Μνημόνιο, Δανειακή Σύμβαση και Πολιτικές ή Νομικές καταγγελίες!!

Προφανώς παίζουν κάποιοι με τις λέξεις και μας κοροϊδεύουν! Παίζουν με τις λέξεις εις βάρος μας βέβαια, εις βάρος του λαού που κυριολεκτικά έχει ξεζουμισθεί και, συνεχίζει να ξεζουμίζεται για να ανταποκριθεί η χώρα στις υποχρεώσεις της για την εφαρμογή του περίφημου μνημονίου της «τρόικα» και  γενικώς της δανειακής σύμβασης με τους… φίλους μας τοκογλύφους που μας χρηματοδοτούν για να μας… σώσουν!

Τώρα ποιον θέλουν να σώσουν, εμάς ή τον εαυτό τους από την κρίση που έχει ξεσπάσει στην Ευρώπη και τις «δαγκάνες» της κυρίας Μέρκελ, είναι θέμα που χρειάζεται μεγάλη συζήτηση.

Οι ξένοι δανειστές μας ωστόσο, ενδιαφέρονται, όπως είναι φυσικό για τα δικά τους συμφέροντα, εμείς όμως τι κάνουμε; Εμείς έχουμε πολιτικές παρατάξεις που μάλιστα κατέρχονται και στις νέες εκλογές της 17^ης Ιουνίου, μερικές από τις οποίες έχουν ταχθεί υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη, δηλαδή στο ευρώ, με κάποιες βελτιωτικές αναδιαπραγματεύσεις του μνημονίου βέβαια, ενώ άλλες απορρίπτουν διαρρήδην το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, αλλά επιθυμούν, όπως ισχυρίζονται, ειλικρινά ή υποκριτικά, την παραμονή μας στο ευρώ!

Οι δεύτερες «αντιμνημονιακές» θα έλεγα πολιτικές παρατάξεις, με αερολογίες, πομφόλυγες, μισόλογα και επιχειρήματα που δεν αντέχουν σε καμιά απολύτως κριτική, ούτε την πιο επιεική, πάντοτε υπεκφεύγουν ή καλύτερα αποφεύγουν να απαντήσουν στο ερώτημα : «το μάρμαρο ποιος θα το πληρώσει; Τους μισθούς, τις συντάξεις και τις άλλες υποχρεώσεις της χώρας στο εσωτερικό και εξωτερικό ποιος θα τις καλύψει; Τι θα φάμε αύριο;»

Τι θα γίνει λοιπόν, όταν μετά τη μονομερή καταγγελία μνημονίου και σύμβασης, οι δανειστές μας κλείσουν τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης;

Η παράταξη όμως που ευθέως στρέφεται υπέρ της καταγγελίας μνημονίου και δανειακής σύμβασης δεν έχει καταλήξει σε οριστικές, σε τελικές αποφάσεις σχετικώς με τις ενέργειες, στις οποίες θα προχωρήσει στην περίπτωση που ο λαός θα της έδινε την εξουσία.

Δεν έχει καταλήξει στις αποφάσεις για τους τρόπους που θα καλύψει τα τεράστια κενά που θα δημιουργηθούν από το κλείσιμο της στρόφιγγας και επιπλέον πως θα τερματίσει τις απώλειες των εισοδημάτων και στη συνέχεια πως θα αποκαταστήσει τις απώλειες αυτές, πως θα πατάξει την ύφεση και την ανεργία και πολλά άλλα.

Είναι πάντως να γελάει κανείς τόσο με τα επιτεύγματα του προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και επίδοξου πρωθυπουργού μας κ. Τσίπρα, στην Ευρώπη που περιόδευσε, όσο και με τα σχέδια του κόμματος αυτού για την καταγγελία του μνημονίου και την εξεύρεση χρημάτων για την κάλυψη των κενών που θα δημιουργούσε η διακοπή της δανειακής χρηματοδότησης της «τρόικα».

Τα διάφορα πρωτοκλασάτα στελέχη του Τσίπρα, ανακοινώνουν στον ελληνικό λαό διάφορα πράγματα που μόνον σοβαρά δεν είναι.

Ακούμε τις τελευταίες ημέρες πολλά αλλοπρόσαλλα και… κουλά, από τα διάφορα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που γυρίζουν ανά τας ρύμας και τας αγυιάς…, σε γειτονιές και συνοικίες, σε πόλεις και χωριά.

