"Με το χαμόγελο στα χείλη..."

Εκείνο το ξημέρωμα που ούρλιαξαν οι σειρήνες, ήμουν μόλις 8 ετών...

Εκείνο το ξημέρωμα που οι μεγάλοι το περίμεναν με βεβαιότητα, μετά τον άνανδρο, τον μπαμπέσικο, τον πρόστυχο τορπιλισμό της "Έλλης", ανήμερα της Παναγίας, μέσα στο λιμάνι της Τήνου, δεν φοβήθηκε κανένας, αντίθετα ξέσπασε ο εθνικός ενθουσιασμός του ελληνικού λαού! 

Θα νικήσουμε...

Στην χώρα ολόκληρη, από άκρη σε άκρη, είχε στηθεί ένα μεγάλο πανηγύρι, το πανηγύρι της τελικής νίκης για την οποία ο λαός μας ήταν βέβαιος!

Η ιαχή της νίκης και οι αντίλαλοί της, δονούσαν πέρα για πέρα την Ελλάδα.

Οι νέοι, οι άνδρες έφευγαν για τον πόλεμο με όλα τα μέσα και με το "χαμόγελο στα χείλη", το ίδιο εκείνο χαμόγελο που τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες κυνηγούσαν τους φασίστες του Μουσολίνι,τους μελανοχίτωνες, τους κοκορόφτερους, όπως τότε τους λέγαμε, στα κακοτράχαλα βουνά της Αλβανίας!

"Με το χαμόγελο στα χείλη, πάνε οι φαντάροι μας μπροστά..." τραγουδούσαμε όλοι, μικροί, μεγάλοι, τους στίχους του αξέχαστου Γιώργου Οικονομίδη. 

Με το χαμόγελο αυτό οι μανάδες έστελναν τα παιδιά τους, τα βλαστάρια τους, τα καμάρια τους, να υπερασπίσουν την πατρίδα και να γυρίσουν νικητές!

Με το "χαμόγελο στα χείλη"  οι γυναίκες, οι αρραβωνιαστικές, οι αγαπημένες, έστελναν στο μέτωπό τους άνδρες τους, τα στηρίγματά τους, τις αγάπες τους!

Και τα παιδιά, εμείς τότε, στέλναμε τους πατεράδες μας και τους συγγενείς μας, με την ευχή να νικήσουν τα εκατομμύρια των φασιστικών λογχών...

Με το "χαμόγελο στα χείλη"  έπεφταν τα παλικάρια μας στις μάχες, αλλά νικούσαν, πάντα νικούσαν... ΑΕΡΑ... φώναζαν προελαύνοντας!

Οι καμπάνες χτυπούσαν κάθε μέρα χαρμόσυνα...

Πήραμε το Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα, την Κορυτσά, την Χειμάρα, την Πρεμετή, το Πόγραδετς...

Προχωρούμε ακάθεκτοι, απτόητοι, συλλαμβάνουμε στρατιές αιχμαλώτων που πετώντας τα όπλα και με ψηλά τα χέρια φώναζαν "Μπέλλα Γκρέτσια..."
ΑΕΡΑ...
'Ωσπου, ο άλλος άνανδρος και μπαμπέσης σύμμαχος του Μουσολίνι, ο κακούργος, ο σφαγέας των λαών Χίτλερ, μας επιτέθηκε ύπουλα από τα Μακεδονικά μας σύνορα, αφού προηγουμένως πλευροκόπησε τους ηρωικούς Σέρβους και συμμάχησε με τους σιχαμένους προδότες, τότε, ηγέτες της Βουλγαρίας που εποφθαλμιούσαν τα ιερά ελληνικά εδάφη. 

Νέα ηρωική αντίσταση μέχρις ενός στα οχυρά του Ρούπελ.

Νέες σελίδες δόξας και θυσίας για την υπεράσπιση της πατρίδας από τις σιδερόφρακτες γερμανικές μεραρχίες.

Νέο έπος... Δεύτερο έπος μετά το έπος της Αλβανίας και τρίτο, η Μάχη της Κρήτης!

Ακολούθησαν βάρβαρη κατοχή, εκτελέσεις, λεηλασίες, εμπρησμοί, ωμότητες, βαρβαρότητες και τόσα άλλα από τα γερμανικά αιμοβόρα κτήνη.

Ακολούθησαν πείνα, δυστυχία, θάνατοι...

Ακολούθησε η εθνική μας αντίσταση, με κορυφαία της στιγμή τον Γοργοπόταμο από τις ενωμένες δυνάμεις της...

Και δυστυχώς, ακολούθησε ο εμφύλιος πόλεμος...

Αυτά όλα που έζησα από οκτάχρονο παιδί μέχρι έφηβος, αυτά που στα χρόνια τους ανδρώθηκα, τα θυμάμαι κάθε χρόνο σαν σήμερα 28 Οκτωβρίου, 72 χρόνια τώρα, από το 1940, όπως θυμάμαι και τα λόγια του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά, στους στρατιώτες που έφευγαν για το αλβανικό μέτωπο : 

"Αυτό τον λόγο θα σας πω
δεν έχω άλλο κανένα, 
μεθύστε από το αθάνατο
κρασί του εικοσιένα..."

