Το πώς και το πόθεν

Απολαύσαμε στο διαδίκτυο και στον τύπο, τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία των εκπροσώπων του έθνους, των βουλευτών που εμείς εκλέξαμε με δημοκρατικές διαδικασίες.

Πρόθεση του άρθρου αυτού δεν είναι ο επιπόλαιος σχολιασμός του «πόθεν έσχες» πολιτικών προσώπων, ούτε η διατύπωση κατηγοριών αδίκων με στοιχεία λαϊκίστικα υπερβολικά και αστήρικτα.

Αντίθετα, καλοπροαίρετη πρόθεση του άρθρου είναι να ασχοληθεί πάνω σε πραγματικά στοιχεία περιουσιακά των βουλευτών νυν και πρώην και να επισημάνει ιδιαίτερα τα σημεία που πρέπει να διευκρινιστούν, εξαιτίας κυρίως των αδυναμιών του συστήματος, του τρόπου που έγιναν και παρουσιάστηκαν στον ελληνικό λαό, οι δηλώσεις του «πόθεν έσχες».

Πολλοί βουλευτές, υπουργοί και άλλες πολιτικές προσωπικότητες νυν και τέως δηλώνουν στο «πόθεν έσχες» μεγάλα, υψηλά περιουσιακά στοιχεία σε μετρητά και ακίνητα. Τεράστιες περιουσίες.

Και αν τις έχουν νόμιμα, καλά τις έχουν και να τις χαίρονται.

Αν όμως οι περιουσίες αυτές προέρχονται από παράνομες δραστηριότητες κυρίως σε βάρος του δημοσίου και του λαού, ο πέλεκυς της δικαιοσύνης πρέπει να πέσει βαρύς και ανελέητος! Και αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενο του σημερινού άρθρου. Το «πως» και το «πόθεν».

Πως, που τα βρήκατε πως τα αποκτήσατε κύριοι και κυρίες όλα αυτά;

Εξηγήστε μας λεπτομερώς και με απόλυτη σαφήνεια.

Ακόμη και για τις κληρονομιές εξηγείστε μας που βρήκαν όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία εκείνοι, θεός σχωρέστους, που σας τα άφησαν;

Εκείνοι που τους κληρονομίσατε;

Και εδώ είναι η αδυναμία του νόμου, του «πόθεν έσχες».

Δεν διαθέτει μηχανισμούς διερεύνησης, έστω και υποτυπώδεις. Για τον λόγο αυτόν ο νόμος του «πόθεν έσχες» των πολιτικών, όπως ισχύει και λειτουργεί, ελάχιστα διαφωτιστικός και χρήσιμος είναι.

Είναι αναγκαίο, απαραίτητο να διαθέτει τρόπους και μηχανισμούς ελέγχου, όχι βέβαια μόνο μέσω της Βουλής αλλά και μέσω της δικαιοσύνης, της τακτικής δικαιοσύνης, των εισαγγελέων και δικαστών του Αρείου Πάγου.

Αποτελεί επιτακτική ανάγκη ο έλεγχος κάθε αμφισβητούμενης υπόθεσης, όπως ακριβώς γίνεται τώρα για τους ένδεκα, που τελικά έγιναν (έμειναν) τρεις, οι οποίοι εμφανίζουν μείωση σημαντική του ρευστού τους και υπάρχουν υποψίες, έστω και αόριστες, νεφελώδεις, ότι έβγαλαν σημαντικά ποσά στο εξωτερικό.

Μακάρι να είναι εντάξει οι άνθρωποι. Μακάρι ο πρόεδρος της επιτροπής κ. Αργύρης, να επαληθευθεί.

Έλεγχος λοιπόν δικαστικός απαιτείται για να μην υπάρχουν έστω και σκιές υποψίας σε βάρος αθώων και απ’ την άλλη να μην καλύπτονται από τις αδυναμίες του «πόθεν έσχες», οι ανάξιοι ταγοί του έθνους!