Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΑΠΟΣΤΟΜΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Η επιστολή που έστειλαν καθηγητές πανεπιστημίων απ΄ όλο το κόσμο στον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα, είναι νομίζουμε η καλύτερη απάντηση στις γελοιότητες που κάνουν οι Σκοπιανοί.

Γελοιότητες που απλά αποδεικνύουν ότι δεν "πατάνε" καθόλου γερά στα ξυλοπόδαρα που τους έχουν βάλει να στέκονται.

Όλο το κείμενο της επιστολής και οι υπογραφές, για να καταλάβετε ότι οι ελληνικές θέσεις είναι δυνατές.

Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα
Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
Λευκός Οίκος
1600 Pennsylvania Avenue, NW
Washington, DC 20500

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Με την παρούσα επιστολή, οι υπογράφοντες ζητούμε με κάθε σεβασμό την παρέμβασή σας για να τακτοποιηθούν συντρίμμια ιστορικής αταξίας που άφησε πίσω της στη νοτιοανατολική Ευρώπη η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Στις 4 Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η κυβέρνησή του ομόφωνα αναγνώρισε τη ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’.
Αυτή η πράξη όχι μόνο κατέλυσε γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, αλλά και έδωσε έναυσμα να ξεσπάσει μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, του οποίου το πιο προφανές σύμπτωμα είναι η καταχρηστική οικειοποίηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων του πιο διάσημου Μακεδόνα, του Μέγα Αλέξανδρου.

Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμιά δουλειά να υποστηρίζουν την παραποίηση της ιστορίας. Ας κάνουμε μια ανασκόπηση των δεδομένων. (Η τεκμηρίωση αυτών των δεδομένων που απεικονίζονται εδώ με έντονα γράμματα, βρίσκεται στο http://macedonia-evidence.org/documentation.html).

Η εν λόγω περιοχή, με τη σύγχρονη πρωτεύουσά της τα Σκόπια, ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία. Τα όρη Βαρνούς και Όρβηλος (που σχηματίζουν σήμερα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) αποτελούν ένα φυσικό όριο που χώριζε και χωρίζει τη Μακεδονία από τη βόρεια γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση βρίσκεται κατά μήκος του Αξιού/Βαρδάρη ποταμού αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα ‘δε σχηματίζει μία δίοδο επικοινωνίας γιατί τέμνεται από χαράδρες’.

Αν και είναι αλήθεια ότι οι Παίονες υποτάχθηκαν στο Φίλιππο Β΄, πατέρα του Μέγα Αλέξανδρου, το 358 π.Χ., δεν ήταν Μακεδόνες και δεν ζούσαν στη Μακεδονία. Παρομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι που κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, μπορεί μεν να κυβερνούνταν από τους Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής Κλεοπάτρας, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος δεν ονομάστηκε ποτέ Μακεδονία. Αντίθετα, η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες βρίσκονταν για τουλάχιστον 2500 χρόνια εκεί ακριβώς όπου είναι η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Ακριβώς η ίδια σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορίνθιους Έλληνες κ.ο.κ.

Δεν κατανοούμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που μιλούν Σλάβικα—μια γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλέξανδρου—μπορούν να διεκδικούν τον Αλέξανδρο για εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξολοκλήρου και αδιαμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προ-προπάππος του, Αλέξανδρος Α΄, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες.

Ακόμα και πριν από τον Αλέξανδρο Α΄οι Μακεδόνες τοποθετούσαν τις προγονικές τους ρίζες στο Άργος και πολλοί από τους βασιλείς τους χρησιμοποιούσαν την κεφαλή του Ηρακλή—του κατεξοχήν Έλληνα ήρωα-- στα νομίσματά τους.
Ο Ευριπίδης—που πέθανε και θάφτηκε στη Μακεδονία—έγραψε το έργο του Αρχέλαος προς τιμήν του μεγάλου θείου τού Αλέξανδρου και το έγραψε στα ελληνικά. Όσο βρισκόταν στη Μακεδονία, ο Ευριπίδης έγραψε ακόμα τις Βάκχες, επίσης στα ελληνικά. Κατά συνέπεια, το Μακεδονικό κοινό μπορούσε να καταλάβει τι έγραψε και τι άκουγαν.

Ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος, κέρδισε αρκετές νίκες σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και τους Δελφούς, τα δύο πιο ελληνικά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, όπου δεν επιτρεπόταν σε μη-Έλληνες να αγωνιστούν. Ακόμα πιο σημαντικό, ο Φίλιππος ορίστηκε διοργανωτής των Πύθιων Αγώνων στους Δελφούς το 346 π.Χ. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μέγα Αλέξανδρου και οι πρόγονοί του ήταν εξολοκλήρου Έλληνες. Η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η πρεσβεία του από την Αθήνα όταν επισκέπτονταν τον Φίλιππο επίσης το 346 π.Χ. Ένας άλλος Έλληνας του Βορρά, ο Αριστοτέλης, πήγε να σπουδάσει για περίπου 20 χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Μακεδονία και έγινε ο δάσκαλος του Αλέξανδρου Γ΄. Μιλούσαν Ελληνικά στην σχολή που σώζεται ακόμα και σήμερα κοντά στη Νάουσσα στην Ελληνική Μακεδονία.

Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες του τις εκστρατείες την έκδοση του Αριστοτέλη της Ιλιάδας του Ομήρου. Ο Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό σε όλη του την αυτοκρατορία, ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας εκπαιδευτικά κέντρα. Εξού και βρίσκουμε επιγραφές που αφορούν χαρακτηριστικούς ελληνικούς θεσμούς όπως είναι το γυμνάσιο τόσο μακριά όσο στο Αφγανιστάν. Είναι γραμμένες στα Ελληνικά.
Προκύπτουν οι εξής ερωτήσεις: Γιατί ήταν η Ελληνική γλώσσα η lingua franca σε όλη την επικράτεια του Αλέξανδρου αν αυτός ήταν ΄Μακεδόνας’; Γιατί γράφτηκε η Καινή Διαθήκη στα Ελληνικά;

Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες: ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος, και οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν σχετίζονταν με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα. Αυτό μας φέρνει πίσω στη γεωγραφική περιοχή που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως Παιονία. Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή σήμερα αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία; Γιατί να κλέψουν μια απόλυτα ελληνική μορφή για εθνικό τους ήρωα;

Οι αρχαίοι Παίονες μπορεί να ήταν ή να μην ήταν Έλληνες, πάντως σίγουρα έγιναν ελληνίζοντες, και δεν υπήρξαν ποτέ Σλάβοι. Επίσης δεν ήταν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία ήταν ένα μέρος του Μακεδονικού κράτους, όπως ήταν η Ιωνία και η Συρία και η Παλαιστίνη και η Αίγυπτος και η Μεσοποταμία και η Βαβυλωνία και η Βακτρία και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί λοιπόν να έγιναν προσωρινά ‘Μακεδονικές’ αλλά καμιά δεν ήταν ποτέ ΄Μακεδονία΄. Η κλοπή του Φίλιππου και του Αλέξανδρου από μια χώρα που δεν ήταν ποτέ η Μακεδονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί.

Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας ωστόσο θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από τους τωρινούς κατοίκους αυτής της γεωγραφικής περιοχής με αρκετά αιτιολογικά. Η επέκταση του γεωγραφικού όρου ‘ Μακεδονία’ ώστε να καλύπτει τη νότια Γιουγκοσλαβία δεν μπορεί. Ακόμα και στον ύστερο 19ο αι. αυτή η λάθος χρήση υπονοούσε μη υγιείς εδαφικές βλέψεις.

Το ίδιο κίνητρο βρίσκεται και σε σχολικούς χάρτες που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι τον Όλυμπο και να επιγράφεται στα Σλαβικά. Ο ίδιος χάρτης και οι διεκδικήσεις του βρίσκεται σε ημερολόγια, αυτοκόλλητα αυτοκινήτων, χαρτονομίσματα κλπ που κυκλοφορούν στο νέο κράτος από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Γιατί να επιχειρεί μια τέτοια ιστορική ανοησία μια φτωχή νέα χώρα, εσωτερική και περικυκλωμένη από στεριά; Γιατί να κοροϊδεύει θρασύτατα και να προκαλεί τη γείτονά της;

Όπως και να θέλει κανείς να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά, σίγουρα δεν πρόκειται για πίεση για ιστορική ακρίβεια, ούτε για σταθερότητα στα Βαλκάνια. Είναι λυπηρό ότι οι ΗΠΑ έχουν ενισχύσει και ενθαρρύνει τέτοια συμπεριφορά. Στρεφόμαστε σε Εσάς, Κύριε Πρόεδρε, για να ξεκαθαρίσετε στην κυβέρνηση των Σκοπίων ότι δεν μπορεί να εισέλθει στην οικογένεια των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ όσο επιχειρεί να οικοδομήσει την εθνική της ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η κοινωνία μας από κοινού δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται, πολύ λιγότερο δε όταν η ιστορία κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει αμφίβολα κίνητρα.