Πριν να κλείσω θα ήθελα να εξάρω με δυο λόγια την μεγαλοσύνη του ελληνικού λαού, του μεγαλόψυχου υπέροχου λαού μας που έχει την δύναμη να συγχωρεί, ακόμη και να βοηθά, αυτούς που τον πόνεσαν, τον λάβωσαν, τον δολοφόνησαν!

Λοιπόν όταν οι γερμανοί οδηγούσαν προς την εξόντωση τους εξαθλιωμένους πρώην συμμάχους τους Ιταλούς, που στο μεταξύ συνθηκολόγησαν, οι φτωχοί και πεινασμένοι Έλληνες πολίτες και κυρίως οι Ελληνίδες πρόσφεραν στους αξιοδάκρυτους και πεινασμένους Ιταλούς λίγο ψωμί απ' αυτό που είχαν για τα παιδιά τους και ένα χαμόγελο, ένα κουράγιο...

Αυτοί είμαστε οι Έλληνες... 

Γνωρίζουμε να αγωνιζόμαστε, να νικάμε, να συγχωρούμε...

ΑΕΡΑ...

ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ

Παρέτειναν μέχρι τις 10 Νοεμβρίου οι δικαστές και οι εισαγγελείς την πρωτότυπη διαμαρτυρία τους, να ανεβαίνουν στις έδρες κανονικά το πρωί στις 9 και να κατεβαίνουν στις 10!
Αποτέλεσμα, η αναβολή των δικών με ό,τι αυτή συνεπάγεται.
Κυρίως να συσσωρεύονται νέοι όγκοι δικογραφιών που περιμένουν την εκδίκασή τους και χρόνια σε πολλές περιπτώσεις, ενώ χιλιάδες πολίτες περιμένουν κι αυτοί πολύ καιρό την περαίωση των υποθέσεών τους και την απονομή της δικαιοσύνης.
Επίσης, μέχρι τις 10 Νοεμβρίου δεν θα δημοσιεύονται οι δικαστικές αποφάσεις.
Δημιουργούνται κατά συνέπειαν πολύ μεγάλα προβλήματα για την κοινωνία, όταν μάλιστα δεν δικάζονται ακόμη και τα ασφαλιστικά μέτρα.
Αναμφίβολα,οι δικαστικοί που στέκονται στο ύψος τους και αποτελούν παραδείγματα προς μίμησιν, όσον αφορά την εντιμότητα, την αμεροληψία και το ακριβοδίκαιο των αποφάσεών τους. Εργαζόμενοι σκληρά και με αυταπάρνηση, θέτουν δίκαια αιτήματα που η πολιτεία έχει υποχρέωση να ικανοποιήσει, πλην όμως, για το καλό των πολιτών της χώρας μας που δεινοπαθεί αυτή την περίοδο, θα πρέπει να κάνουν κάποιες υποχωρήσεις για να βρεθεί μια κοινώς αποδεκτή λύση στο σοβαρό θέμα της πρωτότυπης απεργίας τους.


ΟΙ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΕΙΣ ΜΑΣ.

Ευχάριστη εξέλιξη θεωρείται η ουσιαστική συνένωση των δύο μεγάλων αερομεταφορέων μας, της AEGEAN και της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, με την εξαγορά της δεύτερης από την πρώτη έναντι 72.000.000 ευρώ.
Αξιοσημείωτη και επίσης ευχάριστη εξέλιξη είναι η κοινή λειτουργία των διοικητικών, των οικονομικών, των τεχνικών και των λοιπών υπηρεσιών των δύο εταιρειών, η διατήρηση του προσωπικού τους και των ονομασιών τους.
Αναμφισβήτητο είναι, ότι στην Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν επιτυχώς δύο αερομεταφορείς.
Κατά συνέπειαν με την ουσιαστική συνένωσή τους, η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και η AEGEAN, θα παύσουν να είναι ζημιογόνες και θα γίνουν ανταγωνιστικές απέναντι στις ξένες, οι οποίες άρχισαν ήδη να διεκδικούν δικό μας μεταφορικό και πτητικό έργο στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό της Ελλάδας.
Έχουμε λοιπόν τώρα μια νέα ισχυρή και εύρωστη αεροπορική εταιρεία με σύγχρονο στόλο και εξοπλισμό, με προσωπικό άριστο και υψηλής εκπαίδευσης που προσφέρει εξαιρετικές υπηρεσίες στο επιβατικό κοινό.
Η συνένωση θα πρέπει να εγκριθεί από την Ε.Ε., πράγμα που θεωρείται βέβαιο.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ,ΤΙ ;

Έγινε λοιπόν την Πέμπτη η γενική απεργία, η δεύτερη μέσα σε 20 ημέρες και έπεται συνέχεια...

Έγινε η γενική απεργία, νέκρωσαν τα πάντα στη χώρα, δέχθηκε ακόμη ένα σοβαρό πλήγμα η νοσούσα εθνική μας οικονομία και κουτσουρεύτηκαν κατά ένα ακόμη μεροκάματο οι ήδη κουτσουρευόμενες εδώ και δύο χρόνια αμοιβές των εργαζομένων...

Μισθοί, μεροκάματα και διάφορες άλλες αμοιβές εργασίας, απώλεσαν ένα ακόμη τριακοστό τους και σιγά -σιγά πιάνουν πάτο!

