ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Μεθοδικές και εντατικές είναι τον τελευταίο καιρό, οι προσπάθειες του Ευάγγελου Βενιζέλου για την ανασυγκρότηση, την αναδιοργάνωση του ΠΑΣΟΚ και την επάνοδό του στο χώρο των μεγάλων κομμάτων εξουσίας, την επανένταξή του στις πολιτικές παρατάξεις που στοχεύουν στην διακυβέρνηση της χώρας, την οποία, σημειωτέον, άσκησε κατά το παρελθόν για περίπου μια εικοσαετία.
Η προσφορά του σοσιαλιστικού κόμματος που, ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε σημαντική, στον θεσμικό κυρίως τομέα και το εν γένει έργο του αξιοσημείωτο, αλλά, ομολογουμένως, όχι απόλυτα επαρκές για μια μεγάλη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του ελληνικού λαού, κυρίως των εργαζομένων και των χαμηλών και μεσαίων τάξεων της ελληνικής κοινωνίας. Χρειαζόταν πολλή δουλειά ακόμη για να φθάσουμε σε ανώτερα επίπεδα. Πολύς δρόμος.
Το κίνημα του Ανδρέα, από την πρώτη ημέρα της ζωής του, από την ίδρυσή του στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 συγκέντρωσε τα πυρά όλων των πολιτικών παρατάξεων της τότε εποχής, τόσο της δεξιάς όσο και της αριστεράς.

Ωστόσο, οι μετριοπαθείς αριστεροί, κυρίως δε οι ΕΑΜογενείς, σταθμίζοντας τις δραστηριότητες του κινήματος στους κοινωνικούς τομείς,  τους αγώνες του για τη βελτίωση της ζωής της εργατιάς και γενικώς για έξοδο τους από την κοινωνικοπολιτική απομόνωση, στήριξαν τον Ανδρέα, ο οποίος τηρώντας τις υποσχέσεις του, όταν ανέλαβε την εξουσία το 1981, έθεσε τέρμα στην διάκριση των αριστερών και φιλοαριστερών ως πολιτών δεύτερης κατηγορίας.
Η αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, η συνένωση Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων με τη δημιουργία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.) που απετέλεσε ένα σύγχρονο Σώμα Ασφάλειας και η πολυπόθητη αλλαγή που άρχισε να διαφαίνεται, ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο τον Ανδρέα Παπανδρέου και το κίνημά του που, στο μεταξύ, προχώρησε σε μέτρα, όπως η θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου, ο οποίος δημιούργησε, συνένωσε και νομιμοποίησε οικογένειες, αναγνώρισε παιδιά, η λύση των συμβιώσεων που ταλαιπωρούσαν αμέτρητες χιλιάδες ζευγαριών, των οποίων οι γάμοι είχαν οριστικά αποτύχει κ. ά.

Το σύνθημα της «αλλαγής» και το τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Απελευθέρωση» συσπείρωσε γύρω από τον Ανδρέα Παπανδρέου και το κίνημά του ένα ευρύτατο φάσμα πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που δεν εμφορούνταν πάντοτε από κοινές πεποιθήσεις.
Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Παπανδρέου επιδιώχθηκε η εθνική συμφιλίωση, αναγνωρίστηκε από το επίσημο κράτος το ΕΑΜ ως οργάνωση της Εθνικής Αντίστασης και επίσης αναγνωρίσθηκαν τα δικαιώματα των αγωνιστών του, ενώ ρίχθηκαν στη φωτιά οι φάκελοι φρονημάτων που διατηρούσε η Ασφάλεια για πολλούς από αυτούς. Σκοπός αυτής της απόφασης ήταν εν μέρει και ο επαναπατρισμός πολλών Ελλήνων πολιτικών προσφύγων από την Εποχή του Εμφυλίου, ο οποίος επετεύχθη σε μεγάλο βαθμό, με αποτελέσματα ευεργετικά για την εθνική μας ενότητα, αλλά και την εισροή στην Ελλάδα νέων ζωντανών κυττάρων προερχόμενων από τα «παιδομαζώματα» των ανταρτών.
Πολλά απ’ αυτά τα παιδιά που την εποχή του εμφυλίου βιαίως ή εθελοντικώς, όπως ισχυριζόταν τότε οι κομμουνιστές, αποσπάσθηκαν από τις οικογένειές τους, επανήλθαν, μετά από δεκαετίες στην πατρίδα, για να προσφέρουν τις γνώσεις που είχαν αποκτήσει, την επιστημοσύνη τους, την τεχνογνωσία τους και γενικώς την βοήθεια και την πείρα τους.

Ακόμη, επί ΠΑΣΟΚ, ιδρύθηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας που δυστυχώς, τώρα έχει υποβαθμισθεί σοβαρά, καθιερώθηκαν οι αντικειμενικές αξίες και από την 1η Ιανουαρίου του 1987, ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) που τώρα πολλοί ασυνείδητοι επιχειρηματίες, κλέβουν και τον… τσεπώνουν!

Η πιο σημαντική μεταβολή στην ελληνική οικονομία τα χρόνια πρωθυπουργίας του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν η μεγάλη άνοδος της αγοραστικής δύναμης της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, με τα εισοδήματα να σημειώνουν θεαματική άνοδο της τάξης του 26%. Το διάστημα 1981-1985 κυρίως, ο Ανδρέας Παπανδρέου και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προέβησαν σε σειρά εθνικοποιήσεων, τηρώντας και τις προεκλογικές δεσμεύσεις του κόμματος για την "κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων". Κρατικοποιήθηκαν επιχειρήσεις που ανήκαν σε πολύ ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες και  οι μισθοί αυξήθηκαν τόσο στο δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί η μεγάλη μείωση του πληθωρισμού που πέτυχαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου. Μελετώντας τα στοιχεία κατά μήνα, βλέπουμε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέλαβε τον Οκτώβριο του 1981 πληθωρισμό της τάξης του 24,2% και παρέδωσε τον Ιούνιο του 1989 πληθωρισμό στο 13,1%, μία εντυπωσιακή βελτίωση της κατάστασης, ο οποίος όμως το 1990 εκτινάχθηκε στο 20,4% (Μ.Ο. έτους), λόγω της πολιτικής αστάθειας και ακυβερνησίας της χώρας και λόγω των εκλογικών συγκρούσεων, την καταστροφική περίοδο 1989 - 1990. Ήταν το βρώμικο 1989.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτω από τις πιέσεις του Ανδρέα, δέχθηκε την καθιέρωση των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων (ΜΟΠ)