Με εκτίμηση,


NAME TITLE INSTITUTION
Harry C. Avery, Professor of Classics, University of Pittsburgh ( USA )
Dr. Dirk Backendorf. Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz
(Germany )
Elizabeth C. Banks, Associate Professor of Classics (ret.), University of Kansas ( USA )
Luigi Beschi, professore emerito di Archeologia Classica, Università di Firenze ( Italy )
Josine H. Blok, professor of Ancient History and Classical Civilization, Utrecht University (The Netherlands)
Alan Boegehold, Emeritus Professor of Classics, Brown University ( USA )
Efrosyni Boutsikas, Lecturer of Classical Archaeology, University of Kent (UK)
Keith Bradley, Eli J. and Helen Shaheen Professor of Classics, Concurrent Professor of History, University of Notre Dame ( USA )
Stanley M. Burstein, Professor Emeritus, California State University , Los Angeles ( USA )
Francis Cairns , Professor of Classical Languages, The Florida State University (USA )
John McK. Camp II , Agora Excavations and Professor of Archaeology, ASCSA, Athens ( Greece )
Paul Cartledge, A.G. Leventis Professor of Greek Culture, University of Cambridge ( UK )
Paavo Castrén, Professor of Classical Philology Emeritus, University of Helsinki ( Finland )
William Cavanagh, Professor of Aegean Prehistory, University of Nottingham (UK )
Angelos Chaniotis, Professor, Senior Research Fellow, All Souls College , Oxford ( UK )
Paul Christesen, Professor of Ancient Greek History, Dartmouth College ( USA)
Ada Cohen, Associate Professor of Art History, Dartmouth College ( USA )
Randall M. Colaizzi, Lecturer in Classical Studies, University of Massachusetts-Boston ( USA )
Kathleen M. Coleman, Professor of Latin, Harvard University ( USA )
Michael B. Cosmopoulos, Ph.D., Professor and Endowed Chair in Greek Archaeology, University of Missouri-St. Louis ( USA )
Kevin F. Daly, Assistant Professor of Classics, Bucknell University ( USA )
Wolfgang Decker, Professor emeritus of sport history, Deutsche Sporthochschule, Köln ( Germany )
Luc Deitz, Ausserplanmässiger Professor of Mediaeval and Renaissance Latin, University of Trier (Germany), and Curator of manuscripts and rare books, National Library of Luxembourg (Luxembourg)
Michael Dewar, Professor of Classics, University of Toronto ( Canada )
John D. Dillery, Associate Professor of Classics, University of Virginia ( USA )
Sheila Dillon, Associate Professor, Depts. of Art, Art History & Visual Studies and Classical Studies, Duke University ( USA )
Douglas Domingo-Forasté, Professor of Classics, California State University , Long Beach ( USA )
Pierre Ducrey, professeur honoraire, Université de Lausanne ( Switzerland )
Roger Dunkle, Professor of Classics Emeritus, Brooklyn College , City University of New York ( USA )
Michael M. Eisman, Associate Professor Ancient History and Classical Archaeology, Department of History, Temple University ( USA )
Mostafa El-Abbadi, Professor Emeritus, University of Alexandria ( Egypt )
R. Malcolm Errington, Professor für Alte Geschichte (Emeritus) Philipps-Universität, Marburg ( Germany )
Panagiotis Faklaris, Assistant Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki ( Greece )
Denis Feeney, Giger Professor of Latin, Princeton University ( USA )
Elizabeth A. Fisher, Professor of Classics and Art History, Randolph-Macon College ( USA )
Nick Fisher, Professor of Ancient History, Cardiff University ( UK )
R. Leon Fitts, Asbury J Clarke Professor of Classical Studies, Emeritus, FSA, Scot., Dickinson Colllege ( USA )
John M. Fossey FRSC, FSA, Emeritus Professor of Art History (and Archaeology), McGill Univertsity, Montreal , and Curator of Archaeology, Montreal Museum of Fine Arts ( Canada )
Robin Lane Fox, University Reader in Ancient History, New College, Oxford (UK )
Rainer Friedrich, Professor of Classics Emeritus, Dalhousie University , Halifax , N.S. ( Canada )
Heide Froning, Professor of Classical Archaeology, University of Marburg (Germany )
Peter Funke, Professor of Ancient History, University of Muenster ( Germany )
Traianos Gagos, Professor of Greek and Papyrology, University of Michigan (USA )
Robert Garland, Roy D. and Margaret B. Wooster Professor of the Classics, Colgate University , Hamilton NY ( USA )
Douglas E. Gerber, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Western Ontario ( Canada )
Hans R. Goette, Professor of Classical Archaeology, University of Giessen (Germany ); German Archaeological Institute, Berlin ( Germany )
Sander M. Goldberg, Professor of Classics, UCLA ( USA )
Erich S. Gruen, Gladys Rehard Wood Professor of History and Classics, Emeritus, University of California , Berkeley ( USA )
Christian Habicht, Professor of Ancient History, Emeritus, Institute for Advanced Study, Princeton ( USA )
Donald C. Haggis, Nicholas A. Cassas Term Professor of Greek Studies, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Judith P. Hallett, Professor of Classics, University of Maryland , College Park , MD ( USA )
Prof. Paul B. Harvey, Jr. Head, Department of Classics and Ancient Mediterranean Studies, The Pennsylvania State University ( USA )
Eleni Hasaki, Associate Professor of Classical Archaeology, University of Arizona ( USA )
Miltiades B. Hatzopoulos, Director, Research Centre for Greek and Roman Antiquity, National Research Foundation, Athens ( Greece )
Wolf-Dieter Heilmeyer, Prof. Dr., Freie Universität Berlin und Antikensammlung der Staatlichen Museen zu Berlin (Germany)
Steven W. Hirsch, Associate Professor of Classics and History, Tufts University ( USA )
Karl-J. Hölkeskamp, Professor of Ancient History, University of Cologne (Germany )
Frank L. Holt, Professor of Ancient History, University of Houston ( USA )
Dan Hooley, Professor of Classics, University of Missouri ( USA )
Meredith C. Hoppin, Gagliardi Professor of Classical Languages, Williams College , Williamstown , MA ( USA )
Caroline M. Houser, Professor of Art History Emerita, Smith College ( USA ) and Affiliated Professor, University of Washington ( USA )
Georgia Kafka, Visiting Professor of Modern Greek Language, Literature and History, University of New Brunswick ( Canada )
Anthony Kaldellis, Professor of Greek and Latin, The Ohio State University (USA )
Andromache Karanika, Assistant Professor of Classics, University of California , Irvine ( USA )
Robert A. Kaster, Professor of Classics and Kennedy Foundation Professor of Latin, Princeton University ( USA )
Vassiliki Kekela, Adjunct Professor of Greek Studies, Classics Department, Hunter College, City University of New York (USA)
Dietmar Kienast, Professor Emeritus of Ancient History, University of Duesseldorf ( Germany )
Karl Kilinski II, University Distinguished Teaching Professor, Southern Methodist University ( USA )
Dr. Florian Knauss, associate director, Staatliche Antikensammlungen und Glyptothek Muenchen ( Germany )
Denis Knoepfler, Professor of Greek Epigraphy and History, Collège de France ( Paris )
Ortwin Knorr, Associate Professor of Classics, Willamette University ( USA )
Robert B. Koehl, Professor of Archaeology, Department of Classical and Oriental Studies Hunter College , City University of New York ( USA )
Georgia Kokkorou-Alevras, Professor of Classical Archaeology, University of Athens ( Greece )
Ann Olga Koloski-Ostrow, Associate Professor and Chair, Department of Classical Studies, Brandeis University ( USA )
Eric J. Kondratieff, Assistant Professor of Classics and Ancient History, Department of Greek & Roman Classics, Temple University
Haritini Kotsidu, Apl. Prof. Dr. für Klassische Archäologie, Goethe-Universität, Frankfurt/M. ( Germany )
Lambrini Koutoussaki, Dr., Lecturer of Classical Archaeology, University of Zürich ( Switzerland )
David Kovacs, Hugh H. Obear Professor of Classics, University of Virginia (USA )
Peter Krentz, W. R. Grey Professor of Classics and History, Davidson College (USA )
Friedrich Krinzinger, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of Vienna ( Austria )
Michael Kumpf, Professor of Classics, Valparaiso University ( USA )
Donald G. Kyle, Professor of History, University of Texas at Arlington ( USA )
Prof. Dr. Dr. h.c. Helmut Kyrieleis, former president of the German Archaeological Institute, Berlin ( Germany )
Gerald V. Lalonde, Benedict Professor of Classics, Grinnell College ( USA )
Steven Lattimore, Professor Emeritus of Classics, University of California , Los Angeles ( USA )
Francis M. Lazarus, President, University of Dallas ( USA )
Mary R. Lefkowitz, Andrew W. Mellon Professor in the Humanities, Emerita, Wellesley College ( USA )
Iphigeneia Leventi, Assistant Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly ( Greece )
Daniel B. Levine, Professor of Classical Studies, University of Arkansas ( USA)
Christina Leypold, Dr. phil., Archaeological Institute, University of Zurich (Switzerland )
Vayos Liapis, Associate Professor of Greek, Centre d’Études Classiques & Département de Philosophie, Université de Montréal ( Canada )
Hugh Lloyd-Jones, Professor of Greek Emeritus, University of Oxford ( UK )
Yannis Lolos, Assistant Professor, History, Archaeology, and Anthropology, University of Thessaly ( Greece )
Stanley Lombardo, Professor of Classics, University of Kansas , USA
Anthony Long, Professor of Classics and Irving G. Stone Professor of Literature, University of California , Berkeley ( USA )
Julia Lougovaya, Assistant Professor, Department of Classics, Columbia University ( USA )
A.D. Macro, Hobart Professor of Classical Languages emeritus, Trinity College (USA)
John Magee, Professor, Department of Classics, Director, Centre for Medieval Studies, University of Toronto ( Canada )
Dr. Christofilis Maggidis, Associate Professor of Archaeology, Dickinson College ( USA )
Jeannette Marchand, Assistant Professor of Classics, Wright State University , Dayton , Ohio ( USA )
Richard P. Martin, Antony and Isabelle Raubitschek Professor in Classics, Stanford University
Maria Mavroudi, Professor of Byzantine History, University of California , Berkeley ( USA )
Alexander Mazarakis Ainian, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly ( Greece )
James R. McCredie, Sherman Fairchild Professor emeritus; Director, Excavations in Samothrace Institute of Fine Arts, New York University (USA)
James C. McKeown, Professor of Classics, University of Wisconsin-Madison (USA )
Robert A. Mechikoff, Professor and Life Member of the International Society of Olympic Historians, San Diego State University ( USA )
Andreas Mehl, Professor of Ancient History, Universitaet Halle-Wittenberg (Germany )
Harald Mielsch, Professor of Classical Archeology, University of Bonn (Germany )
Stephen G. Miller, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of California , Berkeley ( USA )
Phillip Mitsis, A.S. Onassis Professor of Classics and Philosophy, New York University ( USA )
Peter Franz Mittag, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany )
David Gordon Mitten, James Loeb Professor of Classical Art and Archaeology, Harvard University ( USA )
Margaret S. Mook, Associate Professor of Classical Studies, Iowa State University ( USA )
Anatole Mori, Associate Professor of Classical Studies, University of Missouri- Columbia ( USA )
Jennifer Sheridan Moss, Associate Professor, Wayne State University ( USA )
Ioannis Mylonopoulos, Assistant Professor of Greek Art History and Archaeology, Columbia University , New York ( USA ).
Richard Neudecker, PD of Classical Archaeology, Deutsches Archäologisches Institut Rom ( Italy )
James M.L. Newhard, Associate Professor of Classics, College of Charleston (USA )
Carole E. Newlands, Professor of Classics, University of Wisconsin , Madison (USA )
John Maxwell O'Brien, Professor of History, Queens College , City University of New York ( USA )
James J. O'Hara, Paddison Professor of Latin, The University of North Carolina , Chapel Hill ( USA )
Martin Ostwald, Professor of Classics (ret.), Swarthmore College and Professor of Classical Studies (ret.), University of Pennsylvania ( USA )
Olga Palagia, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Vassiliki Panoussi, Associate Professor of Classical Studies, The College of William and Mary ( USA )
Maria C. Pantelia, Professor of Classics, University of California , Irvine ( USA)
Pantos A.Pantos, Adjunct Faculty, Department of History, Archaeology and Social Anthropology, University of Thessaly ( Greece )
Anthony J. Papalas, Professor of Ancient History, East Carolina University (USA )
Nassos Papalexandrou, Associate Professor, The University of Texas at Austin (USA )
Polyvia Parara, Visiting Assistant Professor of Greek Language and Civilization, Department of Classics, Georgetown University ( USA )
Richard W. Parker, Associate Professor of Classics, Brock University ( Canada )
Robert Parker, Wykeham Professor of Ancient History, New College, Oxford (UK )
Anastasia-Erasmia Peponi, Associate Professor of Classics, Stanford University ( USA )
Jacques Perreault, Professor of Greek archaeology, Université de Montréal, Québec ( Canada )
Yanis Pikoulas, Associate Professor of Ancient Greek History, University of Thessaly ( Greece )
John Pollini, Professor of Classical Art & Archaeology, University of Southern California ( USA )
David Potter, Arthur F. Thurnau Professor of Greek and Latin. The University of Michigan ( USA )
Robert L. Pounder, Professor Emeritus of Classics, Vassar College ( USA )
Nikolaos Poulopoulos, Assistant Professor in History and Chair in Modern Greek Studies, McGill University ( Canada )
William H. Race, George L. Paddison Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill ( USA )
John T. Ramsey, Professor of Classics, University of Illinois at Chicago ( USA )
Karl Reber, Professor of Classical Archaeology, University of Lausanne ( Switzerland )
Rush Rehm, Professor of Classics and Drama, Stanford University ( USA )
Werner Riess, Associate Professor of Classics, The University of North Carolina at Chapel Hill ( USA )
Robert H. Rivkin, Ancient Studies Department, University of Maryland Baltimore County ( USA )
Barbara Saylor Rodgers, Professor of Classics, The University of Vermont (USA )
Robert H. Rodgers. Lyman-Roberts Professor of Classical Languages and Literature, University of Vermont ( USA )
Nathan Rosenstein, Professor of Ancient History, The Ohio State University (USA )
John C. Rouman, Professor Emeritus of Classics, University of New Hampshire , ( USA )
Dr. James Roy, Reader in Greek History (retired), University of Nottingham (UK)
Steven H. Rutledge, Associate Professor of Classics, Department of Classics, University of Maryland, College Park (USA)
Christina A. Salowey, Associate Professor of Classics, Hollins University (USA)
Guy D. R. Sanders, Resident Director of Corinth Excavations, The American School of Classical Studies at Athens ( Greece )
Theodore Scaltsas, Professor of Ancient Greek Philosophy, University of Edinburgh ( UK )
Thomas F. Scanlon, Professor of Classics, University of California , Riverside (USA )
Bernhard Schmaltz, Prof. Dr. Archäologisches Institut der CAU, Kiel (Germany)
Rolf M. Schneider, Professor of Classical Archaeology, Ludwig-Maximilians- Universität München ( Germany )
Peter Scholz, Professor of Ancient History and Culture, University of Stuttgart (Germany )
Christof Schuler, director, Commission for Ancient History and Epigraphy of the German Archaeological Institute, Munich ( Germany )
Paul D. Scotton, Assoociate Professor Classical Archaeology and Classics, California State University Long Beach ( USA )
Danuta Shanzer, Professor of Classics and Medieval Studies, The University of Illinois at Urbana-Champaign and Fellow of the Medieval Academy of America ( USA )
James P. Sickinger, Associate Professor of Classics, Florida State University (USA )
Marilyn B. Skinner 
Professor of Classics, 
University of Arizona (USA)
Niall W. Slater, Samuel Candler Dobbs Professor of Latin and Greek, Emory University ( USA )
Peter M. Smith, Associate Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill ( USA )
Dr. Philip J. Smith, Research Associate in Classical Studies, McGill University (Canada )
Susan Kirkpatrick Smith Assistant Professor of Anthropology Kennesaw State University ( USA )
Antony Snodgrass, Professor Emeritus of Classical Archaeology, University of Cambridge ( UK )
Theodosia Stefanidou-Tiveriou, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki ( Greece ).
Andrew Stewart, Nicholas C. Petris Professor of Greek Studies, University of California , Berkeley ( USA )
Oliver Stoll, Univ.-Prof. Dr., Alte Geschichte/ Ancient History,Universität Passau (Germany)
Richard Stoneman, Honorary Fellow, University of Exeter ( England )
Ronald Stroud, Klio Distinguished Professor of Classical Languages and Literature Emeritus, University of California , Berkeley ( USA )
Sarah Culpepper Stroup, Associate Professor of Classics, University of Washington ( USA )
Nancy Sultan, Professor and Director, Greek & Roman Studies, Illinois Wesleyan University ( USA )
David W. Tandy, Professor of Classics, University of Tennessee ( USA )
James Tatum, Aaron Lawrence Professor of Classics, Dartmouth College
Martha C. Taylor, Associate Professor of Classics, Loyola College in Maryland
Petros Themelis, Professor Emeritus of Classical Archaeology, Athens ( Greece)
Eberhard Thomas, Priv.-Doz. Dr. ,Archäologisches Institut der Universität zu Köln ( Germany )
Michalis Tiverios, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki ( Greece )
Michael K. Toumazou, Professor of Classics, Davidson College ( USA )
Stephen V. Tracy, Professor of Greek and Latin Emeritus, Ohio State University ( USA )
Prof. Dr. Erich Trapp, Austrian Academy of Sciences/Vienna resp. University of Bonn ( Germany )
Stephen M. Trzaskoma, Associate Professor of Classics, University of New Hampshire ( USA )
Vasiliki Tsamakda, Professor of Christian Archaeology and Byzantine History of Art, University of Mainz ( Germany )
Christopher Tuplin, Professor of Ancient History, University of Liverpool ( UK)
Gretchen Umholtz, Lecturer, Classics and Art History, University of Massachusetts , Boston ( USA )
Panos Valavanis, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece )
Athanassios Vergados, Visiting Assistant Professor of Classics, Franklin & Marshall College, Lancaster, PA
Christina Vester, Assistant Professor of Classics, University of Waterloo (Canada )
Emmanuel Voutiras, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki ( Greece )
Speros Vryonis, Jr., Alexander S. Onassis Professor (Emeritus) of Hellenic Civilization and Culture, New York University ( USA )
Michael B. Walbank, Professor Emeritus of Greek, Latin & Ancient History, The University of Calgary ( Canada )
Bonna D. Wescoat, Associate Professor, Art History and Ancient Mediterranean Studies, Emory University ( USA )
E. Hector Williams, Professor of Classical Archaeology, University of British Columbia ( Canada )
Roger J. A. Wilson, Professor of the Archaeology of the Roman Empire, and Director, Centre for the Study of Ancient Sicily , University of British Columbia , Vancouver ( Canada )
Engelbert Winter, Professor for Ancient History, University of Münster (Germany )
Timothy F. Winters, Ph.D. Alumni Assn. Distinguished Professor of Classics, Austin Peay State University ( USA )
Michael Zahrnt, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln ( Germany )
Paul Zanker, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Munich (Germany )
cc: J. Biden, Vice President , USA
H. Clinton, Secretary of State USA
P. Gordon, Asst. Secretary-designate, European and Eurasian Affairs
H.L Berman, Chair, House Committee on Foreign Affairs
I. Ros-Lehtinen, Ranking Member, House Committee on Foreign Affairs
J. Kerry, Chair, Senate Committee on Foreign Relations
R.G. Lugar, Ranking Member, Senate Committee on Foreign Relations
R. Menendez , United States Senator from New Jersey

