Οι κερδοσκόποι υπονομευτές

Για μια ακόμη φορά η κερδοσκοπική αλητεία του εξωτερικού με προεξάρχουσα την ηγεσία των γερμανών αισχρών μαυραγοριτών, εκδήλωσε τις προάλλες, τις προθέσεις και τις επιδιώξεις της, σε βάρος της ελληνικής οικονομίας, η οποία με όπλο τις θυσίες του λαού μας, προσπαθεί να συνέλθει και να σταθεί στα πόδια της.

Και για μια ακόμη φορά κάποιες, μερικές, λίγες ομολογουμένως δικές μας…αναπαραγωγικές, μιμητικές «ντουντούκες» ετέθησαν επί το έργον, σεκοντάροντας τους ανθέλληνες κερδοσκόπους και τοκογλύφους, για λόγους που ο ελληνικός λαός, οι έντιμοι και αγνοί έλληνες, δεν θα μπορούσαν ούτε να διανοηθούν!

Τον χορό άνοιξε το γνωστό και μη εξαιρετέο, το εξόχως… φιλελληνικό γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» και έσπευσαν να το ακολουθήσουν μερικά ακόμη έντυπα και κέντρα της Ευρώπης, γνωστά για τις ψευδολογίες τους με σκοπό την «κονόμα» αλλά και τα δικά μας, πασίγνωστα «παπαγαλάκια», είτε από ασυγχώρητη ανοησία, είτε από αντιπολιτευτική μανία, είτε για άλλους λόγους ανομολόγητους.

Τα προβοκατόρικα σενάρια τύπου Λουξεμβούργου, τα οποία κατά καιρούς βγαίνουν στη δημοσιότητα, κυρίως στρέφονται εναντίον της Ελλάδας, αλλά όχι μόνον. Στρέφονται και κατά της Ε.Ε., της Ευρωζώνης, του ευρώ και βέβαια κατά του Ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Στρέφονται δηλαδή εναντίον όλων εκείνων των δυνάμεων που εγγυώνται τις οικονομικές ισορροπίες και αποτελούν εμπόδιο στην κερδοσκοπία, τον εύκολο πλουτισμό σε βάρος περισσότερο των πιο αδύναμων χωρών και διασφαλίζουν την οικονομική σταθερότητα και την ισχυρή αντιμετώπιση του πληθωρισμού.

Κι εμείς τι κάνουμε;

Εμείς ή καλύτερα κάποια απερίσκεπτα ή ανόητα ελληνικά κέντρα, υιοθετούν και αναπαράγουν τις κακόβουλες φήμες περί αναδιάρθρωσης του χρέους, της επιστροφής στη δραχμή και άλλες καταστροφικές για την οικονομία μας δήθεν εξελίξεις, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται πολύ σοβαρά η ανάκαμψη των δημοσιονομικών μας και να διακυβεύονται ή ακόμη και να απειλούνται με αποτυχία οι θυσίες του λαού μας.

Πρόκειται για καθαρή προβοκάτσια, η οποία κάθε τρεις και λίγο ενισχύεται από αδέσποτες φήμες και διαδόσεις για πρόωρες εκλογές, για ανασχηματισμούς, για αγανάκτηση του λαού, ο οποίος, σημειωτέον, εξακολουθεί σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις να συμπαρίσταται στην κυβέρνηση Παπανδρέου.

Την όλη κατάσταση επιβαρύνουν τα τερτίπια των γνωστών εργατοπατέρων, οι οποίοι δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα της προσπάθειας των ίδιων των εργαζομένων «υπηκόων» τους και να πραγματοποιούν απεργίες και συλλαλητήρια με τα γνωστά επακόλουθα και κυρίως την πρόκληση μεγάλων ζημιών στην οικονομία που νοσεί και στην εικόνα της χώρας παγκόσμια.