Μετά το περίφημο «Ολαντρέου» του Τσίπρα στο Παρίσι, μετά την πρωτοφανή αυτήν γκάφα που δυσαρέστησε έναν ισχυρό και σταθερό φίλο της Ελλάδας, τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, από το οποίο… έφαγε πόρτα, όπως άλλωστε και από πολλούς άλλους Ευρωπαίους ηγέτες και πολλές προσωπικότητες, ήρθε η σειρά των συνεργατών στελεχών του, στο εσωτερικό, να λένε διάφορες αρλούμπες που προκαλούν, εκτός από γέλια, και λύπη, διότι οι πάντες πλέον αντιλαμβάνονται ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στερείται προγράμματος και κοροϊδεύει όλους μας, χωρίς να αναλογίζεται την τραγική, την τραγικότερη από την σημερινή θέση, που θα φέρει την πατρίδα και τον λαό, με την τακτική του αυτήν.

Οι κύριοι Σκουρλέτης, Λαφαζάνης, Στρατούλης, Βούτσης, Μπαλάφας, Σταθάκης, ηγετικά στελέχη και άμεσοι συνεργάτες του κ. Τσίπρα και, δυστυχώς, ο σεβαστός σε όλους μας εθνικός μας ήρωας (ναι εθνικός μας ήρωας) Μανώλης Γλέζος, καθημερινά μας λένε πράγματα αντιφατικά και βέβαια ελάχιστα ή καθόλου σοβαρά.

Ακούμε για επιβολή φορολογίας μηνιαίας ή ετήσιας άγνωστον, σε εισοδήματα 20.000 ή 50.000 ευρώ, μηνιαίων ή ετησίων, επίσης άγνωστον!

Άλλα νεφελώδη, ασαφή και αντιφατικά μας λέει ο ένας και άλλα ο άλλος, κι εμείς γελάμε για να μην κλάψουμε.

Προχθές όμως μας βγήκε και άλλο… φασόλι από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Ο κ. Δραγασάκης μας συνέστησε να μην ανησυχούμε, διότι η μονομερής καταγγελία του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, θα είναι πολιτική και όχι νομική!!

Εδώ εκτός από τα γέλια θα μπορούσε κανείς να εκφράσει και την λύπη του για την δήλωση του κ. Δραγασάκη, ο οποίος είναι σοβαρός και ικανός πολιτικός που, δυστυχώς χάνει την σοβαρότητά του, στην προσπάθειά του να καλύψει τις ανακολουθίες και τις ανευθυνότητες του προέδρου του κ. Τσίπρα.

Ο ΑΚΗΣ

Ο μέγας Άκης, βουτηγμένος μέχρι τον λαιμό στην διαφθορά, τα σκάνδαλα, τις δωροδοκίες και τις καταχρήσεις τεράστιων ποσών, απίστευτων εκατομμυρίων ευρώ, ήθελε, κατά τα γραφόμενα του, να ιδρύσει πολιτικό όμιλο σκέψης και ινστιτούτο πολιτικής παραγωγής για να επανέλθει στην εξουσία ως οικονομικός παράγων.

Μήπως άραγε ήθελε να συγκροτήσει όμιλο ή ινστιτούτο εκπαίδευσης καταχραστών και κλεφτών του δημόσιου χρήματος.

Η ΜΑΛΤΑ

Μας πέρασε η Μάλτα στη ναυτιλία, όσον αφορά τη σημαία. Ερχόμαστε, δεύτεροι και ξέρετε γιατί;

Γιατί κυρίως οι φωστήρες του ΠΑΣΟΚ κατάργησαν το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και σκόρπισαν τις υπηρεσίες του σε τρία διαφορετικά υπουργεία!

Με γεια μας… 

ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

Έχω γράψει πολλές φορές ότι οι δημοσκοπήσεις δεν με πείθουν, διότι:

1.Τα αποτελέσματά τους εξαρτώνται από τον τρόπο και την μέθοδο που γίνονται, δηλαδή: α) τηλεφωνικώς β) με κάλπη γ) ερωτήσεις σε άτομα ορισμένων ή διαφορετικών περιοχών δ) ερωτήσεις σε άτομα μιας ή περισσοτέρων κοινωνικών και εργασιακών τάξεων, διαφόρων επιπέδων  εκπαίδευσης, μόρφωσης, ηλικίας κ.τ.λ.

2.Τα αποτελέσματα τών δημοσκοπήσεων απεικονίζουν τις απόψεις του χρόνου που γίνονται, είναι στιγμιαία και αυτό, διότι οι εξελίξεις των γεγονότων είναι συνήθως ραγδαίες και πολλές φορές υπερβαίνουν, ξεπερνούν τις στιγμιαίες μετρήσεις, παρά την ορθότητα των κανόνων που έγιναν αυτές και παρά την δεοντολογική τους συνέπεια.

3.Απόδειξη όλων των προαναφερομένων είναι, ότι σε πολλές περιπτώσεις η εκλογική κάλπη διαψεύδει και μάλιστα... κατηγορηματικά τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων.

