Αγωνιζόμαστε, κάνουμε θυσίες και στερούμεθα ακόμη και τα απαραίτητα πολλές φορές, για να καταφέρει η χώρα να αποφύγει την ολέθρια πτώχευση και να ορθοποδήσει οικονομικώς, με την κερδοσκοπική και καπιταλιστική βοήθεια της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, της «Tρόικα» δηλαδή. Ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες και γι’ αυτό επιμένουμε στη λιτότητα και βέβαια, αν οι προσπάθειές μας φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, δεν θα πρέπει να επαναλάβουμε την τακτική της ευδαιμονίας του παρελθόντος που μας έφερε στην κατάσταση που τώρα ζούμε.
Δεν θα πρέπει να επαναλάβουμε το σύστημα «ξοδεύουμε περισσότερα από όσα μπορούμε να διαθέσουμε, απ’ όσα βγάζουμε», που μας κατάστρεψε.
«Μαζί τα φάγαμε» είπε προσφάτως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, παλιάς και νέας, κ. Θόδωρος Πάγκαλος, και είχε απόλυτο δίκιο, κατά την άποψή μου!
Ήταν μια σοφή κουβέντα που οι ανόητοι παρερμήνευσαν και την χρησιμοποίησαν για να ειρωνευτούν, να εξευτελίσουν, να λοιδορήσουν τον αντιπρόεδρο.
«Μαζί τα φάγαμε»!
Και βέβαια μαζί θα τα πληρώσουμε, συμπληρώνω εγώ!
Μαζί εμείς οι πολίτες, οι ανάξιες και οι άχρηστες κυβερνήσεις, οι φαγάνες και αιματορουφήχτρες τράπεζες και οι τραπεζίτες, καθώς και οι μεγιστάνες, οι οποίοι, δυστυχώς, συνεχίζουν το βιολί τους της αρπαχτής και της μη πληρωμής των φόρων και των λοιπών υποχρεώσεων τους στο Δημόσιο. Πρέπει και αυτοί, επιτέλους, να υποχρεωθούν να πληρώσουν, έστω και μέσα από τις φυλακές. Κυρίως όμως οι ανάξιες κυβερνήσεις που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να βάλουν τάξη στην οικονομία μας.
Σκοπός του σημερινού άρθρου είναι, να ριχθεί φως στην οικονομική ιστορία της νεότερης Ελλάδας, μέσα από τις πτωχεύσεις, τα δάνεια από τους ξένους τοκογλύφους εκμεταλλευτές και τους ελέγχους που αυτοί οργανώνουν και εκτελούν με σκληρότητα σε βάρος μας, σε βάρος του λαού μας, της Ελλάδας και του ελληνικού έθνους.
Ιδού λοιπόν :
Οι φόβοι και οι άσχημες προβλέψεις που εκφράστηκαν και εκφράζονται τελευταίως για ενδεχόμενη πτώχευση και στάση πληρωμών της Ελλάδας, δεν αποτελούν κάτι πρωτόγνωρο για τη χώρα μας.
Αντίθετα τέτοιες καταστάσεις και μάλιστα χειρότερες, γιατί οι πτωχεύσεις και οι στάσεις πληρωμών είχαν γίνει πραγματικότητα, γνώρισαν η Ελλάδα και οι Έλληνες άλλες τρεις φορές!
Ήτοι :
1)Το 1827 ενώ το ελληνικό κράτος ακόμη δεν είχε επίσημα αναγνωρισθεί, οι τοκογλυφικές και ανάλγητες Αγγλικές τράπεζες, μας… πρόσφεραν δάνειο 2.800.000 λιρών, δήθεν για να συνέλθουμε οικονομικώς από τον αγώνα του 1821.
Επρόκειτο για το δάνειο που οι Άγγλοι το ονόμασαν «δάνειο της ανεξαρτησίας».
Οι όροι του δανείου αυτού ήταν επαχθείς και αξιοσημείωτο είναι, ότι μόνον ένα μικρό ποσόν του συνολικού δανείου διατέθηκε για τις ανάγκες που δημιουργήθηκαν από την επανάσταση, ενώ τα υπόλοιπα χρήματα δαπανήθηκαν :
α)Για την αποπληρωμή τόκων και προμηθειών! και
β)Για παραγγελίες πολεμικού υλικού που… ποτέ δεν έφθασε στη χώρα μας!