Το ποδόσφαιρο

Λαϊκό άθλημα είναι το ποδόσφαιρο και κυρίως στις λαϊκές τάξεις απευθύνεται, τόσο για την ψυχαγωγία τους, όσο και για την καλλιέργεια του φιλάθλου πνεύματος στα εκατομμύρια των πολιτών που το παρακολουθούν.
Το δημοφιλές αυτό άθλημα, το κοσμαγάπητο ποδόσφαιρο, το οποίο ουσιαστικά χρηματοδοτείται από το λαό, αιμοδοτείται από τις λαϊκές τάξεις και από τον δημόσιο «κορβανά», πάλι δηλαδή από χρήματα του λαού, από τον ΟΠΑΠ που οφείλει την ύπαρξή του και τα πολύ υψηλά κέρδη του στον επίσημο «τζόγο» που οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί μας, έχουν μπλέξει τις τελευταίες δεκαετίες τους έλληνες πολίτες, μικρούς και μεγάλους και κατά ένα μικρό ποσοστό από τα ακριβά εισιτήρια των… ηρωικών φιλάθλων, στην πραγματικότητα έχει καταστεί είδος πολυτελείας για τους φιλάθλους πολίτες, για όλους εμάς που το χρηματοδοτούμε από το υστέρημά μας.
Μάλιστα, το ποδόσφαιρο που συγκινεί τον λαό, στον οποίο οφείλει την ύπαρξή του, τη ζωή του και την πρόοδό του, έχει γίνει θέαμα μόνο για τους… έχοντες και κατέχοντες!
Οι μεταδόσεις των αγώνων από τους διάφορους σταθμούς της τηλεόρασης έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια, διότι τις έχει κατ’ αποκλειστικότητα το σύστημα της συνδρομητικής τηλεόρασης, για τη σύνδεση με το οποίο απαιτείται ένα σεβαστό μηνιαίο ποσόν και επιπλέον απαιτούνται αποκωδικοποιητές, οι οποίοι βέβαια δεν δίδονται δωρεάν!
Αραιά και που, σπάνια, κάποιο ελεύθερο κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας ή και δορυφορικής, μεταδίδει αγώνα ποδοσφαίρου που… δεν έχει αγοραστεί από τη συνδρομητική τηλεόραση, διότι δεν συμφώνησε με τα χρήματα που ζητούσαν οι ομάδες ή οι παράγοντες λίγων, ελάχιστων ομάδων, διαθέτουν φιλότιμο που δεν τους επιτρέπει να πουλήσουν την ψυχαγωγία του λαού και την αγάπη του για το άθλημα.
Το θέμα είναι ότι οι ποδοσφαιρόφιλοι, οι φίλαθλοι, ο λαός στη μεγάλη του πλειοψηφία, έχει στερηθεί το προσφιλές του άθλημα και θέαμα, διότι απλούστατα δεν διαθέτει τα χρήματα, τώρα μάλιστα που διανύουμε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, για να πληρώσει συνδρομές και αποκωδικοποιητές.
Τους έχουν αποξενώσει από το αγαπημένο τους άθλημα, τα πολυεθνικά συμφέροντα, η ανοησία και ανικανότητα κυβερνήσεων και πολιτικών, καθώς και η αδηφαγία ντόπιων και ξένων μεγαλόσχημων παραγόντων του ποδοσφαίρου, καθώς και διαφόρων μεγιστάνων του πλούτου!
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν;
Τι πρέπει να γίνει για να βλέπει ελεύθερα και δωρεάν όλος ο κόσμος τους αγώνες ποδοσφαίρου, πράγμα που άλλωστε δικαιούται;
Προτείνω και μαζί μου, πιστεύω, προτείνουν εκατομμύρια πολίτες και φίλαθλοι :
1)Προσφορές οικονομικές των τηλεοπτικών σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας στους ποδοσφαιρικούς συλλόγους για τη μετάδοση των αγώνων τους.
2)Προτάσεις ακόμη και για ποσοστά επί των διαφημίσεων που θα μεταδίδουν τα κανάλια στις ώρες των αγώνων.
3)Κάθε τηλεοπτικό κανάλι θα μπορεί να κάνει προσφορές για τις ομάδες και τα γήπεδα που το ενδιαφέρουν.
4)Ιδιαίτερες προσφορές θα είναι δυνατό να γίνονται για τα «ματς» του Κυπέλλου Ελλάδας, για τα «ματς» επίσημα ή φιλικά με ξένες ομάδες και για τους αγώνες της εθνικής μας ομάδας, επί ελληνικού πάντοτε εδάφους.
5)Με ανάλογο τρόπο είναι δυνατόν να μεταδίδονται οι αγώνες της Β΄ Εθνικής κατηγορίας.
6)Ελεύθερη και αδάπανη μετάδοση των αγώνων από τους νόμιμους ραδιοσταθμούς που το επιθυμούν.