4.Για όλους αυτούς τους λόγους και ανεξαρτήτως της μεθόδου, της εντιμότητας, της τήρησης της δεοντολογίας και κυρίως της επιστημονικότητας που γίνονται, οι  δημοσκοπήσεις, κάποιες φορές δεν απεικονίζουν τις πραγματικές προθέσεις των ψηφοφόρων και έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα επίσημα αποτελέσματα.

5.Αξιοσημείωτο είναι ότι οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών για τις επικείμενες εκλογές της 17ης Ιουνίου, δίνουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα, τουλάχιστον όσον αφορά τα πρώτα κόμματα, από εκείνες του προηγούμενου διαστήματος.

6.Ορθώς ο νόμος απαγορεύει την δημοσίευση των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων τις λίγες προ των εκλογών ημέρες  α) για να μην επηρεάζονται η σκέψη και το φρόνημα των ψηφοφόρων πολιτών ένα βήμα πριν από την κάλπη και β) για να μπορούν οι πολίτες, απόλυτα ήρεμοι να σκεφθούν και απόλυτα ανεπηρέαστοι, να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

7.Οι απόψεις που εκτίθενται στο άρθρο αυτό, μπορώ να πω ότι επιβεβαιώνονται από όσα είπε στην πρωινή εκπομπή MEGA ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ των συναδέλφων Μανώλη Αναγνωστάκη και Ιορδάνη Χασαπόπουλου, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας δημοσκοπήσεων MARC κ. Θωμάς Γεράκης.

Τέλος, χωρίς να θέλω να θίξω κανένα, διότι εκτιμώ όλους τους εμπλεκόμενους στο θέμα των δημοσκοπήσεων, μόνο και μόνο για να χαριτολογήσω και λίγο να ευθυμήσουμε, επαναλαμβάνω την ρήση της γιαγιάς και της μαμάς μου "πας μετά Χριστόν προφήτης, γάιδαρος...".

Και ξαναλέω προς άρσιν πάσης παρεξηγήσεως που έλεγαν οι παλαιότεροι, ότι η ρήση αυτή δεν αφορά τους δημοσκόπους ή οποιονδήποτε άλλον, γενικώς. Απλώς, είναι ένα γνωμικό, ένα απόφθεγμα του λαού μας. 

 

Μωραίνει κύριος…

Περίεργα και δυσνόητα πράγματα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στο κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη, στον ΛΑΟΣ.

Γνωρίζω τους αγώνες του Καρατζαφέρη, δεκαετίες τώρα, όχι μόνον στον πολιτικό τομέα, αλλά και σε άλλους, όπως τον καλλιτεχνικό και το δημοσιογραφικό και επίσης γνωρίζω ότι ο Γιώργος σημείωσε απόλυτη επιτυχία με ό,τι καταπιάστηκε.

Τον γνωρίζω από έφηβο, όταν ήταν δεξιός… βασιλόφρων και όποιος τον έπαιρνε τηλέφωνο, μετά το κουδούνισμα άκουγε : «του αητού ο γιος, πάει αυτός εμπρός και στην δόξα αυτός μας οδηγεί, μας οδηγεί…»

Για τους νέους που δεν γνωρίζουν, σημειώνω ότι πρόκειται για κάποιον λαϊκό σκοπό - εμβατήριο των βασιλοφρόνων οπαδών του Κωνσταντίνου (όχι βέβαια του Κοκού, του παππού του) την εποχή του εθνικού διχασμού!

Αλλά αυτά επιβάλλεται να τα ξεχάσουμε. Ανήκουν στο παρελθόν. Ανήκουν σε μια εποχή που ο Γιώργος Καρατζαφέρης ήταν  έφηβος, πολύ νέος…

Και όπως έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου : «πρέπει να συγχωρούμε τα παιδικά σφάλματα…»

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης με πολύ σκληρούς αγώνες κατάφερε να χτίσει ένα κόμμα, και να αποκτήσει συνεργάτες, οι περισσότεροι από τους οποίους, είχαν καλή κοινωνική και επιστημονική κατάρτιση, επιτυχημένη σταδιοδρομία και σύντομα διακρίθηκαν, κέρδισαν αξιοσημείωτη πολιτική πείρα και κράτησαν άξια τα βουλευτικά τους έδρανα.

Εν ολίγοις ο ΛΑΟΣ που δημιούργησε ο Γιώργος Καρατζαφέρης, απετέλεσε μια πολιτική παράταξη με οντότητα και «προσωπικότητα», η οποία σταθεροποήθηκε στον ελληνικό πολιτικό στίβο.  