Έγιναν η απεργία και τα συλλαλητήρια, οι διαδηλώσεις και πορείες που ακολούθησαν, χωρίς καμιά ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους οι εργατοπατέρες συνδικαλιστές που βέβαια πολύ καλά γνωρίζουν, ότι απεργίες και συλλαλητήρια, δεν οδηγούν πουθενά, είναι ενέργειες ζημιογόνες για όλους και αδιέξοδες, δεδομένου ότι η πολιτική του "μνημονίου" αποτελεί μονόδρομο και είναι απόλυτα αναγκαία για να σωθεί η χώρα και κάθε αντίθεση σ' αυτήν, θα επέφερε αποχώρηση από την ευρωζώνη και το ευρώ, επάνοδο στη δραχμή, πλήρη εξαθλίωση και διάλυση και άριστο πεδίο δράσης στους κερδοσκόπους, τους άθλιους σπεκουλαδόρους, τους μαυραγορίτες και τους απαίσιους ντόπιους και ξένους καπιταλιστές, εχθρούς του ελληνικού έθνους, που θα ήσαν έτοιμοι να αρπάξουν ολόκληρη την Ελλάδα μας "μπιρ παρά" με τα ξένα νομίσματά τους και να μεταβάλουν όλους εμάς, τον ελληνικό λαό που τώρα κάνει θυσίες για να ορθοποδήσουμε, σε σκλάβους πληρωμένους με πενταροδεκάρες μιας δραχμής με αξία εξευτελιστική!

Αυτά λοιπόν θέλουν οι εργατοπατέρες που με τις απαράδεκτες και καταδικαστέες ενέργειές τους, μετέβαλαν τον συνδικαλισμό από στήριγμα και ισχυρή βάση της δημοκρατίας σε υπονομευτή της δημοκρατίας!!

Απεργίες, συλλαλητήρια, διαδηλώσεις, πορείες που, εκτός από τα πλήγματα στις οικονομίες των νοικοκυριών των εργαζομένων και στην εθνική μας οικονομία, δίνουν την ευκαιρία σε κάποια κακοποιά στοιχεία να καίνε, να ρημάζουν, να λεηλατούν, να καταστρέφουν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, ακόμη και να δολοφονούν, όπως έκαναν με τους τρεις υπαλλήλους (η μια έγκυος) της ΜARFIN BANK.

Πρόσφορο έδαφος βρίσκουν οι κακοποιοί κουκουλοφόροι και οι παράνομοι λαθρομετανάστες συνεργάτες τους στις καταστροφές, στις λεηλασίες, στις κλοπές, στα πλιάτσικα!

Άλλη μια γενική απεργία έγινε,όπως έγιναν και πορείες, συλλαλητήρια, διαδηλώσεις που σε λίγες ημέρες θα ξαναγίνουν...

Και τώρα,τι;;

Ποιο το κέρδος;;

Κέρδος ΜΗΔΕΝ, μόνο ζημιά. Μεγάλη ζημιά...

Αλλά οι εργατοπατέρες το βιολί τους, τον χαβά τους...

Δεν σκέπτονται άραγε πώς υπάρχουν και άλλες μορφές αγώνων και διαμαρτυριών, άλλες μορφές αντίδρασης;

Ας το σκεφθούν...

Κλείνοντας εκφράζω την λύπη μου για τον διαδηλωτή ναυτεργάτη που έχασε τη ζωή του, από ανακοπή κατά την διάρκεια των συλλαλητηρίων.

Εκφράζω επίσης τα συλλυπητήρια μου στην απορφανισθείσα οικογένειά του.

ΘΝΗΣΙΓΕΝΗΣ Η "ΑΡΙΑΔΝΗ"

Φορομπηχτικό και μόνον φορομπηχτικό και, επί πλέον, θνησιγενές αποδεικνύεται καθημερινά, από τις δημόσιες συζητήσεις, το θέμα της υποχρεωτικής σύνδεσης των ληξιαρχικών πράξεων και τινων άλλων ενδοοικογενειακών "δραστηριοτήτων" με τους συμβολαιογράφους, βεβαίως επ' αμοιβή...
Φορομπηχτικό και ταλαιπωριακό ταυτόχρονα!
Ο υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης, προσπαθεί να μας πείσει ,ότι η νέα αυτή... μεταρρυθμιστική επιχείρηση γίνεται για να αποκλεισθούν στο μέλλον, οι "συντάξεις και τα πάσης φύσεως επιδόματα μαϊμού".
Με άλλα λόγια, υποχρεώνονται οι πολίτες να πληρώνουν και να ταλαιπωρούνται για να κλεισθεί ο δρόμος στους απατεώνες που εισπράττουν παράνομα συντάξεις και επιδόματα, αντί την δουλειά αυτή να την κάνουν οι παντελώς ανίκανες κρατικές υπηρεσίες που κάθε λίγο και λιγάκι οι υπάλληλοι τους κατεβαίνουν σε απεργίες!
Αν βέβαια δεν είχε προηγηθεί ο "δολοφονικός" για την τοπική αυτοδιοίκηση "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" του αλήστου μνήμης κ. Γιάννη Ραγκούση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η όλη διαδικασία θα ήταν δυνατόν να διεκπεραιώνεται μέσω του ηλεκτρονικού δικτύου των δήμων και των κοινοτήτων, αλλά στην... "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΗ" μας εποχή, που... δήμοι και κοινότητες;
Ουσιαστικά, κυρίως στην επαρχία δεν υπάρχουν, διότι οι έδρες των περισσότερων απέχουν δεκάδες χιλιόμετρα από τις... επαρχίες χωριά τους.
Τα ΚΕΠ θα ήταν μια καλή λύση, αλλά,δυστυχώς, είναι λίγα και δεν επαρκούν για την κάλυψη ολόκληρης της επικράτειας.
Όπως και να έχει όμως το πράμα, ο κ. Βρούτσης και οι συνεργάτες του, πρέπει να βρουν άλλο τρόπο  για να αποκλεισθούν οι "μαϊμούδες".Ένα τρόπο που να μην απαιτεί... συμβολαιογραφικές λύσεις, έξοδα και ταλαιπωρίες.
Η "ΑΡΙΑΔΝΗ"  σας κ. Βρούτση θα αποτύχει οπωσδήποτε και εσείς προσωπικά θα περάσετε στην λίστα των... φορομπηχτών που τηρεί ο ελληνικός λαός, ο οποίος υποφέρει και στερείται ακόμη και τα απαραίτητα.
Η "ΑΡΙΑΔΝΗ" σας, επαναλαμβάνω, θα αποτύχει παταγωδώς και γι αυτό πρέπει το ταχύτερον να βρείτε άλλον τρόπο για τις "μαϊμούδες", πρακτικό, ανέξοδο για τους πολίτες και εφαρμόσιμο.
Τότε, εμείς θα σας χειροκροτήσουμε...

ΚΑΘΕΥΔΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Ποια, τέλος πάντων, είναι αυτή η δύναμη, ποιος είναι αυτός που δένει τα χέρια της αστυνομίας μας, μιας από τις καλύτερες του κόσμου, σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως σε συμπλοκές δήθεν αντιρατσιστών που επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν και να κάνουν έλληνες τους εγκληματίες δολοφόνους, ληστές, βιαστές και γενικώς κακοποιούς, παράνομους λαθρομετανάστες, οι οποίοι τρομοκρατούν τους φιλήσυχους και νομοταγείς συμπατριώτες μας και έχουν μεταβάλει σε "γκέτο" ακόμη και κεντρικές περιοχές της πρωτεύουσας, με πολίτες που προσπαθούν να προστατεύσουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους και το δικαίωμα τους να κυκλοφορούν ελεύθεροι και ασφαλείς;

Ποιος στέκεται εμπόδιο και ακυρώνει τις προεκλογικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, ότι θα κατεβάσει τις κουκούλες;

Ποια είναι η δύναμη που αναθέτει στην αστυνομία τον ρόλο του απλού θεατή σε κάποια γεγονότα και της απαγορεύει να επεμβαίνει, με αποτέλεσμα να γίνονται "γης Μαδιάμ" καταστήματα και εγκαταστάσεις και να συμπλέκονται πολίτες διαφορετικών παρατάξεων;

Τα γράφω αυτά με αφορμή την, προ λίγων ημερών, πλήρη καταστροφή του ψητοπωλείου στα Ψηλά Αλώνια της Πάτρας, υπό τα βλέμματα της αδρανούσης απόλυτα αστυνομικής δύναμης, η οποία δεν συγκινήθηκε ούτε και όταν επενέβησαν πολίτες αντίθετης παράταξης με επακόλουθο την συμπλοκή.

Επίσης με αφορμή τα επεισόδια του θεάτρου "ΧΥΤΗΡΙΟ" στην Ιερά Οδό,στο οποίο είχε ανέβει το έργο "Κόρπους Κρίστι", αντιχριστιανικό, βλάσφημο και ασεβές, κατά την άποψη πολλών.

Και στην περίπτωση αυτή, η αστυνομία παρακολουθούσε απαθής τα τεκταινόμενα και όταν αποφάσισε να συλλάβει κάποιο άτομο της το πήραν μέσα από τα χέρια και το απελευθέρωσαν!

Ρεζίλεμα...

Ποιος λοιπόν κρατά την αστυνομία μακριά από τα γεγονότα και τις αρμοδιότητές της;

Ποιος εμποδίζει τον κ. πρωθυπουργό να κατεβάσει τις κουκούλες των όποιων ομάδων ή παρατάξεων και να αποκαταστήσει την ηρεμία και την γαλήνη στη χώρα που τόσον έχουν κλονισθεί από την παράνομη μετανάστευση, την εγκληματικότητα και την κάθε λογής κακοποιό δραστηριότητα και παραβατικότητα.

Κλείνοντας, απλώς αναφέρω ότι η ιστορικός του "συνωστισμού στη προκυμαία της Σμύρνης" και τώρα βουλευτής του κ. Κουβέλη, η γνωστή σε όλους μας κ. Ρεπούση, ήταν παρούσα έξω από το "ΧΥΤΗΡΙΟ" για να υποστηρίξει το έργο, αλλά κάτω από τις αποδοκιμασίες των συγκεντρωμένων,αναγκάσθηκε να φύγει κακείν κακώς!

"ΑΡΙΑΔΝΗ" : ΤΟ ΝΕΟ ΧΑΡΑΤΣΙ !!

1. Γεννιέσαι;
Πληρώνουν οι γονείς σου συμβολαιογραφικά!

