Οι … δορυφόροι

Έχω μερικές απορίες και μερικά ερωτήματα :

· Η Αυστρία είναι δορυφόρος της Γερμανίας ; ή

· Η Γερμανία είναι δορυφόρος της Αυστρίας;

· Οι Αυστριακοί είναι περισσότερο μισέλληνες από τους Γερμανούς ; ή

· Οι Γερμανοί είναι περισσότερο μισέλληνες από τους Αυστριακούς ;

Αυτές οι απορίες – ερωτήματα μου γεννήθηκαν από την πολύ ύπουλη και άδικη επίθεση, με χτυπήματα άθλια και πρόστυχα, κάτω από τη μέση, τις τελευταίες ημέρες, κατά της Ελλάδας, σχετικά με το γνωστό οικονομικό μας θέμα, από τον αυστριακό υπουργό Οικονομικών, ο οποίος την επομένη… κατάπιε τα σάλια του στην προσπάθειά του να «μαζέψει» τις κακοήθειές του, και από την γερμανίδα καγκελάριο κ. Μέρκελ.

Δηλητήριο και από τους δύο!

Κι εμείς, όπως και ολόκληρη η υφήλιος , θυμόμαστε :

· Τα εγκλήματα που διέπραξε ο Αυστριακογερμανός Αδόλφος Χίτλερ εναντίον της Ελλάδας και του λαού της κατά την κατοχή.

· Τα χρήματα και το χρυσάφι που μας έκλεψαν οι Γερμανοί «κατακτητές» κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

· Τις καταστροφές, τις λεηλασίες, τις ωμότητες, τις εκτελέσεις, τους εμπρησμούς των γερμανικών δολοφονικών ορδών και άλλα πολλά.

Ακόμη, θυμόμαστε με την βοήθεια της ιστορίας :

· Τον… άσπονδο φίλο της Ελλάδας , τον Αυστριακό καγκελάριο Μέτερνιχ (πρίγκιπα παρακαλώ) εμπνευστή και δημιουργό της «ιερής συμμαχίας» το 1818, μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ.

· Ο απαίσιος αυτός φασίστας, που στήριζε την εξουσία του σε βασανισμούς, στραγγαλισμούς, παλουκώματα και κάθε είδους βαρβαρότητες και ειδεχθείς εγκληματικότητες, ζητούσε «την επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής για την καταστολή της εξέγερσης των ραγιάδων τρομοκρατών…»!!

Σε κάθε περίπτωση ο… ευγενής πρίγκιπας, δεν παρέλειπε να στραφεί κατά της Ελλάδας και του λαού της τονίζοντας :

«Οι Έλληνες είναι ο πιο επικίνδυνος λαός. Η επανάστασή τους πρέπει να συντριβεί».

Αυτά τα ολίγα, τα ελάχιστα για την έχθρα της Αυστρίας και των κατά καιρούς ηγεμόνων της κατά της Ελλάδας. Μια εχθρική συμπεριφορά που βέβαια, δεν εκδηλώθηκε μόνον επί των ημερών του πρίγκιπα Κλέμεντ Μέτερνιχ, αλλά σε άλλες πολλές, πάμπολλες περιπτώσεις στη διαδρομή του χρόνου και συνεχίζεται και σήμερα.

Ωστόσο, οι Αυστριακοί δεν πρέπει να λησμονούν, ότι στην κατοχή της χώρας μας από τα ναζιστικά κτήνη ο λαός μας δεν τους έβλεπε και δεν τους αντιμετώπιζε με το μίσος που έτρεφε κατά των σφαγέων του, των Γερμανών, αλλά σαν Αυστριακούς που εθεωρούντο κι αυτοί, θύματα των ναζιστών του Βερολίνου, ενώ στην πραγματικότητα ήταν συνεργάτες τους.

«Όλα τα γουρούνια μία μούρη έχουν», λέει ο σοφός ελληνικός λαός.

Ποιος λοιπόν είναι ο δορυφόρος του άλλου, η Αυστρία της Γερμανίας ή η Γερμανία της Αυστρίας;

Η ιστορία δίνει σαφείς, ξεκάθαρες απαντήσεις.

«Όλα τα γουρούνια μία μούρη έχουν», ασχέτως αν κάποια απ’ αυτά επιδίδονται με ιδιαίτερη επιτυχία στη μουσική και στις καλές τέχνες!

Υ.Γ. 1 «Αν οι Γερμανοί μας έδιναν αυτά που μας χρωστούν από τις πολεμικές αποζημιώσεις και τις δολοφονίες και κλοπές, θα καλύπταμε δυο φορές το έλλειμμά μας», δήλωσε τις προάλλες ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

Κι εγώ προσθέτω : Επί πλέον, θα τους δίναμε και δανεικά και μάλιστα με χαμηλό και όχι… αιματορουφηχτικό επιτόκιο

Υ.Γ. 2 Κάτι αλλάζει!!