Τον τελευταίο καιρό, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε  να παραιτηθεί για να σχηματισθεί μια κυβέρνηση περιορισμένου χρόνου για την αντιμετώπιση επειγόντων και πολύ σοβαρών εθνικών θεμάτων και όταν η όλη προσπάθεια σκάλωνε στο θέμα του υποψήφιου πρωθυπουργού, ο Γιώργος Καρατζαφέρης με δυναμική επέμβαση του, πρότεινε και επέβαλε ως πρωθυπουργό τον κ. Λουκά Παπαδήμο, ενώ συγχρόνως πήρε μέρος στην κυβέρνηση  που στήριζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με υπουργούς και υφυπουργούς του και μάλιστα σε καίρια υπουργεία.

Έτσι είχαμε κυβέρνηση Παπαδήμου που στήριζαν τρία κόμματα, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ, με μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή.

Αιφνιδίως όμως, λίγο καιρό πριν να λήξει η θητεία της τριμερούς κυβέρνησης Παπαδήμου, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, απεσύρθη από την κυβέρνηση που ο ίδιος με φανατισμό υποστήριζε, δικαιολογώντας την υπαναχώρηση του, την «κωλοτούμπα» του, με μισόλογα μασημένα που δεν θα ήταν δυνατόν να πείσουν ούτε παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου.

Η αλήθεια ωστόσο είναι εντελώς διαφορετική, είναι  μικροκομματική και ψηφοθηρική που δεν άρμοζε, ούτε και αρμόζει στον φίλο Γιώργο Καρατζαφέρη.

Είναι, ότι ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αντελήφθη ότι υπήρχε ρεύμα υπέρ των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων και αποφάσισε να κάνει στροφή 180 μοιρών και να μεταμορφώσει και το κόμμα του από «μνημονιακό» στο αντίθετο.

Δηλαδή ο «καβγάς για το πάπλωμα…» Για λίγα ψηφαλάκια!

Εγκατέλειψε λοιπόν την κυβέρνηση Παπαδήμου ο κ. Καρατζαφέρης, αποσύροντας μάλιστα και τους υπουργούς του, δύο από τους οποίους, οι κύριοι Βορίδης και Γεωργιάδης, πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματός του, με τη σειρά τους τον εγκατέλειψαν και προσχώρησαν στην «μνημονιακή» ΝΔ.

Έτσι άρχισε το… ξήλωμα του ΛΑΟΣ που συνεχίζεται και οδηγεί στην πλήρη διάλυση της Καρατζαφερικής παράταξης!

Ήδη, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουν εγκαταλείψει τον ΛΑΟΣ και προσχώρησαν στη ΝΔ και οι βουλευτές κύριοι Θάνος Πλεύρης, Παύλος Μαρκάκης, Κυριάκος Βελόπουλος, Κων/νος Κιλτίδης και Γιώργος Ανατολάκης, ενώ ετοιμάζουν τις… βαλίτσες τους και άλλοι που τα ονόματά τους είναι γνωστά από τις διαφωνίες τους με την απόφαση του προέδρου για αυτόνομη κάθοδο του κόμματος στις εκλογές της 17^ης Ιουνίου.

Αφήνω τις χιλιάδες χιλιάδων ψηφοφόρων τέως οπαδών που καθημερινά δηλώνουν φιλία στη ΝΔ και βέβαια τους πολλούς πολιτευτές και τα άλλα εξωκοινοβουλευτικά στελέχη που προσχώρησαν και προσχωρούν στο Σαμαρά.

Πάντως ο Καρατζαφέρης που μιλάει για πατριώτες, αρουραίους και προδότες, μοιάζει να εθελοτυφλεί με την επιμονή του να κατέβει αυτόνομος στις εκλογές που, είναι βέβαιο, θα σημάνουν και την πλήρη συντριβή του ΛΑΟΣ.

Ομολογώ ότι αδυνατώ να τον καταλάβω και επίσης αδυνατώ να αντιληφθώ τους σκοπούς του και τις σκέψεις του.

Ας είναι όμως…

Το μόνο που έχω να πω και, πιστεύω, ότι μαζί μου το λένε και πολλές χιλιάδες έλληνες, είναι : «μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι…»!!

Ο Καρατζαφέρης κατεδάφισε μέσα λίγα λεπτά, ότι με κόπους και θυσίες έχτιζε πολλά χρόνια.

Και το χειρότερο, αγκάλιασε τον μέντορά του Κων/νο Πλεύρη, πατέρα του Θάνου για αντιπερισπασμό. Βέβαια δεν υπήρξε οικογενειακό πρόβλημα, γιατί ο Θάνος από καιρό έχει ξεκαθαρίσει τις σχέσεις του με τον πατέρα του.

ΤΣΙΠΡΑΣ και …ΟΛΑΝΤΡΕΟΥ

Ο… επίδοξος πρωθυπουργός μας Αλέξης Τσίπρας, αφού είχε το θράσος να ζητήσει συνάντηση με το νέο πρόεδρο της Γαλλίας κ. Φρανσουά Ολάν, την επομένη της εκλογής του και… έφαγε πόρτα, θέλησε να τον ειρωνευθεί με περισσή αναίδεια, ονομάζοντάς τον… Ολαντρέου!