Για το ψευτοδάνειο αυτό, οι δανειστές απαίτησαν και πέτυχαν υποθήκες σε κτήματα που οι τούρκοι προύχοντες είχαν εγκαταλείψει φεύγοντας από την Ελλάδα.
Ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας ζήτησε και νέο δάνειο και όταν οι δανειστές αρνήθηκαν, οδηγηθήκαμε στην πρώτη πτώχευση.
2)Το 1832 το καθεστώς του Όθωνα έφερε μαζί του και νέο δάνειο 60 εκ. γαλλικών φράγκων, το οποίο ουσιαστικά αποτελούσε τμήμα του προηγούμενου δανείου του 1827, που για διάφορους λόγους δεν είχε εκταμιευθεί.
Και βέβαια, για δεύτερη φορά εισπράξαμε πολύ μικρότερο ποσόν, το οποίο δαπανήθηκε για ανάγκες του στρατού και για οργάνωση της διοίκησης.
Ο Όθωνας και οι βαυαροί συνεργάτες του, για να αντιμετωπίσουν την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, προχώρησαν σε περικοπές μισθών και άλλα αντιλαϊκά μέτρα, πράγμα που άλλωστε γίνεται και τώρα. Στο μεταξύ, στο Λονδίνο οι «δανειστές» μας συγκρότησαν επιτροπή ελέγχου της ελληνικής οικονομίας, με αυστηρούς όρους για να εξασφαλίσουν την εξόφληση των κουτσουρεμένων δανείων που μας έδωσαν.
Έτσι γεννήθηκε ο πρώτος έλεγχος της ελληνικής οικονομίας από τους τοκογλύφους της Ευρώπης, κυρίως της Αγγλίας.
Μια άλλη Επιτροπή Διεθνούς Ελέγχου δημιουργείται το 1857 από τους αγγλογάλλους και τους ρώσους, με σκοπό την εξεύρεση πόρων για την αποπληρωμή των δόσεων του δανείου του 1832.
Ήταν ο δεύτερος έλεγχος των ιμπεριαλιστών.
Το 1881 την πρωθυπουργία αναλαμβάνει ο Χαρίλαος Τρικούπης και τον ίδιο χρόνο προσαρτώνται στην Ελλάδα, η Θεσσαλία και η Άρτα, ενώ τα χρέη της χώρας στο εξωτερικό όλο και αυξάνονται, δεδομένου ότι πρέπει να καταβληθούν αποζημιώσεις στην Τουρκία για την παραχώρηση των περιοχών αυτών.
Ο Άλκης Αντωνιάδης γράφει στο www.iskra.gr, ότι :
«Από το 1879 ως το 1890 η χώρα δανείζεται αλόγιστα ενώ αναγκάζεται να εκχωρεί σε δάνεια το 40 με 50% των εσόδων της. Ο κρατικός προϋπολογισμός τις χρονιές εκείνες είναι μονίμως ελλειμματικός και το ισοζύγιο πληρωμών αρνητικό. Τη δεκαετία του 1880 υπάρχει ραγδαία πτώση στις εξαγωγές του κύριου εξαγωγικού προϊόντος, της σταφίδας, εξαιτίας και της ανάκαμψης των γαλλικών εξαγωγών. Η ελληνική οικονομία φτάνει στην κατάρρευση καθώς τα έσοδα από την εξαγωγή της σταφίδας διοχετεύονταν στην αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους. Το 1893 ο Τρικούπης αναφωνεί στη βουλή το ιστορικό « Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Επρόκειτο δηλαδή για την δεύτερη πτώχευση.
Απότοκες της χρεοκοπίας αυτής ήσαν απεργίες και γενικώς εργατικές κινητοποιήσεις, όπως εκείνη των μεταλλωρύχων του Λαυρίου, το 1896.
Ακολουθεί η εξέγερση της Κρήτης και η αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων το Φεβρουάριο του 1897, όταν οι μεγάλες δυνάμεις παίρνουν ουσιαστικά το μέρος της Οθωμανικής διοίκησης της Κρήτης και προχωρούν σε ναυτικό αποκλεισμό του νησιού.