Αξιοσημείωτο είναι, ότι η  Μάργκαρετ Θάτσερ (γνωστή και ως «σιδηρά κυρία»), η συντηρητική πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας που ήταν πολέμιος του κράτους πρόνοιας και των παροχών στις χώρες του Νότου και συγκρούστηκε πολλές φορές με τον Ανδρέα Παπανδρέου, είπε γι' αυτόν:
 «Δεν τον συμπάθησα, αλλά ποτέ δεν έφυγε από Διάσκεψη Κορυφής της ΕΟΚ, χωρίς να πάρει κάτι για τη χώρα του».   
Τον Φεβρουάριο του 1982 ο Ανδρέας Παπανδρέου πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο θέλοντας να δείξει στους Κυπρίους αλλά και διεθνώς, την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής του να συμπαραταχθεί με τον Ελληνισμό της Κύπρου. Ήταν η πρώτη επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο μετά την εισβολή και η οποία πραγματοποιήθηκε παρά τις αντιδράσεις της Τουρκίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων χωρών. Λίγο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1982, μετά την εισβολή των Ισραηλινών στον Λίβανο, ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιασέρ Αραφάτ επισκέφθηκε την Αθήνα, ευχαριστώντας την Ελλάδα για την στάση της έναντι των Ισραηλινών. Η κυβέρνηση Παπανδρέου συνέβαλε αποτελεσματικά στην επιχείρηση μεταφοράς των μαχητών της PLO από τον Λίβανο προς την Τυνησία και άλλες αραβικές χώρες με οχηματαγωγά που μίσθωσαν Έλληνες εφοπλιστές με την βοήθεια του Ο.Η.Ε. και της γαλλικής κυβέρνησης.

Ωστόσο, η φιλοαραβική πολιτική του Ανδρέα, δεν επέφερε οφέλη για την Ελλάδα, εξαιτίας της ασυνέπειας του αραβικού κόσμου και των αλλοπρόσαλλων κινήσεων και ενεργειών των ηγετών του.
Οι συκοφαντίες εις βάρος του και οι απόλυτα άδικες και κατάπτυστες κατηγορίες ορισμένων ανάξιων, ποταπών και «μικρόν το δέμας»  πολιτικών αντιπάλων του, τον οδήγησαν κατηγορούμενο για την υπόθεση Κοσκωτά, στο ειδικό δικαστήριο, από το οποίο αθωώθηκε πανηγυρικά, αν και αρνήθηκε να παραστεί και δικάσθηκε ερήμην «ωσεί παρών»!
Χρόνια αργότερα στην τηλεοπτική εκπομπή «Ανατροπή» του δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη, ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δήλωσε, ότι μετάνιωσε για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, αλλά τόνισε ότι προχώρησε σ' αυτή την πράξη, διότι ήθελε να τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση.

Το 1993, ο Ανδρέας επέστρεψε στην εξουσία, ουσιαστικά ενισχυμένος από τις άδικες κατηγορίες των πολιτικών αντιπάλων του και δικαιωμένος από την δικαστική εξουσία και τον λαό.
Με το θάνατο του χαρισματικού ιδρυτή και ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, στις 23 Ιουνίου του 1996, κλείνει μια από τις πιο δημιουργικές σελίδες της νεότερης πολιτικής ιστορίας της χώρας, αλλά στον γενικό απολογισμό του έργου του δεν είναι δυνατόν να σημειωθεί ως επιτυχία η εφαρμογή του σοσιαλιστικού μοντέλου που είχε οραματιστεί, είτε διότι η ελληνική κοινωνία δεν ήταν ώριμη να το αποδεχθεί, είτε διότι ο ίδιος έκανε λάθη, όπως άλλωστε λάθη κάνουν όλοι οι δημιουργοί.
Ένα από τα λάθη του που ακόμη και τώρα μας ταλαιπωρεί και μάλιστα με τρόπο οδυνηρό, είναι ο εκτροχιασμός του συνδικαλιστικού κινήματος και των συνδικαλιστών «εργατοπατέρων» οι οποίοι «γεννήθηκαν» από τις «κοινωνικοποιήσεις» που ο Ανδρέας εφάρμοσε για το καλό βέβαια της χώρας. Επίσης εκείνη την εποχή δημιουργήθηκαν πολλά από τα σημερινά στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Τα χρόνια πέρασαν, το ΠΑΣΟΚ εφθάρη και γέρασε. Συρρικνώθηκε και έπειτα από τα αλλεπάλληλα σφάλματά του, από μεγάλο κόμμα εξουσίας, έγινε ένας μέτριος ή μάλλον μικρός πολιτικός σχηματισμός, ο οποίος τώρα επιχειρεί να σηκώσει ξανά κεφάλι χάρη στον αγώνα και στις επίμονες και επίπονες προσπάθειες του τωρινού ηγέτη του Ευάγγελου Βενιζέλου, που ήδη άρχισαν να καρποφορούν. Το επικείμενο συνέδριο θα βοηθήσει τις προσπάθειες αυτές.
Ας ελπίσουμε ότι ο νέος ηγέτης, έμπειρος πολιτικός και άριστος επιστήμονας, θα δημιουργήσει ένα νέο αστικό δημοκρατικό κόμμα, αποφεύγοντας τον σοσιαλιστικό δρόμο, ο οποίος είναι δύσβατος, τραχύς και γεμάτος αγκάθια και λυσσώδεις αντιδράσεις αυτών των ίδιων υποκριτικών στοιχείων που παριστάνουν τους σοσιαλιστές, αλλά στην πραγματικότητα είναι καπιταλιστές «έγχρωμοι δικτατορίσκοι» ανίκανοι και αρνητές κάθε προόδου. Αυτών που υπολογίζουν μόνο το κομματικό τους συμφέρον. 

ΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Μερικοί φίλοι αναγνώστες, διαφωνούν, εν μέρει, με όσα έγραψα για τις προχθεσινές εγκληματικές ενέργειες 30-40 κουκουλοφόρων στο εργοτάξιο της εταιρείας <ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ>, στις Σκουριές Χαλκιδικής.
Συγκεκριμένα κατηγορούν την εταιρεία, την οποία εξομοιώνουν με άλλες που δραστηριοποιούνται στην Αφρική, στον τομέα εξόρυξης διαμαντιών και την χαρακτηρίζουν αποικιοκρατικού τύπου, που βέβαια δεν αποκλείεται και να είναι.
Εγώ ωστόσο, εξηγούμαι:
1. Καταδίκασα και καταδικάζω τις εγκληματικές ενέργειες, τους εμπρησμούς, τους πυροβολισμούς, τους ξυλοδαρμούς, την βία, την αγριότητα, βαρβαρότητα και βαναυσότητα των ανθρωπόμορφων τεράτων που έφθασαν στο σημείο να περιλούζουν με βενζίνη φτωχούς νυχτοφύλακες Έλληνες, να τους τραυματίζουν και παρά λίγο να τους κάψουν ζωντανούς!!
2. Καταδίκασα και καταδικάζω την καταστροφή των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, των αυτοκινήτων, του τεχνικού εξοπλισμού της, των γραφείων της κ.τ.λ.
3.Καταδίκασα και καταδικάζω την ρίψη δεκάδων < μολότοφ > από τους τραμπούκους και την κόλαση που προκλήθηκε.
4.Καταδίκασα και καταδικάζω την δυσφήμηση της χώρας και την δημιουργία κλίματος αποθάρρυνσης των επενδυτών σε μια εποχή που έχουμε μεγάλη ανάγκη επενδύσεων για να αντιμετωπίσουμε την ύφεση, για να μειώσουμε την εφιαλτική ανεργία και να πετύχουμε την οικονομική μας ανάκαμψη.
5.Θεωρώ προδότες της πατρίδας τους άνανδρους κουκουλοφόρους εμπρηστές και τους ηθικούς αυτουργούς, όποιοι και να είναι και απ όπου να προέρχονται.
6.Πιστεύω πως οι εγκληματικές ενέργειες έγιναν με προδιαγεγραμμένο σχέδιο, από εχθρούς του ελληνικού έθνους, το οποίο σχέδιο αργά η γρήγορα θα έλθει στο φως... 
Τέλος, από στις ειδήσεις άκουσα, ότι η εταιρεία δίνει δουλειά σε 1200 εργαζόμενους της περιοχής, πράγμα που δεν μπορώ να επιβεβαιώσω. 
Αυτή είναι η θέση μου πάνω στο θέμα που δημιούργησαν οι τραμπούκοι κουκουλοφόροι, πάνω στην βία, στους εμπρησμούς, στην κτηνωδία, στη δυσφήμηση της πατρίδας μας και στις απειλές ανθρώπινων ζωών. 
Τίποτα άλλο.
Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ...

(Ακολουθεί το χθεσινό μου άρθρο) 

ΚΟΙΝΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ.

Αυτοί οι κύριοι, όποιοι και νάναι και από όπου και να προέρχονται μόνον σαν κοινοί κακοποιοί με εγκληματικές τάσεις μπορεί και πρέπει να χαρακτηρισθούν και σαν τέτοιοι πρέπει να έχουν την ανάλογη μεταχείριση από τις αρχές.
Αναφέρομαι σ' αυτούς τους κουκουλοφόρους που περιέλουσαν με βενζίνη τους φρουρούς νυχτοφύλακες της εταιρείας <ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ> στις Σκουριές της Χαλκιδικής και στη συνέχεια, με < μολότοφ > έκαψαν τα πάντα, ευτυχώς όχι και τους ανθρώπους που κατάφεραν να γλυτώσουν, μόνον με τραύματα!
Και όλα αυτά για δήθεν περιβαλλοντική επιβάρυνση και δήθεν καταστροφή της περιοχής, η οποία ωστόσο δεν πρόκειται να υποστεί το παραμικρό, σύμφωνα με τις σχετικές εμπεριστατωμένες επιστημονικές μελέτες.
Η ξένη εταιρεία που έκανε μια πολύ σοβαρή επένδυση στη χώρα μας,  υπέστη ήδη μεγάλη ζημιά με την καταστροφή από τον εμπρησμό των πάσης φύσεων οχημάτων της και του ακριβού τεχνολογικού της εξοπλισμού στα εργοτάξιά της και είδε τους ανθρώπους της να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να καούν ζωντανοί!
Έτσι λοιπόν κύριοι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της εγκληματικής ενέργειας των Σκουριών θα προσελκύσουμε επενδύσεις για τη υποχώρηση της ύφεσης και την πάταξη της ανεργίας που ολοένα και αυξάνεται και για την ανάκαμψη των δημοσιονομικών μας;
Έτσι;;;;;
Έτσι, με βόμβες < μολότοφ > κύριοι δειλοί και άνανδροι κουκουλοφόροι, με πυροβολισμούς και με φωτιές, με τραυματισμούς και καταστροφές, θα φτιάξουμε την πατρίδα και θα ανακουφίσουμε τον χειμαζόμενο λαό;;
Έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο άθλιοι τραμπούκοι;;

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΚΥΡΙΕ ΣΑΜΑΡΑ;

Η ανεργία και η ύφεση, έσπασαν όλα τα ρεκόρ!

ΑΝΕΡΓΙΑ,  27% και στους νέους που βρίσκονται πλέον σε απόγνωση, 62%!