Ντροπή σου κύριε… Τσε Γκεβάρα!

Και ο Ολάν απάντησε με επίσημη πρόσκληση στο προεδρικό μέγαρο των Ηλισίων, στον Βαγγέλη Βενιζέλο με τον οποίο είχε συνομιλία 40 λεπτών, μετά την λήξη της οποίας, παρά το πρωτόκολλο, τον συνόδευσε μέχρι την έξοδο του μεγάρου!

Η ΛΟΥΚΑ

Αφού μας φλόμωσε με τις αστήρικτες και αλλοπρόσαλλες «αντιμνημονιακές» κορώνες της, η κ. Λούκα Κατσέλη, η οποία στις 6 Μαΐου έψαχνε να βρει την ψήφο της, κατέληξε να μας ανακοινώσει, ότι δεν πρόκειται να πάρει μέρος στις εκλογές της 17^ης Ιουνίου…

Σκασίλα μας!

Ωστόσο, το περίεργο είναι πως η κ. Λούκα, διακεκριμένη πράγματι οικονομολόγος που διετέλεσε υπουργός σε καίρια υπουργεία στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου και εργάσθηκε υπέρ του «μνημονίου», μας προέκυψε «αντιμνημονιακή».

Και ένα άλλο περίεργο, πως ο σύζυγος της Γεράσιμος Αρσένης, καθηγητής οικονομικών στις ΗΠΑ, «τσάρος της οικονομίας» επί Ανδρέα και επιτυχημένος σε όλα τα πόστα που υπηρέτησε, δεν την συμβούλευσε σωστά, δεν την φρενάρισε…

Την άφησε να κάνει πράγματα απίστευτα…

ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ

Τριάντα τοις εκατό (30%) φθηνότερες θα είναι οι επικείμενες εκλογές αγαπητοί συνέλληνες…

Τα κόμματα μας που πάλι θα χρηματοδοτηθούν από τον ιδρώτα και το αίμα του λαού που υποφέρει, μας έκαναν τη χάρη να πάρουν από τα σχεδόν άδεια ταμεία του δημοσίου, 30% λιγότερα χρήματα για να κατέβουν στον εκλογικό στίβο!

Καλοσύνη τους…

Και μη χειρότερα…

ΝΤΡΟΠΗ σε όλους τους πολιτικούς και όλα τα κόμματα.

Το κράτος αδυνατεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και τα κόμματα το αρμέγουν.

Και πάλι ΝΤΡΟΠΗ τους. 

Αυτά μας φάγανε…

«Θέλουμε δουλειά κανονική. Θέλουμε οκτάωρο», λένε, απαιτούν, οι νέοι και οι νέες.

«Όχι ανεργία ή δουλειά μία – δύο – τρεις ώρες την ημέρα ή εκ περιτροπής», προσθέτουν.

Και έχουν απόλυτο δίκιο.

Έχουν δίκιο βουνό…

Θέλουν δουλειά που η αμοιβή της θα τους επιτρέπει να αντιμετωπίζουν τα έξοδά τους, να ζουν έστω και με περιορισμούς, μια ζωή φτωχική ή μέτρια. 

Θέλουν ακόμη δουλειά για να δημιουργήσουν, να προσφέρουν στην κοινωνία και στην πολυπόθητη ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας, στην πάταξη της ύφεσης και στην ανάπτυξη.

Αυτά όλα όμως, οι δίκαιες βέβαια αυτές απαιτήσεις των εργαζομένων, κυρίως των νέων, μας θυμίζουν :

-Την τακτική των διαφόρων κυβερνήσεων εν αγαστή συμπνοία με τους περίφημους συνδικαλιστές και δήθεν συνδικαλιστές για ατέλειωτες αργίες, ημιαργίες, επιδόματα κλπ.

Κατάντησαν τη χώρα να εργάζεται ούτε τον μισό χρόνο και πολλούς από τους εργαζόμενους να έχουν στο νου τους μόνο την… κοπάνα και την λούφα!

Αφήστε πλέον τους εκπαιδευτικούς, τους δασκάλους και τους καθηγητές που το πήγαιναν από απεργία σε  απεργία, από συμβούλιο σε συμβούλιο, από στάση εργασίας σε στάση εργασίας, από… εκπαιδευτικό περίπατο σε…  εκπαιδευτικό περίπατο, από γιορτή σε γιορτή, από άγιο σε άγιο και άλλα πολλά και επιπλέον τα καλοκαίρια καθισιό, το ίδιο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα από, σχεδόν, μισό μήνα και άλλα απερίγραπτα…

Και τα παιδιά αγράμματα να γυρίζουν στους δρόμους σαν αλητάκια!