Το όλο πρόβλημα μπορεί να ρυθμιστεί.
Το θέμα είναι να βλέπει ο κόσμος ελεύθερα και ανέξοδα, το ποδόσφαιρο που αυτός χρηματοδοτεί, αυτός πληρώνει και συντηρεί!

Η ελληνική «καμόρα» και η διαφθορά που πνίγει τη χώρα

Είναι πρωτοφανή, είναι απίστευτα αυτά που γίνονται, αυτά που βλέπουμε κι αυτά που ακούμε!
H διαφθορά στην Ελλάδα παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, κατακτά έδαφος και «στρατολογεί» πλέον ανθρώπους επώνυμους και υπεράνω κάθε υποψίας.
Η μεγάλη επιτυχία της αστυνομίας στη Θεσσαλονίκη, με την εξάρθρωση τεσσάρων συμμοριών εκβιαστών, απατεώνων, τοκογλύφων κλπ. και η σύλληψη 53 ατόμων, πολιτών γνωστών και ορισμένων από αυτούς διακεκριμένων, εξέπληξε το πανελλήνιο, όταν μάλιστα η διεύθυνση της αστυνομίας της συμπρωτεύουσας, ανακοίνωσε πως αναζητούνται ακόμη περίπου δέκα επώνυμα άτομα για τα οποία έχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης.
Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για μια ελληνική «καμόρα», η εγκληματική δραστηριότητα της οποίας είχε εκδηλωθεί κυρίως στη συμπρωτεύουσα και απλωνόταν σε ολόκληρη τη βόρεια Ελλάδα.
Τα θύματα των εγκληματικών αυτών συμμοριών, οι πολίτες, οι επιχειρηματίες που είχαν την ατυχία και την αφέλεια να εμπλακούν στα πλοκάμια της «καμόρας» της Θεσσαλονίκης, κυριολεκτικά καταστράφηκαν οικονομικά, κατάντησαν ανθρώπινα ερείπια και το χειρότερο ένα από τα θύματα, 44 χρόνων, αυτοκτόνησε πηδώντας από τον τέταρτο όροφο κτιρίου όπου είχε το γραφείο του, ενώ ένα άλλο αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει με τον ίδιο τρόπο και σακατεύθηκε.
Οι διάλογοι μεταξύ των μελών της «μαφίας», των εγκληματιών, δηλαδή τοκογλύφων, εκβιαστών και απατεώνων και των θυμάτων τους είναι συγκλονιστικοί και αποκαλύπτουν την πώρωση και την ωμότητα των ήδη κατηγορουμένων, οι οποίοι αχόρταγα εισέπρατταν στο πολλαπλάσιο τα χρήματα που είχαν δανείσει σε διάφορους έχοντες ανάγκη επιχειρηματίες και επαγγελματίες κατά το πλείστον, με επιτόκια ασύλληπτου ύψους και με εκβιασμούς πρωτοφανείς, απάνθρωπους που στόχευαν στην πλήρη καταστροφή των δανειοληπτών, πολλοί από τους οποίους είχαν εξοφλήσει διπλά και τριπλά τα ποσά που είχαν πάρει και πλήρωναν και ξαναπλήρωναν τους ατέλειωτους τόκους.
Περιουσίες χάθηκαν, σπίτια αρπάχθηκαν, άνθρωποι κακοποιήθηκαν και υπέστησαν εγκεφαλικά, ένας αυτοκτόνησε κι άλλος αποπειράθηκε να αυτοχειριασθεί!
Το πιο απάνθρωπο, το πιο βάρβαρο, το πιο προσβλητικό για την μνήμη του ανθρώπου που αυτοκτόνησε ήταν τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυνε ο «εκτελεστής» καθώς και οι… εκδηλώσεις τιμής στη μνήμη του νεκρού, του θύματός του!
Ο απαίσιος αυτός τύπος με όσα απεχθή και ειδεχθή διέπραξε δεν οδήγησε μόνο στο θάνατο αυτόν που αποκαλούσε νεκρό πλέον, φίλο του, αλλά προσέβαλε, εκτός της μνήμης του νεκρού, και την ίδια την κοινωνία.
Τώρα που οι ένοχοι, η «μαφία», η «καμόρα», η «σπείρα», βρίσκονται στα χέρια της δικαιοσύνης και πολλοί έχουν ήδη προφυλακισθεί, ενώ άλλοι είναι προσωρινά ελεύθεροι με χρηματικές εγγυήσεις και άλλους περιοριστικούς όρους, τώρα που ο «βούρκος», ο «υπόκοσμος» της Θεσσαλονίκης καλείται να δώσει λόγο των πράξεών του, μια σκέψη έρχεται στο μυαλό των έντιμων και φιλόνομων πολιτών.
Πως τόσον καιρό, τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, η ελληνική «καμόρα» κατάφερνε να ξεγελάει τις αρχές και την κοινωνία, να μας ξεγελάει όλους και να καταστρέφει συνανθρώπους μας, να οδηγεί σε απόγνωση και θάνατο, να αρπάζει περιουσίες, να «ξεπλένει» και μάλιστα μέσω κερδών του ΟΠΑΠ το μαύρο εγκληματικό της χρήμα και να το καταθέτει στις τράπεζες σαν νόμιμο;
Πως;
Λυπάμαι για την έστω και απλή γνωριμία που είχα πριν από χρόνια με έναν από τους κατηγορούμενους.
Λυπάμαι.
Τον είχα γνωρίσει σαν ένα ευυπόληπτο πολίτη και άψογο επαγγελματία που όλοι, και εγώ, τον θεωρούσαμε άτομο ανώτερο πάσης υποψίας.
Και πάλι λυπάμαι και θα χαιρόμουν, μια και ισχύει πάντοτε το τεκμήριο της αθωότητας, να καλύπτει και αυτόν, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή αποδειχθεί ένοχος κατά το κατηγορητήριο, η απογοήτευσή μου θα είναι πολύ μεγάλη.
Θα έχει καταρρεύσει μέσα μου μια αξία που εγώ θεωρούσα βέβαια, εδώ και πολύ καιρό.
Εύχομαι ειλικρινά τα πράγματα τουλάχιστον γι’ αυτόν να είναι διαφορετικά και όχι όπως παρουσιάστηκαν και να πρόκειται για παρεξήγηση.
Εύχομαι η αξία να μην καταρρεύσει και η καθαρή επαγγελματική του προσφορά να συνεχισθεί, όπως μέχρι την ημέρα της σύλληψής του.
Είθε…
Αν όμως είναι και αυτός ένοχος και μαφιόζος και μας ξεγέλαγε, να τιμωρηθεί αυστηρά.
Κλείνοντας θα πρέπει όλοι να παραδεχθούμε ότι η υπόθεση της «μαφίας» της Θεσσαλονίκης, αποτελεί μια ακόμη τρανή απόδειξη της διαφθοράς που έχει θεριέψει σε βαθμό που πνίγει τη χώρα κι εμάς τους πολίτες και καταστρέφει την εθνική μας οικονομία, τα πάντα.

Το… ξαναπέταγμα του «Πελαργού»

O «Πελαργός»… ξαναπέταξε τις ημέρες αυτές στη μνήμη και στην φαντασία των κατοίκων της Νέας Κίου και της περιοχής της, παλιών, νέων και νεότερων, με τα «φτερά» του βιβλίου του γιου του δημιουργού του Γεράσιμου Καραμέλη, του κ. Τάσου Καραμέλη, ο οποίος διετέλεσε και διευθυντής της βιομηχανίας, από το 1951, μετά το θάνατο του πατέρα του.
Ο «Πελαργός», του οποίου η πορεία από το 1930 που ιδρύθηκε μέχρι την πώλησή του, το 2000 στην ΕΛΑΙΣ, περιγράφεται λεπτομερώς από τον κ. Τάσο Καραμέλη, στο βιβλίο του «Ο ΠΕΛΑΡΓΟΣ της Νέας Κίου» (Ναυπλιακή Εταιρεία Κονσερβών - Ανώνυμος Εταιρεία - Έδρα εν Ναυπλίω), υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες κονσερβών της Ελλάδας, με ιδιαίτερη δραστηριότητα στον τοματοπελτέ, αλλά και στην κονσερβοποίηση μπάμιας, αγκινάρας, φρέσκων φασολακιών, κληματόφυλλων, κομποστών, μαρμελάδων κλπ.
Ο συγγραφέας παραθέτει επίσημα στοιχεία, σχετικά με την διαδρομή της βιομηχανίας, η οποία ίδρυσε και λειτούργησε και δεύτερη αδελφή της στη Γαστούνη, ενώ επί δεκαετίες πραγματοποιούσε μεγάλες εξαγωγές και κέρδιζε βραβεία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για την άριστη ποιότητα των προϊόντων της.
Ακόμη, ο Τάσος Καραμέλης, θυμάται και παραθέτει τα ονόματα (και φωτογραφίες), όχι μόνο των κυρίων επιτελικών και εργατικών στελεχών του «Πελαργού», αλλά και απλών εργατών που ανέδειξαν τη βιομηχανία με την φιλότιμη εργασία τους.
Και αυτό είναι προς τιμήν του.
Τέλος, παραθέτει φωτογραφίες των κτιριακών εγκαταστάσεων των δύο εργοστασίων, της Νέας Κίου και του θυγατρικού της Γαστούνης και των απολύτως σύγχρονων, για την εποχή τους, μηχανημάτων.
Ο «Πελαργός»… πέταξε πάλι, με μορφή οράματος, με τα φτερά που του έδωσε για μια ακόμη φορά, ο γιος του ιδρυτή και δημιουργού του, ο ηλικιωμένος πλέον και αξιοσέβαστος κ. Τάσος Καραμέλης!



Υ.Γ. Δεν συνηθίζω να γράφω κριτικές για πονήματα διαφόρων, διότι πιστεύω πως ενας «γραφιάς» όπως εγώ, δεν πρέπει να κρίνει δουλειές άλλων… «γραφιάδων».
Σήμερα κάνω παρουσίαση ενός βιβλίου που έχει μόνον ενδιαφέρον για την πορεία μιας ιστορικής βιομηχανίας της Νέας Κίου και βέβαια δεν διεκδικεί περγαμηνές λογοτεχνικού έργου.
Γι’ αυτό γράφω δυο λόγια.

Η πρόκληση

-Πρόκειται για πρόκληση, μεγάλη πρόκληση…
-Πρόκειται για πρόκληση στο λαό, στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους επαγγελματίες και μικρομεσαίους που κάνουν θυσίες για τη σωτηρία της χώρας, που οι αποδοχές τους και τα έσοδά τους έχουν συρρικνωθεί και έχουν φθάσει ή φθάνουν οσονούπω στα όρια της ανέχειας.
-Πρόκειται για πρόκληση σε όλους αυτούς και επίσης για βαριά, για σοβαρή προσβολή σε όλους τους προαναφερθέντες, αλλά και για πρόκληση κα προσβολή στο δημοκρατικό μας πολίτευμα, στον κοινοβουλευτισμό, στην ίδια τη δημοκρατία και στη λειτουργία της.
Περί τίνος πρόκειται λοιπόν;
Πρόκειται για τα εξήντα εκατομμύρια ευρώ που εισέπραξαν επιπλέον τα κόμματα, πέρσι, το 2011, από τον κρατικό «κορβανά», από τον ελληνικό λαό που έχει γονατίσει, από εμάς τους ίδιους, από τη χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας!!
Από τη μια μεριά, οι πολιτικοί μας, οι βουλευτές μας, οι λειτουργοί του δημοκρατικού μας πολιτεύματος με τα απίστευτα και εξοργιστικά προνόμια… κόπτονται για την αποκατάσταση των δημοσιονομικών μας, την επανάκτηση των απωλειών του εισοδήματός μας και τη σωτηρία της πατρίδας από τη χρεοκοπία, τη στάση πληρωμών και τον εξευτελισμό και από την άλλη φροντίζουν να γεμίζουν τα ταμεία των κομμάτων και των… αποκομμάτων τους, με ποσά που αντλούν από τις θυσίες του λαού, τον οποίο υποτίθεται πως υπηρετούν.
Ο λαός υποφέρει, η ανεργία καλπάζει, οι περικοπές μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων συνεχίζονται, η χώρα επαιτεί, οι δανειστές μας εκβιάζουν και μας χρηματοδοτούν με επαχθείς όρους και τοκογλυφικά επιτόκια, και τα δημοκρατικά μας κόμματα «βυζαίνουν» το χρήμα μας, το αίμα του λαού μας.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Τα πολιτικά κόμματα με πρωτοφανή αναλγησία αγνοώντας τις μεγάλες δυσκολίες της χώρας και τις αγωνιώδεις προσπάθειες του λαού για να βγει από το οικονομικό τέλμα, έκαναν το 2011 μία επί πλέον «αρπαχτή» εξήντα εκατομμυρίων ευρώ για την «πάρτη» τους.
Προφανώς, οι εθνοπατέρες μας και οι πολιτικές τους παρατάξεις αγνοούν, ότι η πολιτική είναι προσφορά και όχι τρόπος, μέσον καλοπέρασης και πλουτισμού.
Προφανώς δεν έχουν τίποτα διδαχθεί από τους αείμνηστους, τον εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο που, για την πολιτική και την πατρίδα, για την εξυπηρέτηση του λαού διέθεσε την περιουσία της συζύγου του Έλενας, το Νικόλαο Πλαστήρα που πέθανε φτωχός σε ξένο σπίτι και ξένο κρεβάτι, τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Γέρο της Δημοκρατίας, ο οποίος όταν συνελήφθη από τη χούντα, είχε στο συρτάρι του γραφείου του στο σπίτι, ένα πεντοχίλιαρο και φεύγοντας με άδειες τις τσέπες είπε στην οικονόμο του να το πάρει για να περάσει λίγες ημέρες!
Αυτά τα αγνοούν τα κόμματα και οι τωρινοί πολιτικοί ή θέλουν, τους βολεύει να τα αγνοούν.
Ο κοινοβουλευτισμός είναι το στήριγμα, το θεμέλιο της δημοκρατίας.
Δυστυχώς όμως με τέτοιες ενέργειες «αρπαχτής» των κομμάτων, υπονομεύεται επικίνδυνα.
Ας φροντίσουν να επανορθώσουν τα μεγάλα λάθη τους προς το συμφέρον της χώρας και του λαού της.

Το τέλος του δικομματισμού και των μονοκομματικών κυβερνήσεων

Πλησιάζουμε στις εκλογές που επιμόνως ζήτησε ο Αντώνης Σαμαράς, ένας από τους λίγους αθώους για τα αμαρτήματα της εξαετίας της ΝΔ, ο οποίος όμως εθελοντικά ανέλαβε την… άρση τους. Ανέλαβε τον ρόλο του «αίροντος τις αμαρτίες άλλων»!

Φθάνουμε στις εκλογές που βέβαια, το αργότερο, εκτός δραματικού απροόπτου, θα γίνουν τον Απρίλιο, λίγο πριν το Πάσχα που είναι στα μέσα του μήνα (15 Απριλίου) ή λίγο μετά. Ωστόσο, τι περιμένουμε από τις επί θύραις αυτές εκλογές;

Τα γεγονότα, τα φαινόμενα, τα προγνωστικά, τα οποία οπωσδήποτε ανατρέπονται στην κάλπη, αλλά και οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, παρά τα παρακινδυνευμένα αποτελέσματά τους, καταλήγουν στα ακόλουθα συμπεράσματα :

-Κανένα από τα δύο… ισχυρά κόμματα της «πάλαι ποτέ» εξουσίας, δεν πρόκειται να αποκτήσει αυτοδυναμία.

-Είναι από πολύ πιθανόν μέχρι βέβαιον, ότι και τα δύο μαζί, δεν θα μπορέσουν να έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή.

Αυτό προκύπτει, όχι μόνον από τις δημοσκοπήσεις, αλλά και από τις λαϊκές εκδηλώσεις, τις συνεχείς διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων πολιτών, των χαμηλών και μεσαίων οικονομικώς τάξεων, που οσονούπω φθάνουν στα όρια της ανέχειας, από τις «αφαιμάξεις» που τους έγιναν και τους γίνονται!

-Το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλη, τεράστια φθορά που οφείλεται πρωτίστως στην πλήρη ανικανότητά του να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση που βέβαια κληρονόμησε από την εξαετή διακυβέρνηση της ΝΔ και κατά δεύτερο λόγο στην ασυναρτησία της εν γένει πολιτικής του, στην αντιπαλότητα και τις αντιθέσεις υπουργών και υφυπουργών των κυβερνήσεων του, ακόμη και βουλευτών, οι οποίες πολλές φορές έπαιρναν μορφή «εμφυλίου πολέμου».

Υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη και τώρα που τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ για το κίνημα, αντιπαραθέσεις που προκαλούν δυσφορία και αγανάκτηση στους λίγους οπαδούς και φίλους της παράταξης που απέμειναν και ειρωνικά σχόλια στους αντιφρονούντες!

Για όλους αυτούς τους λόγους, η πλειοψηφία της κοινής γνώμης και μεγάλη μερίδα των οπαδών και φίλων του κινήματος που ίδρυσε ο μέγας Ανδρέας, πιστεύουν ότι ο ρόλος που η παράταξη αυτή θα διαδραματίσει στις προσεχείς εκλογές δεν πρόκειται να είναι πρωταγωνιστικός, αλλά ούτε καν σημαντικός! Το πιθανότερο θα είναι ένας ρόλος δευτερεύων, ένας ρόλος μικρού κόμματος που θα φιλοδοξήσει να γίνει ρυθμιστής της κατάστασης, ρίχνοντας το μικρό βάρος του υπέρ της πλευράς που θα το συμφέρει.

-Τα κόμματα της αριστεράς και της… δήθεν αριστεράς, θεωρείται βέβαιο ότι θα έχουν εκλογική άνοδο και μάλιστα σημαντική.

-Κάποια άνοδο πιθανότατα θα παρουσιάσει και ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος το τελευταίο διάστημα και συγκεκριμένα την τελευταία διετία, επέδειξε ιδιαίτερα έντονη πολιτική δραστηριότητα, τάραξε τα νερά και αρκετές φορές εντυπωσίασε και ανέδειξε θέματα που συζητήθηκαν ευρύτατα, με αποτέλεσμα να δρομολογηθεί η λύση ή η διευθέτησή τους.

Ανάλογη υπήρξε η δραστηριότητα και των βουλευτών του ΛΑΟΣ σε σημείο μάλιστα, οι μη γνωρίζοντες πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, κρίνοντας τον κ. Καρατζαφέρη και τους συνεργάτες του από τις δηλώσεις και τις απόψεις που εξέφραζαν και εκφράζουν, δεν αντιλαμβάνονται τους πραγματικούς πολιτικούς προσανατολισμούς τους, που βέβαια βρίσκονται προς την δεξιά και γιατί όχι, προς την ακροδεξιά. Αυτό διότι η ηγεσία και τα στελέχη του ΛΑΟΣ, πάρα πολλές φορές με τις αγορεύσεις τους και γενικά την στάση τους σε ορισμένα θέματα που συζητούνται στη Βουλή αλλά και εκτός αυτής, δεν διστάζουν να παίρνουν και να υποστηρίζουν θέσεις κεντροαριστερές ή ακόμη και σοσιαλιστικές.

Συμπερασματικά, το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, αν και αναμφισβήτητα ανήκει στην δεξιά, συχνά μάχεται την ελληνική δεξιά και ακροδεξιά, τη ΝΔ και την ηγεσία της και δείχνει περισσότερο φιλικό προς το κέντρο και άλλους προοδευτικούς σχηματισμούς.

Ακόμη και τώρα που ο ΛΑΟΣ μαζί με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μετέχει στην κυβέρνηση Παπαδήμου, υπουργοί του, κυρίως δε ο κ. Μάκης Βορίδης, παίρνουν θέσεις ενισχυτικές των αιτημάτων διαφόρων λαϊκών τάξεων, οι οποίες είναι και θέσεις των προοδευτικών, κεντροαριστερών ή ακόμα και αριστεριζόντων πολιτικών σχηματισμών.

Προφανώς στην πολιτική αυτή και στην δραστήρια αντιπολιτευτική τακτική του, κατά τη διετία που διέρρευσε, οφείλεται η διαφαινόμενη ενίσχυση των δυνάμεων του κόμματος του κ. Γιώργου Καρατζαφέρη.

-Είναι όμως και τα άλλα, τα μικρά και πολύ μικρά κόμματα, τα οποία παρουσιάζουν, σύμφωνα πάντοτε με τις παρακινδυνευμένες δημοσκοπήσεις και τα προγνωστικά, κάποια άνοδο που μάλιστα στην περίπτωση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» του κ. Φώτη Κουβέλη είναι απρόσμενη και αξιοσημείωτη.

-Δραστηριοποιούνται τον τελευταίο καιρό και άλλα πολύ μικρά κόμματα, μεταξύ των οποίων η «Δημοκρατική Συμμαχία» της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία βάσιμα μπορεί να υπολογίζει στην είσοδό της στη Βουλή και το «Άρμα Πολιτών» του Γιάννη Δημαρά.

Ο δικομματισμός

Συμπερασματικά, με τις παρούσες συνθήκες και την πολιτική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε από τη μεγάλη κρίση που μαστίζει την χώρα μας και έχει τις ρίζες της σε κακοδιαχειρίσεις δεκαετιών κυρίως όμως στην «ρεμούλα» της εξαετίας της ΝΔ των Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Αλογοσκούφη και το «μπάχαλο», της ασυνάρτητης κυβερνητικής διετίας του ΠΑΣΟΚ, υπάρξη ισχυρού δικομματισμού ή μονοκομματικής κυβέρνησης, πρέπει να αποκλείεται.

Ακόμη, όπως δείχνουν τα πράγματα και κυβέρνηση από δύο κόμματα δεν θα είναι δυνατόν να συγκροτηθεί, διότι :

-Η ΝΔ θα υπολειφθεί πολύ της αυτοδυναμίας και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο και τώρα ακόμη συνεχίζει την διαλυτική του πορεία, θα βγει από τις επικείμενες εκλογές με πολύ μικρή δύναμη, για να μην πούμε πως θα υποστεί πανωλεθρία, και οι έδρες που θα καταλάβει στη νέα Βουλή δεν θα επαρκούν για την συμπλήρωση των απαιτούμενων για τον σχηματισμό δικομματικής κυβέρνησης.

Ανεξαρτήτως αυτού μια συγκυβέρνηση Σαμαρά - Παπανδρέου ή Σαμαρά – ΠΑΣΟΚ με άλλο ηγέτη πρέπει να αποκλείεται, να θεωρείται ενδεχόμενο ουτοπικό.

-Απίθανο είναι επίσης και το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης ΝΔ – ΛΑΟΣ. Τα δύο αυτά κόμματα έχουν κοινές ρίζες, ο ΛΑΟΣ μάλιστα είναι «βλαστάρι» της ΝΔ, αλλά επίσης έχουν τεράστιες διαφορές στη θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων. Εκτός αυτού ο Αντώνης Σαμαράς, βλέπει τον Γιώργο Καρατζαφέρη σαν διεκδικητή της ηγεσίας της ΝΔ, σαν… επίδοξο διάδοχό του που θα κινησει διαδικασίες αμφισβήτησής του, με σκοπό την «εκθρόνισή» του και την κατάληψη της ηγεσίας.

Τα δύο κόμματα της δεξιάς, η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ, μπορεί να έχουν κοινές καταβολές, μπορεί να υπήρξαν κατά το παρελθόν συγκάτοικοι στην ίδια πολυκατοικία, έχουν όμως και απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες πάνω σε καίρια πολιτικά θέματα και το χειρότερο τα χωρίζει η καχυποψία και η δυσπιστία της ηγετικής ομάδας της ΝΔ και των περισσοτέρων στελεχών της για την ειλικρίνεια των προθέσεων του κ. Καρατζαφέρη.

-Τι περιμένουμε λοιπόν από τις εκλογές; Τι θα βγάλει η κάλπη; Θα υπάρξει νικητής και αν υπάρξει ποιος θα είναι; Θα έχουμε κυβέρνηση σταθερή και ικανή να κυβερνήσει ή θα πάμε σε συμμαχικές πολυκομματικές κυβερνητικές λύσεις με μέλλον αβέβαιο και διαλυτικά μικρόβια στους κόλπους της, ήγουν… σκορποχώρι;

Η χώρα μας έχει πικράν πείραν από τέτοιες καταστάσεις και γι’ αυτό υπάρχει ανησυχία για το αποτέλεσμα των εκλογών που πλησιάζουν.

Με ποιους θα κάνει κυβέρνηση ο Αντώνης Σαμαράς αν έλθει πρώτος και πάρει την εντολή;

- Με το ΠΑΣΟΚ όχι.

- Με τον Καρατζαφέρη, μάλλον όχι.

- Με την αριστερά ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, κατά το πρότυπο του «Συνασπισμού»; Εκ των πραγμάτων και λόγω «τρόικας», αδύνατον, εκτός αν οι «συνεταίροι» ανακρούσουν πρύμναν και κάνουν στροφή 180 μοιρών. Μπορεί. Στην πολιτική όλα γίνονται, γιατί η «πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού»…

Πιθανόν λοιπόν να το δούμε κι αυτό. Πιθανόν αλλά ποια θα είναι η διάρκειά του;

-Αυτά είναι μερικά από τα ενδεχόμενα του προσεχούς πολιτικού διμήνου, τα οποία κατά την άποψη του υπογράφοντος, δεν είναι καθόλου ευχάριστα.

Εκλογές λοιπόν.

Και μετά τις εκλογές τι;

Ίδωμεν.

Υ.Γ.1

Ενώ η οικονομική κρίση έχει γονατίσει τη χώρα και τον λαό μας και μας απειλεί με πλήρη χρεοκοπία και στάση πληρωμών, τα κόμματά μας πέρσι (2011) εισέπραξαν 6 εκ. ευρώ περισσότερα από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Τι να πούμε;

ΝΤΡΟΠΗ, ΑΙΣΧΟΣ!

Υπονομεύουν τη δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό.

Και πάλι ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Υ.Γ.2

Ο Γιώργος Παπανδρέου, κατά την διετή περίοδο της πρωθυπουργίας του, αγωνισθηκε με όλες του τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που κληρονόμησε από τη εξαετή περίοδο της κυβέρνησης της ΝΔ, με την πρωθυπουργία του Κώστα Καραμανλή.

Δυστυχώς, οι συνεργάτες του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν τον βοήθησαν. Αντίθετα, με τα καμώματά τους και την αλλοπρόσαλλη δραστηριότητά τους, υπονομευσαν τις προσπάθειες του.

Πρέπει όμως να σημειωθεί, ότι τους συνεργάτες του αυτούς, ο ίδιος τους επέλεξε και ο ίδιος φέρει την ευθύνη για την ποιότητα και την ανεπάρκειά τους.

Όταν τον άκουσα να μιλάει το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, μου δημιουργήθηκαν πολλά ερωτηματικά και διερωτήθηκα πως είναι δυνατόν να πιστεύει και να εκτιμά ακόμη και τώρα, μετά την παταγώδη αποτυχία των κυβερνήσεών του, τους συνεργάτες του, οι οποίοι δύο ολόκληρα χρόνια αδρανούσαν ή έκαναν ότι τους κατέβαινε ή αλληλοδιαψεύδονταν και καλλιεργούσαν την αντιπαλότητά στους κυβερνητικούς κόλπους;

Πως είναι δυνατόν οι ανεπαρκείς ή μειονεκτικοί υπουργοί και υφυπουργοί, οι οποίοι την διετία 2009-2011 μας κορόιδευαν όλους, να εξακολουθούν να κοροϊδεύουν τον πρώην πρωθυπουργό τους;

Έφθασε ο κ. Παπανδρέου στο σημείο να εκθειάζει τον «Καλλικράτη» του… εκλεκτού του φίλου και συνεργάτη κ. Ραγκούση, ο οποίος, κατά τον εμπνευστή και δημιουργό του και δυστυχώς και για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, υπήρξε… σωτήριος για την διοίκηση, ενώ η αλήθεια είναι πως υπήρξε ο καταστροφέας της διοίκησης, ο διαλυτής της!!

Καλά κ. Παπανδρέου, αν δεν γνωρίζετε, πράγμα ανεπίπτρεπτο που δεν σας τιμά, δεν ρωτάτε η τουλάχιστον δεν ρίχνετε μια ματιά τριγύρω σας;

Εξακολουθείτε να πιστεύετε αυτούς που σας κορόιδευαν, αυτούς που εκούσια ή ακούσια «σαμποτάριζαν» το έργο σας;

Υ.Γ.3

Οι κύριοι, τα στελέχη που διεκδικούν τώρα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχουν άραγε αντιληφθεί πως διεκδικούν την προεδρία όχι ενός κινήματος ή ενός κόμματος, αλλά ενός… αποκόμματος; Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ σήμερα εμφανίζονται σχεδόν ίσες με εκείνες του κ. Κουβέλη.

Υ.Γ.4

Πέθανε σε μεγάλη ηλικία (88 ετών), ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος υπήρξε σκληρός ανθέλληνας και επίσης, σκληρός «συνομιλητής» του Γλαύκου Κληρίδη και των άλλων ελληνοκυπρίων ηγετών για τη δήθεν επίλυση του Κυπριακού, την οποία στην πραγματικότητα δεν επιθυμούσε!

Ο Ντενκτάς που «έφυγε» υπήρξε μια προσωπικότητα με… σκοτεινό παρελθόν και επίσης σκοτεινή καταγωγή.

Κάποιοι υποστήριζαν ότι επρόκειτο για εξισλαμισθέντα έλληνα από χριστιανική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης και πρόσθεταν, ότι οι θείες του ελληνίδες, έζησαν και πέθαναν στην βασιλεύουσα.

Έφθασαν ακόμη να λένε κάποιοι πολιτικοί του αντίπαλοι ή εχθροί του, ότι «στο στήθος του υπάρχουν τα σημάδια του σταυρού που του είχαν κρεμάσει στο λαιμό οι συγγενείς του, στα παιδικά του χρόνια»!

Απλώς αυτά τα περί εξισλαμισμού, τα αναφέρω από καθήκον δημοσιογραφικό, χωρίς και να τα υπογράφω.

Η δημοσιογραφική τραγωδία

Μια αληθινή τραγωδία έζησε και ζει, περίπου τα δύο τελευταία χρόνια, ο κλάδος των δημοσιογράφων, τόσο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, όσο και στην επαρχία.

Και ασφαλώς δεν είναι μόνον οι δημοσιογράφοι της χώρας που ζουν την τραγωδία. Είναι συγχρόνως και τραγωδία της ελευθεροτυπίας, του θεμέλιου αυτού της δημοκρατίας.

Είναι τραγωδία της ενημέρωσης του πολίτη, της σωστής, της έντιμης, της σφαιρικής, της πολύπλευρης ενημέρωσης και της διαφωτιστικής έρευνας.

Τέσσερις χιλιάδες δημοσιογράφοι υπολογίζεται ότι έχουν χάσει τη δουλειά τους, έχουν απολυθεί, έχουν μείνει άνεργοι.

Μάλιστα, τέσσερις χιλιάδες λειτουργοί της ενημέρωσης των εφημερίδων, του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και γενικά των υπηρεσιών τύπου απομακρύνθηκαν από τα πόστα τους, από τις επάλξεις του αγώνα τους, κατά τα δύο τελευταία χρόνια και ήδη βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι…

Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγε κανείς, ότι οι μισοί ή λίγο λιγότεροι από τους μισούς συντάκτες, ρεπόρτερς των διαφόρων μέσων ενημέρωσης, είδαν την πόρτα της εξόδου και μάλιστα, κάποιοι χωρίς αποζημιώσεις και χωρίς να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τους αρκετών, πολλών μηνών!

Η τραγωδία του κλάδου όμως δεν τελειώνει εδώ.

Είναι ακόμη μεγαλύτερη και αποτελεί τραγωδία και των… τυχερών, αυτών δηλαδή που εξακολουθούν να εργάζονται.