Την Τετάρτη το βράδυ, η κ. Μέρκελ έπλεξε το εγκώμιο της Ελλάδας για τις οικονομικές της επιτυχίες. Μας απένειμε εύσημα!

Κάτι αλλάζει ή πρόκειται για νέα ύπουλη κοροϊδία;

Μήπως ξέφυγε ο ένας δορυφόρος απ’ την τροχιά του;

Ποιος να ξέρει;

Το «ψωμί… ψωμάκι»

Το ψωμί είναι βασικό, το βασικότερο είδος διατροφής.

Το ψωμί είναι ανεκτίμητο για όλους μας και ιδιαίτερα για τους φτωχούς, για τις αγωνιζόμενες να επιβιώσουν μέσα στην οικονομική λαίλαπα, λαϊκές τάξεις.

Για τους εργάτες, τους αγρότες, τους ξωμάχους, τους μεροκαματιάρηδες.

Περιμέναμε λοιπόν όλοι, να μειωθεί ο ΦΠΑ που θα επιβαρύνει στα 5,5 – 6 % για να ανακουφισθούν οι φτωχοί και οι πολυπαιδάδες οικογενειάρχες που λένε το «ψωμί ψωμάκι».

Αμ δε…

Το ψωμί έμεινε στο ΦΠΑ 13% και από την 1^η Δεκεμβρίου θα έχουμε αύξηση της τιμής του, δεδομένου ότι οι μύλοι, οι αλευροβιομήχανοι, ήδη ειδοποίησαν τους πελάτες τους αρτοποιούς, ότι αυξάνουν την τιμή των αλεύρων κατά 8 ευρώ το σακί.

Αντί λοιπόν για μείωση όπως μας έλεγαν, θα έχουμε αύξηση!

Με τις υγείες μας…

Πάντως, έστω και την τελευταία στιγμή, η κυβέρνηση θα πρέπει να αναθεωρήσει τις αποφάσεις της για τον ΦΠΑ και την τιμή του ψωμιού.

Είναι αυτό λαϊκή απαίτηση.

Η αποτίμηση

Ασφαλώς και πρέπει να αποτιμηθούν τα αποτελέσματα των… δίδυμων εκλογών της 7^ης και 14^ης Νοεμβρίου.

Πρέπει να αποτιμηθούν και να βγουν τα αναγκαία για την χώρα συμπεράσματα, τα οποία, κατά την άποψη του υπογράφοντος, κάθε άλλο παρά δυσάρεστα είναι. Αντιθέτως, θεωρούνται θετικά. Κι αυτό, διότι :

1) Αποφύγαμε τις βουλευτικές εκλογές και τα παρεπόμενα δεινά για την Ελλάδα.

2) Εξασφαλίσαμε την συνέχιση της ροής της οικονομικής βοήθειας της «Τρόικας» και την συνέχιση της ισχύος του τρισκατάρατου για τους ανεγκέφαλους «μνημονίου», που αν έλειπε δεν ξέρω ποιος θα μας έριχνε τα 110 δις ευρώ του ελλείμματος, τα οποία μας κληροδότησε η παρέα Καραμανλή – Αλογοσκούφη και λοιπών. Μήπως η κ. Παπαρήγα; Μήπως ο κ. Τσίπρας; Μήπως ο κ. Δημαράς ή η κ. Σακοράφα ή τέλος, ο κ. Σαμαράς, που βέβαια ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει στα όσα αντιμνημονιακά διακηρύσσει έντονα, ούτε βέβαια στο σωτήριο σχέδιό του της πλήρους οικονομικής μας ανάκαμψης μέσα σε 11 – 12 μήνες, χωρίς θυσίες και ζόρια;

3) Αναβαπτίσαμε και ενισχύσαμε την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, στον τιτάνιο αγώνα της για την σωτηρία της πατρίδας.

4) Ενισχύσαμε την αξιοπιστία μας και κλείσαμε τα στόματα εκείνων που μιλούν για χρεοκοπία της Ελλάδας και επιδιώκουν να την επιτύχουν για προφανείς κερδοσκοπικούς σκοπούς. Τα στόματα των «λαμόγιων» και των αετονύχηδων σπεκουλαδόρων.

5) Ο λαός μας με την ψήφο του στις «Καλλικράτειες» εκλογές, με την αποχή του και με τα ακυρολευκά του εξέφρασε την συναίνεσή του και για ακόμη μια φορά απέδειξε την ωριμότητα και την σοφία που τον διακρίνουν.

6) Εξέλεξε άξιους περιφερειάρχες.

Δεν μιλώ για το δημαρχιακό σκέλος του «Καλλικράτη» που δεν το πιστεύω, το πολέμησα και το πολεμώ, διότι το θεωρώ ανεφάρμοστο και θνησιγενές που μόνον ταλαιπωρίες θα προκαλέσει στους πολίτες, με τα «κρατίδια» που δημιουργεί.