2. Παντρεύεσαι ή συζείς;
Πληρώνεις συμβολαιογραφικά!

3.Χωρίζεις ή είσαι σε διάσταση;
Πληρώνεις συμβολαιογραφικά!

4.Πεθαίνεις;
Πληρώνουν οι δικοί σου ή το ταμείο σου, συμβολαιογραφικά!

Και όλα αυτά για να καταφέρει να ελέγξει το κράτος με τις άχρηστες και γελοίες υπηρεσίες του, τις συντάξεις και τα επιδόματα "μαϊμούδες"!
Και πόσο πάει... το μαλλί;  Αρχικά 42 ευρουλάκια και ακολουθεί ανήφορος...
Μα πώς είναι δυνατόν ένας υπουργός της αξίας και του αναστήματος του κ. Βρούτση να μας φορτώνει ένα νέο χαράτσι, την "ΑΡΙΑΔΝΗ" που αντί να βοηθά τον Θησέα στην θανάτωση του απεχθούς Μινώταυρου, επιβάλλει νέο φόρο, έστω και μικρό στις ήδη... θανατωμένες οικονομίες του ελληνικού λαού;;;
Πως;;;
Πάντως,να σημειωθεί,ότι οι συμβολαιογράφοι δεν είναι αυτοί που εισηγήθηκαν την "ΑΡΙΑΔΝΗ" ή την επιδιώκουν.
Και γιατί απαξιώνονται και δεν χρησιμοποιούνται τα Κ.Ε.Π, που είναι ένας από  τους ελάχιστους επιτυχημένους θεσμούς των τελευταίων δεκαετιών;

Στο καλό…

Στο καλό κ. Γιάννη Ραγκούση…

Πάνω από δύο χρόνια ταλαιπωρήσατε με τις φαεινές ιδέες σας, τη χώρα και τον ελληνικό λαό και προκαλέσατε τεράστιες ζημιές στην εθνική μας οικονομία, σε εποχή μάλιστα σοβαρής κρίσης με τα κόλπα και τα τερτίπια σας. Στο καλό κ. Ραγκούση, που, εκτός των άλλων, υπήρξατε για το ΠΑΣΟΚ ο μοιραίος άνθρωπος, ο οποίος παρά το γεγονός ότι είχε μια ανεξήγητη και απόλυτη υποστήριξη και συμπάθεια από τον πρωθυπουργό σας Γιώργο Παπανδρέου, συμβάλατε τα μέγιστα στην καταστροφή και ημιδιάλυση της παράταξής σας.

Ευτυχώς, η υποστήριξη και η συμπάθεια αυτή, δεν υπήρξε και από τον επόμενο πρόεδρο, τον κ. Βενιζέλο, τον οποίο, δεν καταφέρατε να… παραμυθιάσετε και φάγατε την κλωτσιά εδώ και πολύ καιρό!

Πάλι καλά κ. Ραγκούση που ο προστάτης σας, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου εννοώ, δεν σας έστειλε να εκπροσωπήσετε την Ελλάδα σε κάποιο μεγάλο διεθνή Οργανισμό, όπως έκανε με την κυρία με το… σακίδιο, εννοώ την κ. Μπιρμπίλη, την οποία για να επιβραβεύσει για το μηδενικό έργο της στο υπουργείο Περιβάλλοντος,  έστειλε ως αντιπρόσωπο της χώρας μας στον ΟΟΣΑ, στο Παρίσι!!

Εμείς κ. Ραγκούση, ο ελληνικός λαός, αφού σας παρακαλέσουμε και σας συστήσουμε να αποχωρήσετε και από την πολιτική, σας βεβαιώνουμε πως θα σας θυμόμαστε:

1.    Για την διάλυση των δήμων και κοινοτήτων με τον περίφημο «Καλλικράτη» σας.

2.    Για τις ζημιές που προκαλέσατε πέρσι στον τουρισμό μας, όταν τα κρουαζιερόπλοια απέφευγαν τα ελληνικά λιμάνια, γιατί είχατε διαλύσει τις μεταφορές (ταξί κλπ).

3.    Για την ακινητοποίηση φορτηγών, βυτιοφόρων και άλλων μεταφορικών μέσων.

4.    Για την κατάργηση του προεδρικού διατάγματος Ρέππα για τα ταξί και το πέταμά της στο καλάθι των αχρήστων.

5.    Για την ταλαιπωρία μας με τις ακινητοποιήσεις των ταξί και των άλλων μέσων μεταφοράς.

6.    Για την προσπάθειά σας να τορπιλίσετε τη ρύθμιση του θέματος από τον αρμόδιο υπουργό κ. Μάκη Βορίδη, επί κυβερνήσεως Παπαδήμου.

7.    Για τους απένταρους δήμους – κράτη που μας φτιάξατε, με αποτέλεσμα οι συνοικίες πολλών δήμων να απέχουν από την έδρα τους 50, 60, 70 χιλιόμετρα!

Θα σας θυμόμαστε και  για πολλά άλλα…

Να πάτε λοιπόν στο καλό και, προς Θεού, όχι ξανά πολιτική παρουσία για να ρημάξετε ό,τι απέμεινε.

Στο καλό…

Τα 600 δις ευρώ

Τι πλάκα είναι πάλι αυτή;

600 δις ευρώ έχουν μαζέψει οι ομογενείς για να αγοράσουν το χρέος της Ελλάδας;

Έτσι λένε κάποιοι…

Τα λεφτά είναι κατατεθειμένα σε Τράπεζα του Καναδά!!