Που είναι οι δικοί μας δάσκαλοι;

Έχουμε όμως και τα κάθε λογής επιδόματα που μας τρελαίνουν.

Μου γράφουν :

Τα δέκα πιο τρελά επιδόματα στο ελληνικό δημόσιο…

«Θα έπρεπε κάποτε να μάθουμε ποιοι ήταν αυτοί οι έξυπνοι υπουργοί που ήταν τόσο ανοιχτοχέρηδες με τα ξένα χρήματα δημοσίου. Η τιμωρία τους θα πρέπει να είναι… η διαρκής δυσφήμηση και διαπόμπευση. Τα επιδόματα που αδικαιολογήτως δίνονταν αν κάποιος τα υπολογίσει σε βάθος…. 15/ετίας, θα βρει τεράστια ποσά που κάθε έτος μεγάλωναν το δημοσιονομικό έλλειμμα. Μήπως τελικά θα έπρεπε να θεσπισθεί ποινική διάταξη ευθύνης για όλους τους διαχειριστές του Δημοσίου χρήματος και μάλιστα μη παραγραφόμενη;»

Τα 10 πιο τρελά επιδόματα του δημοσίου

Το πελατειακό κράτος στο μεγαλείο του…

Ας θαυμάσουμε την ευρηματικότητα των ανθρώπων που… άρμεγαν το κράτος και όλους μας, για δεκαετίες.

10 – Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ) 690/μήνα 420 άτομα!

09 – Επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ) 420/μήνα 1987 άτομα!

08 – Επίδομα προπέλας (Λιμενικό) 840/μήνα 653 άτομα!

07 – Επίδομα κεραίας (ΗΣΑΠ) 1120/μήνα 329 άτομα!

06 – Μεταφοράς φακέλου (Δημόσιο) 290/μήνα 6800 άτομα!

05 – Επίδομα παραλαβής – παράδοσης λεωφορείων 450/μήνα 1100 άτομα!

04 – Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης (ΕΘΕΛ) 310/μήνα 1790 άτομα!

03 – Επίδομα αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης) 595/μήνα ; άτομα

02 – Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ) 870/μήνα 657 άτομα

01 – Ετήσιο επίδομα χρήσης του κυλικείου, παρότι η χρήση των εστιατορίων των εγκαταστάσεων είναι δωρεάν (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων) 120/μήνα. Όλο το προσωπικό!!

Τι να πει κανείς;  

Μόνον μία λέξη : ΑΙΣΧΟΣ.

Αυτά λοιπόν μας φάγανε και μας έφεραν στη σημερινή μας κατάσταση.

Ας αρχίσουμε την επομένη των εκλογών, στις 18 Ιουνίου μια νέα εργασιακή τακτική.

Ας γυρίσουμε σελίδα και ας σταθούμε σοβαρά στο αποτέλεσμα του πρόσφατου δημοψηφίσματος στην Ελβετία, αν οι εργαζόμενοι επιθυμούσαν να αυξηθούν οι ημέρες των διακοπών τους, της κανονικής τους άδειας.

Απάντησαν οι εργαζόμενοι ΟΧΙ,  διότι αυτό θα κλόνιζε την οικονομία της χώρας!

Μπράβο τους…

Αν ένα τέτοιο δημοψήφισμα γινόταν εδώ πριν από την κρίση, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα;

Να μου το πείτε εσείς οι αναγνώστες μου…

Υ.Γ.1

Βεβαίως η ΝΕΤ, αλλά και ιδιωτικά κανάλια, συνεχίζουν τις αγραμματοσύνες τους.

Προ ημερών από ΝΕΤ και MEGA, ακούσαμε «η επέτειος του ενός χρόνου».

Άμεση ανάγκη για πρόσληψη δημοδιδάσκαλου…

Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, η κάλυψη της προεκλογικής περιόδου, των εκλογών και των μετεκλογικών, από τη ΝΕΤ κυρίως, ήταν άψογη και επίσης από τα περισσότερα ιδιωτικά κανάλια πολύ καλή.

Μπράβο σε όλους και περισσότερο στη δημόσια τηλεόραση.

Υ.Γ.2

Η γνωστή και μη εξαιρετέα ΔΕΗ δίνει τρανές αυξήσεις στο προσωπικό της, ενώ όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι έφθασαν στο όριο της πείνας!

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα δώσει μερικά ακόμη εκατομμύρια στους συνδικαλιστές της…

Υ.Γ.3

Οι επίορκοι υπάλληλοι που δήθεν καθάρισε η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, καλά κρατούν και εκβιάζουν τους επιχειρηματίες δικαιούχους επιδοτήσεων!