Αντίθετα, το σύστημα των περιφερειών, αφ’ ενός είναι αποκεντρωτικό και αφ’ ετέρου ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου κράτους εφαρμόζοντας το μοντέλο πολλών προηγμένων χωρών.

Υπενθυμίζω, ότι ο μέγας Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει κάποτε ότι αν η Ελλάδα είχε ένα τέτοιο διοικητικό σύστημα, με τοπικές εξουσίες και αρμοδιότητες, το πραξικόπημα της χούντας δεν θα πετύχαινε.

Κλείνω με την ικανοποίηση, την χαρά και την συγκίνηση που μου έδωσε η συνάντηση των κυρίων Ψωμιάδη και Μπουτάρη (με πρωτοβουλία του πρώτου), τα αγκαλιάσματα και τα φιλιά που αντάλλαξαν και ακόμη οι δηλώσεις Ψωμιάδη, μητροπολίτη Άνθιμου και Μπουτάρη, από τις οποίες ουσιαστικά βγαίνει το συμπέρασμα πως δεν υπάρχει πλέον κανένα θέμα και πως οι τρεις αυτοί θεσμικοί εκπρόσωποι θα συνεργασθούν για το καλό της Θεσσαλονίκης, της Μακεδονίας και της Ελλάδας.

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ

Θερμή παράκληση σε όλους. Τα μηνύματά σας να απευθύνονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση gtsioun@otenet.gr

Ο λογαριασμός μου στο yahoo τελευταίως παρουσίαζε κάποια προβλήματα και παρότι δεν έχω σκοπό να τον καταργήσω, καλύτερα και πιο σίγουρα για λίγο καιρό, να χρησιμοποιείται το gtsioun@otenet.gr

Πάντως, επαναλαμβάνω, το yahoo δεν το καταργώ. Ισχύει.

Ευχαριστώ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

(παλαίμαχος)

e-mail : gtsioun@otenet.gr

gtsiounis@yahoo.gr

www.gtsiounis.blogspot.com

.................................................................................................................................................

Μαθήματα ελληνικής από τους… ξένους!

«Δύσκολη και απαιτητική η γλώσσα σας, αλλά είναι ίσως το βασικότερο στοιχείο να κατανοήσει κανείς τη σύγχρονη πραγματικότητα της κοινωνίας σας».

Είναι μια δήλωση της ισπανίδας κ. Μπιάνκα Τιάνα Μας που, όπως λέει, «η ζωή την έφερε στην Ελλάδα, αλλά σε ανύποπτο χρόνο ασχολήθηκε τέσσερα ολόκληρα χρόνια για να μάθει ελληνικά με σκοπό αφ’ ενός τον εμπλουτισμό των γνώσεων της στις ευρωπαικές γλώσσες και αφ’ ετέρου να γνωρίσει την αρχαιότητα, αλλά κυρίως το σήμερα»

Και προσθέτει η κ . Μπιάνκα Τιάνα Μας :

«Στα πρώτα μαθήματα δεν καταλάβαινα σχεδόν τίποτε. Τώρα πλέον, ύστερα από τέσσερα χρόνια μαθημάτων στη Μαδρίτη, όταν ακόμη στο μυαλό μου δεν υπήρχε καν η ιδέα άφιξης και διαμονής στην Ελλάδα, και δύο χρόνια παραμονής στην Αθήνα, μιλάω και γράφω με άνεση, έχοντας ως πιο αγαπημένες λέξεις το «λουλούδι» και το «ευχαριστώ». Στην πρώτη περίπτωση είναι σα να ανοίγει το άνθος στις συλλαβές και στη δεύτερη σα να εκφράζεται όλη η ευγνωμοσύνη του προσώπου σε ένα γεμάτο νόημα ρήμα»΄

Ένας άλλος ξένος, ο γερμανός σκηνοθέτης κ. Μίχαελ Ζάιμπερ αναφέρει ότι έμαθε νέα ελληνικά για να υποβοηθήσει τη δουλειά του, όταν χρειάστηκε να σκηνοθετήσει την Ευριπίδεια τραγωδία «Τρωάδες» με έλληνες ηθοποιούς. Δεν έκανε μαθήματα» με τη στενή έννοια του όρου», αλλά προμηθεύτηκε συγγράματα ελληνικής και τον βοήθησαν «φίλοι φιλόλογοι και καθηγητές των Νέων Ελληνικών». Η δυσκολία μιας γλώσσας είναι «υποκειμενική υπόθεση. Η εκμάθηση των ελληνικών δεν θεωρώ ότι ήταν δύσκολη». Η αγαπημένη του λέξη είναι «παρόν» καθώς «γειώνει τη στιγμή με μοναδικό τρόπο, δίνει το «εδώ και τώρα» όπως καμία άλλη γλώσσα». Αλλά παρατηρεί ότι «πολλές φορές οι Έλληνες, και κυρίως οι νέοι, κακοποιούν τη γλώσσα τους, ή δυσκολεύονται να εκφραστούν με πληρότητα σε αυτήν. Άραγε, για παράδειγμα, πόσες…ώρες αντιστοιχούν στη «μία η ώρα» , όταν λένε ορισμένοι «θα τα πούμε στις μία…» καταλήγει ο γερμανός σκηνοθέτης.

