«Μια στο καρφί και μια στο πέταλο» ή επίθεση φιλίας;

Οι γείτονες και φίλοι μας, οι Τούρκοι, ομολογουμένως είναι άφθαστοι στην διπλωματία και στην πολιτική.
Απίστευτη είναι η ικανότητά τους, να ανακατεύουν και να μπερδεύουν τα πράγματα, να δημιουργούν γεγονότα που τους κάνουν συμπαθείς στους απέναντι τους και συγχρόνως με άλλες ενέργειές τους να παγώνουν τις καταστάσεις, να προκαλούν και να γίνονται απειλητικοί, εχθρικοί, και αντιστρόφως.
Πρόσφατο τρανό παράδειγμα τα τουρκικά ναυτικά «σουλάτσα» μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα στην περιοχή του Καστελόριζου και αλλού και την επόμενη η εγκάρδια οικογενειακή, από την πλευρά του, συνάντηση στη Ρόδο, του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, του πάντοτε χαμογελαστού αλλά σκληρού συνομιλητή κ. Νταβούτογλου, με τον έλληνα ομόλογό του κ. Δρούτσα και το συνοδευόμενο από φιλοφρονήσεις γεύμα που ακολούθησε.
Μετά από 48 ώρες όμως οι Τούρκοι επανέλαβαν τις προκλήσεις τους αναγκάζοντας τον κ. Δρούτσα να δηλώσει από την ακριτική Ρω, ότι «στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν χωρούν κουτοπονηριές και προκλήσεις».
Οι Τούρκοι ωστόσο έδειξαν και πάλι τον καλό τους εαυτό και τις καλές τους προθέσεις, την καλή τους προαίρεση, επιτρέποντας την λειτουργία στην ιστορική Παναγία Σουμελά της Τραπεζούντας, ύστερα από 88 χρόνια, προεξάρχοντος μάλιστα του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και συλλειτουργούντων του βοηθού του Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου, του Επισκόπου κ. Τείχωνος και του Πόντιου τη καταγωγή Μητροπολίτου Δεάμας κ. Παύλου, εκπροσωπούντος την Εκκλησία της Ελλάδας.
Χιλιάδες πιστοί από την Ελλάδα, την πρώην Σοβιετική Ένωση, τις Βαλκανικές χώρες και γενικά απ’ όλο τον κόσμο συνέρρευσαν στην Παναγία Σουμελά και στον ευρύτερο χώρο της Τραπεζούντας, λόγω του αδιαχωρήτου της περιοχής της Μονής, για να προσκυνήσουν και να δεηθούν.
Οι τουρκικές αρχές επέτρεψαν την τοποθέτηση, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, γιγαντοοθονών για να παρακολουθήσουν όλοι τη θεία λειτουργία και έλαβαν αυστηρά μέτρα ασφαλείας των χριστιανών και προστασία τους από εξτρεμιστικά στοιχεία.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος πριν να ξεκινήσει από την Κωνσταντινούπολη για την Παναγία Σουμελά, δήλωσε ότι πηγαίνει στην Τραπεζούντα «ως κήρυκας ειρήνης»
Ήταν ένα βαρυσήμαντο ιστορικό γεγονός.
Ανάλογες χειρονομίες καλής θέλησης κάνουν οι τούρκοι και στο θέμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, υπό την πίεση βέβαια των χριστιανών ολόκληρης της υφηλίου που απαιτούν να επαναλειτουργήσει η Ορθόδοξη αυτή Σχολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην οποία σπούδαζαν και ελπίζουμε ότι σύντομα θα αρχίσουν πάλι να σπουδάζουν, ιερωμένοι λειτουργοί του Πατριαρχείου και γενικά της Ορθόδοξης εκκλησίας μας.
Η κυβέρνηση Ερντογκάν φαίνεται πως έχει αποφασίσει να άρει την απαγόρευση της λειτουργίας της Σχολής, εν όψει μάλιστα και της προόδου των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της γείτονος στην Ε.Ε.
Ενθαρρυντικό στοιχείο για την πρόοδο των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι και η επιστροφή του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, έπειτα από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Υπεράνω όλων όμως είναι όσα ο τούρκος πρωθυπουργός δήλωσε για τις σχέσεις των χωρών μας κατά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα και όσα καλά δηλώνει σε κάθε ευκαιρία
Ιδιαίτερα πρέπει να υπογραμμισθεί η δήλωσή του, ότι ο όρος Οικουμενικός για τον Πατριάρχη μας, δεν τον ενοχλεί καθόλου.
Η οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, δεν τον ενοχλεί, άρα είναι αποδεκτή!
Ο υπογράφων αυτό το άρθρο έχει κατ’ επανάληψιν γράψει, ότι η Ελλάδα και η Τουρκία είναι καταδικασμένες να είναι γειτόνισσες, να μοιράζονται περίπου την ίδια γεωγραφική περιοχή, άρα και να διατηρούν όχι εχθρικούς "δεσμούς", ει δυνατόν φιλικούς.
Αυτή ήταν η άποψη και ενός μεγάλου Έλληνα πολιτικού και πατριώτη, του αείμνηστου Γεωργίου Μαύρου που ελάμπρυνε την πολιτική ζωή της χώρας μας για πολλές δεκαετίες.
Η γειτονία μας με την Τουρκία είναι υποχρεωτική τόσο για εμάς όσο και για τους Τούρκους και είμαι βέβαιος, ότι μπορεί να οικοδομηθεί, αν υπάρχει καλή θέληση και πίστη, και μια ειλικρινής φιλία σαν εκείνη που οικοδόμησαν οι δύο μεγάλοι άνδρες, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Κεμάλ Ατατούρκ και μάλιστα μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες και σε περιόδους σκληρές, άγριες, μεταπολεμικές.
Τον τελευταίο καιρό με τον Ερντογκάν στην εξουσία, μπορεί κανείς να διακρίνει ελπίδες για ουσιαστική βελτίωση και ισχυροποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Αν και φανατικός μουσουλμάνος ο Τούρκος πρωθυπουργός δείχνει να έχει ξεπεράσει τις αναχρονιστικές προκαταλήψεις για τους «γκιαούρ» (άπιστους), ενώ επιπροσθέτως έχει καταφέρει να επιβληθεί κάπως στα «κοράκια», τους μοντερνιστές στρατιωτικούς κυρίως μεν στους οπαδούς της δημιουργίας ενός κράτους μη συνδεδεμένου άμεσα και αναγκαστικά με την θρησκεία, τον ισλαμισμό, ενός κράτους κοσμικού και σύγχρονου θα έλεγε κανείς, αλλά ταυτόχρονα προσηλωμένους σε πολιτικές προκλήσεων και επεκτατικές, σε πολιτικές έντασης που μόνο ζημιογόνες είναι, ιδίως για την Τουρκία.
Οι τούρκοι στρατηγοί, πολλοί από τους οποίους έχουν «τσουβαλιαστεί» από τον Ταγίπ Ερντογκάν, βλέπουν την επιρροή τους να μειώνεται, τώρα μάλιστα που πολλοί απ’ αυτούς, εν ενεργεία και απόστρατοι, είναι υπόδικοι για συνωμοσίες με στόχους εθνικιστικούς ή καλύτερα σωβινιστικούς.
Ωστόσο μένει να αποδειχθεί αν οι πολιτική που εφαρμόζει η Τουρκία, είναι ειλικρινής πολιτική φιλίας ή πρόκειται απλώς για μια «επίθεση φιλίας» με απώτερους σκοπούς και στόχους όχι και τόσο… αγαθούς.
Επίσης μένει να φανεί αν οι τελευταίες τουρκικές ενέργειες, ευχάριστες ή δυσάρεστες για την Ελλάδα, αποτελούν εφαρμογή της πολιτικής «μια στο καρφί και μια στο πέταλο»!
Αυτά γράφονται με την ελπίδα πως όλα θα πάνε καλύτερα και για τις δύο χώρες, τους δύο λαούς μας, διότι υπάρχουν πολλά κακά προηγούμενα. Έχουμε πικρή πείρα από την μέθοδο της Άγκυρας να ανακατεύει το καλό με το κακό, την «μέθοδο μίξερ», για να βγάζει έστω και μακροπρόθεσμα κάποιο κέρδος.
Εύχομαι και, θα το έλεγα, πιστεύω ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα πάνε πολύ καλύτερα.

