Η απεργία των δημοσιογράφων

Χωρίς αμφιβολία η απόφαση των δημοσιογραφικών οργανώσεων να μην απεργήσουν οι λειτουργοί του τύπου και των λοιπών ΜΜΕ την ίδια ημέρα που θα απεργούν οι άλλοι εργαζόμενοι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, κατά την γενική δηλαδή απεργία, είναι απόλυτα ορθή και δικαιολογημένη.

Οι δημοσιογράφοι πρέπει να εργάζονται όταν οι άλλοι απεργούν για να ενημερώνουν το κοινό, σχετικά με την απεργία, τις συγκεντρώσεις, τα επεισόδια που δυστυχώς δεν λείπουν κατά τις πορείες και άλλα πολλά.

Τον τελευταίο καιρό ζήσαμε απεργίες, συγκεντρώσεις και πορείες με εκτεταμένα, με σοβαρά επεισόδια και καταστροφές που προκαλούν οι «γνωστοί άγνωστοι» κουκουλοφόροι και λοιποί κακοποιοί, χωρίς να υπάρχει ενημέρωση των πολιτών, διότι απλούστατα απεργούσαν και οι δημοσιογράφοι.

Όχι λοιπόν δημοσιογραφικές απεργίες τις ημέρες των γενικών, των μεγάλων πανεργατικών απεργιών.

Υπάρχει όμως κι ένα άλλο θέμα πολύ σοβαρό για τον δημοσιογραφικό κλάδο.

Πρόκειται για την σκοπιμότητα των δημοσιογραφικών κινητοποιήσεων κυρίως αυτήν την περίοδο, αυτήν την δύσκολη για όλους και δυσκολότερη για την δική μας, την δημοσιογραφική οικογένεια, εποχή.

Βεβαιότατα έχουμε οι δημοσιογράφοι πολλά και σοβαρά προβλήματα που μας απασχολούν. Προβλήματα και θέματα ζωτικά, τα οποία, απαιτούν σκληρούς αγώνες για να αντιμετωπισθούν.

Κινδυνεύουν όλα όσα μέχρι σήμερα έχουμε επιτύχει με αγώνες, τα κεκτημένα μας.

Κινδυνεύει η ασφάλισή μας.

Κινδυνεύει η δουλειά μας.

Κινδυνεύει η ίδια η υπόστασή μας.

Κινδυνεύει το ψωμί των παιδιών μας, των οικογενειών μας.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι μας περιμένουν αγώνες, μάχες σκληρές σε πολλούς τομείς.

Το θέμα ωστόσο είναι η μορφή αγώνων που πρέπει να κάνουμε. Το είδος των αγώνων μας.

Οι απεργιακοί αγώνες θα μας ωφελήσουν ή μήπως αντί για εμάς, ωφελήσουν τους απέναντί μας που θα τους δώσουμε ευκαιρίες να προωθήσουν και να επιτύχουν τα αντιδημοσιογραφικά τους σχέδια, χωρίς αντίσταση, χωρίς καν ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας, χωρίς ενημέρωση του κοινού για τα προβλήματά μας, για τους κινδύνους που μας απειλούν και μαζί με εμάς απειλούν και την σωστή και πολύπλευρη, την σφαιρική ενημέρωση του λαού μας;

Οι απεργίες μας ωφελούν ή μήπως ωφελούν τους εργοδότες μας που γλυτώνουν μεροκάματα και παράλληλα προωθούν τα διαπλεκόμενα συμφέροντά τους και τις άλλες δουλειές τους, με εξασφαλισμένη την «μουγκαμάρα» των λειτουργών των ΜΜΕ;

Μήπως αντί για απεργίες, θα ήταν καλύτερα με όπλο την πέννα μας, να δίνουμε μάχες για τα δικά μας και τα γενικότερα προβλήματα και, επιπλέον, να μην χάνουμε τα μεροκάματα, τα οποία την δύσκολη, από κάθε πλευρά τούτη εποχή, μας πονάνε πολύ;

Ας τα σκεφθούμε όλα αυτά καλύτερα. Ας μετρήσουμε με ψυχραιμία και μακριά από κομματικοπολιτικές συμπάθειες και επιρροές, τα καλά και τα κακά, τα υπέρ και τα κατά, τα οφέλη και τις ζημιές των απεργιών και ας σκεφθούμε καλά πριν πάρουμε απόφαση για μια νέα ή νέες απεργίες.