμιές τους και γελοιοποιήθηκαν!

Ξαναράγισε λοιπόν το γυαλί με την τρίτη κρίση εμπιστοσύνης στις σχάσεις τύπου – αναγνωστών.

Αλλά ας έλθουμε στα σημερινά.

Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, παρά τα στραβά τους, την αγραμματοσύνη τους και άλλα πολλά, προσφέρουν μια ενημέρωση πολύπλευρη, σφαιρική θα λέγαμε και με ταχύτητα. Πλήγμα αυτό ασφαλώς για τον τύπο. Πρέπει πάντως να τονιστεί ότι η εφημερίδα σήμερα δεν αγοράζεται μόνον «για κανα – δυο αναλύσεις» όπως δήλωσε ο φίλος Φυντανίδης, κατεξοχήν, σημειωτέον, «εφημεριδάς» και εξαιρετικός «γραφιάς».

Είναι και πολλά άλλα φίλε Σεραφείμ που προσφέρουν οι εφημερίδες και εσύ, τα γνωρίζεις καλύτερα παντός άλλου, διότι υπήρξες για πολλά χρόνια διευθυντής πολύ καλός, επιτυχημένος, μιας μεγάλης (τότε) εφημερίδας, η οποία τώρα, μετά τη γενναία αποχώρησή σου, παραπαίει. Δεν είναι δυνατόν να τα αγνοείς αυτά σήμερα που ασχολείσαι με την τηλεόραση.

Καλή η τηλεόραση, αλλά καλοί κι εμείς οι εφημεριδάδες, οι «γραφιάδες»!

Κι εγώ για πολλά χρόνια υπήρξα συντάκτης, υπεύθυνος και προϊστάμενος ύλης και αρχισυντάκτης του κρατικού ραδιοφώνου, αλλά μπροστά στη μάνα μου την εφημερίδα δεν βάζω τίποτα, Σεραφείμ φίλε.

Όσον αφορά τις ώρες που τυπώνονται οι εφημερίδες, σου θυμίζω Σεραφείμ, ότι όλη τη νύχτα και όλο το ξημέρωμα και το πρωινό, ήμασταν πάντα στο πόδι και προχωρούσαμε σε αλλεπάλληλες εκδόσεις.

Και, στο κάτω – κάτω της γραφής φίλε Σεραφείμ, η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, είναι : «μπαινάκης – βγαινάκης», ενώ η εφημερίδα είναι και παραμένει μπροστά μας, στη διάθεσή μας!

Εμείς, θυμάσαι κάποτε που ανοίγαμε σαμπάνιες για τα 100 – 110.000 φύλλα της εφημερίδας μας στην Αθήνα – Πειραιά; Τώρα είναι περίπου το 1/3 σε όλη την Ελλάδα και κάτω από τις 100.000 η συνολική κυκλοφορία του Κυριακάτικου.

Αλλά γιατί η οικονομική κρίση δεν ευθύνεται για την κακοδαιμονία του τύπου; Το 1.30 € ισούται με 443 και τα 3,5 και 4,25 του Σαββατοκύριακου με 1183 και 1448,20 δρχ, ενώ οι μισθοί και εν γένει οι αποδοχές έχουν πάρει την κατιούσα. Συρρικνώθηκαν και συρρικνώνονται. Αν λοιπόν δεν ευθύνεται απόλυτα η οικονομική κρίση για την κρίση στον τύπο, τουλάχιστον την επιτείνει.

Όσον αφορά τις 12 αθλητικές εφημερίδες από τις οποίες οι μισές και περισσότερες έχουν ασήμαντη μέχρι σχεδόν μηδενική κυκλοφορία και καθόλου ρεκλάμα και έσοδα που δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε την αξία του χαρτιού τους, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε μερικές από αυτές, «προϊόντα του ποδοσφαιρικού παραγοντισμού» και των επιδιώξεων του, όπως και του ξέφρενου και επικίνδυνου «οπαδισμού» και πάντως όργανα που αντιμάχονται το φίλαθλο αθλητικό πνεύμα, την ευγενή άμιλλα και την αγάπη από την οποία πρέπει να διέπονται οι αθλητές για το άθλημά τους και για τους αντιπάλους τους.