Οι δηλώσεις, των δύο αλλοδαπών φίλων μας και το σημερινό μου άρθρο, αφιερώνονται :

1) Σε μεγάλη μερίδα της νεολαίας μας αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας που προτιμούν ξενόφερτες λέξεις και εκφράσεις, καταφρονώντας την πλουσιότερη και ωραιότερη γλώσσα του κόσμου, την ελληνική μας γλώσσα που έχει δανείσει πλουσιοπάροχα όλες τις άλλες γλώσσες.

2) Στους κυρίους και τις κυρίες «οκέιδες, σόρρυδες, μπρέικδες» και άλλων πολλών αηδιαστικών λέξεων και εκφράσεων.

3) Στους συγγραφείς, σκηνοθέτες αλλά και τους ηθοποιούς ακόμη και των πιο δημοφιλών εκπομπών και έργων συνεχείας (αποφεύγω την λέξη «σήριαλ») που μας ανακατεύουν το στομάχι με τις ξενόφερτες λέξεις και φράσεις που συστηματικά και κατ’ επάγγελμα μας σερβίρουν.

4) Στους δημοσιογράφους και στους «δημοσιογράφους» (τους δήθεν), οι οποίοι από τηλεοράσεως και ραδιοφώνου, λειτουργούν με 300 – 400 όλο κι όλο ελληνικές λέξεις, δηλαδή στους αγράμματους.

5) Στην ΕΡΤ που δεν εννοεί να διδάξει σε κάποιους συνεργάτες της ορθογραφία και σύνταξη.

6) Στις ιστοσελίδες που βρίθουν ανορθογραφιών και ασυνταξιών.

7) Στις Ενώσεις Συντακτών (κυρίως στην ΕΣΗΕΑ) και στην ΠΟΕΣΥ που δεν συγκινούνται από την κατάσταση και δεν παίρνουν μέτρα, αλλά αντίθετα κάνουν μέλη τους και μερικούς από τους… αντιπαθούντες την μητρική ελληνική γλώσσα τους!

8) Στον ελληνικό τύπο, ο οποίος στην μεγάλη πλειοψηφία του τιμά την γλώσσα μας και τους κανόνες σύνταξης και ορθογραφίας της, αλλά δυστυχώς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν συγκινείται από την κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας και τηρεί σιγή ιχθύος, ποιεί δηλαδή τη νήσσα!

Υ.Γ. Πότε ο κ. Αρναούτογλου, στο MEGA, θα μάθει πως ακριβώς απαντάμε όταν μας ρωτούν τι ώρα είναι; Πότε θα μάθει να μιλάει ελληνικά;

Οι αλήθειες του κ. Προβόπουλου

Αντιδράσεις προκάλεσε το περιεχόμενο της πρόσφατης έκθεσης του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Προβόπουλου για την νομισματική πολιτική και την πορεία της οικονομίας μας, η οποία διέρχεται περίοδο σοβαρής κρίσης. Περισσότερο έντονες ήταν οι αντιδράσεις για τα σημεία εκείνα της ενδιάμεσης έκθεσης, στα οποία ο διακεκριμένος οικονομολόγος συνιστά συμμάζεμα των δαπανών των ΚΑΠΗ, των εξόδων για την μεταφορά μαθητών κλπ.

Πιστεύω, ότι οι περισσότεροι από τους αντιδρώντες, εκτός των γνωστών και μη εξαιρετέων πολιτικάντηδων, είναι καλοπροαίρετοι πολίτες, οι οποίοι δεν κατανόησαν πλήρως ή παρερμήνευσαν ή παρανόησαν όσα ο κ. διοικητής της Τ.τ.Ε. εισηγήθηκε.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και κάθε ημέρα γίνονται και πιο καθαρά.

Οι εκδρομές των ΚΑΠΗ, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, κυρίως στο εξωτερικό, είναι πολυδάπανες για τον απλούστατο λόγο ότι έχουν καταστεί στίβος κερδοσκοπίας ορισμένων, των ίδιων τις περισσότερες φορές, επαγγελματιών διοργανωτών των εκδρομών, οι οποίες πρέπει και μπορεί να γίνουν λιγότερο δαπανηρές για τους δήμους και βέβαια να μελετούνται καλύτερα και προσεκτικότερα οι εκδρομές στο εξωτερικό.