Υ.Γ. 1ο Ήταν μια ιστορική ημέρα για την ορθοδοξία, τον ελληνισμό, τον ποντιακό ελληνισμό, τον παγκόσμιο χριστιανισμό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Πατριαρχική Λειτουργία της Παναγίας Σουμελά της Τραπεζούντας, έπειτα από 88 χρόνια.
Επίσης ήταν μια ιστορική ημέρα για τις σχέσεις και την απ’ όλους επιθυμητή και αναμενόμενη ειλικρινή πρόοδο και ανάπτυξη της φιλίας μεταξύ των δύο λαών και την συνεργασία της Αθήνας με την Άγκυρα…
Μακάρι…

Υ.Γ. 2ο Ο Ερντογκάν άρχισε να ανησυχεί για την καθυστέρηση της λύσης του Κυπριακού, διότι το θέμα, κατά την άποψή του γίνεται πλέον διαφορά Τουρκίας – Ε.Ε.
Είναι πιθανόν να έχουμε εξελίξεις, μέχρι και λύση, μέσα στο 2010.

Υ.Γ.3ο Η Τουρκική κυβέρνηση σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες προχωρεί στην κατάργηση του παλιού «μυστικού συντάγματος», το οποίο είχαν επιβάλει οι στρατιωτικοί και την δημιουργία ενός νέου που δεν θα περιλαμβάνει το περίφημο “casus belli” (αφορμή πολέμου) στην περίπτωση που η Ελλάδα θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως άλλωστε έχει δικαίωμα από το δίκαιο της θάλασσας που ισχύει για όλες τις χώρες του κόσμου.
Θα είναι και αυτό, αν γίνει, μια πολύ καλή εξέλιξη. Η άρση του “casus belli” μπορεί να στηρίξει μια νέα περίοδο ελληνοτουρκικής φιλίας.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ Ο γίγαντας της ποίησης, της λογοτεχνίας, της δημοσιογραφίας και της γνήσιας δημοκρατίας

Στην αρχή της σταδιοδρομίας μου, στα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα, το καλοκαίρι του 1950, είχα την τύχη και την τιμή, να γνωρίσω τον Κώστα Βάρναλη, να δουλέψω για 2-3 χρόνια στην ίδια εφημερίδα μ’ αυτόν, τον «Φιλελεύθερο» (Πλαστηρική ημερησία απογευματινή εφημερίδα) και να μου έχουν ορίσει θέση στο μεγάλο κοινό τραπέζι της σύνταξης απέναντι στο γραφείο τού «δασκάλου», όπως ονομάζαμε όλοι τότε τον βάρδο της ποίησης και των γραμμάτων, τον μεγάλο Κώστα Βάρναλη.

Είχα ακόμη την τύχη και την τιμή, ο «δάσκαλος» (ήθελε να τον λένε «δάσκαλο» όχι με την έννοια του «maitre», αλλά γιατί για χρόνια πολλά είχε εργασθεί καθηγητής φιλόλογος στα γυμνάσια, απ’ όπου τελικά διώχτηκε για τα αριστερά τού φρονήματα), να με συμπαθεί, να με συμβουλεύει στην δουλειά και να μου αφιερώνει βιβλία του, όπως το «Ημερολόγιο της Πηνελόπης», τους «Δικτάτορες» και άλλα.

Ακόμη, μου έκανε την τιμή να ανταποκρίνεται με προθυμία στις προσκλήσεις μου σε ταβέρνες όπου οργανώναμε, με ηθοποιούς, άλλους καλλιτέχνες συγγραφείς και γενικά διανοούμενους, κρασοκατανύξεις. (Τότε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχα αναλάβει και το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ της εφημερίδας, λόγω ασθενείας ενός παλιού δημοσιογράφου που τερμάτισε την επαγγελματική του δραστηριότητα.)

Θυμάμαι πολύ καλά-και πως είναι δυνατό να ξεχάσω- τις καλλιτεχνολογοτεχνοδημοσιογραφικές παρέες μας και τα γλεντάκια μας, στην «Κόκκινη Βάρκα» (Δωροθέα) του απόμερου τότε Τουρκολίμανου, στο μπακαλοταβερνάκι του Οικονομόπουλου (του πατέρα του φίλου Τάκη Οικονομόπουλου παλιού διεθνούς τερματοφύλακα του «Παναθηναϊκού», του «πουλιού» όπως ήταν το ποδοσφαιρικό όνομα που του είχαν κολλήσει οι οπαδοί της ομάδας) και αλλού.

Θυμάμαι την συγκίνηση του Βάρναλη, όταν ο παλιός ηθοποιός Νίκος Ευθυμίου, απήγγελε τον «Τρελό» και τους «Μοιραίους» του και την διευκρινιστική του δήλωση «τότε δεν ήξερα ακόμη, ποιος φταίει», όταν ο καλλιτέχνης απήγγειλε τους στίχους :
Φταίει το κακό το ριζικό μας
Φταίει ο θεός που μας μισεί
…………………………….
Φταίει πάνω απ’ όλα το κρασί
…………………………….
…………………………….
Κανένα στόμα δεν το’ βρε
Και δεν το ’πε ακόμα…

Ας γυρίσουμε όμως στον «Φιλελεύθερο» του αείμνηστου Νίκου Ευαγγελόπουλου, με αρχισυντάκτη τον αξέχαστο μεγάλο Γιώργο Καράντζα και βοηθό του τον μακαρίτη επίσης Γιώργο Αποστολόπουλο, μετέπειτα αρχισυντάκτη στο «Βήμα».

Δίπλα ακριβώς στο γραφείο του Κώστα Βάρναλη ήταν το γραφείο του Γιάννη Μαρή (Γιάννη Τσιριμώκου), ο οποίος με είχε βοηθό στη σύνταξη και επιμέλεια της δεύτερης σελίδας και πιο πέρα το γραφείο του υπέροχου και αμίμητου δημοσιογράφου, συγγραφέα και σκηνοθέτη, Νίκου Τσιφόρου, ο οποίος έγραφε κάθε μέρα το χρονογράφημα – ευθυμογράφημα στην πρώτη σελίδα.

Το κύριο χρονογράφημα που είχε κοινωνικοδημοσιογραφικό περιεχόμενο, αλλά και φιλολογικοφιλοσοφικό, έγραφε ο Βάρναλης.

Τα αστεία και τα πειράγματα, πολλές φορές τολμηρά, μεταξύ Βάρναλη, Μαρή και Τσιφόρου, έδιναν και έπαιρναν, κυρίως τις ημέρες που ο Τσιφόρος έμενε στο γραφείο για 2 – 3 ώρες για να γράψει στη γραφομηχανή του μαζεμένα, το ένα μετά το άλλο, δέκα και περισσότερα ευθυμογραφήματα που είχε στο μυαλό του, για τις επόμενες ημέρες.

Ο «δάσκαλος» έπιανε δουλειά στις 6 – 7 το πρωί, έφευγε κατά τις 10 και ερχόταν πάλι στο γραφείο γύρω στις 6 το απόγευμα για να… σχολάσει στις 9 το βράδυ και να πάει με φίλους σε κάποιο ταβερνάκι.