Πρόκειται για φανατικά «οπαδικά» φύλλα τα οποία εμμέσως τοποθετούνται εναντίον του «ευ αγωνίζεσθαι».

Από τις 12 αθλητικές εφημερίδες λοιπόν, κάποιες έχουν άλλους στόχους…

Τελειώνοντας, θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα, ότι σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, το διαδίκτυο δείχνει να αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τον τύπο, την ελευθεροτυπία και το δημοσιογραφικό λειτούργημα.

Κίνδυνο, διότι στο διαδίκτυο καταφεύγουν αθέμιτα εκ του ασφαλούς, με λίγα έξοδα, με συντάκτες ανασφάλιστους και κακοπληρωμένους και διαφημίσεις, χωρίς αγγελιόσημο, τα ενημερωτικά blogs, οι ιστοσελίδες, τα portals και άλλα πολλά ηλεκτρονικά εφευρήματα εσχάτως δε και εφημερίδες, όπως το ιστορικό «ΤΟ ΒΗΜΑ», για να πετύχουν κέρδη χωρίς ή με ελάχιστα έξοδα και χωρίς να διατηρούν τις έντυπες εκδόσεις τους.

Αυτή είναι λοιπόν η κρίση του τύπου. Κρίση δημοσιογραφική. Κρίση εκδοτική. Κρίση της ελευθεροτυπίας. ΚΡΙΣΗ ΕΘΝΙΚΗ.

.............................................................

Τετέλεσται…

Τέλος σε λίγες ημέρες για τους Δήμους, «Καποδιστριακούς» και παλαιότερους…

Τέλος… Αποκαθήλωση και παράδοση του πρώτου και κυριότερου βαθμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, σε «Καλλικρατικά» κέντρα πολύ απομακρυσμένα στις περισσότερες περιπτώσεις και οπωσδήποτε ξένα για τους μέχρι τώρα δήμους και τους κατοίκους τους.

Τετέλεσται…

Οι πρώην δήμοι παραχωρούν τη θέση τους στους «δήμους κρατίδια» την 1^η Ιανουαρίου 2011.

Τετέλεσται…

Στις 31 Δεκεμβρίου 2010 γίνεται η κηδεία και η ταφή των δικών μας παλιών δήμων που βρίσκονταν κοντά μας, δίπλα μας.

Τετέλεσται…

Ο υπογράφων, φανατικός πολέμιος των «Καλλικρατικών» δήμων, τους εύχεται ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, αν και δεν την πιστεύει, για το καλό της χώρας και του λαού μας.

......................................................

Ατέλειωτα τα σκάνδαλα της ΕΡΤ

Νέα κατορθώματα της ΕΡΤ (του παρελθόντος), νέες σπατάλες, νέα σκάνδαλα, έφερε στο φως η έρευνα και πήραν τον δρόμο για την εισαγγελία και στη συνέχεια για τα δικαστήρια, τα οποία θα επιβάλουν στους ενόχους, τις ποινές που προβλέπονται από τους νόμους.

Είναι απίστευτα όσα έγιναν και αποκαλύφτηκαν κατά την διάρκεια του προηγούμενου Καραμανλικού καθεστώτος στην ΕΡΤ, στα οποία εμπλέκονται άτομα με διάφορες ιδιότητες και σχέσεις εργασίας, που τώρα ήλθε η ώρα να πληρώσουν.

Τα στοιχεία των δικογραφιών για τα σκάνδαλα της ΕΡΤ του Καραμανλισμού έχουν συσσωρευθεί και έχουν σχηματίσει βουνό, ύψους Έβερεστ Ιμαλάϊων.

Ιδού οι ολοσέλιδοι τίτλοι με τους οποίους παρουσίασαν «ΤΑ ΝΕΑ» τα «καινούργια» σκάνδαλα που αποκαλύφτηκαν :

«Πάρτι σπατάλης μέχρι… το Διάστημα»

«Όργιο διασπάθισης δημοσίου χρήματος στη δορυφορική τηλεόραση (ΕΡΤ World) έδειξε το πόρισμα»

«Χρυσή κάνουλα για την απομύζηση δημοσίου χρήματος αποδείχθηκε η δορυφορική τηλεόραση για την τετραετία 2006 – 2010 (επί διοίκησης Χρήστου Παναγόπουλου), σύμφωνα με το πόρισμα των επιθεωρητών και ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης»