Οι νέοι μας δεν βρίσκουν δουλειά ούτε με αμοιβή 300 ευρώ μηνιαίως και υπάρχουν ακόμη και διπλωματούχοι ανωτάτων σχολών που απασχολούνται για αμοιβές εξευτελιστικές, για... πενταροδεκάρες, ενώ άλλοι είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν την εργασία τους σε οποιονδήποτε ή οπουδήποτε για ένα μικρό μεροκάματο που θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν τη δύσκολη αυτή εποχή.

ΥΦΕΣΗ, 6% με μαγαζιά και επιχειρήσεις να εξακολουθούν να κλείνουν καθημερινά ολοένα και με ταχύτερους ρυθμούς!

Κι εσείς κύριε Σαμαρά και μαζί σας και η τριμερής κυβέρνησή σας, καθεύδετε...

Πότε, επί τέλους, θα πέσουν χρήματα στην αγορά για να κινηθούν ξανά επιχειρήσεις, εμπόριο, επαγγέλματα και να αρχίσει η μάχη κατά της ύφεσης και της ανεργίας που κατατρώνε τις σάρκες του λαού μας, που μας αφανίζουν;

Πότε οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν και συνεχίζουν να ανακεφαλαιοποιούνται από τον <πακτωλό> που η <τρόικα> μας χορηγεί, όπως η κυβέρνησή σας μας διαβεβαιώνει, θα ρίξουν ρευστό στην αγορά;

Μήπως οι τραπεζίτες θα διαχειρισθούν τα λεφτά κατά το δοκούν και σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι ή μήπως, για μια ακόμη φορά, με τις ευλογίες ή την ανοχή των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών, θα δοθούν τα χρήματα στους επιτήδειους επιχειρηματίες και μεγαλόσχημους που επί πλέον είναι και φοροφυγάδες και φοροκλέφτες, για να τα ενθυλακώσουν ή να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Αλβανία, η Ρουμανία ή και τα Σκόπια, όπου τα εργατικά χέρια είναι φθηνά, σχεδόν τσάμπα και τα μεροκάματα δεν επαρκούν ούτε για τον... άρτον τον επιούσιον;

Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά το χρήμα θα πέσει στην αγορά για να αντιμετωπισθεί η ύφεση, να βρουν οι άνεργοι δουλειά, πράγμα που θα επιτρέψει να γίνει το πρώτο βήμα για την πολυπόθητη ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας και την ανάπτυξή της.

Όμως τι περιμένετε κύριε Σαμαρά που ακόμη δεν καταφέρατε να κατεβάσετε τον Φ.Π.Α της εστίασης από 23% σε 13%, ενώ μας λέτε πως περιμένουμε φέτος μεγάλη αύξηση του τουρισμού, τα <πακέτα> του οποίου τώρα κλείνουν.

Και να σκεφθεί κανείς κύριε Σαμαρά πως η μείωση αυτή του Φ.Π.Α στην εστίαση αποτελούσε προεκλογική ρητή και κατηγορηματική υπόσχεσή σας.

Τι περιμένετε λοιπόν κύριε Σαμαρά;

Ο λαός δεν έχει άλλες αντοχές. Έφθασε και ήδη ξεπερνά τα όρια της πλήρους ανέχειας!

Βιασθείτε... Κάντε αυτό που επιβάλλεται... Δραστηριοποιηθείτε ΣΗΜΕΡΑ, όχι ΑΥΡΙΟ.

Από τα κυβερνητικά ΘΑ, χορτάσαμε. Θέλουμε έργα, όχι λόγια κύριε Σαμαρά.

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ... ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΙΣΜΟΣ

Στην χώρα μας, στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα και να μπουν στη θέση τους άλλα, πάρα πολλά, αν θέλουμε - και βέβαια θέλουμε - να δούμε καλύτερες μέρες από κάθε πλευρά.

Ένα απ' αυτά είναι ο... επαγγελματικός εργατοπατερισμός, η δήθεν συνδικαλιστική <δραστηριότητα>, η οποία αφ' ενός μεν ταλαιπωρεί το κοινό, τον ελληνικό λαό, αφ' ετέρου δε στερεί τους εργαζόμενους από μεροκάματα ζωής, το εμπόριο και τους επαγγελματίες από σωτήριες ανάσες και την εθνική μας οικονομία από την, <αιμοδοσία>, που την επαναφέρει στη ζωή.

Με λίγα λόγια, οι εργατοπατέρες, όπως λειτουργούν τώρα, αλόγιστα και με στόχους που μόνον αυτοί και οι συν αυτοίς γνωρίζουν, αντί να εξυπηρετούν τους εργαζόμενους και τον λαό, εξυπηρετούν στην πραγματικότητα αλλότρια συμφέροντα. Αντί να αυξάνουν τον εθνικό μας πλούτο, τον εκμηδενίζουν.

Εκτός αυτού, είναι πλέον πασιφανές πως εξυπηρετούν κομματικά συμφέροντα παρατάξεων πού επιδιώκουν να κερδίσουν ψηφαλάκια, να επωφεληθούν, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών τους και για τις τεράστιες ζημιές που προκαλούν στα δημοσιονομικά μας και στον εργατικό κόσμο.

Και το εξωφρενικό είναι, ότι στις  περισσότερες περιπτώσεις, οι τωρινοί συνδικαλιστές εκπροσωπούν μόνο μικρές και ακραίες σκληροπυρηνικές μειοψηφίες των διαφόρων κλάδων!