Ένα πρωινό τον βρήκα στην εφημερίδα, πολύ συγκινημένο αλλά και χαρούμενο μαζί.
Τον ρώτησα τους λόγους και μου εξήγησε :
«Χθες το βράδυ με προσκάλεσαν σ’ ένα αριστοκρατικό σπίτι. Δεν με γνώριζε κανείς και το όνομα μου δεν έλεγε σε κανένα νέο, τίποτα απολύτως. Δεν με πείραξε καθόλου αυτό, αλλά σήμερα στις 6 που ήρθα στην εφημερίδα, ένα κοριτσάκι του γυμνασίου, κορούλα της καθαρίστριας με καλοσώρισε και μαζί με την καλημέρα της, με την σκούπα στο χέρι, μου είπε πως με γνωρίζει από το έργο μου και μου απήγγειλε μάλιστα και κάποιους στίχους μου.
Εγώ δάκρυσα. Γι’ αυτό είμαι συγκινημένος, αλλά και χαρούμενος. Ο λαός μ’ αγαπά και με διαβάζει. Αυτό με ενδιαφέρει. Το κοριτσάκι της καθαρίστριας που σκουπίζει…»
Όχι οι μεγαλοσχήμονες, οι σπουδαιοφανείς!

Γράφω σήμερα όλα αυτά για τον Κώστα Βάρναλη, το μεγάλο «δάσκαλο», με αφορμή το δημοσίευμα «Ο «άγνωστος» Βάρναλης αποκαλύπτεται» (Βήμα 18/8/2010) που μας πληροφορεί για το αρχείο του ποιητή που βρίσκεται πλέον στη διάθεση όλων, στην Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.
Κλείνω με ένα διάλογο μεταξύ Τσιριμώκου (Μαρή) και Βάρναλη, το 1951 :
- Τσιριμώκος : Δάσκαλε να μας φέρεις στην εφημερίδα μια φωτογραφία σου.
- Βάρναλης : Γιατί; Θα πεθάνω; Για να την βάλετε όταν πεθάνω;
- Τσιριμώκος : Όχι. Για να την βάλουμε όταν θα γίνεις ακαδημαϊκός…
- Βάρναλης : Αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Για ακαδημαϊκό θα με ψηφίσουν μόνον ο Μελάς και ο Παπανούτσος, με τους οποίους μάλιστα δεν τα έχω καλά… Οι άλλοι όχι. Μαύρο θα μου ρίξουν. Αν όμως πεθάνω και δεν έχετε φωτογραφία, βάλτε μια του Τσάρλι Τσάπλιν, του Σαρλώ, το ίδιο είναι…

Ο Κώστας Βάρναλης είχε τιμηθεί το 1959 με το Διεθνές Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη.

Οι κοροϊδίες

Είμαι μαζί σου πρωθυπουργέ Γιώργο Παπανδρέου, όπως μαζί σου εξακολουθεί να είναι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, παρά τα αναγκαία αντιλαϊκά μέτρα που πήρες για την σωτηρία της πατρίδας.
Θα σου πω ωστόσο και μερικές αλήθειες, τις οποίες πολύ πιθανόν, ανθρώπινο και φυσικό είναι, δεν έχεις αντιληφθεί ή κάποιοι στενοί συνεργάτες σας με τις εισηγήσεις τους σας αποπροσανατολίζουν σαν κυβέρνηση.
Μια μεγάλη αλήθεια είναι ότι ο περίφημος «Καλλικράτης»σας, η πολυδιαφημισμένη και…μανιωδώς προβεβλημένη αυτή μεταρρύθμιση της διοικητικής και αυτοδιοικητικής δομής της χώρας, προϊόν έμπνευσης του υπουργού σας των Εσωτερικών κ. Ραγκούση (μόνο από την τηλεόραση γνωρίζω τον άνθρωπο)θα αποτύχει πλήρως σε όλο του το… μήκος και πλάτος και δεν θα χρειασθεί καν να τον καταργήσετε, διότι θα αυτοκαταργηθεί, θα καταρρεύσει, λόγω παντελούς έλλειψης θεμελίων!
Και οι συνέπειες της φυσικής αυτής κατάρρευσης, θα είναι ολέθριες κ. πρωθυπουργέ.
Ο «Καλλικράτης» που σε δύο μήνες θα μας επιβάλλετε κ. Παπανδρέου, δεν έχει πείσει κανένα, ούτε τον πιο αφελή και εύπιστο έλληνα πολίτη.
Ο «Καλλικράτης» αποτελεί ένα πρόχειρο και κακοσχεδιασμένο ερασιτεχνικό θνησιγενές πείραμα.
Ο κ. Ραγκούσης θα πρέπει να μας εξηγήσει με πειστικά στοιχεία και επιχειρήματα, τα ακόλουθα :
• Που ακριβώς στηρίζει τους υπολογισμούς του για εξοικονόμηση μεγάλων ή μικρότερων χρηματικών ποσών από την λειτουργία του «Καλλικράτη»; Μήπως από τις αθρόες απολύσεις συμβασιούχων δημοτικών και νομαρχιακών υπαλλήλων, οι οποίοι από τώρα τα έχουν βάψει μαύρα και σφίγγουν τα ζωνάρια; Μήπως από τις μετατάξεις και τον έμμεσο εξαναγκασμό μονίμων υπαλλήλων σε πρόωρη συνταξιοδότηση, με συνέπεια νέες επιβαρύνσεις των ήδη αδύναμων δημόσιων ταμείων;
• Η μείωση του προσωπικού της αυτοδιοίκησης θα δημιουργήσει νέες στρατιές ανέργων και νέα ύφεση της οικονομίας; Ναι ή όχι;
• Πως και με ποιους ηγήτορες και στελέχη και με ποιο προσωπικό θα λειτουργήσουν τα «Καλλικράτεια» κατασκευάσματα που θα αποτελούν κάτι παρόμοιο με τις πόλεις – κράτη της αρχαιότητας;
• Πως θα λειτουργήσει το «ένα νησί ένας δήμος»; Η Κέρκυρα, η Λέσβος και άλλα νησιά μέτριου ή μεγαλύτερου μεγέθους και πληθυσμού θα αποτελούν ένα δήμο! Θα έχουμε λοιπόν το μητροπολιτικό κέντρο και τις δημοτικές επαρχίες που θα απέχουν 40, 50 ακόμη και 60 χιλιόμετρα και θα περιμένουν από τη μητρόπολη να τους φτιάξει τα δημοτικά φώτα ή να φροντίσει για την αποκομιδή των απορριμμάτων τους!
• Το χωριό του μακαρίτη του πατέρα μου, το Παχτούρι, βρίσκεται στον ορεινό όγκο της Πίνδου, σε υψόμετρο περίπου 1000 μέτρων και ανήκει στο Νομό Τρικάλων Θεσσαλίας, ο οποίος σ’ εκείνη την περιοχή συνορεύει με το Νομό Άρτας της Ηπείρου. Αυτό το μικρό χωριό λοιπόν που ως τώρα αποτελούσε ξεχωριστή κοινότητα ή είχε ενταχθεί τα τελευταία χρόνια μαζί με άλλα χωριά στην διευρυμένη γειτονική κοινότητα Νεράιδας, τώρα ο «Καλλικράτης» του κ. Ραγκούση το εντάσσει στον Δήμο Πύλης, λίγο έξω από τα Τρίκαλα (Πύλη, ή Πόρτα των Τρικάλων) που απέχει περίπου 2 (δύο) ώρες με καλό Ι.Χ. αυτοκίνητο!
Το Παχτούρι λοιπόν θα αποτελέσει μακρινή επαρχία, για να μην πω κτήση, του κράτους Πύλη Τρικάλων!
Τι άλλο μένει να πούμε; Τίποτα.
Αυτά είναι μερικά μόνον από τα άσχημα του «Καλλικράτη» με τον οποίο έχω ασχοληθεί επανειλημμένα και σε άρθρα και αναλύσεις μου έχω εκθέσει λεπτομερώς την ανακατωσούρα, το «μπάχαλο» και το «αλαλούμ» που θα προκαλέσει ο περισπούδαστος νόμος του κ. Ραγκούση.
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι η άρνηση του υπουργού Εσωτερικών να καλέσει τον εμπνευσμένο δημιουργό του «Καποδίστρια» τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο και να τον παρακαλέσει να συμπληρώσει και να διορθώσει όπου και αν χρειάζεται το πράγματι μεγάλο έργο του, την μεγάλη προσφορά του στην τοπική αυτοδιοίκηση, τον «Καποδίστρια». (Τον κ. Παπαδόπουλο επίσης δεν γνωρίζω προσωπικά, αλλά είμαι θαυμαστής του.)
Ο «Καλλικράτης» κ. πρωθυπουργέ, είτε το έχετε αντιληφθεί είτε όχι, αποτελεί μια σειρά από κοροϊδίες που δεν θα περάσουν, θα καταρρεύσουν με πάταγο προκαλώντας όμως και μεγάλη ζημιά.
Αυτός που υπογράφει το σημερινό άρθρο κατάγεται από Βενιζελική οικογένεια και :
• Από νεαρός ανήκει στην κεντρώα παράταξη, χωρίς ποτέ να παρεκκλίνει.
• Υπήρξε αγωνιστής του 114 και ένθερμος οπαδός του παππού σας Γεωργίου Παπανδρέου, του Γέρου της Δημοκρατίας και έμεινε πιστός στην μνήμη και τις υποθήκες του.
• Διώχθηκε από την Χούντα.
• Αγωνίσθηκε για τις ιδέες του μεγαλοφυούς πατέρα σας, του Ανδρέα μας και στήριξε το έργο του που αναμόρφωσε την Ελλάδα.
• Ήταν, είναι και θα είναι ΠΑΣΟΚ, κοντά σας κ. πρωθυπουργέ Γεώργιε Παπανδρέου και θα σας στηρίζει, διότι πιστεύει σε σας.
Αυτά για να μην υπάρξει η παραμικρή παρεξήγηση για τις προθέσεις μου, τα ελατήρια των γραφομένων μου και το έντονο ύφος μου σε μερικές περιπτώσεις.
Η άποψή μου είναι ότι η εφαρμογή του «Καλλικράτη» θα πρέπει να ματαιωθεί, έστω και την τελευταία στιγμή.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

