Ο κατήφορος

Κανένας από εμάς τους γνήσιους «ΠΑ.ΣΟ.Κ.ΟΥΣ» δεν το περίμενε, αλλά έπρεπε να το περιμένουμε…
Εμείς οι πρώην, αλλά και οι νυν, οι εναπομείναντες (πόσοι άραγε;) οπαδοί και ψηφοφόροι του κόμματος, του κινήματος που ίδρυσε ο μέγας Ανδρέας, δεν περιμέναμε οι δημοσκοπήσεις, τα προγνωστικά, να φέρουν 5ο (πέμπτο) κόμμα στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση, τον πολιτικό σχηματισμό που δημιούργησε, που γέννησε πολλές ελπίδες για μια καλύτερη ζωή και μάλιστα, κυβέρνησε τη χώρα για πολλά χρόνια τις τελευταίες δεκαετίες, με πολλές επιτυχίες βέβαια στο ενεργητικό του, αλλά, φυσικά και αστοχίες ή αποτυχίες.
Βέβαια οι δημοσκοπήσεις, οι σφυγμομετρήσεις πολλές φορές διαψεύδονται από την κάλπη, πλην όμως στην περίπτωσή του ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα είναι ολοφάνερα.
Ο κατήφορος, είναι ασταμάτητος, η κατρακύλα στη δημοφιλία των πολιτών σε ανεξέλεγκτη, σε ελεύθερη πτώση, σε ραγδαία πτώση!
Έφθασε το κίνημα, στο… ουκ άνευ!
Το μεγάλο, το ενωμένο, το δυνατό ΠΑΣΟΚ, στο οποίο ο ελληνικός λαός στήριξε όλες του τις ελπίδες και προσδοκίες, έφθασε στο «ναδίρ», στο σημείο να αγωνιά για να εξασφαλίσει στις επικείμενες εκλογές μια θέση κοντά στον… ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του Τσίπρα ή την Δημοκρατική Αριστερά του κ. Φώτη Κουβέλη, δηλαδή ποσοστό ψήφων από 10 μέχρι 12 – 13 %!!
Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ από μεγάλο κόμμα, από κίνημα εξουσίας κατάντησε… απόκομμα! Απόκομμα με εκλογική πρόγνωση μονοψήφιο αριθμό!
Έκαναν ό,τι μπορούσαν, ό,τι ήταν δυνατόν το ΠΑΣΟΚ και η ηγεσία του, κατά την διετία 2009 – 2011 που κυβέρνησαν τη χώρα για να καταστρέψουν το «προφίλ» του κινήματος και να μας βυθίσουν στην ύφεση, στην ανεργία, στην ανέχεια. Αναμφίβολα, ο Γιώργος Παπανδρέου, παρέλαβε από την εξαετή διακυβέρνηση της ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, μια εθνική οικονομία σε πλήρη κατάρρευση, μια δημοσιονομική κατάσταση σε ερειπιώδη μορφή και, επιπλέον, βρέθηκε μπροστά στους τεράστιους όγκους ψευδών για την οικονομική μας πορεία, τους οποίους συστηματικά αράδιαζαν στην ΕΕ και αλλού οι Αλογοσκούφηδες, με την έγκριση και τις ευλογίες πάντοτε του πρωθυπουργού τους, ο οποίος τώρα είναι εξαφανισμένος και το παίζει… αθώος!
Ανέλαβαν τεράστιο και πάρα πολύ δύσκολο έργο ο Γιώργος Παπανδρέου και το κόμμα του και, κυριολεκτικά, τα έκαναν θάλασσα!
Χειροτέρευσαν δραματικά την κατάσταση με την ανικανότητά τους, τις αστοχίες και τους ερασιτεχνισμούς τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δούλεψε σκληρά για την αντιμετώπιση της κατάστασης και έζησε δύο χρόνια μέσα στα αεροπλάνα ταξιδεύοντας από αεροδρόμιο σε αεροδρόμιο, από χώρα σε χώρα, από πόλη σε πόλη για επαφές με τους αρμόδιους της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ (της Τρόικα).
Δούλεψε σκληρά, αλλά μόνος για την ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας, χωρίς δυστυχώς ουσιαστικό αποτέλεσμα, εξαιτίας λανθασμένων χειρισμών και κακής επιλογής υπουργών των κυβερνήσεων του και άλλων συνεργατών του.
Δύο ολόκληρα χρόνια, παρά τα δάνεια «ασπιρίνες» της «τρόικα», η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να κάνει ούτε ένα μικρό, δειλό βήμα για την δημοσιονομική ανάκαμψη της χώρας!
Κάποιοι, είναι πιθανόν να αντιτείνουν, ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου πέτυχε σημαντική μείωση του ελλείμματος.
Η απάντηση είναι απλή και, δυστυχώς για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όχι δικό της επίτευγμα.
Η μείωση του ελλείμματος οφείλεται στις θυσίες του ελληνικού λαού και μόνον.
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι επαγγελματίες και γενικώς οι λαϊκές τάξεις των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, οι μεροκαματιάρηδες, οι μισθοσυντήρητοι, οι μικροεπαγγελματίες, μείωσαν το έλλειμμα με τις θυσίες τους, με τις περικοπές των μισθών τους, με την απώλεια επιδομάτων, δώρων και άλλων παροχών που είχαν δίκαια κερδίσει με πολύχρονους και σκληρούς αγώνες.