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Να θυμηθεί την 9μηνη απεργία στη <ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ> που μερικοί, λίγοι, εκβιαστικά και με τσαμπουκά, εμπόδιζαν εκατοντάδες εργατοϋπαλλήλους να δουλέψουν και να κερδίσουν το μεροκάματο για την συντήρηση των οικογενειών τους, των παιδιών τους ή να θυμηθεί την πρόσφατη (αλλά και τις προηγούμενες απεργίες από την πρωτοχρονιά) του ΜΕΤΡΟ και την ταλαιπωρία των εκατομμυρίων πολιτών, από τους συνδικαλιστές εκπροσώπους μιας μικρής μερίδας εργαζομένων της εταιρείας που, εκτός του συνόλου του προσωπικού, συμπαρέσυραν, ανάγκασαν σε αποχή από την δουλειά και τα μεροκάματα τους υπαλλήλους του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ και του ΤΡΑΜ;

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;;;

Ας ερωτηθούν οι ανήκοντες στην Γ.Σ.Ε.Ε και στην Α.Δ.Ε.Δ.Υ εργαζόμενοι, αν θέλουν τις απεργίες ή όχι... Ας ερωτηθούν κύριε Παναγόπουλε και κύριε Τσικρικά...

Αλλά τα χειρότερα έρχονται με τον κ. Φωτόπουλο που μας απειλούσε με <μπλακ άουτ> και τώρα έβαλε πλώρη για πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε.

Παρά ταύτα, οι συνθήκες για αλλαγή του νόμου για τις απεργίες, δεν είναι ούτε ώριμες, ούτε κατάλληλες.

Θα ήταν λάθος, αν τώρα γινόταν κάτι τέτοιο.

Ιδιαίτερα, απαράδεκτη θεωρείται η επαναφορά της ανταπεργίας των εργοδοτών, του αλήστου μνήμης και επαχθούς <λοκ άουτ>, το οποίο αποτελεί μέτρο καταπιεστικό, καταναγκαστικό, εκβιαστικό και φασιστικό που κυριολεκτικά πνίγει τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Είναι ένα μέτρο που ποτέ δεν πρέπει να ισχύσει στην Ελλάδα.

Είναι πάντως αλήθεια, ότι για τον σημερινό εργατοπατερικό εκτραχηλισμό, υπεύθυνα  είναι, τα δύο, μέχρι χθες, μεγάλα κόμματα εξουσίας, τα οποία κυβέρνησαν τη χώρα κατά την μεταπολιτευτική περίοδο, ιδιαίτερα δε το... σοσιαλιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ που καθιέρωσε και επέβαλε, ξεφεύγοντας από τους πραγματικούς στόχους του, ανάλογες συνθήκες και καταστάσεις και εξέθρεψε στους κόλπους του πρόσωπα που τώρα αποδεικνύονται μοιραία για τους ανθρώπους του μόχθου και δημιουργούν ζημιογόνες για την χώρα, καταστάσεις.

Για την ώρα θέμα αλλαγής του νόμου για τον συνδικαλισμό και την κατάχρηση των αλόγιστων απεργιών, καθώς και για την περιφρόνηση των δικαστικών αποφάσεων δεν υπάρχει, αλλά οπωσδήποτε το καμπανάκι χτύπησε και οι εργατοπατέρες ας το λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους...

Ωστόσο, για να είμαι δίκαιος, πρέπει να τονίσω ιδιαίτερα πως υπάρχουν και συνδικαλιστές πραγματικοί, σωματεία σωστά και ενώσεις επίσης σωστές που κάνουν δίκαιες, έντιμες και καθαρές απεργίες για την ικανοποίηση των δικαίων αιτημάτων και διεκδικήσεων των μελών τους. Μεταξύ αυτών είναι και η δική μας, η δημοσιογραφική συνδικαλιστική εκπροσώπηση που αγωνίζεται αγώνα σκληρό, για το δημοσιογραφικό λειτούργημα που αφανίζεται τόσο από το κράτος, όσο και από εκδότες και καναλάρχες.

Εκατοντάδες συνάδελφοί μας είναι άνεργοι και, το χειρότερο, κάθε μέρα πληθαίνουν.

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι στα δημόσια μέσα αντιμετωπίζουν το μέλλον, την αυριανή μέρα, με τρόμο και τα ασφαλιστικά μας ταμεία αδειάζουν από την κρατική, κάθε είδους καταλήστευση!

Αυτή είναι η αλήθεια και μην μου πείτε πως... ευλογώ τα γένια μου, γιατί θα με αδικήσετε κατάφωρα...

ΜΗΠΩΣ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ;;

Υποψιάζομαι, ότι τόσο οι λεγόμενοι δημοσκόποι, όσο και αυτοί που, κατά καιρούς παραγγέλλουν τις δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις, τον χρόνο και τον τρόπο διεξαγωγής τους, μας... δουλεύουν ψιλό γαζί, εν ολίγοις μας κοροϊδεύουν!

Τα ερωτήματα των δημοσκόπων, όπως τίθενται (τι επιστήμη κι αυτή), η μέθοδος που ακολουθείται, η ερμηνεία των απαντήσεων, το <σερβίρισμα> των αποτελεσμάτων  και τα διάφορα άλλα επαμφοτερίζοντα επί μέρους αποτελέσματα, μας μπερδεύουν και βέβαια δεν ρίχνουν το απαιτούμενο φως στο θέμα για να το κατανοήσουμε, να αποκτήσουμε σαφή εικόνα για τις δυνάμεις  πολιτικών παρατάξεων και  κομμάτων.

Ακόμη, αμφιβολίες και ερωτηματικά προκαλούν ο χρόνος που διεξάγονται οι σφυγμομετρήσεις και τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί.

Μετά από την πρόσφατη εμφανή πτώση ποσοστών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, λόγω της διγλωσσίας του και λόγω των εσωτερικών αντιθέσεων που προκάλεσε η ορθή, κατά την  γνώμη μου, φιλοευρωπαϊκή και υπέρ του ευρώ νέα γραμμή του κ. Τσίπρα και των διαφορών που ανέκυψαν εξ αιτίας των αντιηγετικών σαφών και κατηγορηματικών δηλώσεων των εκπροσώπων των διαφόρων συνιστωσών του κόμματος, των απίθανων <μαζεμάτων> που λέω εγώ, έρχεται νέα δημοσκόπηση που... διαψεύδει την προηγούμενη που είχε δώσει εκλογικό προβάδισμα στη ΝΔ, η οποία αντί να δείχνει, όπως θα ήταν λογικό, νέα πτώση του κόμματος της αριστεράς, το εμφανίζει ενισχυμένο, σε βαθμό που να καλύπτει την διαφορά του από το κόμμα που κυβερνά και, επί πλέον, να προηγείται κατά μισή μονάδα. Δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ 29% και ΝΔ 28,5%!!