Το νέο πόρισμα των Επιθεωρητών και Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, συμπληρώνει την «απίστευτη εικόνα κατασπατάλησης που αποκάλυψε το προηγούμενο πόρισμα της 29^ης Ιουλίου 2010» τονίζουν «ΤΑ ΝΕΑ» της 30^ης /11/2010, τα οποία προσθέτουν ότι εκτός από την δικαστική οδό θα υπάρξουν και πειθαρχικές διώξεις σε βάρος τεσσάρων ανωτέρων υπευθύνων υπαλλήλων, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη απομακρυνθεί και εξακολουθούν να εργάζονται στην ταλαίπωρη δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση.

Οι υπεύθυνοι υπάλληλοι της ΕΡΤ, μετά τον πειθαρχικό έλεγχό τους, αν προκύψουν και ποινικές ευθύνες, θα παραπεμφθούν στην εισαγγελία.

Το «μεγάλο φαγοπότι», αναφέρει το πόρισμα που έδωσε στην δημοσιότητα το υπουργείο Πολιτισμού, γινόταν στην δορυφορική τηλεόραση (ΕΡΤ world) και ειδικότερα στις μικτές παραγωγές.

«Η ΕΡΤ διέθετε στούντιο, εξοπλισμό, κάμερες, σκηνικά, αρχεία, παρουσιαστές, τεχνικούς και μακιγιέζ, οι οποίοι πληρώνονταν ξεχωριστά επιπλέον από το μισθολόγιο της κρατικής τηλεόρασης, ενώ η εκάστοτε εταιρεία με την οποία υπέγραφε συμβόλαιο έκανε μόνο το μοντάζ. Αυτό καθιστούσε το κόστος των εκπομπών, εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, πολύ υψηλό και πάντως υπέρογκο για την ΕΡΤ.

Το πόρισμα αναφέρει ρητώς ότι «οι αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΡΤ ΑΕ δεν μεριμνούν για την κοστολόγηση της δικής της συμμετοχής στις μικτές παραγωγές, (σ.σ. : έγινε έλεγχος για συνολικά 13 εκπομπές), κατά παράβαση σχετικών διατάξεων, και έτσι δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί το πραγματικό κόστος των μικτών παραγωγών, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να αμφισβητείται εάν οι μικτές παραγωγές είναι πράγματι συμφέρουσες οικονομικά για την ΕΡΤ ΑΕ»

Η ζημιά για την ΕΡΤ, το δημόσιο και τον ελληνικό λαό που αποτελεί τον χρηματοδότη τους, γινόταν ακόμη μεγαλύτερη όταν οι εκπομπές που προαναφέρονται χρησιμοποιούσαν έτοιμα ρεπορτάζ των δελτίων ειδήσεων και ενημέρωσης των καναλιών της ΕΡΤ.

Υπήρχε άφθονο δωρεάν υλικό για χρυσοπληρωμένες παραγωγές, οι οποίες προκάλεσαν καίριες ερωτήσεις βουλευτών όλων των κομμάτων την εποχή του Καραμανλισμού και της διοίκησης της κρατικής ΕΡΤ από τον κ. Χρήστο Παναγόπουλο, στις οποίες ο τότε υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος, απαντούσε με αοριστίες του τύπου: «Μεγάλη είναι η προσφορά της δορυφορικής τηλεόρασης στον Απόδημο Ελληνισμό και το πόσο την παρακολουθούν οι Έλληνες της Διασποράς».

Βεβαίως, ποτέ δεν γινόταν έλεγχος ή έρευνα σχετική με τις καταγγελίες των βουλευτών.

Έτσι, είχαν φθάσει στο σημείο οι αρμόδιοι της ΕΡΤ, να ξαναπληρώνουν και εκπομπές που προβάλλονταν σε επανάληψη, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα, να διπλοπληρώνουν οδοιπορικά, προσωπικά έξοδα (μέχρι και καλλυντικά παρουσιαστών/ριών, αναμνηστικά κ.ά.) και να πληρώνουν τις εταιρείες παραγωγής για συνεργάτες που ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν.

