Συμπληρώθηκαν 5 (πέντε) ολόκληροι μήνες που η ΕΣΗΕΑ, το ιστορικό συνδικαλιστικό και πνευματικό σωματείο των δημοσιογράφων, ουσιαστικά είναι ακέφαλη, εξ αιτίας της ανικανότητας των 11 (ένδεκα) εκλεγμένων συμβούλων της να συγκροτήσουν προεδρείο.
Μπήκαμε στον 6ο (έκτο) μήνα με προεδρείο «ανύπαρκτο» που αδυνατεί να αντιμετωπίσει και να επιλύσει τα μεγάλα, τα ζωτικά, προβλήματα του κλάδου μας, που καθημερινά παίρνουν όλο και μεγαλύτερες, εφιαλτικές θα έλεγα διαστάσεις.
Απολύσεις συναδέλφων, «μπλοκάκια» σε… πλήρη ανάπτυξη, αμοιβές νέων κυριολεκτικά εξευτελιστικές, έμμεσοι εκβιασμοί, ασφαλιστική αβεβαιότητα που αποτελεί φυσική συνέπεια του νόμου Πετραλιά, απώλειες σημαντικών ποσών από το αγγελιόσημο στον τύπο, ραδιόφωνο και τηλεόραση, καθώς και στο διαδίκτυο, εξαιτίας των παράνομων τεχνασμάτων των γνωστών επιτήδειων και αετονύχηδων και κάποιων οργανισμών που «αρμέγουν» κανονικά τους πολίτες, αλλά αρνούνται ή αποφεύγουν να εκπληρώσουν τις εκ του νόμου υποχρεώσεις τους!
Κι εμείς τι κάνουμε;
Εμείς είμαστε απόντες…
Όλα γίνονται ερήμην ημών!
Η ΕΣΗΕΑ είναι απούσα εδώ και 5 (πέντε) μήνες και κάτι!
Δεν αντιδρά, δεν μπορεί να κάνει τίποτα, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, απαθής θεατής των «όσων γίνονται για μας, χωρίς εμάς…»
Και όλα αυτά, διότι οι εκλεκτοί μας, για λόγους που αυτοί ή τουλάχιστον οι περισσότεροι απ’ αυτούς γνωρίζουν, λόγους ανομολόγητους, αρνούνται να συγκροτήσουν προεδρείο!
Επί πλέον, κάποιοι απ’ αυτούς έχουν βάλει μέσα στο δικό μας ΔΣ, στο δικό μας σπίτι, τα κόμματα τους, που μας «αγκαλιάζουν» ασφυκτικά για το συμφέρον τους.
Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς οι παλιοί και νέοι δημοσιογράφοι, οι παλιοί που έχουμε πεινάσει, που έχουμε υποφέρει και ματώσει για το επάγγελμα - λειτούργημά μας και οι νεότεροι που αγωνίζονται για το μεροκάματο, για το ψωμί των οικογενειών τους, καλούμε τους εκλεγμένους και ανίκανους ή έστω, ανήμπορους να συγκροτήσουν προεδρείο στην ΕΣΗΕΑ, να παραιτηθούν αμέσως για να ανοίξει ο δρόμος για εκλογή νέας διοίκησης.
Γίναμε κύριοι σύμβουλοι, η χλεύη των πάντων. Ο κόσμος γελάει με μας. Εκεί μας έχετε οδηγήσει.
Φύγετε λοιπόν και βγάλτε τα κόμματα και τα «αποκόμματα» από το κτίριο της ΕΣΗΕΑ.
Ελευθερώστε, επιτέλους, την Ένωσή μας και τερματίστε την… «ομηρία» της δημοσιογραφικής οικογένειας.
Σταματήστε να απαξιώνετε τον κλάδο. Αξίζει καλύτερη τύχη στους δημοσιογράφους. Τέρμα στην κοροϊδία.
Φύγετε, γιατί θα μας αναγκάσετε να σας… φύγουμε εμείς με προσφυγές μας στην δικαστική αρχή.
Τέλος, πρέπει να τονίσουμε, ότι είναι απόλυτη ανάγκη να ξαναγυρίσουμε στο παλιό σύστημα εκλογής στην ΕΣΗΕΑ, για να αποφεύγουμε στο μέλλον το τωρινό χάλι και να εκλέγουμε προεδρείο χωρίς ταλαιπωρίες και περιπέτειες που ζημιώνουν τον κλάδο μας.
