Το «ψωροβότανο»

Μια παλιά παροιμία του σοφού ελληνικού λαού, λέει : «Όταν ψωριάσει ο γείτονας, ετοίμαζε το ψωροβότανο». Η φιλοσοφία, το περιεχόμενο, το νόημα της παμπάλαιας αυτής παροιμίας μας, ταιριάζει απόλυτα στη σημερινή κατάσταση στη Μέση Ανατολή, στον αφρικανικό και αραβικό κόσμο, ακόμη και στη γειτονιά μας.

Προφανώς, οι εξεγέρσεις εξελίσσονται σε «ασθένειες» μεταδοτικές, κάτι σαν «επιδημίες» που ορισμένες φορές, η ανάρρωσή τους είναι ευεργετική για τους εξεγερμένους λαούς, που είχαν υποβληθεί σε θυσίες και, επιπλέον, είχαν «ματώσει» κατά την «ασθένειά» τους.

Η «ασθένεια», για πρώτη φορά εκδηλώθηκε στην Αλγερία, στο πρόσφατο παρελθόν και μεταδόθηκε στην γειτονική της Τυνησία, η οποία είχε και έχει… ευαισθησία στις «ασθένειες» και το χειρότερο, δεν είχε «εμβολιασθεί» ούτε διέθετε «ψωροβότανο».

Η χώρα αυτή δεν κατάφερε ακόμη να μπει στην «ανάρρωση» και η ταλαιπωρία της συνεχίζεται.

Η… επιδημία ταξίδευσε στην Αίγυπτο, η οποία επίσης δεν είχε «ψωροβότανο» ούτε είχε κάνει εμβόλιο.

Στην Αίγυπτο, η «ασθένεια» εμφανίσθηκε με την πιο σοβαρή, την πιο βαριά και επικίνδυνη μορφή της.

(Ενώ γράφονταν οι γραμμές αυτές ανακοινώθηκε επίσημα η παραίτηση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ και η ανάληψη, ουσιαστικά, της διακυβέρνησης της χώρας από τον στρατό, ο οποίος, όπως ανακοινώθηκε θα οδηγήσει την Αίγυπτο σε εκλογές τον Σεπτέμβριο, για την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Εμείς ελπίζουμε και ευχόμαστε, η φίλη Αίγυπτος να μπει στην «ανάρρωση» και να ομαλοποιηθεί η κατάσταση που επικρατεί εκεί, η οποία τις τελευταίες εβδομάδες ήταν από έκρυθμη μέχρι τραγική)

Μορφή εμφυλίου πολέμου πήρε η αντιπαράταξη πολέμιων και υποστηρικτών του τέως πλέον προέδρου Μουμπάρακ, ο οποίος ως ηγέτης… «Σοσιαλιστικού Κόμματος» κυβέρνησε την χώρα 31 ολόκληρα χρόνια με καθεστώς «σοσιαλιστικής δικτατορίας!», απειλώντας να καταρρίψει και αυτά τα ρεκόρ του Φράνκο στην Ισπανία και του Σαλαζάρ στην Πορτογαλία!

Η κατάσταση στην Αίγυπτο, με πάρα πολλά θύματα, νεκρούς, τραυματίες κλπ., ήταν πραγματικά τραγική.

Χάος επικράτησε στην μεγάλη χώρα των 80 εκατομμυρίων κατοίκων, ηγέτιδα, κατά κάποιο τρόπο θα έλεγα, του αραβικού κόσμου και παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή.

Μια αποσταθεροποίηση στην Αίγυπτο, αναπόφευκτα θα προκαλούσε νέα έξαρση στο Παλαιστινιακό και πολύ σοβαρό κίνδυνο, τόσο για το Ισραήλ, όσο και για τους Παλαιστινίους.

Βέβαιο είναι, ότι τα γεγονότα της Αιγύπτου που πήραν την μορφή εμφύλιας σύρραξης και ασφαλώς δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε τις μελλοντικές εξελίξεις τους, επηρέασαν και θα επηρεάσουν και στο μέλλον, χώρες σε μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή που περιλαμβάνει τμήματα της Μέσης Ανατολής, καθώς και τμήματα της Ασίας, αλλά και αυτής της ίδιας της Ευρώπης.

Αξιοσημείωτο είναι και το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την όλη κατάσταση, δεδομένου των «όχι καλών» σχέσεων της Άγκυρας με το Ισραήλ.

Λαμβανομένων υπ’ όψιν όσων προαναφέρθηκαν, δεν θα ήταν υπερβολή αν έβγαζε κανείς το συμπέρασμα, ότι περνάμε μια νέα κρίση του Μεσανατολικού, η οποία εγκυμονεί κινδύνους αναζωπύρωσης του Παλαιστινιακού, εξαιτίας της απώλειας της κάποιας ανοχής του Καΐρου σε ενέργειες του Ισραήλ.

Το «μικρόβιο», δυστυχώς μεταδόθηκε και σε μια ακόμη αραβική χώρα, στην Ιορδανία, ο βασιλιάς της οποίας έσπευσε να πάρει μέτρα για την πρόληψη της επιδείνωσης της κατάστασης με την κατάργηση της κυβέρνησης και τον διορισμό νέας.