«Αρένα» κερδοσκοπίας έχουν γίνει και οι μεταφορές μαθητών της υπαίθρου, στα σχολεία τους. ΚΤΕΛ (μερικά, όχι όλα) και ταξιτζήδες (μερικοί, όχι όλοι) προσπαθούν να κερδίζουν όσο το δυνατόν περισσότερα, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι οι συγκοινωνιακοί φορείς, άρα και αυτοί, επιτελούν κοινωνικό έργο, το οποίο μάλιστα στην περίπτωση της μεταφοράς μαθητών στα σχολεία για μόρφωση, είναι συγχρόνως και έργο εθνικό.

Ένα ακόμη θέμα που έθιξε ο κ. Προβόπουλος ήταν η τεράστια, η ακατάσχετη οικονομική αιμορραγία των δήμων για την λειτουργία μιας πλειάδας ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, χωρίς τα ανάλογα έσοδα και με χαμηλή ή ακόμη και μηδενική ακροαματικότητα και θεαματικότητα.

Προσοχή. Δεν τάσσομαι υπέρ της κατάργησής τους που θα σήμαινε και την ανεργία για πολλούς συναδέλφους. Αντίθετα, ήταν υπέρ της διατήρησης των δημοσιογραφικών θέσεων, όπως πιστεύω, και ο κ. Προβόπουλος, αλλά και υπέρ του περιορισμού γενικώς των δαπανών των δήμων για την διατήρησή τους. Είμαι επίσης υπέρ της αποδοτικότητας των δημοσιογράφων και της προσέλκυσης εσόδων από διαφημίσεις, πράγματα που μπορούν να επιτευχθούν μόνον με την βούληση των ίδιων των δήμων και την σωστή δραστηριοποίησή τους.

Θα κλείσω με λίγες αράδες για ένα θέμα που εκ πρώτης όψεως μπορεί να θεωρηθεί άσχετο, αλλά στην ουσία είναι απολύτως σχετικό. Πρόκειται για τις πενθήμερες και τις λοιπές εκδρομές των μαθητών την περίοδο του Πάσχα.

Πριν από μερικά χρόνια, ένα βράδυ, σ’ ένα ταβερνάκι της πόλης της Κέρκυρας, στο διπλανό μου τραπέζι, γινόταν μια συζήτηση τεσσάρων κυρίων, διοργανωτών μαθητικών εκδρομών, μάλλον από την βόρεια ή κεντρική Ελλάδα, οι οποίοι με τα πούλμαν που διέθεταν είχαν φέρει μαθητές στην Κέρκυρα.

Άκουσα πράγματα και κερδοσκοπικά κόλπα απίστευτα και οργίσθηκα για την εκμετάλλευση των ανίδεων και αθώων παιδιών και των γονιών τους που κάνουν θυσίες για να τα μορφώσουν και να τα ψυχαγωγήσουν.

Αγανάκτησα και οργίσθηκα. Η οργή μου ωστόσο μετριάσθηκε το μεσημέρι της επομένης, όταν σε κεντρικό εστιατόριο της πόλης, είδα καθηγήτρια συνοδευόμενη από 2 – 3 μαθητές και μαθήτριες να διαπραγματεύονται τις τιμές των «μενού» και να τις περιορίζουν, πριν να καθήσουν τα παιδιά για φαγητό.

Το ίδιο, μου είπαν, γινόταν σε όλα τα καταστήματα που οι μαθητές ψώνιζαν, έτρωγαν ή πήγαιναν για ψυχαγωγία.

Μπράβο στους άξιους δασκάλους και στα παιδιά που εκτιμούν τις θυσίες των γονιών τους.

Μπράβο!

Οι κυρίες Ρεπούση και Δραγώνα

Δεν προφθάσαμε καλά – καλά να απαλλαγούμε από τη κ. Ρεπούση, η οποία παραποιώντας την ελληνική ιστορία, με συνεργούς μερικούς ομοϊδεάτες της, πληροφορούσε τα παιδιά μας, μέσω του «πονήματός» της για τον «συνωστισμό στην παραλία της Σμύρνης το 1922» και να μας προέκυψε τώρα η κ. Θάλεια Δραγώνα, που συνέστησε στην κυβέρνηση να καταργήσει τεχνηέντως το μάθημα της ιστορίας.

Είναι απίστευτο, αλλά η κ. Δραγώνα, ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας και στενή συνεργάτιδα της υπουργού Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου, εισηγήθηκε, μαζί κι αυτή με άλλους ομοϊδεάτες της βέρους πατριώτες, το μάθημα της ιστορίας να γίνεται κατ’ επιλογήν, ουσιαστικά δηλαδή να καταργηθεί.

Εισηγήθηκε η κ. Δραγώνα να παύσουν να διδάσκονται τα παιδιά μας την ένδοξη ιστορία μας και τους αγώνες του λαού μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα!