Είχαμε όμως και την «γκρίζα διαφήμιση που αφαιρούσε έσοδα από την ΕΡΤ για να γεμίσει τις τσέπες και τους λογαριασμούς διαφόρων εταιρειών που έπρεπε να πληρώνουν για την προβολή προϊόντων.

Το πόρισμα σαφώς αναφέρει, ότι οι εκπομπές θα έπρεπε να πληρώνουν τις διαφημίσεις αυτές σύμφωνα με τα οριζόμενα από τις συμβάσεις.

Μάλιστα, σε μια περίπτωση χορηγίας διαπιστώθηκε σκανδαλωδώς ευνοϊκή αντιμετώπιση του χορηγού καθώς όχι μόνο ήταν μειωμένη η τιμολόγηση, αλλά δεν αναφερόταν καν στη σύμβαση το ποσό της χορηγίας. Στον χορό της έμμεσης διαφήμισης του χορηγού είχαν μπει μέχρι και οι παρουσιαστές της επίμαχης εκπομπής, αναφέροντας το όνομά του.

Αυτή, εν ολίγοις, είναι η νέα παρτίδα των σκανδάλων της Καραμανλικής ΕΡΤ.

Και έπεται συνέχεια…

..........................................................

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τα κείμενα αυτού του χώρου, επιτρέπεται να αναρτώνται ή να δημοσιεύονται ελεύθερα από οποιονδήποτε, με την προϋπόθεση να αναφέρονται η προέλευσή τους και τα στοιχεία του συντάκτη τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
(παλαίμαχος)

Γιατρού Χατζημανώλη 2
Νέα Κίος Αργολίδας
21053

e-mail : gtsioun@otenet.gr
gtsiounis@yahoo.gr
gtsioun@gmail.com

www.gtsiounis.blogspot.com

Τηλέφωνα : 27510 – 51057, 6974 – 727908

Η επιστράτευση

Μονόδρομος ήταν η επιστράτευση των ναυτεργατών.

Ένας μονόδρομος που χάραξαν, άνοιξαν και περπάτησαν οι ίδιοι οι επιστρατευθέντες ναυτεργάτες, με την αδιαλλαξία τους, τις προκλήσεις τους απέναντι στην ελληνική κοινωνία, την περιφρόνησή τους στους νόμους (προσφιλές σπορ του ΚΚΕ και των παρακλαδιών του τύπου ΠΑΜΕ), την απομόνωση νησιών και ακριτών νησιωτών μας, τις ελλείψεις τροφίμων, καυσίμων ακόμη και φαρμάκων, τις τεράστιες ζημιές στην αγροτιά των νησιών, στις εξαγωγές και στην εθνική μας οικονομία που χρειάζεται στήριξη και δυναμική αυτή την περίοδο.

Η κατάσταση αυτή δεν ήταν δυνατόν να συνεχισθεί. Ήταν απαράδεκτη και σαφώς αντιλαϊκή και αντίθετη προς τα εθνικά συμφέροντα, διότι αποτελούσε σοβαρή ανάσχεση στην προσπάθεια που γίνεται για την οικονομική ανόρθωση της χώρας και την ανακούφιση του λαού.

Οι ναυτεργάτες, δηλαδή μια δυναμική μερίδα της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας, της Π.Ν.Ο. και των άλλων σωματείων, της όποιας μερίδας η πλειοψηφία μέσα στα ΔΣ αμφισβητείται και μάλιστα βάσιμα, ενεργούμενα του ΠΑΜΕ που με την σειρά του είναι ενεργούμενο και τυφλό όργανο του ΚΚΕ, προφανώς έχουν βάλει σκοπό τους την απομόνωση των νησιών μας, ιδιαίτερα δε των ακριτικών, όπως το πανέμορφο ιστορικό ελληνικό Καστελόριζο, οι ταλαίπωροι και ηρωικοί κάτοικοι του οποίου φρουρούν Θερμοπύλες, αναγκάζονται να καταφεύγουν στις απέναντι κοντινές τους τουρκικές ακτές, στην Αντίφυλλο, για να προμηθευτούν από εκεί τρόφιμα, φάρμακα και τα άλλα χρειώδη.

Αυτή είναι η αλήθεια.

Τα νησιά μας και οι ακρίτες νησιώτες μας ταλαιπωρούνται, στερούνται, υποφέρουν μόνο και μόνο για να πετύχει το σχέδιο του ΚΚΕ που τους χρησιμοποιεί για να στρατολογεί οπαδούς και να αυξάνει τα «κουκιά» του.