Τα κείμενα που αναρτώνται στον διαδικτυακό αυτόν χώρο, μπορούν να αναδημοσιεύονται ή να αναρτώνται ελεύθερα από οποιονδήποτε, με την προϋπόθεση να αναφέρονται πάντοτε η προέλευσή τους και τα στοιχεία του συντάκτη τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
(παλαίμαχος)

Γιατρού Χατζημανώλη 2
Νέα Κίος Αργολίδας
21053

e-mail : gtsioun@otenet.gr
gtsiounis@yahoo.gr

www.gtsiounis.blogspot.com

Τηλέφωνα : 27510 – 51057, 6974 – 727908

To «μεγάλο φαγοπότι» της ΕΡΤ

Τελειωμό δεν έχουν τα σκάνδαλα της ΕΡΤ, κατά την αλήστου μνήμης περίοδο της διοίκησής της από τους εκλεκτούς του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και του Θοδωρή Ρουσσόπουλου, κυρίως του δεύτερου.
Πρωτοφανής και εγκληματική διασπάθιση, κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, του χρήματος του λαού, με παροχές τεράστιες, υπό… τύπον «μπόνους» στους ημετέρους, υπαλλήλους, δυστυχώς όμως και σε συναδέλφους δημοσιογράφους, με το πρόσχημα ότι… έκαναν καλά τη δουλειά τους!
Δημοσιοποιήθηκαν ήδη και αναρτήθηκαν νέες λίστες με ονόματα εκείνων των κυρίων και των κυριών που παράνομα τ’ «άρπαζαν» και που πρέπει να τα επιστρέψουν και επιπλέον, να δώσουν λόγο στη δικαιοσύνη μαζί μ’ αυτούς που τους τα έδιναν, επίσης παράνομα.
Οι κατάλογοι των ονομάτων των αποδεκτών των «μπόνους», πέραν βέβαια του παχυλού ή καλύτερα του… υπέρβαρου μισθού τους περιλαμβάνουν και διαφόρους απίθανους τύπους, οι οποίοι δεν προσέφεραν την παραμικρή υπηρεσία στην ΕΡΤ και δεν γνώριζαν και οι ίδιοι… το αντικείμενο της δήθεν εργασίας τους.
Τώρα ισχυρίζονται ότι «τσέπωναν» τα χρήματα, χωρίς να γνωρίζουν και οι ίδιοι για ποιόν λόγο! Είναι γελοίο ή δεν είναι;
Ο ειδικός γραμματέας του Σώματος Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης κ. Α. Μπουρδάρας, στο πόρισμά του αναφέρει, ότι την περίοδο 2006 – 2008, είχαν δοθεί με την μορφή «μπόνους» ποσά ύψους 2.329.867 € (!), ενώ αναμένεται και νέα λίστα με τα «μπόνους» του 2009.
Μερικά από τα πιο εντυπωσιακά «μπόνους», είναι τα ακόλουθα :
• € 93.200 Δόθηκαν το 2006 σε εντεταμένο σύμβουλο για τον «καλό συντονισμό» των τομέων τους οποίους επόπτευε.
• € 77.000 Δόθηκαν σε εντεταμένο σύμβουλο σε δύο δόσεις (19.700 € το 2008 και 47.300 € το 2006) για τους ίδιους λόγους.
• € 68.650 Δόθηκαν σε στέλεχος της ραδιοφωνίας σε δύο δόσεις (43.800 € το 2006 και 14.850 € το 2008) για την εύρυθμη λειτουργία των τομέων ευθύνης του.
• € 38.130 Δόθηκαν σε στέλεχος του Τμήματος Μάρκετιγκ το 2006.
• € 36.000 Δόθηκαν σε δημοσιογράφο το 2006.
• € 34.000 Δόθηκαν το 2008 σε δημοσιογράφο που είχε προσληφθεί με το καθεστώς του Προσωπικού Ειδικών Θέσεων (ΠΕΘ) για την επιτυχημένη οργάνωση των τεχνικών κατά τη διάρκεια των μεγάλων γεγονότων του 2007.
• € 30.000 Δόθηκαν σε στέλεχος των οικονομικών υπηρεσιών το 2006.
• € 29.000 Δόθηκαν σε εντεταλμένο σύμβουλο το 2008 γιατί συνέβαλε στην επιτυχία των στόχων της εταιρείας.
• € 28.000 Δόθηκαν το 2008 σε στέλεχος ΠΕΘ γιατί εργάστηκε πέραν του ωραρίου με ζήλο.
• € 25.980 Δόθηκαν το 2006 σε στέλεχος της ΕΡΤ για τη διοργάνωση της Γιουροβίζιον.
Αυτά, επαναλαμβάνω, πλέον των παχυλών και υπέρβαρων μισθών τους!
Ο ελληνικός λαός, οι έλληνες πολίτες, απαιτούν από τους ελεγκτές και γενικώς από τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα, να παραπέμψουν στη δικαιοσύνη τους ενόχους των μεγάλων σκανδάλων της ΕΡΤ για να δώσουν λόγο των πράξεών τους.
Απαιτούν να σπάσει το απόστημα των τέως «σαλταδόρων» της ΕΡΤ.
Απαιτούν τιμωρία των ενόχων, το ταχύτερο δυνατόν.