Παραλείπω εδώ να αναφέρω τους κλυδωνισμούς που προκάλεσαν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οι καταλήψεις, οι βιαιοπραγίες και οι υπέρ των εκνόμων δραστηριοτήτων των κουκουλοφόρων ταραξιών, δηλώσεις επωνύμων βουλευτών και στελεχών του.

Και το παράδοξο, το ανεξήγητο, σχετικά με τα αποτελέσματα του <γκάλοπ>, είναι ότι έγινε λίγες μόνο ημέρες μετά τις απεργίες ιδίως στις συγκοινωνίες που ταλαιπώρησαν, αγανάκτησαν και εξόργισαν τον ελληνικό λαό και έπληξαν την οικονομία της χώρας και για τις οποίες υποκινητές και <ηθικοί αυτουργοί>, κατά την κοινή αντίληψη είναι τα δύο κόμματα της άκρας αριστεράς, ΣΥ.ΡΙΖ.Α και Κ.Κ.Ε.

Αλλά οι δημοσκόποι αρέσκονται στην χρησιμοποίηση της μεθόδου <μια στο καρφί και μια στο πέταλο> για να καλύψουν, κατά το δυνατόν, την <χοντράδα> τους, αναφέροντας ότι στην ονομαζόμενη <παράσταση νίκης> η ΝΔ προηγείται με 48% έναντι 38% του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και ο κ. Σαμαράς θεωρείται ως ο πιο κατάλληλος για πρωθυπουργός με μεγάλη διαφορά.

Κι εμείς τι καταλαβαίνουμε από τις... αλχημικές αυτές παρουσιάσεις των αποτελεσμάτων;

Καταλαβαίνουμε πως πρώτο κόμμα είναι ο κ. Τσίπρας, αλλά τις εκλογές, αν γίνουν τώρα, θα τις κερδίσει με διαφορά η ΝΔ, της οποίας, σημειωτέον κι αυτό, ο πρόεδρος είναι ο πρωθυπουργός που προτιμά σαφέστατα ο λαός.

Δηλαδή μύλος...

Ακόμη, οι δημοσκόποι  δίνουν στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία, ο λαός δεν επιθυμεί τώρα εκλογές, άρα θέλει να συνεχισθεί το κυβερνητικό έργο που αποσκοπεί στην οικονομική ανάκαμψη και σταθερότητα.

θα ήταν λοιπόν υπερβολή αν έλεγε κανείς ότι οι κύριοι δημοσκόποι μας <τρελαίνουν> με τα... αλληλογρονθοκοπούμενα αποτελέσματα των σφυγμομετρήσεων όλων των εταιρειών;

Νομίζω όχι...

Προφανώς, νομίζουν οι κύριοι αυτοί πως οι πολίτες, λόγω της λιτότητας, τρώμε κουτόχορτο και έχουμε αποβλακωθεί!

Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν, αν νομίζουν πως μας κοροϊδεύουν για να εξυπηρετούν τους κατά καιρούς πελάτες τους.

Γνωρίζω εκ των προτέρων ότι θα μας μιλήσουν για επιστημονικές μεθόδους και τα τοιαύτα και γι’ αυτό κι εγώ, εκ των προτέρων απαντώ ότι επιστήμη σημαίνει αλήθεια, σαφήνεια και σωστές κουβέντες.

Αυτά από ένα γέρο, 80ρη, και με κάποιες εμπειρίες δημοσιογράφο.

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ...

 Αγανάκτηση και οργή προκαλούν στον ελληνικό λαό, οι...<παναττικές> απεργίες που κήρυξαν και πραγματοποίησαν, την Τετάρτη, η Γ.Σ.Ε.Ε και η Α.Δ.Ε.Δ.Υ σε αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους ναυτικούς, οι οποίοι επιτάχθηκαν, μετά την πολυήμερη απεργία τους που απομόνωσε πλήρως την νησιωτική χώρα, ακόμη και τα ακριτικά νησιά μας, από τον εθνικό κορμό.

Οι ναυτεργάτες βέβαια είχαν και έχουν τα δίκαιά τους σε πολλές περιπτώσεις, κυρίως δε στα δεδουλευμένα πολλών μηνών που τους χρωστούν ορισμένες ατμοπλοϊκές εταιρείες, αλλά και σε πολλά άλλα, πλην όμως, η κατάσταση  γενικώς εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη και δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τα νησιά μας, τα υπέροχα τουριστικά και ακριτικά νησιά μας, στο έλεος του θεού. Απορίας άξιο είναι μάλιστα πώς δεν... προσφέρθηκε η γειτονική χώρα να αναλάβει αυτή την φροντίδα τους, όπως άλλωστε έχει κάνει σε ανάλογες περιπτώσεις κατά το παρελθόν!

Δεν είναι δυνατόν να εγκαταλείπουμε χωρίς εφόδια, χωρίς καύσιμα, χωρίς τρόφιμα, χωρίς φάρμακα, χωρίς συγκοινωνίες, τους νησιώτες, τους ακρίτες μας, ούτε να αφήνουμε να σαπίζουν τα προϊόντα τους που δεν μπορούν να προωθηθούν στις μεγάλες ελληνικές και ξένες αγορές.

Η επίταξη, ως εκ τούτου, ήταν και νόμιμη και δικαιολογημένη και συνταγματική, αλλά δυστυχώς για το Π.Α.ΜΕ, το Κ.Κ.Ε και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, τους χάλασε τα μικροκομματικά, ψηφοθηρικά και καταστροφικά για την χώρα, σχέδιά τους.