Γιατί;

- Γιατί, πολλοί από αυτούς έχουν να πληρωθούν ακόμη και 10 – 11 μήνες.

- Γιατί, δώρα, νυχτερινά, υπερωρίες κλπ., είναι γι’ αυτούς… όνειρο απατηλό.

- Γιατί, οι μισθοί τους έχουν συρρικνωθεί περίπου κατά 20% και περισσότερο, με απαίτηση των εργοδοτών, οι οποίοι εκβιαστικώς και με την απειλή απόλυσης, τους… ξεζουμίζουν!

- Γιατί, οι περισσότεροι εργοδότες απαιτούν από τους συντάκτες και το λοιπό προσωπικό των επιχειρήσεών τους, να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις αρνούμενοι να εφαρμόσουν τις συλλογικές συμβάσεις.

- Γιατί, τηλεοπτικό κανάλι μεγάλης εμβέλειας πανελλαδικής, ουσιαστικά έκλεισε, αφού οι μεγαλομέτοχοί του καταβρόχθισαν τεράστια ποσά, αμέτρητα εκατομμύρια κι άφησαν απλήρωτο 10 – 11 μήνες το προσωπικό τους, εκατοντάδες δημοσιογράφους και άλλους υπαλλήλους, βύθισαν στην ανέχεια εκατοντάδες οικογένειες.

- Γιατί, και άλλα τηλεοπτικά κανάλια περιορίζουν τα έξοδά τους με περικοπές των αποδοχών των δημοσιογράφων και γενικώς των εργαζομένων.

- Γιατί, εκδότες έκλεισαν ή κλείνουν τα έντυπά τους για να τα «εκδώσουν» στο διαδίκτυο, καταπίνοντας το αγγελιόσημο και τις λοιπές εργοδοτικές εισφορές και πληρώνοντας το συντακτικό και μη προσωπικό τους με ποσά εξευτελιστικά, λόγω της αδιαφορίας των κυβερνήσεων, ιδιαίτερα εκείνης του ΠΑΣΟΚ, που επέτρεψαν την ασυδοσία των διαφόρων ακατονόμαστων σαλταδόρικων τύπων, στην λεγόμενη ηλεκτρονική ενημέρωση, μέσω Ίντερνετ με τα sites, τα blogs, τα portals, τις ιστοσελίδες, τις ηλεκτρονικές εφημερίδες κλπ. Εκατοντάδες συνάδελφοί μας δημοσιογράφοι και άλλοι εργάζονται για πενταροδεκάρες, χωρίς ασφάλιση και χωρίς δυνατότητα απόκτησης συνδικαλιστικής επαγγελματικής στέγης.

- Γιατί, για λόγους άγνωστους φαινομενικά, αλλά πολύ γνωστούς σ’ εμάς του κλάδου, οι κυβερνήσεις αποφεύγουν να θίξουν τα συμφέροντα των φίλων τους εκδοτών που καταφεύγουν στο διαδίκτυο με εξασφαλισμένη «κονόμα» και επίσης τα συμφέροντα των… διαφημιστών! Υπενθυμίζουμε, ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο σημερινός υπουργός Υγείας και διαπρεπής συνταγματολόγος, όταν ήταν υπουργός Εργασίας επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, απέσυρε από τη Βουλή, λίγα λεπτά πριν να ψηφισθεί, την τροπολογία για την επιβολή αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις και πιέσεις των διαφημιστών, οι οποίοι στη συνέχεια ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς! Ναι, ο κ. Λοβέρδος…

- Γιατί, η μία μετά την άλλη διακόπτουν (αναστέλλουν επί το… ευγενέστερο και λιγότερο θλιβερό) την έκδοσή τους, επαρχιακές εφημερίδες και μάλιστα ιστορικές, οι οποίες, εκτός των άλλων, αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και αυτά τα ταχυδρομικά τέλη της αποστολής τους στους αναγνώστες - συνδρομητές τους, τα οποία οι προηγούμενες κυβερνήσεις αύξησαν παράλογα!

- Γιατί, η ΕΡΤ, το μεγάλο αυτό θύμα των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου, η ΕΡΤ το θύμα απερίγραπτης πολιτικής και τακτικής του αλήστου μνήμης σοσιαλιστή υπουργού Επικρατείας κ. Μόσιαλου, που βάλθηκε να την ακρωτηριάσει και να την ευνουχίσει, αντί να προχωρήσει στην ορθή της αναδιάρθρωση, στον εξορθολογισμό της, απολύει τους συμβασιούχους δημοσιογράφους της και προσπαθεί να στραγγαλίσει το σύνολο του προσωπικού της. Προφανώς, η πολιτική και η τακτική Μόσιαλου, ζουν και βασιλεύουν!

- Γιατί, επιχειρήθηκε και ακόμη, κατά κάποιο τρόπο, επιχειρείται η δημοσιοϋπαλληλική μεταχείριση των δημοσιογράφων που εργάζονται σε κρατικές υπηρεσίες, δημοτικούς ραδιοσταθμούς κ.α.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι βέβαια είναι άξιοι κάθε τιμής και επαίνου, αλλά άλλο το δημοσιοϋπαλληλικό επάγγελμα και άλλο το δημοσιογραφικό επάγγελμα – λειτούργημα.

Αυτά, εν ολίγοις, συμβαίνουν στον δημοσιογραφικό κλάδο, ο οποίος βρίσκεται σε δεινή θέση, κυριολεκτικά σε απόγνωση, αγωνιζόμενος σκληρά με «μπροστάρηδες» τις δημοσιογραφικές οργανώσεις και την ομοσπονδία τους, την ΠΟΕΣΥ, για να αποφύγει την πλήρη εξόντωση του που θα αποτελέσει μέγα, καίριο πλήγμα για την ελευθεροτυπία, τις ελευθερίες των πολιτών και τη δημοκρατία που με αγώνες, θυσίες και αίμα αποκτήσαμε.

Τέλος, η ανεργία, οι απολύσεις, οι μειώσεις αποδοχών, οι… ατομικές συμβάσεις εργασίας, η μη καταβολή δεδουλευμένων και δώρων και γενικώς, τα δεινά του δημοσιογραφικού κλάδου, προκαλούν, όπως είναι φυσικό και αυτονόητο, μεγάλη μείωση των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων με τις γνωστές συνέπειες, με ό,τι αυτή συνεπάγεται।

Τα «σκουλήκια», ξένα και δικά μας!

Δεν έχουμε μόνο κάποιους, μερικούς ξένους, κυρίως τους Γερμανούς, που μας κάνουν πόλεμο και προσπαθούν κυριολεκτικά, να μας διαλύσουν, να μας εκμηδενίσουν.

Δεν είναι μόνον αυτοί, οι γνωστοί ανθέλληνες, με πρώτους πάντοτε τους Γερμανούς, από την καγκελάριό τους κ. Μέρκελ και τον δηλητηριώδη υπουργό της των οικονομικών κ. Σόιμπλε, μέχρι το τελευταίο οικονομικό και μη έντυπο, την τελευταία κίτρινη και πρόστυχη φυλλάδα, που συνεχώς και συστηματικώς συκοφαντούν την Ελλάδα και υπονομεύουν, σαμποτάρουν, την οικονομία μας, έχουμε και άλλα, ντόπια «σκουλήκια».

Δεν είναι μόνον οι υποκριτές Άγγλοι με την… ερμαφρόδιτη, την επαμφοτερίζουσα πολιτική τους και όχι μόνον και τα «τσιράκια» τους της ίδιας υπόστασης και ποιότητας, των ίδιων με αυτούς συνηθειών και «προτιμήσεων», έχουμε και τους δικούς μας ανθέλληνες, οι οποίοι για το δικό τους συμφέρον ή ως μίσθαρνα όργανα άλλων, ιδίως μεγιστάνων, ακόμη όμως και από καθαρή ηλιθιότητα, στρέφονται κατά της πατρίδας και φθάνουν στο σημείο να τηλεφωνούν σε ομογενείς μας στο εξωτερικό και να τους προτρέπουν να βγάλουν, να πάρουν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και να τα καταθέσουν έξω, σε ξένες, σε άλλες χώρες, όπως στην Ελβετία, στην Αυστραλία, στις Η.Π.Α.!!

Αυτοί είναι οι χειρότεροι εχθροί της Ελλάδας και γι’ αυτούς πρέπει να κινηθούν οι κατά τόπους εισαγγελείς, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, για να κλείσουν τα αχρεία, τα προδοτικά τους στόματα και να σταματήσει η πρόστυχη δραστηριότητά τους, η οποία εν πολλοίς αποβλέπει στην πλήρη καταστροφή της οικονομίας της χώρας και τη δημιουργία πληθωρισμού που θα επιτρέψει στα αφεντικά τους, να εξοφλήσουν τα τεράστια χρέη τους με ένα πακέτο τσιγάρα!

Αυτούς υπηρετούν, με το αζημίωτο, οι περισσότεροι από τους «σαμποτέρς» της οικονομίας μας, ακόμη και πολλοί ηλίθιοι και κατάπτυστα ρεμάλια…

Αυτά τα «σκουλήκια» είναι πιο επικίνδυνα για τον αγώνα της χώρας να ορθοποδήσει, γιατί δρουν σε περίοδο κατά την οποία γίνεται σοβαρή προσπάθεια, μια προσπάθεια που μάλιστα τώρα φτάνει στο τέλος της, με σκοπό να εντοπιστούν όλοι εκείνοι που έβγαλαν μεγάλα ποσά (οι μεγιστάνες φοροφυγάδες και φοροκλέφτες δηλαδή), στην Ελβετία, για τα περαιτέρω…

Ανάλογα, οπωσδήποτε μέτρα θα ληφθούν και για πολλούς άλλους που «μετανάστευσαν» το χρήμα τους σε άλλες χώρες, στεγνώνοντας τις ελληνικές τράπεζες.

Και βέβαια μιλάμε μόνο για παράνομες ενέργειες, για παράνομα κόλπα με στόχο την «σπέκουλα», ήγουν την… χοντρή κονόμα!

Με το νέο χρόνο, η κυβέρνηση Παπαδήμου θα πρέπει να επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις που διαθέτουμε, σ’ έναν αγώνα ανελέητο για την πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής αφενός και κατά των εσωτερικών εχθρών της εθνικής μας οικονομίας, αφετέρου.

Ο Κώστας Καραμανλής και η αλήστου μνήμης παρέα του κατάφεραν να βουλιάξουν τα δημοσιονομικά μας στα έξι χρόνια που κυβέρνησαν.

Ο Γιώργος Παπανδρέου και οι ανίκανοι (εκτός από λίγες εξαιρέσεις) υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς και στελέχή του δεν κατάφεραν να κάνουν κάτι αξιόλογο για την βελτίωση του κλίματος στην οικονομία στα δύο χρόνια που ήσαν στην κυβέρνηση. Αντίθετα έφεραν σε απόγνωση μεγάλη μερίδα του λαού, τους εργαζόμενους τους συνταξιούχους, τους επαγγελματίες, γενικώς τους χαμηλόμισθους οικονομικά πολίτες με τα σκληρά και άστοχα μέτρα που επέβαλαν και με την εφαρμογή, όχι βέβαια πάντοτε, εντολών της «τρόικα»…

Τα σκληρά, άσκοπα, ερασιτεχνικά και ακατανόητα και πολλές φορές, παράλογα, σχιζοφρενικά θα έλεγα μέτρα, έφεραν την ανέχεια.

