Αντίθετα προς τις ελπίδες και τις προσδοκίες όλων μας, τις ελπίδες και τις προσδοκίες του ελληνικού λαού, ο οποίος υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, η φοροδιαφυγή αντί να περιοριστεί, φουντώνει όλο και περισσότερο!
Δυστυχώς η πληγή αυτή της ελληνικής οικονομίας, συνεχίζει να αιμορραγεί με μεγαλύτερη ένταση, παρά τα… αιμοστατικά μέτρα των φορολογικών αρχών, τα οποία εδώ και περίπου τρία χρόνια περιορίζονται σε λόγια, ή ενέργειες, τελευταία, αναποτελεσματικές που για πολλούς και διάφορους λόγους, παρά το γεγονός ότι εντοπίζονται πολλές και… καραμπινάτες περιπτώσεις φοροδιαφευγόντων και «κλεφτών», κυρίως μη εκδιδόντων αποδείξεις, δεν έχουν πρακτικό αποτέλεσμα.
Οι λόγοι;
Οι λόγοι πολλοί και γνωστοί σε όλους μας. Γραφειοκρατία, ρύθμιση χρεών που σπάνια εφαρμόζεται και αποδίδει, προσφυγή στα δικαστήρια που βραδύνουν απελπιστικά να εκδώσουν τις αποφάσεις τους, μη συμμόρφωση προς τις αποφάσεις αυτές, κλείσιμο εκούσιο των επιχειρήσεων, εξαφάνιση των υποχρέων και άλλοι πολλοί.
Έτσι, η αιμορραγία της φοροδιαφυγής γίνεται κατακλυσμιαία, ακατάσχετη!
Από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ τις τελευταίες ημέρες, κυρίως στα τουριστικά πολυσύχναστα νησιά μας, αποδεικνύεται το τρομακτικό μέγεθος της φοροδιαφυγής που μας πνίγει.
Με λίγα λόγια αποκαλύφθηκε από 1600 ελέγχους που έγιναν, ότι η μία στις 2 επιχειρήσεις φοροδιαφεύγει!
Πρωταγωνίστρια η Λευκάδα με παραβατικότητα 100% στις επιχειρήσεις που διεξήχθη έλεγχος.
Ακολουθούν η Εύβοια με 86,3% η Ρόδος με 82%, ενώ σε άλλα νησιά σημειώθηκαν επίσης πολύ υψηλά ποσοστά με γενικό, με συνολικό ποσοστό φοροδιαφυγής 52,6%.
Αυτά τα «λαβράκια», τα ψάρεψε το ΣΔΟΕ μέσα σε μόλις ένα τριήμερο από τις 10 μέχρι τις 13 Αυγούστου.
Όσον αφορά τα εργασιακά, οι σχετικοί έλεγχοι απέδειξαν ότι 3 στους 10 εργαζόμενους δουλεύουν ανασφάλιστοι, προφανώς δε οι περισσότεροι από αυτούς είναι μετανάστες, νόμιμοι και, κυρίως παράνομοι, οι οποίοι κατέχουν θέσεις εργασίας Ελλήνων που παραμένουν άνεργοι και με την ασυνειδησία των εργοδοτών τους, στερούν από τα ασφαλιστικά ταμεία σημαντικούς πόρους που τους εξασφαλίζουν την δυνατότητα να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στους νόμιμους εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Το «χόμπυ» των παραβατών φοροκλεφτών είναι η μη έκδοση αποδείξεων στους πελάτες τους, το οποίο τείνει να γίνει, αν δεν έχει γίνει ήδη, καθεστώς.
Αποφεύγουν να κόβουν αποδείξεις επιχειρήσεις εστίασης και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις πώλησης ακριβών ειδών.
Κάποιοι, εκπρόσωποι επαγγελματιών και εμπόρων, υπερασπιζόμενοι ατόπως τους συναδέλφους τους, υποστηρίζουν, ισχυρίζονται ότι πράγματι δεν κόβουν αποδείξεις κάποιοι μικροί και φτωχοί επαγγελματίες που δεν μπορούν να συντηρήσουν τα μαγαζιά τους και τις οικογένειές τους.
Η απάντηση είναι :
1) Οι περισσότεροι από τους παραβάτες, το 80%, είναι καλοστεκούμενοι επιχειρηματίες φοροκλέφτες που τρώνε τα χρήματα των πελατών τους για να αυξήσουν τα κέρδη τους.
2) Ο ΦΠΑ είναι χρήματα που ο πωλητής εισπράττει για να αποδώσει στο κράτος, από το οποίο κι εκείνος προσδοκά και απαιτεί συντάξεις, εξυπηρετήσεις, ασφάλεια, παροχές οικονομικές και κοινωνικές κλπ. και διαμαρτύρεται έντονα, όταν δεν του παρέχονται και βγαίνει στους δρόμους. Άρα, μη αποδίδοντας τον ΦΠΑ με την μη έκδοση αποδείξεων, κλέβει :
1) Τον πελάτη του
2) Το κράτος
3) Το κράτος για δεύτερη φορά μη εμφανίζοντας τα εισοδήματά του.
4) Το κοινωνικό σύνολο
5) Τον ίδιο τον εαυτό του.
6) Τέλος, αν αφαιρεί το ποσόν του ΦΠΑ από τον πελάτη με την μη έκδοση απόδειξης, κάνει… έκπτωση, όχι εις βάρος του, αλλά εις βάρος όλων μας.
Με ποιο δικαίωμα άραγε;
Επίσης, δεν στέκει, είναι αβάσιμο και το επιχείρημα των μικροεπαγγελματιών που ισχυρίζονται πως κρατούν το ΦΠΑ για να σταθούν στα πόδια τους και να συντηρήσουν τις οικογένειές τους.
Αβάσιμο και έωλο, διότι δεν έχουν εξουσιοδότηση ή άδεια του κράτους και του συνόλου των πολιτών, να εισπράττουν παράνομα χρήματα για δικούς τους λογαριασμούς.
Το συμπέρασμα είναι, ότι συνεπείς φορολογικά είναι, μόνον οι εργαζόμενοι, υπάλληλοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα από την εφορία, ούτε κρύβουν!
Τέλος, συνένοχοι σε όλη αυτή την κατάσταση, είναι βέβαια το κράτος που δεν μπορεί να πάρει αποφασιστικά μέτρα και όσοι από εμάς δεν ζητάμε επιμόνως αποδείξεις για τις αγορές μας και αφενός μεν κάνουμε δώρα στους επαγγελματίες φοροφυγάδες και φοροκλέφτες και αφετέρου… διαμαρτυρόμαστε για την οικονομική μας κατάσταση, για την κρίση, για την ανεργία, την ανέχεια και τα λοιπά.