Ευκαιρία βρήκαν και οι ανεγκέφαλοι <συνδικαλιστές> της Γ.Σ.Ε.Ε και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ, να κάνουν απεργία για να χάσουν ακόμη μερικά μεροκάματα, οι εργαζόμενοι υπήκοοί τους.

Αλλά έπεται και συνέχεια...

Έχουμε και νέα μεγάλη πανεργατική απεργία Γ.Σ.Ε.Ε και Α.Δ.Ε.ΔΥ στις 20 Φεβρουαρίου.

Νέες ταλαιπωρίες για τον λαό, νέα χαμένα μεροκάματα για τους εργαζόμενους, νέα μεγάλη ζημιά για την εθνική μας οικονομία, τώρα που αρχίζει να ανακάμπτει.

Τι να πει κανείς;

Μόνο ο θεός να βάλει μυαλό στους <συνδικαλιστές> που στην πραγματικότητα δυναμιτίζουν την δημοκρατία και το έθνος!

Οι τέσσερις νεαροί…

Τέσσερις νεαροί, έφηβοι θα έλεγα, σχεδόν παιδιά, είναι οι συλληφθέντες (υπάρχουν και άλλοι ασύλληπτοι) ληστές της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομείου στο Βελβεντό Κοζάνης και επίσης οι τρομοκράτες της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς. 

Τέσσερις νεαροί που κανονικά θα έπρεπε να σπουδάζουν και τώρα να ετοιμάζονται για την εξεταστική περίοδο ή να βοηθούν, τουλάχιστον να προσπαθούν να βοηθήσουν τις οικογένειές τους, να τα βγάλουν πέρα με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι. 

Τέσσερα παιδιά μόνον 20 - 24 χρόνων που προτίμησαν να βουτηχτούν μέχρι τον λαιμό στην παρανομία, στις ένοπλες ληστείες και στην εγκληματική τρομοκρατία, γυρίζοντας περιφρονητικά την πλάτη στην κοινωνία ή καλύτερα στρεφόμενα εναντίον της κοινωνίας, εναντίον όλων μας, εναντίον του λαού, τον οποίον απειλούν με "καλάσνικοφ", με βόμβες, με φωτιά!

Βεβαίως, οι τέσσερις δεν εκπροσωπούν την άξια, την δημιουργική ελληνική νεολαία των γραμμάτων, της διανόησης, της προόδου και των ειρηνικών κατακτήσεων. Τη νεολαία των αγώνων και της ευγενούς άμιλλας. 

Τέσσερα νεαρά άτομα από τον Χολαργό, το Μαρούσι, την Αθήνα, ξεστρατισμένα επέλεξαν για ιδανικά τους την παρανομία, την αντικοινωνικότητα, τις ένοπλες ληστείες και την τρομοκρατική δραστηριότητα. 

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Που οφείλεται το ανησυχητικό φαινόμενο; 

Πρόκειται περί ανωμάλων και εγκληματικών τύπων ή μήπως για δημιουργήματα κάποιων άλλων καταστάσεων;

Ενδιαφέρον έχουν οι απόψεις των ειδικών επιστημόνων, αλλά υπάρχουν και οι απόψεις των απλών ανθρώπων του λαού, των φιλήσυχων και φιλόνομων πολιτών, οι οποίες είναι ξεκάθαρες και σαφείς.

Δηλαδή, τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν κάπου μεταξύ οικογένειας και σχολείου αφενός και αφετέρου κάποιων άλλων που για τους δικούς τους λόγους, για το δικό τους συμφέρον, επιδίδονται στο χάϊδεμα των αυτιών των αναρχικών και κουκουλοφόρων, κάποιων που απέφευγαν να αποδοκιμάσουν ευθέως και σαφώς αυτούς και τις δραστηριότητές τους και εν μέρει αποφεύγουν και τώρα ακόμη.

Υπάρχουν ερωτήματα καίρια πρώτον για τις οικογένειες των νεαρών αυτών που έφθασαν στο έσχατο σημείο των ενόπλων ληστειών και της τρομοκρατίας.

Τι έκαναν οι γονείς, οι οικογένειες; Δεν ασκούσαν επιμέλεια στα παιδιά τους; Δεν ασκούσαν κανένα έλεγχο; Δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα; Δεν είχαν ανησυχήσει για τις κινήσεις τους και την εν γένει συμπεριφορά τους;

Δεν ενδιαφέρονταν για το που πάνε, με ποιους συναναστρέφονται, που περνούν τις ώρες και τις ημέρες τους;

Τι γονείς, τι οικογένειες ήταν αυτές τέλος πάντων;

Και το σχολείο;

Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές που έχουν κι αυτοί παιδιά, ποια διαπαιδαγώγηση προσέφεραν;

Κάποιες άλλες εποχές οι δάσκαλοι έσπευδαν να ειδοποιήσουν τους γονείς, τις οικογένειες των μαθητών τους για το επίπεδο της προόδου τους, όταν μάλιστα αυτό ήταν αρνητικό ή μη ικανοποιητικό, για την συμπεριφορά τους στο σχολείο, για την διαγωγή τους και να συστήσουν, να ζητήσουν συνεργασία για την βελτίωση των μαθητών.

Τώρα;

Τώρα, το σχολείο, δυστυχώς, είναι διαφορετικό και οι απεργίες και στάσεις εργασίας, δικαιολογημένες ή μη, έχουν πάρει πρωτεύουσα θέση στη σχολική δραστηριότητα!

Και μια παραστρατημένη μικρή, πολύ μικρή, μια ελάχιστη μειοψηφία παιδιών, νεαρών που δεν έτυχαν δυστυχώς, του οικογενειακού και εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος, ενθαρρυνόμενη από την ανοχή ή την μη καταδίκη των πράξεων της από επίσης κάποιους λίγους, συνεχίζει και ενισχύει και επαυξάνει την παραβατικότητα της, την κακοποιό δράση της!

