Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Επιτέλους, έχουμε κυβέρνηση



Μετά από πολύμηνες πολιτικές περιπέτειες που προκλήθηκαν από μικροπολιτικούς υπολογισμούς, από υστερόβουλες σκοπιμότητες και πολιτικαντισμούς των αλήστου μνήμης κομματικών και κομματαρχικών μεθόδων των αρχών του 20ου αιώνα, η Ελλάδα απέκτησε κυβέρνηση και μάλιστα σοβαρή και ισχυρή με βάσεις συναίνεσης και σύμπνοιας, χάρη σε τρεις πολιτικούς αρχηγούς που υπεράνω των στενών κομματικών τους συμφερόντων, έβαλαν τα συμφέροντα της πατρίδας, του ελληνικού έθνους.
Οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης, χωρίς να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος, σχημάτισαν κυβέρνηση με τις καταλληλότερες προσωπικότητες που ήδη  ανασκουμπώθηκαν για να πέσουν με τα μούτρα στη δουλειά, διότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, ούτε ενός λεπτού.
Εύσημα όμως είναι δίκαιο να απονεμηθούν τόσο στην κυβέρνηση Παπαδήμου που δούλεψε σκληρά για να κρατήσει τη χώρα όρθια σε πολύ δύσκολες ημέρες, όσο και στην κυβέρνηση Πικραμένου και στον ίδιο τον κ. Πικραμένο που ακόμη και σαν υπηρεσιακός πρωθυπουργός που ως  κύριο έργο του είχε την άψογη διενέργεια εκλογών, πράγμα που πέτυχε απολύτως, κέρδισε τον θαυμασμό των φίλων, συνεταίρων και συμμάχων μας, οι οποίοι εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια για τον ίδιο και τους συνεργάτες του.
Μας τίμησε ως λαό και χώρα και του χρωστάμε ευγνωμοσύνη!


Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α

Ή όλα ή τίποτα…
Αυτή ήταν και είναι η βούληση και η πολιτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., του ηγέτη του κ. Αλέξη Τσίπρα και των εκπροσώπων των διαφόρων απίθανων συνιστωσών – «μαζεμάτων» λογής – λογής του περίεργου πολιτικού αυτού συνονθυλεύματος!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχασε μεν την πρωτιά και απέτυχε η προσπάθειά του να κυβερνήσει τη χώρα, με σκοπό να καταγγείλει μονομερώς μνημόνια και δανειακές συμβάσεις για να σώσει τη χώρα και τον λαό που κάνει συνεχώς θυσίες και έχει φθάσει στα όριά του! Δηλαδή να μας βουλιάξει πλήρως.
Τα ήθελε όλα ο κ. Τσίπρας και αν πετύχαινε, θα είχαμε το απόλυτο απερίγραπτο «μπάχαλο», το κάθε στέλεχος του κόμματος να λέει τα δικά του!
Άλλα ο πρόεδρος, άλλα ο κ. Σκουρλέτης, άλλα ο κ. Βούτσης. Άλλα ο κ. Σταθάκης, άλλα ο κ. Δραγασάκης, άλλα ο κ. Τσακαλώτος, άλλα ο κ. Παπαδημούλης, άλλα η Δούρου, άλλα ο Στρατούλης…  
Ο καθένας δηλαδή τον χαβά του και μέσα σ’ όλα ο… νέος αστέρας κ. Ιφικράτης Αμυράς με τα οπλοστάσια που επιδιώκει να δημιουργήσει. Άραγε για ποιον λόγο και για ποιο σκοπό και ποιον στόχο θα έχουν ή θα είχαν οι βόμβες, τα όπλα, τα εκρηκτικά των οπλοαποθηκών του;
Ήδη ασκήθηκε δίωξη εναντίον του και αναζητείται από την αστυνομία για να συλληφθεί.


Ο ΛΑ.Ο.Σ.

Το έχω ξαναγράψει. Ο παλιός φίλος Γιώργος Καρατζαφέρης επιτυχημένος σε όλους τους τομείς των κατά καιρούς ενασχολήσεων του, κατάφερε μέσα σε χρόνο ελάχιστο, να μεταβάλει σε ερείπια, να γκρεμίσει ό,τι είχε οικοδομήσει με κόπους, ιδρώτα και αίμα, για πολλά χρόνια.
Ο φίλος Γιώργος με ένα άστοχο πολιτικό χειρισμό, με μια γκάφα πολιτική που οδήγησε σε… κωλοτούμπα, διέλυσε ένα ολόκληρο και απόλυτα υγιές κόμμα, το κόμμα του. Έχασε τα καλύτερα πολιτικά του στελέχη, τους πιο άξιους βουλευτές του και έριξε σχεδόν στη μονάδα ή λίγο παραπάνω ή παρακάτω την εκλογική του επιρροή!
Τι να πει κανείς;
Μόνον μια ευχή να κάνουμε…
Να μπορέσει να ξανασηκώσει κεφάλι… Πράγμα από δύσκολο μέχρι απίθανο!
Δυστυχώς…


Ο Καμμένος

Ζωηρός, «ατίθασος» και δυνατός ο Πάνος Καμμένος θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως… «επαναστάτης χωρίς αιτία»,  διότι για ολόκληρη την πολιτική του σταδιοδρομία ήταν το «χαϊδεμένο παιδί» της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μάλιστα του πρόσφερε και την θέση του υφυπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας. Στην πορεία, ο Πάνος Καμμένος προτίμησε να φύγει από το κόμμα στο οποίο αναδείχτηκε, να το διασπάσει και να βάλει αγκάθια, να δυσκολέψει τον δρόμο των κυρίων Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη, για την συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ευθύνης με σκοπό την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση και την ανακούφιση του λαού που έχει φθάσει στα όριά του.



Οι άλλοι

Τώρα οι άλλοι, τα μικρότερα κόμματα, τα δήθεν κόμματα και τα… αποκόμματα, έπρεπε να μην περιμένουν τίποτε από τις εκλογές.
Έπρεπε να είχαν μετρήσει από πριν τους οπαδούς τους, τους ευάριθμους οπαδούς και φίλου τους.
Προφανώς έδωσαν το «παρών» στις δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, για να υπογραμμίσουν την ύπαρξή τους και να γράψουν υποθήκες για το μέλλον…
Πάντως, κάτι τέτοιο δεν πέτυχε ο Στέφανος Μάνος, ο οποίος για λόγους ανεξήγητους επέλεξε ως συνεργάτες τους κυρίους Τζήμερο και Βαλιανάτο για να αποδυθεί στον εκλογικό αγώνα.
Τέτοια λάθη είναι ανεπίτρεπτα για παλιούς και έμπειρους πολιτικούς σαν τον κ.  Μάνο.