Τώρα ο Λουκάς Παπαδήμος, ας προσπαθήσει να ελέγξει τα πράγματα και να συμμαζέψει την κατάσταση.

Αυτός είναι η μοναδική μας ελπίδα!

Σ’ αυτόν ελπίζουμε!

Παντελής Οικονόμου – Καθαρές κουβέντες – Κρίση αυτοπεποίθησης

Tον υπουργό αναπληρωτή Oικονομικών κ. Παντελή Οικονόμου, δεν γνωρίζω προσωπικά, δεν έτυχε να τον συναντήσω ποτέ κατά την πολυετή δημοσιογραφική μου σταδιοδρομία, αλλά, παρά ταύτα, ήμουν πάντοτε και εξακολουθώ να είμαι, θαυμαστής του!

Ήμουν και είμαι θαυμαστής του, διότι ο Παντελής Οικονόμου, είναι ένα από τα λίγα ζωντανά και ενεργητικά κύτταρα του ΠΑΣΟΚ, ένα στέλεχος που συνεχώς «ταράζει τα λιμνάζοντα νερά» στο ήδη υπό διάλυσιν κίνημα, εξ’ αιτίας των «αεριτζήδων» και πολλών, πάρα πολλών μεγαλόσχημων και δήθεν μεγαλόσχημων «προσωπικοτήτων» του, τα οποία μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση.

Ο Παντελής Οικονόμου είναι ένας… εσωτερικός «επαναστάτης» του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος ποτέ δεν δίστασε, ούτε και τώρα, υπουργός πλέον σε βασικό πόστο, διστάζει, να πει τη γνώμη του, να εκφράσει τις απόψεις του, ακόμη και αν αυτές είναι αντίθετες με την γραμμή και την πολιτική της παράταξής του.

Ο Παντελής Οικονόμου λέει πάντα την αλήθεια, τη δική του ίσως αλήθεια, χωρίς να φοβάται το πολιτικό κόστος της αλήθειας αυτής, χωρίς να τον τρομάζουν οι απειλές για κυρώσεις διαγραφές κλπ.

Είναι πραγματικός, αληθινός «αντάρτης» της πολιτικής και γι’ αυτό δεν κάνει πίσω, δεν εγκαταλείπει τις απόψεις και τα «πιστεύω» του, δεν… κωλώνει, με το συμπάθιο.

Για όλους αυτούς τους λόγους, το πολύ ικανό αυτό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δεν είχε αξιοποιηθεί, δεν είχε καταλάβει τις θέσεις που του άξιζαν και αν’ αυτού καταλάμβαναν πρόσωπα ανήκοντα στον χώρο της μετριότητας ή ακόμη και ακαταλληλότητας!

Έτσι το ΠΑΣΟΚ σαν κόμμα, σαν κίνημα και σαν κυβέρνηση, απέτυχε παταγωδώς και είναι βέβαιο, θα δει τα ποσοστά του στις επικείμενες εκλογές, να πέφτουν δραματικά.

Δύο ολόκληρα χρόνια, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και οι «παρακεντέδες» της, οι αυλικοί της, κυβέρνησαν τη χώρα, χωρίς να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν επιτυχώς την άθλια, την ερειπιώδη κατάσταση που κληρονόμησαν από την αλήστου μνήμης εξαετή διακυβέρνηση της ΝΔ, η οποία με τα σκάνδαλα, τις σπατάλες της, τις ατασθαλίες της, την ανικανότητά της και τα ψέματά της, οδηγούσαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και της στάσης πληρωμών, με άλλα λόγια στον προθάλαμο της διάλυσης, του πλήρους εκμηδενισμού, του εξευτελισμού, της ανυπαρξίας!

Οι καλοί και ικανοί δεν αξιοποιήθηκαν ή όταν σπανίως αξιοποιούνταν, κάποιοι φρόντιζαν να τους… καπελώσουν, με την ανοχή του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Αυτά είναι γνωστά και ισχύουν ακόμη και σήμερα σε πολλές περιπτώσεις.

Βέβαια, ο Γιώργος Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις του, οι κυβερνητικοί συνεργάτες του, με το «ξεζούμισμα» του λαού (όχι των εχόντων και κατεχόντων, των μεγιστάνων), ήλεγξε κατά κάποιο τρόπο τα φοβερά δημοσιονομικά μας ελλείμματα και απέφυγε έτσι η χώρα, έστω και προσωρινά, την καταστροφική χρεοκοπία.

Πως όμως;

Πως έγινε και η μαύρη τρύπα των ελλειμμάτων έγινε λιγότερο επικίνδυνη;

Με τις θυσίες των χαμηλότερων οικονομικά κοινωνικών τάξεων που έφθασαν στα όρια της φτώχειας, της πλήρους και απόλυτης ανέχειας, είναι η απάντηση.

Μισθοί και συντάξεις κουτσουρεύτηκαν, δώρα κόπηκαν, φόροι και «χαράτσια» αβάσταχτα επιβλήθηκαν, ύφεση και ανεργία εμφανίστηκαν και άλλα πολλά που κατατρώγουν τις σάρκες των μεσαίων και χαμηλών οικονομικά τάξεων και φέρνουν στο λαό κάθε μέρα και πιο πολλές στερήσεις, ενώ οι πλούσιοι και οι μεγιστάνες εξακολουθούν να αρνούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε!

Ευτυχώς, μας απέμειναν οι αεροφωτογραφίες των πισίνων και των επαύλεων…

Ας επανέλθουμε όμως στον Παντελή Οικονόμου, τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών τον οποίο, επαναλαμβάνω δεν γνωρίζω προσωπικά, ούτε τον έχω συναντήσει κατά τη δημοσιογραφική μου διαδρομή των εξήντα δύο χρόνων (1950 – 2012).

Ο κ. Οικονόμου ο «αντάρτης», το παλικάρι του ΠΑΣΟΚ που έγινε υπουργός αναπληρωτής και μάλιστα σε βασικό και κρίσιμο υπουργείο (άραγε με ποιου παρέμβαση ή εισήγηση; Νομίζω όμως όχι ΠΑΣΟΚΟΥ), στην τηλεόραση MEGA 5/1/2012, στην πρωινή ενημέρωση των καλών συναδέλφων Δημήτρη Καμπουράκη και Γιώργου Οικονομέα, είπε σταράτα με γλώσσα καθαρή, όπως άλλωστε συνηθίζει, ορισμένα πράγματα, δίνοντας σαφείς απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα.

Είπε ο Παντελής Οικονόμου, ότι ο γενικός γραμματέας του υπουργείου κ. Καπελέρης, ο οποίος παραιτήθηκε με υπόδειξη του υπουργού Οικονομικών και β΄ αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, ενήργησε κατ’ εντολήν του για την εξεύρεση λύσης στα πολύ μεγάλα πρόστιμα των βενζινοπωλών, τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν αφορούσαν σε λαθρεμπόριο καυσίμων, αλλά σε παραβάσεις άλλες, προσθέτοντας ότι ο κ. Καπελέρης είναι καθαρός, ότι θα δικαιωθεί και θα ξαναπάρει τη θέση του. Ανέφερε επίσης πως τα κρατικά έσοδα πηγαίνουν καλά τους τελευταίους μήνες.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Παντελής Οικονόμου τόνισε επίσης ιδιαίτερα ότι στην Ελλάδα, στους Έλληνες, έχει εκδηλωθεί «κρίση αυτοπεποίθησης» με αποτέλεσμα οι Έλληνες πολίτες να αυταπατώνται και να θεωρούν τους εαυτούς τους, ανάξιους να εργαστούν με στόχο το συμφέρον και την ορθοπόδηση της πατρίδας τους.

Μας λείπει δηλαδή η αυτοπεποίθηση, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε λαός άξιος και δημιουργικός.

Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και από τις χρυσές σελίδες που έχουμε γράψει κατά τη μακραίωνη ιστορία μας.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και μ’ αυτό που ακούγεται συχνά και από πολλούς, ότι δηλαδή «δεν παράγουμε τίποτα»!

Πρόκειται για μια πλάνη, για ένα αυτομαστίγωμα, ένα πεσιμισμό που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και μόνο κακό μας κάνει, δυσχεραίνοντας τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την ανάκαμψη της οικονομίας μας και γενικά της χώρας.

Σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν και οι κακόβουλες και αντεθνικές φημολογίες διαφόρων τύπων, ηλιθίων ή εχθρικών προς το ελληνικό έθνος, οι οποίοι καλλιεργούν τον πανικό στο λαό, διαδίδοντας και μάλιστα με κοντινούς χρονικούς προσδιορισμούς ότι επίκειται χρεοκοπία, επιστροφή στη δραχμή κλπ.

Μερικοί μάλιστα, φθάνουν στο σημείο να τηλεφωνούν σε συμπατριώτες μας στο εξωτερικό και να τους συνιστούν να πάρουν τις καταθέσεις τους στην Ελλάδα και να τις τοποθετήσουν σε ξένες τράπεζες, σε άλλες χώρες!

Κλείνοντας θα ήταν χρήσιμο να σημειώσουμε, ότι η παρούσα τριμερής κυβέρνηση Παπαδήμου, παρά τις… διακομματικές της αντιθέσεις, παρά δυσμενή αντίκτυπο που έχει στους κόλπους της, η προεδρολογία και πρωθυπουργικολογία των εσωτερικών του ΠΑΣΟΚ και τέλος, παρά τον σκληρό πόλεμο που έχει κηρύξει εναντίον της η αριστερά και η δήθεν αριστερά, δείχνει να προχωρεί με σταθερά και δημιουργικά βήματα, διότι απλούστατα διαθέτει άξιο πρωθυπουργό και μερικούς άξιους και ικανούς υπουργούς που εργάζονται σοβαρά για την επίτευξη του κοινού μας στόχου, της σωτηρίας της οικονομίας μας και της χώρας. Αξιοσημείωτο είναι, ότι ραγδαία προωθήθηκε και το θέμα της εξόρυξης πετρελαίων, από τον υφυπουργό περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη που ήταν κουκουλωμένο μια δεκαπενταετία.

Υ.Γ. ΤΑ «ΚΟΥΡΕΜΑΤΑ»

Απλώς και η σκέψη για νέο «κούρεμα» μισθών και συντάξεων, είναι απαράδεκτη, όπως απαράδεκτο είναι και το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες και αποτελούν ουσιαστικά αποταμιεύσεις τους.

Τα ιδιωτικά ομόλογα δεν είναι δυνατό να κουρευτούν γιατί είναι ομόλογα φυσικών προσώπων που αποτελούν αποταμιευτικές, ούτως ειπείν, καταθέσεις.