Αποτέλεσμα;

Για την εθνική και πλήρη πατριωτισμού αυτήν εισήγησή της έφαγε μια μεγαλοπρεπή κλωτσιά και… εξωπετάχτηκε από το υπουργείο. Η δική μου απορία είναι : Που ψαρεύουν οι κυβερνήσεις τα στελέχη αυτής της κατηγορίας για την μόρφωση της νεολαίας μας; Που βρίσκουν τις κυρίες, τις οποίες προαναφέραμε;

Και ακόμη, γιατί δεν αντιδρούν τα δύο μεγάλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, για τα κατορθώματά τους και πρέπει να «εξαπολύσει επίθεση» ο Γιώργος Καρατζαφέρης για να πάρουν δρόμο;

Δεν αναφέρω τα δυο άλλα κόμματα, διότι γνωρίζω ότι αυτά τις χειροκροτούν!

Γιώργος Τσιούνης

Παλαίμαχος Δημοσιογράφος
Tακτικό μέλος της Ε.Σ.Η.Ε.Α.
και της ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ.



ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Παλαίμαχος αλλά όχι απόμαχος...

Οι δημοσιογράφοι δεν… αποστρατεύονται ούτε… παροπλίζονται.

Παραμένουν δημοσιογράφοι ισοβίως. Ισόβια δεσμά στην υπηρεσία ενός δύσκολου, κοπιαστικού, ανθρωποβόρου θα έλεγα, λειτουργήματος. Ναι λειτουργήματος…

Η «απελευθέρωση» τους έρχεται μαζί με την τελευταία τους ανάσα, όταν αρχίζουν το, χωρίς επιστροφή, μεγάλο ταξίδι.

Μιλάμε βέβαια για τους πραγματικούς δημοσιογράφους, όχι για κάποιους άλλους…

Μπήκα (εγώ) στον χορό, στην μεγάλη περιπέτεια, έφηβος, σχεδόν παιδί, πριν από εξήντα (60) και... χρόνια. Το καλοκαίρι του 1950, απόφοιτος (για την ακρίβεια μετεξεταστέος που καθάρισε τον Σεπτέμβρη) του τότε οκταταξίου γυμνασίου, μεγαλοφυούς δημιουργήματος του μεγαλοφυούς δικτάτορα Γιάννη Μεταξά (Θεός σχωρέστον).

Λίγο πριν από τον πόλεμο, μικρό παιδί 7 - 8 χρόνων, «επιστρατεύτηκα» μαζί με όλα τα παιδιά στη νεολαία της 4ης Αυγούστου, ως «σκαπανέας»

Ήμουν ένα μικρό «σκαπανάκι» που έλεγε κάποτε ο μέγας Μίκης Θεοδωράκης.

«Σκαπανάκι» 7 - 8 χρόνων που μαζί με τα άλλα «σκαπανάκια» μας τραβολογούσαν από δω κι από κει με αποτέλεσμα, από την ταλαιπωρία και την κούραση, να κατουριόμαστε στα βρακιά μας!!
Μπράβο στην Ε.Ο.Ν. (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας). Μπράβο...

Το μεγάλο δημοσιογραφικό ταξίδι αρχίζει με όχημα τον «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ», το καλοκαίρι του 1950.

Παιδί για όλες τις δουλειές, τις δημοσιογραφικές εννοείται, αλλά και για μερικά μικροθεληματάκια, σα νεαρούλης. «Κύριε συναδελφάκο» με προσαγόρευε, ο μακαρίτης Γιώργος Αποστολόπουλος, βοηθός, τότε, του μεγάλου Γιώργου Καράντζα, στην αρχισυνταξία της εφημερίδας και αργότερα αρχισυντάκτης στο «ΒΗΜΑ».

Οι πρώτοι μου δάσκαλοι Νίκος Ευαγγελόπουλος (διευθυντής), Γιώργος Καράντζας, Γιάννης Μαρής (Τσιριμώκος), Γιώργος Αποστολόπουλος, Νίκος Τσιφόρος, Γιώργος Δρόσος, Μέμος Φαράκος (νεαρός τότε αλλά φθασμένος δημοσιογράφος) Λούης Δάνος και βέβαια ο κολοσσός ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ, με οδήγησαν στους σωστούς δρόμους. Τους ευγνωμονώ.

Μετά τον Πλαστηρικό «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ» στεγάστηκα δημοσιογραφικά στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ» (και στις δύο φάσεις της ημερήσιας έκδοσής του), του άλλου μεγάλου δασκάλου μου, του αξέχαστου Δημήτρη Πουρνάρα. Αργότερα, καθιερωμένος πλέον συντάκτης, πρόσφερα τις υπηρεσίες μου και στην εβδομαδιαία έκδοσή του που η κυκλοφορία της ήταν ιλιγγιώδης.

Ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» υπήρξε μια έπαλξη λαϊκών δημοκρατικών αγώνων, ταγμένος στην Κεντροαριστερά.

Η περιπετειώδης επαγγελματική μου πορεία συνεχίστηκε σε πολλές άλλες, μεγάλες και μικρές εφημερίδες, αθηναϊκές, επαρχιακές, κυπριακές και σε αρκετά περιοδικά και άλλα έντυπα.
Μερικές στάσεις της περιπλάνησης μου, αν θυμάμαι καλά : «ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ» «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» Κύπρου, «ΤΡΙΚΑΛΙΝΑ ΝΕΑ», «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ΚΑΙ «ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ» Κερκύρας, «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ» και «ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ» Αθήνας.

Παράλληλα για μια περίπου εικοσαετία μέχρι την συνταξιοδότησή μου την 1η Μαρτίου 1988, διετέλεσα συντάκτης, προϊστάμενος και υπεύθυνος ύλης, καθώς και αρχισυντάκτης των ραδιοφωνικών δελτίων ειδήσεων της Ε.Ρ.Τ. 2, της παλιάς Υ.ΕΝ.Ε.Δ, η οποία έγινε Ε.Ρ.Τ. από τον αείμνηστο Βαγγέλη Αβέρωφ που με τιμούσε με την φιλία του.

Μετά την μεταπολίτευση νάμαι σε καίρια πόστα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», που δημιούργησε σχολή κι έβγαλε πολλούς άξιους συναδέλφους, οι οποίοι τώρα μεσουρανούν.

Όλοι μαζί, οι μακαρίτες Κίτσος Τεγόπουλος (ιδιοκτήτης), Αλέκος Φιλιππόπουλος (διευθυντής) Λυκούργος Κομίνης, Σταύρος Απέργης, Δημήτρης Μαρούδας και οι καλοί μου φίλοι και συνάδελφοι που δραστηριοποιούνται ακόμη σαν έφηβοι, πάντα γεροί και δυνατοί, Δημήτρης Κουμπιάς, Νίκος Νικολαΐδης, Σπύρος Καρατζαφέρης και ο Σεραφείμ Φυντανίδης που άξια κουμαντάρησε την «Ε» μετά τον Φιλιππόπουλο, όλοι μαζί δουλέψαμε για την εφημερίδα μας, τη δημοσιογραφία και την ελευθεροτυπία.

Η σύνταξη ήρθε, όπως είπα την 1η Μαρτίου του 1988 αλλά η περιπέτεια συνεχίζεται…

Ίδρυσα με φίλους το σταθμό «ΡΑΔΙΟ ΝΕΑ ΚΙΟΣ», που πέτυχε, αλλά τελικά «κατέβασε ρολά» παρά την επιτυχία του, για λόγους που, οπωσδήποτε, δεν θα ενδιέφεραν τον αναγνώστη.

Άσκησα μια δημοσιογραφία αθόρυβη, χωρίς φανφάρες και ρεκλάμες.

Αν ξαναγινόμουν νέος (τι λέω τώρα…), πάλι δημοσιογράφος θα γινόμουν και πάλι την αθόρυβη και σεμνή δημοσιογραφία θα προτιμούσα.

Σας αγαπώ όλες και όλους.

Εύχομαι προκοπή, καλή πρόοδο, υγεία, ευτυχία, δύναμη.

Γιώργος Ν. Τσιούνης

Υ.Γ. Από την χούντα κυνηγήθηκα γιατί ήμουν πιστός στη μνήμη και τις υποθήκες του ΓΕΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Γεωργίου Παπανδρέου.
Βέβαια δεν διεκδικώ δάφνες αντιστασιακού.
..........................................................................................................................................................................

Αεράκι αισιοδοξίας

Το Ορφανοτροφείο της Πριγκίπου, ερειπωμένο, όπως οι Τούρκοι το επιστρέφουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Άνεμος, αεράκι έστω, αισιοδοξίας πνέει τον τελευταίο καιρό στο θέμα της εξέλιξης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Είναι φανερό ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα. Βελτιώνονται με αργά και μικρά ίσως, αλλά σταθερά βήματα.

Οι ενδείξεις ομαλοποίησης και βελτίωσης των σχέσεων των δύο γειτονικών χωρών είναι αξιοσημείωτες την χρονιά που λήγει σε περίπου δύο μήνες, με τελευταία την απόφαση της Άγκυρας να επιστρέψει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το Ορφανοτροφείο της Πριγκίπου, το οποίο θα επανακαταχωρηθεί οσονούπω στο τουρκικό κτηματολόγιο, ως ιδιοκτησία του.

Βέβαια, η επιστροφή του ορφανοτροφείου έγινε έπειτα από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά – αυτό πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα – χωρίς αντιδράσεις και κωλυσιεργίες της τουρκικής πλευράς.