Αυτοί είναι οι «ναυτεργάτες» που μαζί με κάποιους ανεγκέφαλους φοιτητές και άλλα όργανα του Περισσού καταλαμβάνουν εκ του ασφαλούς τους καταπέλτες των πλοίων με πρόσχημα αιτήματα που, βέβαια, στην σημερινή δύσκολη οικονομικά εποχή, στην οποία οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι κάνουν θυσίες και χάνουν σημαντικά ποσοστά των αποδοχών τους, δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν. Είναι αδιανόητο.

Άλλωστε, το ύψος των αποδοχών τους που πληροφορηθήκαμε από τον τύπο και τα λοιπά ΜΜΕ, κάθε άλλο παρά χαμηλό είναι σε σύγκριση με τις αποδοχές των άλλων εργαζομένων, οι οποίες, επιπλέον, περικόπτονται για να καλυφθούν οι «μαύρες τρύπες».

Υ.Γ. Ακόμη και νεκροί δεν ήταν δυνατόν να μεταφερθούν στους τόπους ταφής στην πατρίδα τους, γιατί δεν το επέτρεπαν οι ναυτεργάτες!

Τα έβαλαν ακόμη και με τις σορούς συνανθρώπων μας!

Ντροπή τους!

.............................................................

Τι να πρωτοθαυμάσουμε;

Διαβάζουμε εφημερίδες, ακούμε τηλεόραση και ραδιόφωνο, συζητάμε, βλέπουμε τριγύρω μας, μελετάμε τα γεγονότα και αναρωτιόμαστε, τι να πρωτοθαυμάσουμε, αυτή την δύσκολη εποχή, για την χώρα μας που παλεύει για να σωθεί από την χρεοκοπία.

Τι;

· Την αδράνεια ορισμένων υπουργών αρρένων και θηλέων, όπως λ.χ. η κ. Μπιρμπίλη, η οποία στο διάστημα του ενός χρόνου και πλέον που ηγείται ενός πολύ σημαντικού υπουργείου έχει να παρουσιάσει έργο (ΜΗΔΕΝ) και το χειρότερο είναι ότι με την αδράνεια της, ενοχλεί την Ε.Ε., η οποία μας παραπέμπει στα δικαστήριά της. Και βέβαια, η αδράνεια της κ. υπουργού παρασύρει και τους υφυπουργούς της που δείχνουν «μουδιασμένοι».

· Το «τρενάρισμα» διαφόρων θεμάτων από υπουργούς και υπηρεσίες, το οποίο απειλεί την συνέχιση της καταβολής των δόσεων του δανείου των 110 δις €.

· Τις… θαυμαστές επιδόσεις μόνο στα λόγια του Σ.Δ.Ο.Ε. και των φοροεισπρακτικών μηχανισμών του κράτους γενικότερα, οι οποίες όμως δεν έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα και δεν φέρνουν στα δημόσια ταμεία ανάλογα ποσά, παρά μόνον ψιχία.

· Τις πισίνες και τις θαλαμηγούς που οι ιδιοκτήτες τους, παρά τα μέτρα που δήθεν λαμβάνονται και παρά τις…αεροφωτογραφίες, εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν άγρια και προκλητικά και να μας βγάζουν την γλώσσα, οι ξετσίπωτοι μεγιστάνες!

· Τον μεγάλο μας καλλιτέχνη, τον τραγουδιστή και ηθοποιό Τόλη Βοσκόπουλο, που χρωστάει πάνω από 5 εκ. € από φόρους και το πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή.

· Την κρατική Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, η οποία μόνον το α΄εξάμηνο του λήγοντος χρόνου, κατάφερε να έχει ζημιές 117,2 εκ. € την ώρα που οι άλλες Τράπεζες, η Εθνική και οι περισσότερες μη κρατικές, παρουσιάζουν κέρδος.

· Το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ και τα συνδικαλιστικά τους όργανα στους ναυτεργάτες, τα οποία κάθε άλλο παρά την πλειοψηφία των εργαζομένων στον κλάδο εκπροσωπούν, με την δυναμική συμπαράσταση στρατευμένων φοιτητών και άλλων στοιχείων, παραλύουν κάθε τρεις και λίγο τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες της χώρας με παράλογα αιτήματα, με αποτέλεσμα :

1) Να απομονώνονται τα πάρα πολλά νησιά μας, μικρά και μεγάλα.