Υ.Γ. Και μια που μιλάμε για την αγράμματη και ασύντακτη ΕΡΤ, σημειώνουμε :
• Πριν από λίγες ημέρες μάθαμε από ρεπόρτερ και παρουσιάστρια της κρατικής τηλεόρασης, ότι η Βέροια δεν βρίσκεται στην Ημαθία! Άλλο Βέροια και άλλο Ημαθία!
• Νεαρή παρουσιάστρια της ΕΡΤ μας ταράζει συχνά με τις ασυνταξίες της και την άγνοιά της σχετικά με στοιχειώδη πράγματα. Κρίμα την ομορφιά της!
• Για τους υπότιτλους ειδήσεων των διαφόρων εκπομπών, κυρίως των πρωινών, καλύτερα να μη μιλάμε. Δεν αντέχουν σε καμιά κριτική!
• Τα αθλητικά με τις τυποποιημένες εκφράσεις «κλισέ» με τα «κόντρα» και άλλα πολλά φαιδρά, συνεχίζονται. Καλά κρατούν…
• Γράφω συχνά για τα σκάνδαλα και άλλα στραβά κι ανάποδα της ΕΡΤ, γιατί την έχω υπηρετήσει δημοσιογραφικά πολλά χρόνια και την πονάω.

Οι συντεχνίες

Οι συντεχνίες αποτελούν εχθρό του συνδικαλισμού και της δημοκρατίας.

Αυτό είναι γεγονός. Είναι κάτι που επιβεβαιώνεται κατά συχνά χρονικά διαστήματα σε κινητοποιήσεις διαφόρων τάξεων εργαζομένων.

Οι συντεχνίες είναι το «εργαλείο» κάποιων συνδικαλιστών, το οποίο όμως τις περισσότερες φορές, γίνεται «μπούμερανκ» σε βάρος των εργαζομένων και των αιτημάτων τους.

Ολόκληρες τάξεις εργαζομένων, χιλιάδες άνθρωποι του μόχθου ξεσηκώνονται από τις συντεχνίες για… ψύλλου πήδημα που λέει ο λόγος ή για ανύπαρκτα αιτήματα ή τεχνητές διεκδικήσεις, με αποτέλεσμα να ναυαγήσουν οι κινητοποιήσεις τους και να προδοθούν από τους εμπνευστές και τους πρωτεργάτες των συντεχνιών.

Εκτός απ’ όλα αυτά εκ πείρας γνωρίζουν όσοι τουλάχιστον ενδιαφέρονται και έχουν τα μάτια τους ανοιχτά και τ’ αυτιά τους τεντωμένα, ότι οι συντεχνίες πολύ συχνά «καπελώνονται» από ορισμένες πολιτικές παρατάξεις, για τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των οποίων δραστηριοποιούνται.

Υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες εργαζόμενοι, με υποκινήσεις και αποφάσεις συντεχνιών, κήρυξαν απεργίες και βγήκαν στους δρόμους, χωρίς δικά τους αιτήματα, αλλά για προβλήματα που απασχολούσαν συναδέλφους τους άλλων χωρών, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των οποίων ταυτίζονταν πολιτικά με αυτούς που «καπέλωναν» τις δικές μας συντεχνίες.

Ήμουν πάντοτε κατά των συντεχνιών γιατί πίστευα και πιστεύω πως οι συντεχνίες διαστρέβλωναν και παραμόρφωναν τα πραγματικά, αιτήματα των εργαζομένων και ταυτίζονταν με τα συμφέροντα αυτών που τις καπελώνουν, οι οποίοι προέρχονται από κάποιον ορισμένο πολιτικό χώρο.

Αυτό ισχύει και τώρα. Ισχύει πάντοτε.

Μια μερίδα συναδέλφων δημοσιογράφων εδώ και χρόνια έχει θέσει θέμα συνδικάτου τύπου, το οποίο όμως δεν προχώρησε και ούτε ήταν ή είναι δυνατόν να προχωρήσει.

Η μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών δημοσιογράφων, των χιλιάδων συναδέλφων μελών της ΕΣΗΕΑ και των άλλων τεσσάρων αναγνωρισμένων δημοσιογραφικών οργανώσεων της χώρας, με κανένα τρόπο δεν συμφωνεί με συντεχνιοποίηση του λειτουργήματος τους και αποκρούει σθεναρά τα κομματικά καπελώματα που φθάνουν στο σημείο να βγάζουν στους δρόμους εργαζομένους, όχι για δικά τους αιτήματα ή δικές τους διεκδικήσεις, αλλά ακόμη και για θέματα που αφορούν άλλες χώρες και ανάγονται στην σφαίρα των διεθνιστικών θεωριών.

Πριν από πολλά χρόνια, θυμάμαι ότι ολιγομελής επιτροπή συναδέλφων ήρθε στο γραφείο μου στην «Ελευθεροτυπία» για να υπογράψω υπόμνημα κινητοποιήσεων για θέματα που αφορούσαν την τότε ζωντανή και ακέραιη Γιουγκοσλαβία!

Ο Τίτο ήταν ακόμη εν ζωή και ισχυρός.

Τους είπα ότι δεν είναι σωστό, εμείς να επέμβουμε στα εσωτερικά άλλης χώρας και να υποδείξουμε στον στρατάρχη Τίτο πώς να κυβερνήσει την χώρα του.

Αρνήθηκα και εξ’ αιτίας αυτής της άρνησής μου άκουσα πολλά εις βάρος μου…

Οι δημοσιογράφοι δεν θα δεχθούν χειραγώγηση από κανένα, οποιασδήποτε τάσης και οποιασδήποτε απόχρωσης.

Οι λειτουργοί του τύπου και γενικά των ΜΜΕ δεν πρόκειται να γίνουν όργανα μειοψηφιών, οι οποίες άλλωστε έχουν ουσιαστικά τεθεί στο περιθώριο του εκλογικού σώματος, εξ’ αιτίας της δραστηριότητας και της πολιτικής τους που καταδικάζεται από τον ελληνικό λαό.

Η συνεργασία και η αλληλεγγύη με άλλους κλάδους εργαζόμενους στα ΜΜΕ υπάρχει και έχει εκδηλωθεί αρκετές φορές πάνω σε αιτήματα δίκαια και απόλυτα επαγγελματικά. Ακόμη, έχουμε την Ομοσπονδία μας, την ΠΟΕΣΥ και άριστες σχέσεις με τις ευρωπαϊκές δημοσιογραφικές οργανώσεις.

Τι άλλο μπορούν να μας προσφέρουν οι συντεχνίες; Τι χρειαζόμαστε τα συνδικάτα;

Για καπέλωμα;

Όχι βέβαια. Εμείς ήμασταν και θα είμαστε και στο μέλλον… ασκεπείς…

Θα είμαστε μόνον δημοσιογράφοι και τίποτα άλλο!