Ανάλογες αποφάσεις της τουρκικής κυβέρνησης (Γενική Διεύθυνση Βακουφίων)αναμένονται και για πολλά άλλα ιδρύματα, ιδιοκτησίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που κατά το παρελθόν οι Τούρκοι τα…τούρκεψαν!

Το πιο σημαντικό, το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι η επιστροφή του ορφανοτροφείου της Πριγκίπου σημαίνει έμμεση αναγνώριση της νομικής υπόστασης του Οικουμενικού Πατριαρχείου που βρίσκεται στην επικράτεια της Τουρκίας.

Αυτό είναι το πιο σπουδαίο, το πιο αισιόδοξο, το πιο ενθαρρυντικό.

Η Τουρκία, σημειωτέων, μέχρι σήμερα δεν αναγνώριζε τη νομική προσωπικότητα, την υπόσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Άλλη μια ένδειξη βελτίωσης της κατάστασης, μια αχτίδα αισιοδοξίας είναι η αποστολή στο Φανάρι από το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών, των εγγράφων απόδοσης της τουρκικής υπηκοότητας σε 14 Έλληνες, αμερικανούς και υπηκόους άλλων χωρών, μητροπολίτες ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα της διαδοχής του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχη, ο οποίος σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία, πρέπει να έχει τουρκική υπηκοότητα.

Πρόκειται για τους ιεράρχες που είχαν κληθεί πριν από μερικούς μήνες να καταθέσουν σχετικές αιτήσεις . Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους 15 μητροπολίτες που είχαν καταθέσει τα χαρτιά τους εξαιρέθηκε μόνον ένας, ο Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Μιχαήλ, για την εξαίρεση του οποίου οι τουρκικές αρχές επικαλούνται νομικά κωλύματα, πιθανότατα επειδή διαθέτει αυστριακό διπλωματικό διαβατήριο παρ’ ότι είναι από τα πιο αξιοσέβαστα στελέχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η Τουρκία πρόσφατα επέτρεψε την τέλεση λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά, την οποία παρακολούθησαν χιλιάδες χριστιανοί ορθόδοξοι από την Ελλάδα, τη Ρωσία, τις Βαλκανικές χώρες και τον υπόλοιπο κόσμο, εκδηλώνοντας την καλή τους θέληση για την βελτίωση των σχέσεων της με την Ελλάδα.

Ακόμη, τελευταία άρχισαν να ακούγονται απόψεις από προσωπικότητες της γείτονος για την άρση του cazus belli, σε περίπτωση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Τέλος, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να αποδοθεί στη νέα επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού κ. Ερντογκάν στην Ελλάδα, την δεύτερη τους τελευταίους μήνες για να μετάσχει στο συνέδριο για την κλιματική αλλαγή στην Μεσόγειο, έστω κι αν αυτό αποτελεί πρόσχημα.

Ενώ γράφονταν αυτό το άρθρο, ο κ. Ερντογκάν σε δηλώσεις του στην Αθήνα, άφησε να εννοηθεί ότι η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, έχει ήδη δρομολογηθεί.

Και να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Ερντογκάν, κατά την προηγούμενη επίσκεψή του στην χώρα μας, δήλωσε ξεκάθαρα ότι σχετικά με την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, δεν έχει καμιά αντίρρηση.

Τέλος, την περασμένη εβδομάδα, ο τούρκος πρωθυπουργός δήλωσε ότι οι πτήσεις τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων πάνω από τα ελληνικά νησιά πρέπει να σταματήσουν, αφήνοντας ωστόσο να εννοηθεί ότι το θέμα αυτό αποτελεί μέρος του σχεδιασμού των τουρκικών επιτελείων και ρίχνοντας την ιδέα της ανάθεσης του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ, χωρίς να κάνει διευκρινίσεις.

Σημειωτέων, ότι οι προκλητικές αυτές πτήσεις και οι παραβιάσεις και παραβάσεις της τουρκικής αεροπορίας, τον τελευταίο καιρό έχουν μειωθεί σημαντικά.

Καταλήγοντας, δηλώνω για πολλοστή φορά, ότι δεν είμαι φιλότουρκος, αλλά ένθερμος υποστηρικτής, θιασώτης της ελληνοτουρκικής φιλίας, από την οποία πολλά έχουν να κερδίσουν οι δύο χώρες μας και οι λαοί τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τα κείμενα αυτού του χώρου, μπορούν να να αναρτώνται ή να δημοσιεύονται ελεύθερα από οποιονδήποτε, με την προϋπόθεση να αναφέρονται η προέλευσή τους και τα στοιχεία του συντάκτη τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
(παλαίμαχος)

Γιατρού Χατζημανώλη 2
Νέα Κίος Αργολίδας
21053

e-mail : gtsioun@otenet.gr
gtsiounis@yahoo.gr

www.gtsiounis.blogspot.com

Τηλέφωνα : 27510 – 51057, 6974 – 727908