Έτσι, φθάσαμε στις ληστείες του Βελβεντού από παιδιά αναρχικά και μέλη της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, που μισούν την κοινωνία εναντίον της οποίας στρέφονται, αλλά στην ουσία, χωρίς να το αντιλαμβάνονται, μισούν και τους εαυτούς τους, τους οποίους οδηγούν στην καταστροφή!

Πριν κλείσω να απευθυνθώ στους υποκριτές που ενδιαφέρονται περισσότερο για το αν είχαν μώλωπες στα πρόσωπά τους, οι τέσσερις συλληφθέντες νεαροί και προβληματίζονται από το αν οι μώλωπες έγιναν κατά την συμπλοκή ή μετά τη σύλληψή τους, από το αυτό καθαυτό γεγονός της διπλής ένοπλης ληστείας και της φρικιαστικής τρομοκρατίας, για να τους πω, ότι προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες στην κοινωνία και τους ενόχους που ήδη οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη για να δώσουν λόγο των πράξεων τους.

Οι υποκριτές αυτοί επιχειρούν να στραφούν κατά της αστυνομίας, η οποία είχε μια μεγάλη επιτυχία και να την αποθαρρύνουν…

Είναι ντροπή…

Τέλος, ο Νικήτας Κακλαμάνης, όταν χθες το πρωί, στο MEGA, άκουσε να λένε για κακοποίηση των συλληφθέντων από την αστυνομία, είπε : «Στην τρομοκρατία δεν υπάρχουν άλλοθι»!

Όσον αφορά τη μητέρα του ενός που δήλωσε πως είναι υπερήφανη για το γιο της, εκφράζω τη λύπη μου. Τον έχει ξεγράψει… 

Τα φέσια των κομμάτων

Διακόσια εβδομήντα δύο εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (272.500.000 ευρώ), έχουν φεσώσει τα κόμματά μας τις τράπεζες (διάβαζε τον ελληνικό λαό που τελικά θα τα πληρώσει) κατά την χρονική περίοδο 2000 – 2011 !!

Καλά διαβάσατε τον αριθμό, 272,5 εκατομμύρια ευρώ. (!!)

Πρόκειται για θαλασσοδάνεια, με άλλα λόγια για… δανεικά κι αγύριστα των πολιτικών μας κομμάτων, τα οποία, σημειωτέον, λαμβάνουν κανονικά τη νόμιμη, τη θεσμοθετημένη ετήσια κρατική επιχορήγηση που δεν τους φθάνει και καταφεύγουν σε τραπεζικά δάνεια «φέσια» που κι αυτά, στο τέλος τα πληρώνει ο λαός που αγωνίζεται και κάνει θυσίες για να ορθοποδήσει οικονομικώς η χώρα.

Οι οικονομικοί εισαγγελείς κ. κ. Πεπόνης και Μουζακίτης ενεργούν ήδη προκαταρκτική εξέταση για το μεγάλο αυτό σκάνδαλο, στο οποίο πρωταγωνιστούν (ποιοι άλλοι;) το ΠΑΣΟΚ (το σοσιαλιστικό παρακαλώ), η ΝΔ, το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός που ήδη έχει μετονομασθεί σε ΣΥΡΙΖΑ (άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε το βρακί του αλλιώς!).

Οι εισαγγελικές αρχές ήδη έχουν εξετάσει δεκάδες στελέχη τραπεζών για τα δάνεια των κομμάτων και διερευνούν την περίπτωση διάπραξης του κακουργήματος της απιστίας.

Σκοπός των Αρχών είναι επίσης να διακριβώσουν ποια από τα πρόσωπα, τα οποία υπέγραψαν, από την πλευρά των κομμάτων, για την εκταμίευση των 272,5 εκατ. που δόθηκαν την περίοδο 2000-2011, ήταν ή είναι βουλευτές ή διετέλεσαν υπουργοί.

Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, κατά κύριο λόγο, αλλά και το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός (προτού μετονομαστεί σε ΣΥΡΙΖΑ), έλαβαν από έξι πιστωτικά ιδρύματα, δάνεια συνολικού ύψους 272, 5 εκατομμυρίων ευρώ, με μοναδικά εχέγγυα τις κρατικές επιχορηγήσεις, εκτός από το ΚΚΕ, το οποίο έχει υποθηκεύσει μέρος της ακίνητης περιουσίας του.

Η Αγροτική Τράπεζα, η οποία ουσιαστικά εκμηδενίσθηκε για να μην πω χρεοκόπησε και αγοράσθηκε από την συνεχώς αναπτυσσόμενη Τράπεζα Πειραιώς, έχει χορηγήσει στα κόμματα, δάνεια συνολικού ύψους 192 εκατ. ευρώ, τα οποία ουδέποτε θα της επιστραφούν, σύμφωνα με έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος. Εν ολίγοις θα τα πληρώσουμε εμείς οι ψηφοφόροι των κομμάτων!

Η Εθνική Τράπεζα δανειοδότησε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει απλήρωτους τους υπαλλήλους του ένα ολόκληρο χρόνο, με 8,7 εκατ. ευρώ, με αντάλλαγμα τις επιχορηγήσεις του 2015 και του 2019 (!), 5,1 εκατ. ευρώ τη Νέα Δημοκρατία με αντάλλαγμα την κρατική χρηματοδότηση των ετών 2019 και 2020 (!), 7,7 εκατ. ευρώ το ΚΚΕ, που θα αποπληρωθεί από τις χρηματοδοτήσεις της περιόδου 2011-2015, και 8 εκατ. ευρώ το Συνασπισμό, για τα οποία εκχωρήθηκε η ετήσια κρατική επιχορήγηση της περιόδου 2011-2018.

Αυτή είναι η κατάσταση με το «τσαλαβούτημα» των πολιτικών μας κομμάτων στον δημόσιο, τον λαϊκό κορβανά σε εποχές μάλιστα λιτότητας, ανεργίας, ύφεσης και στερήσεων του λαού μας!

Αιδώς…