Έχουμε όμως και κάποιες περίεργες εξελίξεις, ήσσονος εκ πρώτης όψεως σημασίας σε περιοχές ευρωπαϊκές, στις οποίες επικρατεί το μουσουλμανικό στοιχείο.

Συγκεκριμένα, είχαμε και έχουμε μια «μίνι εξέγερση» στην Αλβανία κατά του καθεστώτος Μπερίσα, του οποίου η διαφθορά είναι γνωστή από το παρελθόν και για όλο τον κόσμο ο Μπερίσα και η κυβερνώσα παρέα του κολυμπούν σε ωκεανούς φαυλότητας!

Η «μίνι εξέγερση» της γείτονος είχε και νεκρούς, όπως και τραυματίες, αλλά ο Μπερίσα τελικώς τα κατάφερε και αυτή τη φορά!

Η φωνή του Αλβανικού λαού κατεπνίγει με βιαιότητα και βαρβαρότητα!

Λίγες ημέρες αργότερα, ακούσθηκαν αλβανικές φωνές για δημιουργία «καντονίων» αλβανικών και φυσικά μουσουλμανικών στην όμορο Π.Γ.Δ.Μ., των Σκοπίων δηλαδή, που μαστίζονται παράλληλα από πολιτική κρίση.

Προχωρούμε όμως σε μια μουσουλμανική κρίση πιο περίεργη, πολύ περίεργη.

Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, οι τουρκοκύπριοι εξεγέρθηκαν κατά της «μητρός Τουρκίας» και ούτε λίγο ούτε πολύ απαιτούν από τους Τούρκους εισβολείς «να τα μαζέψουν και να φύγουν».

Η Άγκυρα δια του πρωθυπουργού της κ. Ερντογκάν «τράβηξε το αυτί» των τουρκοκυπρίων, υπενθυμίζοντάς τους, ότι διαβιούν καλύτερα από τους τούρκους πολίτες, οι υπάλληλοί τους πληρώνονται καλύτερα από τους τούρκους της Τουρκίας και ότι αμείβονται και με 13^ο μισθό που στην Τουρκία δεν ισχύει.

Κρίση λοιπόν στις σχέσεις τουρκοκυπρίων Αγκύρας, με τον Ερντογκάν να αγανακτεί και να υπενθυμίζει στον Έρογλου ότι η «μάνα» κάνει θυσίες για τα «παιδιά της, τους τουρκοκυπρίους».

Κι εμείς οι παλιοί θυμόμαστε τα λόγια του μακαρίτη πρωθυπουργού της Βρετανίας κατά την εισβολή, το 1974, στην Κύπρο, στον επίσης… μακαρίτη τούρκο ομόλογό του Ετσεβίτ : «Θα καταστείτε αιχμάλωτοι της Κύπρου…»

Και προφανώς κατέστησαν!

Η Τουρκία ήδη ανακάλεσε τον «πρεσβευτή» της στο μόρφωμα των τουρκοκυπρίων που ονόμασε : «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και διόρισε νέο, τον οποίο οι Τουρκοκύπριοι δεν αποδέχονται.

Ο Σερντάρ Ντενκτάς, γιος του παλιού ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ραούφ Ντενκτάς, του συνιδρυτή με την Άγκυρα, του παράνομου και μη αναγνωρισμένου «κρατιδίου» - μορφώματος Τ.Δ.Β.Κ., ζήτησε την διακοπή των ενδοκυπριακών συνομιλιών Χριστόφια – Έρογλου και την διενέργεια δημοψηφίσματος για να αποφασίσει ο τουρκοκυπριακός λαός, όπως είπε, αν ο κ. Έρογλου μπορεί να συνεχίσει τις συνομιλίες με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Χριστόφια ή αν οι ελληνοκύπριοι θα πρέπει πλέον να μιλούν απ’ ευθείας με την Άγκυρα!

«Εμείς, πρόσθεσε ο κ. Σερντάρ Ντενκτάς, είμαστε υπέρ ενός ενιαίου Κυπριακού κράτους».

Επιτέλους οι τουρκοκύπριοι αντελήφθησαν τον ρόλο και τις επιδιώξεις της Τουρκίας και… σήκωσαν δικό τους «μπαϊράκι».

Κάτι είναι κι αυτό.

Κάποιες αναταράξεις είχαμε και στην χριστιανορθόδοξη Σερβία.

Αναταράξεις κυρίως για λόγους βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης του λαού.

Αυτή, εν ολίγοις, είναι η κατάσταση της… επιδημίας εξεγέρσεων, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη τώρα και στην Υεμένη, καθώς και στο Ιράν και στο Μπαχρέιν με νεκρούς και τραυματίες. Πιθανότατα σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή της Αιγύπτου, θα οδηγήσουν σε ικανοποίηση κάποιων λαϊκών αιτημάτων και απαιτήσεων και γενικώς, σε ανανέωση και καλυτέρευση της λειτουργίας των σκουριασμένων και απολυταρχικών κρατικών μηχανών διοίκησης των χωρών που αναφέρθηκαν.

Ας ευχηθούμε τα καλύτερα.

Πάντως το «ψωροβότανο» πρέπει να βρίσκεται πάντοτε πρόχειρο στα… φαρμακεία των χωρών με ευαίσθητη υγεία!