2) Να δημιουργούν μεγάλες ελλείψεις διαφόρων ειδών, τροφίμων, καυσίμων, ακόμη και φαρμάκων και να προκαλείται απόγνωση και απελπισία στους νησιώτες μας, στους ακρίτες μας.

3) Να παραμένουν στα λιμάνια των νησιών, φορτωμένα σε φορτηγά αυτοκίνητα και ψυγεία, εκατοντάδες τόνοι ντόπιων προϊόντων, στα οποία το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ απαγορεύουν την μεταφορά τους στις αγορές και να αλλοιώνονται τα ευπαθή από αυτά, με αποτέλεσμα να προκαλούνται τεράστιες ζημιές στους αγρότες, αλλά και στους συνεταιρισμούς και εξαγωγείς που χάνουν τις ξένες αγορές και υφίστανται πρόστιμα και τις ποινικές ρήτρες των συμβολαίων που έχουν συνάψει. Εξυπακούεται ότι τεράστιες είναι οι ζημιές και για την εθνική μας οικονομία σε μια πολύ δύσκολη για τη χώρα μας περίοδο.

Αλλά το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, οι λίγοι ναυτεργάτες, οι φοιτητές και οι λοιποί, στους… καταπέλτες των πλοίων που μένουν ακίνητα στα λιμάνια.

· Κάποιους επώνυμους από την αντιπολίτευση, κυρίως από την αριστερά, που επικρίνουν και ειρωνεύονται, ακόμη και μέσα στη βουλή, τον πρωθυπουργό για τα ταξίδια και τις επαφές του στο εξωτερικό για την προώθηση των ζωτικών θεμάτων της χώρας.

Ειρωνεύονται και επικρίνουν, αντί να εύχονται να έχει καλή υγεία και αντοχή ο Γιώργος Παπανδρέου για να μάχεται στις δύσκολες ημέρες που περνάμε.

Ο κ. Τσίπρας που έφθασε τις ειρωνείες του μέχρι την εθνική αντιπροσωπεία, θα πρέπει να πάρει την απάντηση :

1) Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει ανάγκη ταξιδιών. Αντίθετα, οι συνεχείς μετακινήσεις του από αεροπλάνο, σε αεροπλάνο, από χώρα σε χώρα, από πόλη σε πόλη και από συμβούλιο σε συμβούλιο, δεν γίνονται για ψυχαγωγία, για διασκέδαση και, κατά συνέπεια, δεν του είναι και τόσο ευχάριστες.

2) Ο Πρωθυπουργός έχει και σπίτι και γραφεία και καναπέδες για να ξεκουρασθεί αν το επεδίωκε. Ας σταματήσει λοιπόν τις ειρωνείες ο κ. Τσίπρας. Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους, όλους όσους εκτοξεύουν ανοησίες και διατυπώνουν ανόητα σχόλια.

· Κάποιους επιχειρηματίες που κατακρατούν τον ΦΠΑ που εισπράττουν, απ’ εμάς και δεν τον αποδίδουν. Παίρνουν τα λεφτά μας και τα κρατούν. Αποτέλεσμα :

1) Κλέβουν εμάς, κρατώντας τα χρήματα και

2) Κλέβουν το κράτος στην πολύ δύσκολη αυτή εποχή. Διπλή κλοπή.

· Είναι όμως και εκείνοι, οι καταστηματάρχες, έμποροι, τεχνίτες, επιχειρηματίες κλπ που εξακολουθούν προκλητικά και ασύστολα, να μην εκδίδουν αποδείξεις.

Αυτοί, επί πλέον, πέρα από τους προηγούμενους μη αποδίδοντες τον ΦΠΑ, διαπράττουν και τρίτη κλοπή, σε βάρος του κράτους, διότι δεν παρουσιάζουν στις φορολογικές τους δηλώσεις τα εισοδήματά τους που αναλογούν στην μη έκδοση των αποδείξεων.

Αυτά.

Τι να πρωτοθαυμάσουμε λοιπόν;

.........................................................