Τα "κουπόνια"

Τα «κουπόνια» απετέλεσαν πρόσφατα αντικείμενο συζητήσεων, ακόμη και διαφωνιών έντονων, κυρίως μεταξύ της κυβέρνησης που χειριζόταν το θέμα της χρηματοδότησης των κομμάτων και του ΚΚΕ.
Θέση της κυβέρνησης είναι η απόλυτη διαφάνεια των οικονομικών των κομμάτων και ο αποκλεισμός παροχών τύπου «Siemens – Μαντέλη», δηλαδή μαύρου, ένοχου και παράνομου χρήματος που, κατά τον κατηγορούμενο κ. Μαντέλη, απετέλεσε προεκλογική παροχή – ενίσχυση!
Ακόμη, κυβερνητική θέση είναι ο φραγμός στην κάλυψη εσόδων με την μέθοδο των ανώνυμων «κουπονιών», από τα οποία δεν αποδεικνύεται η πηγή των χρημάτων που εισρέουν στα κόμματα.
Δεν πρέπει κανείς να λησμονεί την περίπτωση του «στρατηγού» της περιόδου Σημίτη, του κ. Θόδωρου Τσουκάτου, ο οποίος υποστηρίζει ότι τα χρήματα που πήρε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ και δεν είναι γραμμένα στα λογιστικά βιβλία του κόμματος, κατατέθηκαν στο ταμείο του κινήματος, με τη μορφή «κουπονιών»!
Το κατά πόσον ο ισχυρισμός αυτός του κ. Τσουκάτου αληθεύει ή όχι, απομένει να το κρίνει η δικαιοσύνη ενώπιον της οποίας εκκρεμεί η υπόθεση.
Ο νέος νόμος βάζει όρια (πλαφόν) στις κομματικές ενισχύσεις παντός είδους και τύπου και κλείνει τον δρόμο στο μαύρο και ανεξέλεγκτο χρήμα των «παροχών» που εκμαυλίζει τους πολιτικούς και τους μεταβάλλει σε όργανα διαφόρων προσώπων και καταστάσεων.
Το ΚΚΕ, προφανώς χωρίς περίσκεψη διακηρύσσει ότι… δεν πρόκειται να εφαρμόσει το νόμο! Αν είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοια πράγματα…
Το ΚΚΕ διαφωνεί με την κατάργηση των «κουπονιών» και θέτει το ερώτημα στην κυβέρνηση : Πως θα προσφέρουν τον οβολόν τους στο κόμμα οι φτωχοί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι; Πως θα δίνουν έστω και ένα ευρώ;
Τα «κουπόνια» κατά το ΚΚΕ αποτελούν εργαλείο για τους εράνους του.
Ωστόσο, η δήλωση και μάλιστα δια στόματος της κ. Αλέκας Παπαρήγα, ότι το κόμμα της δεν θα εφαρμόσει το νόμο, είναι μεγάλη κουβέντα και πιστεύω, όχι σοβαρή και άξια της προσωπικότητας και της θέσης της προέδρου ενός ιστορικού κόμματος.

Οι Τσάμηδες

Απόγονοι των διαβόητων τσάμηδων, δηλαδή τσάμηδες δεύτερης ή πιο σωστά τρίτης γενιάς, με την ανοχή ή καλύτερα την ενθάρρυνση του όψιμου δημοκράτη και αντικομμουνιστή, πρωθυπουργού της Αλβανίας κ. Σάλι Μπερίσα, με προκλητικό θράσος εγείρουν τελευταία, όλο και πιο συχνά θέματα διεκδικήσεων των περιουσιών τους στην Ελλάδα, οι οποίες δημεύτηκαν ορθώς και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ως εχθρικές περιουσίες.
Οι λεγόμενοι Τσάμηδες ήταν εγκατεστημένοι, μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας, το 1944, στην Θεσπρωτία (Παραμυθιά, Φιλιάτες, Μαργαρίτι), στην Τσαμουριά, όπως αυτοί την ονομάζουν. Κατά την κατοχή οργίασαν σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού της περιοχής.
Και όταν λέμε οργίασαν, εννοούμε ότι συμμάχησαν με τους κατακτητές, κυρίως τους Ιταλούς φασίστες, συγκροτώντας πλήρως εξοπλισμένα τάγματα με ηγέτες τους τσάμηδες αδελφούς Ντίνου, οι άνδρες των οποίων, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, κατέσφαξαν εκατοντάδες αθώους Έλληνες, ιδίως στην Παραμυθιά!
Οι τσάμηδες, ανέκαθεν εχθροί του ελληνικού λαού, όταν οι ιταλοί φασίστες που υπέστησαν πανωλεθρία από τον ελληνικό στρατό στην Αλβανία, με τη βοήθεια των συμμάχων τους γερμανών χιτλερικών, εισέβαλαν στο ελληνικό έδαφος, βρήκαν ευκαιρία να συμμαχήσουν μ’ αυτούς, να εξοπλισθούν απ’ αυτούς και να στρέψουν το δολοφονικό τους μίσος κατά των Ελλήνων και της χώρας που είχαν την τιμή να τους φιλοξενεί.
Το 1940, στην Θεσπρωτία ήταν εγκατεστημένοι περίπου 20.000 Τσάμηδες, ενώ μετά τον πόλεμο απέμειναν ελάχιστοι, οι οποίοι δεν εβαρύνοντο με εγκλήματα ή άλλες αξιόποινες πράξεις και δεν είχαν εχθρικά αισθήματα για τους Έλληνες και την Ελλάδα.
Η πιθανότερη ετυμολογική προέλευση των ονομασιών «Τσάμηδες» και «Τσαμουριά» είναι εκείνη που σχετίζεται με την λέξη «θύαμις» (Καλαμάς) από την παραφθορά της οποίας βγαίνει το «τσ(ι)άμης» δηλαδή ο κάτοικος που βρίσκεται κοντά στον Θύαμη ποταμό και «τσαμουριά» από το Θυαμιριά.
Οι Τσάμηδες ήταν αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι που ζούσαν στην Θεσπρωτία από τον 17ο αιώνα μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ή καλύτερα μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Οι ανθέλληνες εγκληματίες τσάμηδες μαζί με τους ιταλούς φασίστες και τους αλβανούς συνεργάτες τους, με σύνθημά τους «η Ήπειρος ολόκληρη μέχρι και την Πρέβεζα πρέπει να γίνει αλβανική», επεδίωκαν να διαμελίσουν την Ελλάδα.
Ακόμη και μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών οι τσάμηδες συνέχισαν τα εγκλήματά τους εναντίον των Ελλήνων συνεργαζόμενοι άμεσα με τους γερμανούς, οι οποίοι τους εξόπλιζαν και συγκροτώντας μονάδες με άνδρες ντυμένους με γερμανικές στολές με αγκυλωτό σταυρό!
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1943 οι τσάμηδες δολοφόνοι εκτέλεσαν 49 Έλληνες πρόκριτους της Παραμυθιάς, ενώ οι λεηλασίες, οι αρπαγές, οι βιασμοί, οι πυρπολήσεις, οι ζωοκλοπές κλπ., από τα εγκληματικά αυτά στοιχεία είχαν πάρει διαστάσεις τρομακτικές.
Πάνω από χίλιοι είναι οι Έλληνες χριστιανοί που δολοφονήθηκαν από τους τσάμηδες, μεταξύ των οποίων και ο νομάρχης Θεσπρωτίας Γ. Βασιλάκος, περίπου 60 τα ελληνικά χωριά που έκαψαν ή λεηλάτησαν, 209 γυναίκες και κορίτσια βίασαν, 60.000 αιγοπρόβατα, βοοειδή, ιπποειδή κλπ έκλεψαν και άλλα πολλά.
Τον Σεπτέμβριο του 1944, μαζί με τους ηττημένους συνεργάτες τους γερμανούς, οι τσάμηδες έφυγαν για την Αλβανία, ενώ στο μεταξύ οι ανταρτικές απελευθερωτικές δυνάμεις του ΕΔΕΣ του στρατηγού Ζέρβα, κατέλαβαν την περιοχή.
Από το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων καταδικάσθηκαν για εγκλήματα πολέμου σε βάρος των Ελλήνων, 1930 τσάμηδες, οι οποίοι όμως είχαν διαφύγει στην Αλβανία.
Σε πολλούς επεβλήθη η ποινή του θανάτου και οι περιουσίες τους, με νόμο, δόθηκαν σε ακτήμονες της περιοχής που υπήρξαν θύματα των θηριωδιών τους.
Τώρα, στην Ελλάδα, στην περιοχή της Θεσπρωτίας κυρίως, ζουν περίπου 60 τσάμηδες, οι οποίοι, είναι Έλληνες πολίτες και έχουν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ελληνική συνείδηση.
Είναι ασύλληπτο, απερίγραπτο το θράσος των απογόνων των εγκληματιών τσάμηδων που οργανώνονται από το Αλβανικό κράτος του κ. Μπερίσα, να απαιτούν τις δημευθείσες ως εχθρικές περιουσίες των σφαγέων της Θεσπρωτίας προγόνων τους και να προκαλούν συνεχώς ζητήματα και επεισόδια, όπως εκείνο που δημιούργησαν την 1η Νοεμβρίου του 2005 στους Αγίους Σαράντα που είχε ως αποτέλεσμα την ματαίωση της επίσημης επίσκεψης του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια στην γειτονική χώρα.
Και τέλος, κάτι για να γελάσουμε όλοι.
Οι τσάμηδες διεκδικούν ή μάλλον υποστηρίζουν ότι είναι δικά τους, τα περισσότερα αρχαία μνημεία της Ηπείρου, με πρώτο το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης!
Μάλιστα κατέφυγαν ακόμη και στην UNESCO για να βρουν το… δίκιο τους!
Είναι, εκτός των άλλων και γελοίοι…