Ποιος τη χάρη μας…

Θα δανείζουμε τώρα και την Γερμανία!!

Μα ποιους κοροϊδεύουν;; 

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ;;

Θα κατεβάσετε, επί τέλους τις κουκούλες κ. πρωθυπουργέ, όπως κατ' επανάληψιν υποσχεθήκατε προεκλογικά;

Θα τηρήσετε και θα τιμήσετε τις υποσχέσεις σας;

Θα συστήσετε στον υπουργό σας της Δικαιοσύνης και διακεκριμένο νομικό κ. Ρουπακιώτη, να προχωρήσει στην κατάθεση στη Βουλή για ψήφιση, νομοσχεδίου που θα αυστηροποιεί την χρήση της κουκούλας, η οποία πρέπει να αποτελεί πλέον ιδιώνυμο αδίκημα;

Οι κουκουλοφόροι συνεχίζουν απτόητοι την εγκληματική τους δραστηριότητα, επιτιθέμενοι μάλιστα συστηματικά κατά των αστυνομικών οργάνων.

Προχθές τα ξημερώματα, ομάδα εποχουμένων σε μοτοσυκλέτες, πέρασε από το αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως και από τις βόμβες <<μολότοφ>> που έριξε κάηκαν 4 αυτοκίνητα (2 αστυνομικά και 2 Ι.Χ) και μερικές μοτοσυκλέτες!

Άλλοι, αριστεριστές, υπερασπιστές, φίλοι και... προστάτες των παράνομων λαθρομεταναστών, των εγκληματικών τεράτων που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα και σκοτώνουν, λεηλατούν, βιάζουν, κλέβουν και ρημάζουν, μετέβαλαν σε πεδίο μάχης την πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα, με επιθέσεις κατά των κατοίκων της περιοχής που υποφέρουν ιδιαίτερα από την <μαύρη λαίλαπα> που έχει ενσκήψει στην πατρίδα μας.

Οι επιτιθέμενοι μάλιστα συγκρούσθηκαν με μέλη της "Χρυσής Αυγής" που συμπαραστέκονταν στους πολίτες. Δύο από τους κατοίκους της περιοχής, τραυματίσθηκαν σοβαρά.

Τι θα κάνετε λοιπόν κύριοι Σαμαρά και Δένδια;

Τι κάνει η αστυνομία σας;

Ποιος της έχει δέσει τα χέρια και αδυνατεί να προστατεύσει τους πολίτες και τις περιουσίες τους από τα κάθε λογής καθάρματα και τους κακοποιούς;

NΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ Ένας σεμνός και αδέκαρος στρατιώτης πρωθυπουργός!

Ενώ η χώρα και ο ελληνικός λαός κάνουν οδυνηρές θυσίες για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που προκάλεσαν με τις άστοχες ενέργειές τους και με την ανικανότητά τους (ελπίζω μόνον μ' αυτά τα δύο και όχι και άλλα πολλά που κυκλοφορούν και ελέγχονται), οι άφρονες κυβερνήτες μας των τελευταίων περιόδων, αναλογιζόμαστε παλαιότερους κυβερνήτες μας και γενικώς, πολιτικούς διαμάντια, οι οποίοι ελάμπρυναν την πολιτική ιστορία της νεώτερης Ελλάδας, εργάσθηκαν με όλες τους τις δυνάμεις, θυσιάστηκαν και πέθαναν απένταροι και σε ξένα σπίτια, σε ξένα κρεβάτια! 

Αφορμή για το σημερινό μου άρθρο, στάθηκε ένα σύντομο βιογραφικό του ηρωικού στρατηγού και πατριώτη πρωθυπουργού Νικόλαου Πλαστήρα, που έφθασε στον υπολογιστή μου, σταλμένο από αγαπητό φίλο και συνάδελφο, ταγμένο στη διαφανή και απόλυτα καθαρή  λειτουργία της δημοκρατίας, χωρίς τα τερτίπια των διεφθαρμένων παραγόντων και τα αμαρτωλά κόλπα των πολιτικάντηδων που παριστάνουν τους εθνοπατέρες.

Το βιογραφικό του Νικόλαου Πλαστήρα έλαβα ακριβώς την ώρα που διάβαζα για τις νέες κατηγορίες που έχουν διατυπωθεί, δίκαια ή άδικα, βάσιμα ή αβάσιμα δεν γνωρίζουμε, εναντίον πολιτικών προσώπων, παλαιότερων και εν ενεργεία, για πλουτισμό, φοροδιαφυγή, πόθεν έσχες κλπ.

Ασφαλώς, δεν παίρνουμε θέση στο θέμα, προτού γίνει η δικαστική διερεύνηση και προτού η δικαιοσύνη αποφανθεί οριστικώς και αμετακλήτως, ποιοι είναι ένοχοι και ποιοι αθώοι.

Προσωπικά θα ευχόμουν να είναι όλοι αθώοι γιατί μια τέτοια δικαστική και αντικειμενική απόφαση θα αποτελούσε μια βαθιά ανάσα αισιοδοξίας για όλους μας.  Αλλά ας πάμε στον αείμνηστο Νικόλαο Πλαστήρα.

