Το Ορφανοτροφείο της Πριγκίπου, ερειπωμένο, όπως οι Τούρκοι το επιστρέφουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Άνεμος, αεράκι έστω, αισιοδοξίας πνέει τον τελευταίο καιρό στο θέμα της εξέλιξης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Είναι φανερό ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα. Βελτιώνονται με αργά και μικρά ίσως, αλλά σταθερά βήματα.
Οι ενδείξεις ομαλοποίησης και βελτίωσης των σχέσεων των δύο γειτονικών χωρών είναι αξιοσημείωτες την χρονιά που λήγει σε περίπου δύο μήνες, με τελευταία την απόφαση της Άγκυρας να επιστρέψει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το Ορφανοτροφείο της Πριγκίπου, το οποίο θα επανακαταχωρηθεί οσονούπω στο τουρκικό κτηματολόγιο, ως ιδιοκτησία του.
Βέβαια, η επιστροφή του ορφανοτροφείου έγινε έπειτα από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά – αυτό πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα – χωρίς αντιδράσεις και κωλυσιεργίες της τουρκικής πλευράς.
Ανάλογες αποφάσεις της τουρκικής κυβέρνησης (Γενική Διεύθυνση Βακουφίων)αναμένονται και για πολλά άλλα ιδρύματα, ιδιοκτησίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που κατά το παρελθόν οι Τούρκοι τα…τούρκεψαν!
Το πιο σημαντικό, το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι η επιστροφή του ορφανοτροφείου της Πριγκίπου σημαίνει έμμεση αναγνώριση της νομικής υπόστασης του Οικουμενικού Πατριαρχείου που βρίσκεται στην επικράτεια της Τουρκίας.
Αυτό είναι το πιο σπουδαίο, το πιο αισιόδοξο, το πιο ενθαρρυντικό.
Η Τουρκία, σημειωτέων, μέχρι σήμερα δεν αναγνώριζε τη νομική προσωπικότητα, την υπόσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Άλλη μια ένδειξη βελτίωσης της κατάστασης, μια αχτίδα αισιοδοξίας είναι η αποστολή στο Φανάρι από το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών, των εγγράφων απόδοσης της τουρκικής υπηκοότητας σε 14 Έλληνες, αμερικανούς και υπηκόους άλλων χωρών, μητροπολίτες ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα της διαδοχής του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχη, ο οποίος σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία, πρέπει να έχει τουρκική υπηκοότητα.
Πρόκειται για τους ιεράρχες που είχαν κληθεί πριν από μερικούς μήνες να καταθέσουν σχετικές αιτήσεις . Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους 15 μητροπολίτες που είχαν καταθέσει τα χαρτιά τους εξαιρέθηκε μόνον ένας, ο Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Μιχαήλ, για την εξαίρεση του οποίου οι τουρκικές αρχές επικαλούνται νομικά κωλύματα, πιθανότατα επειδή διαθέτει αυστριακό διπλωματικό διαβατήριο παρ’ ότι είναι από τα πιο αξιοσέβαστα στελέχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Τουρκία πρόσφατα επέτρεψε την τέλεση λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά, την οποία παρακολούθησαν χιλιάδες χριστιανοί ορθόδοξοι από την Ελλάδα, τη Ρωσία, τις Βαλκανικές χώρες και τον υπόλοιπο κόσμο, εκδηλώνοντας την καλή τους θέληση για την βελτίωση των σχέσεων της με την Ελλάδα.
Ακόμη, τελευταία άρχισαν να ακούγονται απόψεις από προσωπικότητες της γείτονος για την άρση του cazus belli, σε περίπτωση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων.
Τέλος, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να αποδοθεί στη νέα επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού κ. Ερντογκάν στην Ελλάδα, την δεύτερη τους τελευταίους μήνες για να μετάσχει στο συνέδριο για την κλιματική αλλαγή στην Μεσόγειο, έστω κι αν αυτό αποτελεί πρόσχημα.
Ενώ γράφονταν αυτό το άρθρο, ο κ. Ερντογκάν σε δηλώσεις του στην Αθήνα, άφησε να εννοηθεί ότι η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, έχει ήδη δρομολογηθεί.
Και να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Ερντογκάν, κατά την προηγούμενη επίσκεψή του στην χώρα μας, δήλωσε ξεκάθαρα ότι σχετικά με την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, δεν έχει καμιά αντίρρηση.
Τέλος, την περασμένη εβδομάδα, ο τούρκος πρωθυπουργός δήλωσε ότι οι πτήσεις τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων πάνω από τα ελληνικά νησιά πρέπει να σταματήσουν, αφήνοντας ωστόσο να εννοηθεί ότι το θέμα αυτό αποτελεί μέρος του σχεδιασμού των τουρκικών επιτελείων και ρίχνοντας την ιδέα της ανάθεσης του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ, χωρίς να κάνει διευκρινίσεις.
Σημειωτέων, ότι οι προκλητικές αυτές πτήσεις και οι παραβιάσεις και παραβάσεις της τουρκικής αεροπορίας, τον τελευταίο καιρό έχουν μειωθεί σημαντικά.
Καταλήγοντας, δηλώνω για πολλοστή φορά, ότι δεν είμαι φιλότουρκος, αλλά ένθερμος υποστηρικτής, θιασώτης της ελληνοτουρκικής φιλίας, από την οποία πολλά έχουν να κερδίσουν οι δύο χώρες μας και οι λαοί τους.
