Στο περιθώριο

Ουραγός του ανεκδιήγητου Αλέξη Τσίπρα, επέλεξε να γίνει αυτή τη φορά η πρόεδρος του ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα!

Τον ακολούθησε στην απόφασή του να μην πάρει μέρος στη σύσκεψη υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια.

Κοινό πρόσχημα για Τσίπρα – Παπαρήγα υπήρξε το δήθεν «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» της τροπολογίας που λύνει τα χέρια του υπουργού Οικονομικών και διευκολύνει την ροή της βοήθειας στην Ελλάδα.

Με το πρόσχημα αυτό Τσίπρας – Παπαρήγα, χέρι – χέρι, αγκαζέ, «απέρριψαν» την πρόσκληση του προέδρου της Δημοκρατίας, αυτοαπομονώθηκαν και τέθηκαν στο περιθώριο, στο οποίο βρίσκονται και μερικά άλλα ακροαριστερά «λούμπεν» «καπετανάτα» με ανύπαρκτες δυνάμεις και αλλοπρόσαλλους προσανατολισμούς που κυριολεκτικά δεν γνωρίζουν τι και ποια είναι, τι επιδιώκουν και σε τι αποσκοπούν.

Χέρι – χέρι λοιπόν, αγκαζέ μ’ αυτούς Τσίπρας και Παπαρήγα, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Κ.Κ.Ε.!

Η εξέλιξη αυτή είναι λυπηρή αλλά και αστεία ταυτόχρονα. Για γέλια δηλαδή και για κλάματα!

Τα λάθη των εκάστοτε ηγεσιών του Κ.Κ.Ε. είναι αναρίθμητα και τραγικά θα έλεγα. Είναι λάθη, τα οποία, δυστυχώς, επαναλαμβάνονται συνεχώς, λάθη που τα πλήρωνε ακριβά και εξακολουθεί να τα πληρώνει ο κόσμος της αριστεράς, αλλά, χωρίς υπερβολή, και ολόκληρος ο ελληνικός λαός.

Η παρουσία της αριστεράς στο κοινοβούλιο και γενικότερα στην πολιτική σκηνή αποτελεί αναγκαίο, απαραίτητο στοιχείο, για την λειτουργία της Δημοκρατίας.

Η αριστερά πρέπει να δραστηριοποιείται νόμιμα πάντοτε και να εκπροσωπείται στα κοινοβούλια των χωρών, διότι οι αριστεροί έχουν πολλά σωστά και πολύ χρήσιμα να πουν και να προσφέρουν, όταν βέβαια έχουν γνώμονα το εθνικό συμφέρον.

Ωστόσο, στην περίπτωση μας, η αριστερά του ΚΚΕ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (;) επέλεξε να απόσχει από μια κορυφαία πολιτική πράξη, την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του προέδρου της χώρας, για την καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης, σε μια πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα περίοδο.

Η αριστερά αντί να δραστηριοποιηθεί σωστά για το καλό της πατρίδας, προτίμησε να αυτοαπομονωθεί, να αυτοκτονήσει!

Μπράβο της!

«Ένα ακόμη λάθος» θα έλεγε, αν ζούσε, ο αξέχαστος Ανδρέας Παπανδρέου.

Παρά την αυτοπεριθωριοποίηση της αριστεράς, οι δημοκρατικοί θεσμοί θα εξακολουθούν να λειτουργούν άψογα.

Ο λαός στη μεγάλη του πλειοψηφία, σε ποσοστό 90% και οι εκπρόσωποί του, έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν στις απαιτούμενες δραστηριότητες για την έξοδο της χώρας από την κρίση με πρώτη την συμμετοχή τους στην υπό τον κ. Κάρολο Παπούλια σύσκεψη, πρωτίστως για να υπάρξει μια σοβαρή αποτίμηση της κατάστασης και μια συναίνεση για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της, στη βάση της εθνικής ομοψυχίας και της αναγκαιότητας που επιβάλλουν οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό.