Δυστυχώς το παράδειγμα του Πλαστήρα, η λιτή και φτωχική ζωή του, διότι ακόμη και την σύνταξή του για τα χρόνια που υπηρέτησε στο στρατό και εξάντλησε την ιεραρχία και μάλιστα από την Βουλή κηρύχθηκε "άξιος της πατρίδας", διέθετε σε φτωχούς, δεν έγινε παράδειγμα και για τους περισσότερους νεότερους πολιτικούς.

Να σημειωθεί πως εκτός του Νικόλαου Πλαστήρα, πολλοί άλλοι παλαιότεροι έμπαιναν πλούσιοι στην πολιτική και έβγαιναν πάμπτωχοι.

Ο αείμνηστος Ανδρέας Ιωσήφ - πιστός φίλος του, αναφέρει : <<O στρατηγός είχε απαγορεύσει στους δικούς του να χρησιμοποιούν το όνομα "Πλαστήρας" όπου και αν πήγαιναν. Ο αδελφός του ήταν άνεργος. Το εργοστάσιο ζυθοποιίας "ΦΙΞ" ζητούσε οδηγό κι εκείνος έκανε αίτηση. Ο αρμόδιος υπάλληλος τον ρώτησε πως λέγεται. Κι επειδή αυτός δίσταζε να πει το όνομα του, ενθυμούμενος την εντολή του στρατηγού, τον ξαναρώτησε και δύο και τρεις φορές, ώσπου αναγκάστηκε να …ομολογήσει ότι τον λένε Πλαστήρα.

Παραξενεμένος ο υπεύθυνος ζητάει να μάθει αν συγγενεύει με το στρατηγό και πρωθυπουργό. Μετά από πολύ δισταγμό του αποκαλύπτει ότι είναι αδελφός του. Αφού η αίτηση ικανοποιήθηκε, παρακάλεσε να μη το μάθει ο αδελφός του. Ο στρατηγός το έμαθε κι, αφού τον κάλεσε αμέσως στο σπίτι του, τον επέπληξε και του απαγόρεψε να αναλάβει αυτή την εργασία λέγοντας του : ''Αν έχεις ανάγκη, κάτσε εδώ να μοιραζόμαστε το φαγητό μου''. Και δεν πήγε.>>

Εδώ να αναφέρω, ότι η μακαρίτισσα αδελφή του Αγγελική Μπουμπάρα, ζούσε με την οικογένειά της μια φτωχική ζωή, ακόμη και την περίοδο που ο αδελφός της ήταν πρωθυπουργός. 

Ο Πλαστήρας ήταν άρρωστος – έπασχε από φυματίωση που είχε "αποκτήσει"  κατά την εκστρατεία της Μικράς Ασίας. Έμενε σ’ένα μικρό σπιτάκι στο Μετς, κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Του πρότειναν να του βάλουν ένα τηλέφωνο δίπλα στο κρεβάτι του αλλά αυτός αρνήθηκε λέγοντας : ''Μα τι λέτε; H Ελλάδα πένεται κι εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο;''
Τότε, το τηλέφωνο ήταν είδος πολυτελείας και στοίχιζε πολύ. 

Πολλές φορές με τρόπο έστελνε και αγόραζαν ψωμί, ελιές και λίγη φέτα. Τότε οι γύρω του, του υπενθύμιζαν ότι είχε ανάγκη καλύτερου φαγητού λόγω της αρρώστιας κι εκείνος με απλότητα τους απαντούσε : '' Τι κάνω; Σκάβω για να καλοτρώγω;''

Ο Βάσος Τσιμπιδάρος, δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Ακρόπολη", περιγράφει το εξής περιστατικό: ''Kάποτε, ο στενός του φίλος Γιάννης Μοάτσος, είχε πάρει την πρωτοβουλία να του εξασφαλίσει μόνιμη στέγη, για να μην περιφέρεται εδώ και εκεί σε ενοικιαζόμενα δωμάτια. Πήγε λοιπόν σε μία τράπεζα και μίλησε με τον διοικητή. "Τι;" απόρησε εκείνος. ''Δεν έχει σπίτι ο Πλαστήρας; Βεβαίως και θα του δώσουμε ό,τι δάνειο θέλει και μάλιστα με τους καλύτερους όρους!'' 

Ο Μοάτσος έτρεξε περιχαρής στον Πλαστήρα, του το ανήγγειλε και εισέπραξε την αντίδραση : ''Άντε ρε Γιάννη, με τι μούτρα θα βγω στο δρόμο, αν μαθευτεί πως εγώ πήρα δάνειο για σπίτι ; '' Έσκισε το έντυπο στα τέσσερα και το πέταξε.
Ο Δημήτρης Λαμπράκης ''δώρισε'' κάποια στιγμή στον Πλαστήρα ένα ωραίο χρυσό στυλό κι' αφού ο στρατηγός κάλεσε το φίλο του Ανδρέα του λέει:
-Εγώ δεν βάζω χρυσές υπογραφές. Μου φτάνει το στυλουδάκι μου. Να το στείλεις πίσω.
-Μα θα προσβληθεί...
-Δεν πειράζει... Ας μου κόψει το νερό από το κτήμα. Δεν θέλω δώρα, Ανδρέα. Γιατί τα δώρα φέρνουν και αντίδωρα!