«Εμάς καμιά κυβέρνηση δεν μας κουνάει…», λένε.

Συγχαρητήρια κ. Διαμαντοπούλου και καλήν …..χία στις νέες εκλογές σε σας και το κόμμα σας που μας ενέπαιξε και εξακολουθεί να μας εμπαίζει ασυστόλως…

Το φαινόμενο «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»

Ποτέ στο παρελθόν, ποτέ στην υπερεξηντάχρονη (62) δημοσιογραφική μου διαδρομή και στην ογδοντάχρονη ηλικιακή μου, δεν τοποθετήθηκα φιλικά προς την ακροδεξιά παράταξη και, επίσης, ουδέποτε είπα ή έγραψα μια λέξη συμπάθειας γι’ αυτήν.

Πάντοτε ήμουν και είμαι αντίθετος στις μεθόδους που  ακολουθεί και στην πολιτική που εφαρμόζει.

Όλα αυτά όμως, οι απόψεις αυτές οι προσωπικές δεν σημαίνουν πως έκλεινα και κλείνω τα μάτια μου στην αλήθεια και στα γεγονότα και με εμποδίζουν να βλέπω τα πράγματα με τις πραγματικές τους διαστάσεις, έστω και αν η αλήθεια είναι, πολλές φορές, αντίθετη με τα «πιστεύω» μου και δεν με συμφέρει.

Θα πω λοιπόν και τώρα την αλήθεια, την αλήθεια που εγώ βλέπω, σχετικά με την «Χρυσή Αυγή», με την οποία δεν έχω καμία απολύτως σχέση, δεν γνωρίζω τον ηγέτη της κ. Νίκο Μιχαλολιάκο ούτε κανένα άλλο στέλεχος ή έστω και οργανωμένο μέλος αυτού του κόμματος, που κατέλαβε 21 (είκοσι μία) έδρες στις εκλογές της 6^ης Μαΐου 2012.

Λοιπόν :

Έζησα τα παιδικά, τα εφηβικά και μερικά νεανικά μου χρόνια στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα και εκεί γύρω (Κοδρικτώνος και Φυλής, Κοδρικτώνος 10).

Μικρός έπαιζα στην πλατεία του Αγίου και η γιατρός μου ήταν η κ. Μαντζαβίνου στο ξύλινο πράσινο ιατρείο του ΠΙΚΠΑ της ίδιας πλατείας. (Υπάρχει άραγε;)

Μεγαλώνοντας έκανα τα… σουλάτσα μου σε ολόκληρη την περιοχή, δηλαδή από την Αγγελοπούλου, στην Αχαρνών και τον Άγιο Παντελεήμονα, στην πλατεία Βικτωρίας που τότε την λέγαμε Κυριακού, στην Φωκίωνος Νέγρη μέχρι την πλατεία Αμερικής, την πλατεία Αγάμων, όπως την ονομάζαμε και τις τριγύρω γειτονιές.

Επρόκειτο για μια περιοχή με κατοίκους νοικοκυραίους, επιστήμονες, σοβαρούς επαγγελματίες και εμπόρους, καταστήματα περιωπής και πολυτελή, ο πυρήνας της οποίας ήταν ο Άγιος Παντελεήμονας, ο αριστοκρατικός κατά πολλούς Άγιος Παντελεήμονας που η επιθυμία Αθηναίων άλλων περιοχών ή συνοικιών, ήταν να εγκατασταθούν εκεί. Θυμάμαι το περίφημο ζαχαροπλαστείο του Μαλάμου, στις δόξες του, όταν ήταν στέκι κοσμικών Αθηναίων και νεολαίας, όπως θυμάμαι τα άψογα μαγαζιά και τα θαυμάσια κέντρα της πλατείας Βικτωρίας, τους κινηματογράφους της Πατησίων, την «Αθηνά», την «Ελληνίδα» την «Αελώ», την «Ατθίδα».  

Θυμάμαι όλη αυτή την περιοχή που τότε, τα καλά χρόνια «ευωδίαζε» από ευγένεια και αρχοντιά.

Τώρα;

Τώρα, με τις ευλογίες των δήθεν αντιρατσιστών και των προστατών και υπερασπιστών των παράνομων μεταναστών, των λαθρομεταναστών, έχει μεταβληθεί σε «γκέτο» Αφγανών, Πακιστανών και άλλων ασιατών που κλέβουν, ληστεύουν, λεηλατούν, βιάζουν ακόμη και δολοφονούν, χωρίς κανένα δισταγμό! Σκοτώνουν για πέντε - δέκα ευρώ!

Κόλαση έγινε η περιοχή των νοικοκυραίων και των φιλήσυχων και φιλόνομων πολιτών και των εξαιρετικών αθηναϊκών οικογενειών. Κόλαση πραγματική…

Κόλαση και υποβαθμισμένη μια από τις καλύτερες αθηναϊκές περιοχές.