Αυτή, δυστυχώς, είναι η αλήθεια.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο έντιμος, ο εργατικός, ο σπουδασμένος καλά πρωθυπουργός μας για μια διετία, έχει πολλές αρετές, αλλά δυστυχώς δεν έχει κληρονομήσει το πολιτικό αισθητήριο από τον πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου και τον παππού του Γεώργιο Παπανδρέου, ούτε την ικανότητα να επιλέγει και εγκαίρως, αν χρειαστεί, να απαλλάσσει από τα καθήκοντά τους υπουργούς και άλλους άμεσους συνεργάτες του.
Ένα ακόμη μειονέκτημα του Γιώργου Παπανδρέου είναι ότι ή εθελοτυφλεί ή δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα! Αποτέλεσμα του μειονεκτήματός του αυτού είναι να εμφανίζεται στην κοινοβουλευτική του ομάδα, στη Βουλή, σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό και να… επαίρεται, να θριαμβολογεί για το έργο της διετίας του κινήματος που κληρονόμησε!
Πρόκειται άραγε για πολιτική εθελοτυφλία, για αδυναμία σαφούς αντίληψης της κατάστασης ή για παραπλάνησή του από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους κύκλους του περιβάλλοντός του (τους «εθελοντές») αυλικούς του; Λέω «εθελοντές» διότι ο πρώην πρωθυπουργός ούτε επιθυμούσε, ούτε επιθυμεί να έχει αυλικούς, (ούτε είχε ποτέ) και εννοώ κάποιους υπουργούς του, οι οποίοι διακρίθηκαν για την ανικανότητα και την ανυπαρξία τους, αλλά συνεχίζουν το βιολί τους…Τους «γλείφτες»…
Όχι αγαπητέ κ. Γιώργο Παπανδρέου, η κυβέρνησή σας, οι κυβερνήσεις σας, δεν έκαναν απολύτως τίποτα για την βελτίωση της κατάστασης.
Αντίθετα χειροτέρευσαν την κατάσταση, ενώ το βέβαιο είναι, ότι εσείς αγωνιστήκατε, παλέψατε αλλά με λάθος τρόπους και λάθος στόχους…
Κυβερνήσεις με κάποιους υπουργούς κυριολεκτικά ανεκδιήγητους, υπουργούς που βαθμολογήθηκαν με 0 (μηδέν) σε όλα τα θέματα των αρμοδιοτήτων που τους ανατέθηκαν, μας πρόσφερε ο πρωθυπουργός την διετία 2009 – 2011.
Να θυμίσουμε τις οικονομικές αστοχίες, τη διοικητική διάλυση, την καταστροφή που προκάλεσε ο πολυδιαφημισμένος «Καλλικράτης» του κ. Ραγκούση, τις… γελοιότητες με το κάπνισμα στα κέντρα, την πολιτική με τα αυθαίρετα, την αδυναμία είσπραξης τεράστιων ποσών οφειλόμενων στο κράτος, βεβαιωμένων και δεδικασμένων οριστικά και αμετάκλητα, την μακαριότητα υπουργών μπροστά σε φλέγοντα προβλήματα, την κακή και εκτός πάσης λογικής διαχείριση σοβαρών θεμάτων, η οποία είχε ως αποτέλεσμα αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις και τεράστιες ζημιές στη νοσούσα εθνική μας οικονομία, αλλά και στις οικονομίες διαφόρων τάξεων και κοινωνικών στρωμάτων.
Υπήρξαν στις κυβερνήσεις των Γιώργου Παπανδρέου υπουργοί και υφυπουργοί άπραγοι, άσχετοι, ανακόλουθοι που έβγαιναν από την συνεχή τους αδράνεια, από το «καβούκι» τους, μόνον για να μπερδέψουν τα πράγματα με δηλώσεις και απόψεις αντιφατικές και αντίθετες με τις ανακοινώσεις συναδέλφων τους.
Έτσι, είχαμε και αντιπαλότητες, εσωστρέφεια… εμφύλιες τρόπον τινά συγκρούσεις, στις κυβερνήσεις (εννοώ και ανασχηματισμούς και αντικαταστάσεις προσώπων) που κάθε λίγο και λιγάκι έφθαναν μέχρι και την κοινοβουλευτική ομάδα, με αποτέλεσμα να κλυδωνίζουν συθέμελα το κίνημα και να απαιτούν πυροσβεστικές επεμβάσεις του προέδρου.
Αυτό ήταν το έργο της διετούς κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, εκτός από το «ξεζούμισμα» των ανθρώπων του μόχθου που έφθασαν στα όρια της στέρησης των πάντων.
Για αυτά όλα, το κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου, στην πρόθεση ψήφου πετυχαίνει το μεγαλοπρεπές 8% (!!) και δεν αποκλείεται, μέχρι τις εκλογές να έχει και χειρότερες επιδόσεις, διότι ο… κατήφορος συνεχίζεται ακόμη και τώρα!
Τα ήθελε και τα έπαθε… Κρίμα. Ειλικρινά λυπάμαι…
Κλείνω, τονίζοντας ότι υπήρξαν και ορισμένοι, λίγοι, υπουργοί, υφυπουργοί και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες, οι οποίοι έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους, πρόσφεραν έργο, αλλά δυστυχώς, όπως είπα ήσαν λίγοι, ελάχιστοι, «ευάριθμοι» στην καθαρεύουσα…