Το 1952, πρωθυπουργός ο Πλαστήρας, ήταν κατάκοιτος από την αρρώστια που τον βασάνιζε, και από εγκεφαλική συμφόρηση, όταν μια μέρα δέχθηκε την επίσκεψη της Βασίλισσας Φρειδερίκης. Μπαίνοντας εκείνη στο λιτό ενοικιαζόμενο διαμέρισμα του, εξεπλάγη όταν είδε τον πρωθυπουργό να είναι ξαπλωμένος σε ράντζο και τον ρώτησε με οικειότητα: ''Στρατηγέ, Πρόεδρε, γιατί το κάνεις αυτό;'' και η απάντηση ήρθε αφοπλιστική. ''Συνήθισα, Μεγαλειοτάτη, το ράντζο από το στρατό και δεν μπορώ να το αποχωριστώ...'' 

Ένας στρατηγός, φίλος του Πλαστήρα, σε επιστολή του περιγράφει το παρακάτω: '' Όταν πέθανε ο Πλαστήρας δεν άφησε πίσω του σπίτι, ακίνητα ή καταθέσεις σε τράπεζες. Η κληρονομιά, που άφησε στην ορφανή προσφυγοπούλα ψυχοκόρη του, ήταν 216 δρχ., ένα δεκαδόλλαρο και μια λακωνική προφορική διαθήκη: '' Όλα για την Ελλάδα!''. Βρέθηκε επίσης στα ατομικά του είδη ένα χρεωστικό του Στρατού (ΣΥΠ 108) για ένα κρεβάτι που είχε χάσει κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων στη Μικρά Ασία και 8 δρχ. με σημείωση να δοθούν στο Δημόσιο για την αξία του κρεβατιού, ώστε να μην χρωστάει στην Πατρίδα''.

Όταν πέθανε ο Πλαστήρας στις 26/7/1953 τον έντυσαν το νεκρικό κοστούμι, που το αγόρασε ο φίλος του Διονύσιος Καρρέρ - γιατί ο ίδιος τον μισθό του τον πρόσφερε διακριτικά σε απόρους και ορφανά παιδιά, ο δε γιατρός, που ήταν παρών και υπέγραψε το σχετικό πιστοποιητικό θανάτου, μέτρησε στο ταλαιπωρημένο κορμί του: 27 σπαθιές και 9 σημάδια από βλήματα. 

Το σύνταγμα του Νικολάου Πλαστήρα, το 1922, προ του τεραστίου όγκου του τουρκικού στρατού που τον αποκαλούσε : "Μαύρο Καβαλάρη" και "Καρά πιπέρ" (μαύρο πιπέρι), ήταν η μόνη μονάδα του ελληνικού στρατού που υποχώρησε συντεταγμένα και μαχόμενη στη Σμύρνη για να περάσει στη Χίο, καλύπτοντας τη σύμπτυξη άλλων μονάδων και τη φυγή των Ελλήνων πολιτών που κατά την κα Ρεπούση, είχαν... δημιουργήσει συνωστισμό στην προκυμαία της Σμύρνης.  

Ο θείος μου Κωστούλας, αδελφός του πατέρα μου, πιστό πρωτοπαλίκαρο του αρχηγού (έτσι τον έλεγαν όλοι, ακόμη και όταν ήταν πρωθυπουργός) μας εδιηγείτο με λεπτομέρειες τα πάντα για την ηρωική εκείνη εποχή, κάποια παγωμένα χειμωνιάτικα βράδια, όταν τύχαινε να βρίσκομαι στα Τρίκαλα και μαζευόμασταν με τα εξαδελφάκια μου γύρω από το μαγκάλι.

Έχω όμως να πω και μια δική μου εμπειρία. Νεαρός, συνοδευόμενος από τον πατέρα μου και τον θείο μου Ηλία, επισκεφθήκαμε τον "αρχηγό" σ' ένα μικρό διαμέρισμα (ένα δωμάτιο, χολ, καθιστικό και μικρή κουζίνα) σε παλιά πολυκατοικία, που του είχε παραχωρήσει ο Μοάτσος, στην λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας λίγο πριν τη Ρηγίλλης. Στο μικρό δωμάτιό του υπήρχε ένα φθηνό σιδερένιο κρεβάτι, σαν στρατιωτικό, σκεπασμένο με χακί κουβέρτα. Ήταν το κρεβάτι του!
Υπήρχε ακόμη ένα μικρό τραπεζάκι για γραφείο με μια καρέκλα. 
Στον διάδρομο - χολ - καθιστικό υπήρχαν 3 - 4 καρέκλες για τους επισκέπτες, ενώ στην κουζίνα μια γυναίκα τηγάνιζε πατάτες που πρόσφερε σε όλους με ένα ποτηράκι ρετσίνα.
Όταν ο πατέρας μου με συνέστησε : "Ο γιος μου αρχηγέ",  εκείνος μου χάιδεψε το κεφάλι και είπε : "Ωραία, είναι ψηλός σαν και μένα. Θεσσαλός λεβέντης..." 

Τέλος, να πω ότι μέχρι το τέλος της ζωής του, αλλά και όταν ήταν πρωθυπουργός, τιμούσε τους φίλους και πολεμικούς συντρόφους του και θυμόταν τα μικρά ονόματα πολλών απ' αυτούς.