Είναι κι αλλού πορτοκαλιές…

Αλαζόνες, σκληροί, ωμοί, ιταμοί και ανάλγητοι, οι «φίλοι» και δανειστές μας με το… αζημίωτον, δηλαδή οι… τοκογλύφοι της «τρόικα», ζητούν επίμονα και ανυποχώρητα την πλήρη εξαθλίωση του λαού μας και τον ουσιαστικό εκμηδενισμό της χώρας μας, για να συνεχίσουν την… βοήθειά τους!

«Οι μισθοί σας, οι αμοιβές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα βρίσκονται σε…υψηλά επίπεδα, πάνω από τους ανάλογους μισθούς της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, και άλλων, πρώην ανατολικών χωρών της Ευρώπης και γι’ αυτό πρέπει οπωσδήποτε να περικοπούν», μας λένε οι απεσταλμένοι της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, οι οποίοι, δίκην δικτατόρων, ελέγχουν τα πάντα και «διατάζουν» τους υπουργούς μας κατεξευτελίζοντας την κυβέρνησή μας και αυτή την ίδια την Ελλάδα!

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί και τι θέλουν, τι επιδιώκουν;
Ποιοι είναι αυτοί που βάζουν χέρι ακόμη και στις πολύ χαμηλές, στις ασήμαντες επικουρικές συντάξεις - βοηθήματα των εργαζομένων;
Ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί που, καταργώντας τους νόμους και τις εξουσίες των ελληνικών κυβερνήσεων που εξελέγησαν δημοκρατικά από τον ελληνικό λαό, αποφασίζουν για ολοένα και μεγαλύτερες περικοπές των μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων;
Ποιοι είναι αυτοί που φέρνουν τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους επαγγελματίες και πολλές άλλες κατηγορίες πολιτών, σε απόγνωση, που τους οδηγούν στα όρια της πείνας, ή ακόμη και στην ίδια την πείνα;
Ποιος είναι αυτός ο περίφημος, ο μέγας και πολύς κ. Τόμσεν, ο οποίος για…το καλό μας, αποφασίζει για μας, χωρίς εμάς και παρά τις αντιρρήσεις, τις αντίθετες γνώμες και απόψεις των ελληνικών κυβερνήσεων, της ελληνικής βουλής;
Ποιοι είναι αυτοί που επιχειρούν να εγκαθιδρύσουν στην Ελλάδα, ξενόφερτη φορολογική αρχή, επιτροπείες, ακόμη και… αρμοστείες, σα να είναι η πατρίδα μας κατεχόμενη χώρα (μήπως και είναι;) ή επιεικέστερα αποικία αφρικανικού ή ασιατικού τύπου παλαιότερων αλήστου μνήμης εποχών, κατά τις οποίες οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι αποικιοκράτες καταπίεζαν και «ρουφούσαν το αίμα» των ιθαγενών της μαύρης ηπείρου και επίσης των μεγάλων και πολυάνθρωπων χωρών της Ασίας που κατείχαν.
Η πρόσφατη ιστορία είναι σαφής και εύγλωττη για την καταπίεση λαών και την οικειοποίηση και εκμετάλλευση του πλούτου πολλών χωρών, από τους Ευρωπαίους εξυπνάκηδες ιμπεριαλιστές και καπιταλιστές, τους απαίσιους αποικιοκράτες.

Δεν υπάρχει βέβαια καμιά αμφιβολία, ότι οι ευθύνες για την δημοσιονομική μας κατάρρευση και την αδυναμία ανάκαμψης βαρύνουν την ελληνική πλευρά, απλούστατα διότι:

-Η Νέα Δημοκρατία κατά τη εξαετία που κυβέρνησε, με την ανικανότητα της, την κακοδιαχείριση και τα σκάνδαλά της, κουρέλιασαν την εθνική μας οικονομία και με τα συστηματικά ψέματά της, έκρυβαν αυτό το οικονομικό «κουρέλιασμα».

-Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο προφανώς είχε παραπλανηθεί αρχικά και δεν γνώριζε επακριβώς τις διαστάσεις της οικονομικής κρίσης, διά του αρχηγού του βεβαίωνε πως «λεφτά υπάρχουν» και στη συνέχεια, όταν ανέλαβε την κυβέρνηση και διαπίστωσε ότι τα δημόσια ταμεία ήταν άδεια και δεν υπήρχε δεκάρα τσακιστή, υπό την πίεση ίσως των άμεσων αναγκών προχώρησε στην υπογραφή μνημονίων και δανειακών συμβάσεων εξοντωτικών, χωρίς μελέτες, εντελώς επιπόλαια και απερίσκεπτα.
Παράλληλα, η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου άσκησε μια αλλοπρόσαλλη, μια εντελώς ερασιτεχνική και απερίγραπτα άστοχη οικονομική και γενικότερη πολιτική, με αποτέλεσμα να χειροτερεύσει την κατάσταση και επιπλέον να αποτελματώσει την οικονομική δραστηριότητα και να βαθύνει την ύφεση.
Απέτυχε επίσης το ΠΑΣΟΚ στην είσπραξη των βεβαιωμένων φόρων και των άλλων οφειλών στο δημόσιο, άφησε ανενόχλητους τους μεγαλοοφειλέτες, τους μεγιστάνες και μας χόρτασε με αεροφωτογραφίες επαύλεων και πισίνων!

Για να μην πολυλογούμε, η κυβέρνηση Παπανδρέου γενικώς απέτυχε παταγωδώς και το έργο της υπήρξε παιδαριώδες, για γέλια!
Το θέμα είναι όμως τι γίνεται τώρα;
Τι κάνουμε;
Τι περιθώρια ελιγμών έχουμε, αν έχουμε…

Ας ασχοληθούμε με σοβαρότητα με τις πολύ σοβαρές επαφές και συνομιλίες που είχε, στη Μόσχα ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντώνης Σαμαράς, με τους αρμόδιους Ρώσους ακόμη και με τον πρωθυπουργό και αυριανό πρόεδρο κ. Πούτιν!
Από τις επαφές και τις συνομιλίες αυτές προκύπτει, ότι οι φίλοι μας Ρώσοι ενδιαφέρονται πολύ για οικονομική συνεργασία με την Ελλάδα σε πάρα πολλούς τομείς.
Η πόρτα λοιπόν για μια ευρεία οικονομική, και όχι μόνον, συνεργασία Μόσχας – Αθήνας, προφανώς είναι ορθάνοικτη, αρκεί η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές, όποια και να ’ναι και με οποιαδήποτε σύνθεση, να στραφεί στη μεγάλη Ρωσική Δημοκρατία και την τεράστια αγορά της.
Ακόμη ευρεία συνεργασία επιβάλλεται να αναπτυχθεί με την συνεχώς ανερχόμενη Κίνα με την οποία ήδη έχει γίνει η αρχή στο λιμάνι του Πειραιά και υπάρχουν πολλές προοπτικές.
Η Ελλάδα αποτελεί δύναμη και σταθεροποιητικό παράγοντα στα Βαλκάνια, στο πολύ ενδιαφέρον για πολλούς αυτό κομμάτι της Ευρωπαϊκής ηπείρου και διαθέτει φιλίες και καλές σχέσεις ακόμη και με ασιατικές χώρες.
Η Ελλάδα έχει δυνατότητες που οι πρόσφατες, αλλά και παλαιότερες κυβερνήσεις της στάθηκαν ανίκανες να καλλιεργήσουν και να εκμεταλλευτούν.
Ας προσπαθήσουν λοιπόν τώρα.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ…
Ας εξηγήσουμε στους «τροϊκανούς» την ρήση του λαού μας : «Είναι κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια…»
Ας τους κάνουμε να την καταλάβουν…