Πόρισμα «Φωτιά» - Η κόπρος του Αυγείου

«Φωτιά» πραγματική αποτελεί και το δεύτερο πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, για το όργιο κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος από την διοίκηση της ΕΡΤ που είχαν διορίσει ο Κώστας Καραμανλής, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος και η υπόλοιπη αμαρτωλή παρέα της καταστροφικής εξαετίας.

«Φωτιά» τα πορίσματα ακόμη και για κακουργήματα για τον πρώην πρόεδρο κ. Χρ. Παναγόπουλο και έξι ακόμη βασικά στελέχη της χρηστής διοίκησής του, που μοίραζαν και μάσαγαν το χρήμα του λαού μας.

Μέσα από τον ωκεανό των σκανδάλων και των παρανομιών, μέσα από τον βούρκο της διαφθοράς, τα ελεγκτικά όργανα της δημόσιας διοίκησης μεταξύ άλλων, ανακάλυψαν και τεκμηρίωσαν και τα ακόλουθα :

· Παράνομη χορήγηση σε ανώτατο στέλεχος της ΕΡΤ, ως πάγιες προκαταβολές, το 2007 και 2008, ποσά συνολικού ύψους 98.000 € και 80.000 € (178.000 € σε μια διετία) και ο θεός γνωρίζει πόσα άλλα που περιμένουν την σειρά τους να βγουν στο φως!

· Παρόμοιες παράνομες χορηγήσεις, σε ανώτατο στέλεχος της ΕΡΤ (δεν αναφέρεται αν είναι το ίδιο με το προαναφερθέν ή άλλο), την διετία 2005 και 2006, 48.000 € και 98.000 € (146.000 € σε μια διετία) και μάλιστα από ανύπαρκτες πιστώσεις, από ποσά που είχαν εξαντληθεί και προφανώς «αρμέχθηκαν» από άλλα κονδύλια για να τα… τσεπώσει το ανώτατο στέλεχος! Και συνεχίζουμε…

· Για αλλαγή λογότυπου και σημάτων της ΕΡΤ οι Έλληνες πολίτες, οι φορολογούμενοι, ο λαός μας, πλήρωσαν, με αδιαφανείς διαδικασίες και χωρίς διαγωνισμό, όπως τονίζεται στο πόρισμα, το ποσόν (άκουσον – άκουσον) 1.406.841 € (σε δραχμές περίπου 600.000.000). Πληρώσαμε το ποσόν αυτό με… αποφάσεις της πρώην διοίκησης της ΕΡΤ!

Το σκάνδαλο είναι απαράδεκτο, εξοργιστικό, σκάνδαλο που φέρνει τρέλα…

Ο Παναγόπουλος με τις ευλογίες ασφαλώς του μεγάλου αφεντικού και του Ρουσόπουλου, έδωσε το ασύλληπτο, το απίθανο αυτό ποσόν, από το αίμα του Ελληνικού λαού, για το… λογότυπο!

Το πόρισμα «φωτιά» θα πρέπει να προωθηθεί και να «κάψει» αυτούς που τους αξίζει να «καούν».

· Την τριετία 2006 – 2009 χωρίς να τηρηθούν οι νόμοι και οι κανονισμοί έγιναν αναθέσεις έργου σε εξωτερικούς συνεργάτες με ανακριβείς βεβαιώσεις των αρμόδιων γενικών διευθυντών της ΕΡΤ.

· Δόθηκαν παράνομα 218.000 € σε τέσσερις τεχνικούς συμβούλους, οι οποίοι δεν εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους, πλην όμως οι αρμόδιοι της ΕΡΤ τους έδωσαν βεβαιώσεις, ότι εκπλήρωσαν το έργο τους.

· Την αμαρτωλή πάντοτε διετία 2006 – 2008 η διοίκηση της ΕΡΤ, σύμφωνα με το νέο επίσημο πόρισμα ελέγχου, διέθεσε (σκόρπισε) 2.369.867 € με μορφή χρηματικών αμοιβών (μπόνους) που στην πλειονότητά τους ήταν παράνομα.

· Προσλήφθηκε παράνομα το 2006, προϊστάμενος διευθυντής των Νομικών Υπηρεσιών της ΕΡΤ.

Αυτά εν ολίγοις είναι μερικά από τα πρωτοφανή σκάνδαλα που αποκαλύπτει το δεύτερο πόρισμα ελέγχου στην ΕΡΤ, διότι υπάρχει και πρώτο (εκείνο με τα «κακουργηματικά») και, αναμφίβολα θα υπάρξει και τρίτο και άλλα, διότι τα σκάνδαλα της ΕΡΤ είναι αναρίθμητα, ατέλειωτα!

Ο λαός περιμένει εναγωνίως να καθαρίσει η κόπρος του Αυγείου στην ΕΡΤ με τις δεκάδες των χρυσοπληρωμένων «συμβούλων» - τεμπελχανάδων – χαραμοφάηδων…

Υ.Γ. Άρχισε ήδη το ξήλωμα, όπως μαθαίνουμε. Δυο γενικοί διευθυντές πήγαν στο σπίτι τους. Περιμένουμε να πάρουν σειρά και οι υπόλοιποι ένοχοι, ενεργητικοί και παθητικοί για να πληρώσουν, όπως τους αξίζει.

Οι τρεις πυλώνες

• Επανίδρυση του κράτους
• Σεμνότητα και ταπεινότητα
• Μηδενική ανοχή στην διαφθορά
Πρόκειται για τους τρεις πυλώνες, στους οποίους ο πρωθυπουργός της εξαετίας Κώστας Καραμανλής, υποσχέθηκε να στηρίξει το έργο των κυβερνήσεων του για την ευημερία της Ελλάδας και του λαού της. Όλων ημών!!
Είναι οι πυλώνες της ευημερίας και της ευτυχίας που, δυστυχώς, είχαν θεμελιωθεί κυριολεκτικά στον αέρα, από τον κ. Καραμανλή και την αεριτζίδικη σκανδαλοπαρέα του με αποτέλεσμα, κατά την παταγώδη κατάρρευσή τους να μας φέρουν στο σημερινό χάλι!
Να μας καταστρέψουν!
Αλλά ας εξετάσουμε και ας σχολιάσουμε έναν – έναν τους Καραμανλικούς πυλώνες.