Θα πληρώσουν οι ένοχοι;

Πληθαίνουν μέρα με την ημέρα, οι φωνές και οι απαιτήσεις επωνύμων και ανωνύμων για την παραπομπή στη δικαιοσύνη των υπευθύνων της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή για την καταστροφή που προκάλεσαν στην εθνική μας οικονομία, εκούσια ή ακούσια με την αμέλεια, την αδιαφορία, την επιπολαιότητα ή και την ανικανότητά τους.
Εσχάτως, φωνές και απαιτήσεις για παραπομπή και την τιμωρία των υπευθύνων, ακούγονται και από επίσημα χείλη, από υπουργούς, βουλευτές, πολιτικούς παράγοντες, προσωπικότητες της δημόσιας ζωής και άλλους.
Ο νόμος περί «ευθύνης υπουργών» είναι πιθανόν να «προστατεύει» τους υπεύθυνους για την οικονομική κατάρρευση της χώρας, οι οποίοι όμως είναι και θα είναι εσαεί υπεύθυνοι απέναντι στον ελληνικό λαό που τώρα, με θυσίες, με στερήσεις, πληρώνει τα «σπασμένα» τους για να μην πω κάτι πιο βαρύ.
Και να μην ξεχνάμε ότι ο νόμος αυτός έγινε από πολιτικούς και ότι… κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Ωστόσο ο μεγάλος δικαστής που είναι ο λαός, εκτός από το άγριο μαύρισμα στο οποίο ήδη καταδίκασε τους λεβέντες της ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, απαιτεί και την παραπομπή τους στη δικαιοσύνη, σε ανώτατο δικαστήριο για να λογοδοτήσουν. Να μας πουν :
1) Πως άδειασαν τα δημόσια ταμεία; Μόνα τους άδειασαν;
2) Σε ποιες βαθιές τσέπες πήγαν τα δις του λαού μας, το δημόσιο χρήμα; Πόσα πήραν οι κουμπάροι; Πόσα οι χιλιάδες των δήθεν συμβούλων σε κυβέρνηση, οργανισμούς, ΕΡΤ κλπ ; Πόσα οι ημέτεροι; Πόσα τα μέλη των αμέτρητων επιτροπών που τώρα διαλύονται, και η διάλυσή δεν έχει… τελειωμό;
3) Σε ποιους αδίστακτους σαλταδόρους πήγε ο εθνικός μας πλούτος; Ποια «λαμόγια», λαϊκοί και κληρικοί άρπαξαν τα «φιλέτα» της ελληνικής γης; Εκτός από την περίπτωση Βατοπεδίου (Εφραίμ) υπάρχουν και άλλα παρόμοια σκάνδαλα;
4) Γιατί και με ποιόν τρόπο η παρέα Καραμανλή, Αλογοσκούφη, Παπαθανασίου κορόιδευε τους «κουτόφραγκους» ή μήπως τα είχε κάνει «πλακάκια» με την ηγεσία της Ε.Ε. όπως πολλοί διατείνονται για να ρίξουν στα βαθειά Γιώργο Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ;
5) Μήπως θα πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαίτερα το περιεχόμενο της πρόσφατης (27/4/2010) επιστολής του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη, στο οποίο εκτίθενται με σαφήνεια ορισμένες πολιτικές σκέψεις και πολιτικοί προβληματισμοί βασιζόμενοι στην σοφία του διεθνούς φήμης και παραδοχής βάρδου που ήδη υπερέβη τα ογδόντα χρόνια του;
Ο Μίκης αρχίζει την επιστολή του με τον ακόλουθο προβληματισμό :

«Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας…»

Σε άλλο σημείο της επιστολής του τονίζει :
«Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ…»

Και διερωτάται ο κ. Θεοδωράκης :
«Όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;»

Αφού σημειώνει ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης ότι είναι και παραμένει οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, προσθέτει, ότι τον φοβίζει η αιφνίδια σύσφιξη των διακυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι, συνεχίζει, ότι πίσω απ’ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.
Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία ΕΜΕΙΣ, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.

Καταλήγοντας ο Μίκης Θεοδωράκης υπογραμμίζει : «Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση»
Τέλος, προβλέπει νέα δεινά για το ελληνικό έθνος.

Ανεξάρτητα όμως απ’ όλα αυτά η κυβέρνηση έχει χρέος να προχωρήσει στην λήψη των αναγκαίων αυστηρών μέτρων για την αποκάλυψη όλων των στοιχείων της διαφθοράς, σε όλους τους τομείς και την τιμωρία, σύμφωνα με το νόμο, όλων των διεφθαρμένων, όσο υψηλά και να βρίσκονται και όλων των θρασύτατων φοροφυγάδων.
Αυτό απαιτούν, ο λαός, ο πρόεδρος της δημοκρατίας, οι φίλοι και οι εταίροι μας στην Ε.Ε. και πολλοί άλλοι...
Ίδωμεν…