Η μεγάλη ήττα της Ελλάδας από την Τουρκία το Μάιο του 1897, έφερε τον τουρκικό στρατό στην περιοχή της Λαμίας, έξω από την πόλη και τους τούρκους να απαιτούν από την Ελλάδα πολεμικές αποζημιώσεις ύψους 4 εκατομμυρίων τουρκικών λιρών.
Έτσι, συγκροτείται ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, ο οποίος είχε συμφωνηθεί στην συνθήκη ειρήνης της 20ης Σεπτεμβρίου 1897.
Ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος και διαρκέστερος έλεγχος. Για την εξυπηρέτηση του ελληνικού δημοσίου χρέους, εκχωρήθηκαν στον Δ.Ο.Ε., οι ακόλουθες πηγές εσόδων :
1.Μονοπώλια άλατος, πετρελαίου σπίρτων, παιγνιοχάρτων, σμυρίδος Νάξου
2.Φόρος κατανάλωσης καπνού
3.Τέλη χαρτοσήμου
4.Δασμοί τελωνείου Πειραιώς.
Η Δ.Ο.Ε. είχε επίσης την εποπτεία των δημοσίων υπηρεσιών που ήταν αρμόδιες για την είσπραξη των υπεγγύων προσόδων. Ένα μεγάλο μέρος των παραπάνω εσόδων συλλέγονταν από την «Εταιρία Διαχειρίσεως Μονοπωλίων», η οποία ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.
Ο βίος του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου στην Ελλάδα, κράτησε 81 (ογδόντα ένα) ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1978, οπότε έπαψε να λειτουργεί και το γραφείο του στην Αθήνα, στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ, στο Κολωνάκι!!
Ας ελπίσουμε πως δεν θα γίνει το ίδιο και τώρα…
3)Η τρίτη πτώχευση - χρεοκοπία έγινε το 1932, εξαιτίας της αποσύνδεσης της δραχμής από τον «κανόνα χρυσού», λόγω της υποτίμησης της στερλίνας και της κατάρρευσης των παγκόσμιων αγορών και η σύνδεσή της με το αμερικανικό δολάριο, το Σεπτέμβριο του 1931.
Η αλλαγή αυτή προκάλεσε πανικό και φυγή 3.600.000 δολαρίων από ιδιώτες και τράπεζες, στο εξωτερικό.
Την άνοιξη του 1932 ο Ελευθέριος Βενιζέλος αναγκάζεται να υποτιμήσει τη δραχμή και να ανακοινώσει επίσημα πτώχευση και στάση πληρωμών του εξωτερικού χρέους. Αυτή ήταν η τρίτη πτώχευση.
Αργότερα, μετά το 1936, ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, αφού συνομολόγησε δύο νέα δάνεια με δυσβάστακτους και απεχθείς όρους, από την Αγγλία και τη Γερμανία, επανέλαβε την αποπληρωμή του εξωτερικού μας χρέους με δυσμενείς πάλι συνέπειες για τα εισοδήματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και γενικότερα των ασθενών και μεσαίων τάξεων.
Έχουμε λοιπόν τρεις πτωχεύσεις και επιτηρήσεις των δανειστών μας με κορυφαία εκείνη του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, ο οποίος, όπως προαναφέρθηκε, έζησε 81 χρόνια.
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η οικονομική περιπέτεια της Ελλάδας κατά τη νεότερη ιστορία της από την επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση, μέχρι σήμερα που, κατά την άποψη ορισμένων, κινδυνεύουμε με νέα πτώχευση, την τέταρτη, την οποία απευχόμαστε, ενώ η νέα επιτήρηση, ο νέος έλεγχος αποτελεί ήδη γεγονός.
Ας ελπίσουμε ότι οι Κασσάνδρες της πτώχευσης δεν θα επαληθευθούν.
Κλείνοντας αυτό το άρθρο, αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα «Δυνατή Ελλάδα» τα ακόλουθα πολύ διαφωτιστικά και ενδιαφέροντα :
«Λόγος πολύς περί χρεοκοπίας της χώρας τις τελευταίες εβδομάδες, ενώ τα παραδείγματα των χρεοκοπιών κρατών είναι αρκετά (η ισχυρή Γερμανία πτώχευσε δύο φορές, στο μεσοπόλεμο και μεταπολεμικά, το ίδιο και η Μ. Βρετανία το 1945 -6, η Ρωσία και η Αργεντινή πιο πρόσφατα)»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου