Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος...

Πέρασε κιόλας ένας ολόκληρος χρόνος από το καταραμένο εκείνο ξημέρωμα που έφυγες από κοντά μας, αξέχαστε και αγαπητέ μας φίλε και σύντροφε ΣΠΥΡΟ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ.

Εμείς ωστόσο σε νοιώθουμε πάντα δίπλα μας και κουβεντιάζουμε μαζί σου τα δικά μας, απολαμβάνοντας το σπινθηροβόλο πνεύμα σου, τις γνώσεις σου, επιστημονικές, κοινωνικές και γενικές, το χιούμορ σου και άλλα πολλά.

Προσωπικά σε συναντώ καθημερινά ανοίγοντας τον υπολογιστή μου για να απολαύσω το Καυκασιανό αριστουργηματικό κομψοτέχνημα που μου έστειλες ηλεκτρονικά πρόπερσι το καλοκαίρι μαζί με τα φιλικά σου αισθήματα και την αγάπη σου.

Όσοι σε γνωρίσαμε θα σε θυμόμαστε πάντα και θα σε αγαπάμε πολύ όπως σου άξιζε και σου αξίζει.

Ο φίλος και συντροφός σου

ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΤΣΙΟΥΝΗΣ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ-ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