Και όλα αυτά, ενώ η κυβέρνηση με την κατανόηση και τη βοήθεια της Ε.Ε., προχωρεί προς την εξασφάλιση νέου δανείου 50 – 60 δις ευρώ για την κάλυψη των αναγκών της Ελλάδας το 2012 και 2013, μέχρι να βγούμε στις αγορές με τις δικές μας δυνάμεις. Από το ποσόν αυτό, τα 27 δις ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες του 2012 που λήγει η χρηματοδότηση των 110 δις ευρώ της «Τρόικας»

Παράλληλα, όπως είναι φυσικό θα βαδίσουμε και προς την επιμήκυνση της εξόφλησης του συνολικού χρέους μας.

Πάντως, είναι βέβαιο ότι τα δημόσια οικονομικά μας θα πήγαιναν πολύ καλύτερα αν λειτουργούσαν πιο αποτελεσματικά οι εισπρακτικοί μας μηχανισμοί, οι οποίοι, προφανώς πάσχουν από χρόνια αγκύλωση, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να εισπράξουν βεβαιωμένους και οριστικά καταλογισμένους ακόμη και δικαστικά, φόρους επιχειρήσεων, διαφόρων μεγιστάνων του πλούτου, αλλά και απλών ιδιωτών οφειλετών.

Οι αρμόδιοι εφοριακοί λειτουργοί, ανώτατοι, ανώτεροι και κατώτεροι, καθεύδουν και ενδιαφέρονται, μόνον για την είσπραξη των μισθών τους!

Προφανώς οι «μανδαρίνοι» ζουν και βασιλεύουν!

Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση, μέχρι στιγμής αδυνατεί να κινηθεί με ρυθμούς εντατικούς για να εισρεύσουν στα ταμεία τα οφειλόμενα χρήματα που θα αποτελέσουν τονωτική ένωση στη νοσούσα οικονομία της χώρας.

Το πρόβλημα είναι σοβαρό και πρέπει να απασχολήσει ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς, οι οποίοι αποφεύγουν να πάρουν μέτρα αυστηρά, προτιμώντας τον εύκολο τρόπο του συνεχούς… ξεζουμίσματος των μισθοσυντήρητων και των μεροκαματιάρηδων που έτσι κι αλλιώς τους έχουν στο χέρι!

Κάτι λοιπόν πρέπει να γίνει, κάτι ν’ αλλάξει στον κυβερνητικό οικονομικό τομέα, τόσο όσον αφορά τα πρόσωπα, όσο και τη νοοτροπία και τη στρατηγική του.

Ακόμη, είναι απόλυτη ανάγκη να αλλάξουν μυαλά οι ανόητοι εργατοπατέρες (οι περισσότεροι πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ) και να σταματήσουν τις αδιέξοδες απεργίες, οι οποίες μόνο κακό προκαλούν στους εργαζόμενους και στη χώρα.

Υπάρχουν και άλλοι τρόποι για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Υπάρχουν και άλλου είδους αγώνες που φέρνουν αποτελέσματα, που δεν στερούν μεροκάματα, που δεν προκαλούν θύματα και καταστροφές.

Ναι, υπάρχουν…

Τέλος, η δική μας Ε.Σ.Η.Ε.Α., δεν πρέπει να αφήνει τον ελληνικό λαό στο σκοτάδι, κηρύσσοντας δημοσιογραφικές απεργίες για τα δίκαια και κρίσιμα προβλήματα και αιτήματά μας, μαζί με τις πανεργατικές απεργίες της Γ.Σ.Ε.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Ο συγχρονισμός των απεργιών των δημοσιογράφων δημιουργεί ανησυχίες στους πολίτες, οι οποίοι μένουν απληροφόρητοι για όσα γίνονται.

Οι δφημοσιογραφικές απεργίες, μπορούν να αντικατασταθούν από κάποιες στάσεις εργασίας, από «ζώνες ενημέρωσης» ή να κηρύσσονται σε άλλο χρόνο.

Έτσι, όπως απεργούμε εμείς οι δημοσιογράφοι, είναι σα να απεργούμε εναντίον μας, μου έλεγε προχθές παλιός καταξιωμένος συνάδελφος που μου τηλεφώνησε για να μάθει νέα, αν βέβαια γνώριζα, για την εξέλιξη και τα γεγονότα της τελευταίας πανεργατικής και δημοσιογραφικής απεργίας!