• Πυλώνας 1ος
Επανίδρυση του κράτους!
Αλήθεια ποια επανίδρυση εννοούσε ο Κώστας Καραμανλής;
Προφανώς για επανίδρυση – κατρακύλα προς το χειρότερο.
Εννοούσε επανίδρυση την πλήρη αποδιοργάνωση του οργανωμένου και συγκροτημένου κράτους που παρέλαβε και το μετέτρεψε σε κράτος «κουμπάρων», κράτος «λαμόγιων», κράτος κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, του ιδρώτα του λαού, με παροχές - μαμούθ, υπό τύπον μισθών σε ημέτερους δήθεν ανώτερους και ανώτατους δημόσιους λειτουργούς και… συμβούλους (βλέπε ΕΡΤ κ. ά.), καθώς και με χαριστικές και παράνομες χορηγίες σε άτομα, ψευτοοργανισμούς, ψευτοοργανώσεις κλπ.
Το ξεχαρβάλωμα, η αποδιοργάνωση, η ρεμούλα, η απαξίωση, η διάλυση και ο διεθνής κατεξευτελισμός της Ελλάδας, προφανώς στην γλώσσα του Κώστα Καραμανλή και της παρέας των Αλογοσκούφηδων και Παπαθανασίου, ονομάζονται Επανίδρυση του Κράτους!
Είναι να ντρέπονται τουλάχιστον, μια και η αρμόδια δικαστική αρχή δεν κινείται ακόμη δραστήρια για την διερεύνηση του όλου θέματος από ποινικής πλευράς.

• Πυλώνας 2ος
Σεμνότητα και ταπεινότητα!
Πράγματι, με σεμνότητα και ταπεινότητα, ο Γιώργος Αλογοσκούφης και οι συν αυτώ, με τις ευλογίες του κ. Καραμανλή, τον οποίο δεν αποκλείεται και να παραπλάνησαν, αφού παρέλαβαν από το ΠΑΣΟΚ μια οικονομία ισχυρή και σε άνοδο, έκαναν την συκοφαντική ψευτοαπογραφή, η οποία και μας έθεσε σε επιτήρηση από την Ε.Ε.
Επεδίωκαν, με τις λογιστικές τους λοβιτούρες, να ετοιμάσουν το έδαφος για την κάλυψη των δικών τους οικονομικών οργίων που επακολούθησαν.
Κι έτσι, σεμνά και ταπεινά και με… θεατρικές παραστάσεις του κ. Καραμανλή (αν ζούσε ο θείος του θα τον είχε κρεμάσει ανάποδα, σε κοινή θέα) φθάσαμε εδώ που φθάσαμε.
Σεμνά και ταπεινά πάντοτε!

• Πυλώνας 3ος
Μηδενική ανοχή στη διαφθορά!
Εδώ η παρέα της εξαετίας τα κατάφερε μια χαρά!
Κατάφερε να παραπέμπονται τα κορυφαία στελέχη της στις Εξεταστικές και Προανακριτικές Επιτροπές της Βουλής, ενώ άλλοι που δεν έχουν πολιτική κάλυψη να στερούνται του δικαιώματος όλων των πολιτών, της εξόδου από την χώρα και να υποχρεώνονται να καταβάλουν τεράστια ποσά για να μην προφυλακισθούν.
Μηδενική ανοχή στη διαφθορά.
Το απέδειξαν με το Βατοπέδιο, με τους κομπιναδόρους κουμπάρους, με τις παράνομες προμήθειες, με τις αδιαφανείς συναλλαγές, με τους σκανδαλώδεις διορισμούς, με την δημιουργία στρατιών golden boys με το ξεπούλημα των «φιλέτων» της ελληνικής γης σε παπάδες και καλόγερους «μεγαλοεπιχειρηματίες» που παρά λίγο να αγόραζαν και την Ακρόπολη με τον Παρθενώνα, με τα δικά μας λεφτά, με τις ατασθαλίες και τις κομπίνες στην διαχείριση του δημόσιου χρήματος κλπ.
Αλήθεια, πότε θα πληροφορηθεί ο λαός τις λεπτομέρειες για τα σκάνδαλα της ΕΡΤ, για τις δεκάδες χρυσοπληρωμένους συμβούλους, με τις αμοιβές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, σύμφωνα με τις σχεδόν καθημερινές αποκαλύψεις και καταγγελίες του επιθεωρητή διοίκησης κ. Ρακιτζή και πολλά άλλα;
Περιμένουμε να τα μάθουμε όλα και σε όλο τους το βάθος.
Στο σημείο αυτό επιθυμώ να τονίσω ιδιαίτερα ότι προσωπικά, στον πρωθυπουργό της εξαετίας της ΝΔ κ. Κώστα Καραμανλή, καταλογίζω μόνον ανικανότητα, απάθεια, απειρία, ασχετοσύνη και ύπνο βαθύ και σε καμιά απολύτως περίπτωση δόλο, υστεροβουλία και πονηρές σκέψεις.
Ο κ. Καραμανλής, με το συμπάθιο, ήταν το κοροϊδάκι της παρέας. Τον κρατούσαν μακριά από τα γεγονότα, από τα δρώμενα, από την πραγματικότητα. Τον κορόιδευαν, τον εξέθεταν και αυτοί οργίαζαν. Ήταν ανύπαρκτος. Ήταν πειθήνιο όργανό τους. Ήταν πιόνι τους!
Ήταν ένας ξένος που αγνοούσε τα πάντα!
Τώρα, τα σκάνδαλα σχετικά με το Βατοπέδι, τα φορτώνουν σ’ ένα δημόσιο υπάλληλο, στον Γιάννη Αγγέλου, ο οποίος, κατά την δική μου άποψη, αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα της υπόθεσης, το οποίο ωστόσο, κατά κάποιο τρόπο, μίλησε για να καλύψει, άκομψα βέβαια, το αφεντικό του, λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός δεν ελάμβανε γνώσιν επιστολών, ακόμη και σημαινόντων προσώπων! Ούτε του Ψωμιάδη!!
Μα δεν ντρέπονται να λένε τέτοιες ανοησίες, οι άθλιοι; Ακόμα και τώρα τον εξευτελίζουν;
Ο κ. Αγγέλου έστω και «άγαρμπα» επιχείρησε να καλύψει τον προϊστάμενό του, πρωθυπουργό, άσχετα αν τον εξέθεσε περισσότερο. Μπράβο του!
Εκείνο που πρέπει να περιμένουμε τώρα, είναι να εμφανισθεί ο κ. Καραμανλής και να μιλήσει. Πρέπει. Είναι αδικία να εγκαταλείψει τον διευθυντή του γραφείου του στην τύχη του. Πρέπει να μιλήσει και για την παρέα που μας βούλιαξε.
Κλείνοντας το άρθρο αυτό πληροφορήθηκα ότι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννης Τέντες, παρέπεμψε στην Βουλή για τα περαιτέρω την υπόθεση των πλαστών στοιχείων που η κυβέρνηση Καραμανλή έδινε στην ΕΕ, με αποτέλεσμα να κάνει την Ελλάδα αναξιόπιστη και να την καταστρέψει.
Φαίνεται ότι η ώρα της μεγάλης κρίσης πλησιάζει.
Άντε με το καλό!
Και ο επίλογος :
Ο Αντώνης Σαμαράς, μετά από τις καθημερινές και συγκλονιστικές αποκαλύψεις σκανδάλων για τα οποία δεν έχει την παραμικρή ευθύνη, δεν έχει πλέον και θέση στην ηγεσία της ΝΔ.
Το κόμμα καθημερινά βουλιάζει. Ας το εγκαταλείψει για να σωθεί ο ίδιος που είναι άξιο και ικανό πολιτικό στέλεχος. Ας τους τα βροντήξει!
Ας σκεφθεί καλά ο Αντώνης.
Μια νέα «Πολιτική Άνοιξη» θα ήταν πολύ καλή ιδέα…