Οι κάτοικοί της, όσοι βέβαια έχουν απομείνει και δεν την έχουν εγκαταλείψει εκποιώντας «μπιρ παρά»  τις περιουσίες τους ή αφήνοντας τες στο έλεος των παράνομων ασιατών μεταναστών, φοβούνται να κυκλοφορούν ακόμη και την ημέρα και κλειδώνονται στα σπίτια τους.

Κάθε λίγο και λιγάκι οι δήθεν αντιρατσιστές, όργανα της γνωστής παράταξης, παράνομα, με στόχο την ενίσχυση των δυνάμεων τους, οργανώνουν φιλομεταναστευτικές συγκεντρώσεις και συναυλίες στον Άγιο Παντελεήμονα, οι οποίες ευθέως στρέφονται κατά των κατοίκων της περιοχής. Είναι οι ίδιοι που μετέφεραν εσχάτως εκατοντάδες λαθρομετανάστες από την Κρήτη για να τους εγκαταστήσουν στη Νομική Σχολή, την οποία ρήμαξαν και στη συνέχεια στην Βίλλα Υπατία, στην οδό Πατησίων που κατάκλεψαν.

Η Αστυνομία εξαιτίας της ανυπαρξίας πολιτικής βούλησης των τελευταίων κυβερνήσεων και, πιθανόν, και για άλλους λόγους που αγνοώ, δεν αντιμετώπισε όπως έπρεπε, δραστικά δηλαδή την κατάσταση. Οι κυβερνήσεις απέφευγαν να παίρνουν  μέτρα κατά της γνωστής πολιτικής παράταξης των… φιλοπαρανομομεταναστών και εχθρών των φιλήσυχων ελλήνων, τους οποίους άφησαν στην τύχη τους, εγκατέλειψαν απροστάτευτους τους δυστυχείς νοικοκυρέους του Αγίου Παντελεήμονος  και των πλησίoν γειτονιών που βρήκαν μοναδικό στήριγμα στην «Χρυσή Αυγή», η οποία με τα μέλη της (μαύρες μπλούζες και κουρεμένα κεφάλια) τους προστάτευε, τους συνόδευε στις εξόδους τους για να πάρουν τις συντάξεις τους από τράπεζες και Α.Τ.Μ., για να ψωνίσουν κλπ.

Θα μου πείτε παρακράτος…

Εγώ θα σας απαντήσω, ότι όπου δεν υπάρχει κράτος ή το κράτος κάνει το κορόιδο, την θέση του παίρνει το παρακράτος!

Ας μην απορούν λοιπόν αυτοί που απορούν για την επιτυχία της «Χρυσής Αυγής» του κ. Νίκου Μιχαλολιάκου στις εκλογές της 6^ης Μαΐου και ας μην διερωτώνται για το πώς κατάφερε να εκλέξει 21 βουλευτές.

Η «Χρυσή Αυγή» αποτελεί γέννημα της αδιαφορίας του κράτους για τους πολίτες του και της ανοησίας της παράταξης που με τις ενέργειες και την πολιτική της ενισχύει και «νομιμοποιεί» τους παράνομους λαθρομετανάστες και τώρα επιτρέπει να μετατρέπουν σε «γκέτο» ολόκληρες και μάλιστα κεντρικές περιοχές της Αθήνας και να αφανίζουν τους φιλήσυχους και φιλόνομους νοικοκυραίους κατοίκους τους.

Αυτή είναι η αλήθεια και ας πάψουμε να υποκρινόμαστε πως δεν αντιλαμβανόμαστε και να απορούμε.

Προκαταβολική υπονόμευση (!) και ΝΕΕΣ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ (!)

Πριν καλά - καλά ορκισθεί ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Παναγιώτης Πικραμένος, δυο – τρεις ώρες πριν από την ορκωμοσία του, ο Τσίπρας και το κόμμα του ενεργοποίησαν την θρυαλλίδα της ανατίναξής του,  άναψαν το φιτίλι του φουρνέλου που θα τίναζε  στον αέρα αυτόν και την κυβέρνησή του που δεν είχε σχηματιστεί ακόμη!!

Ο κ. Τσίπρας σε αντίθεση με όλους τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, πρότεινε για πρόεδρο της υπηρεσιακής κυβέρνησης, τον κ. Μάκη Αρσένη, σύζυγο της κ. Λούκας Κατσέλη, για να προωθήσει έτσι και να ενισχύσει το «πολιτικό ειδύλλιο» με την πρώην υπουργό, η οποία, παρά την συνεργασία της με τον κ. Καστανίδη, σοβαρό παράγοντα της Θεσσαλονίκης, δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προτείνε ως εναλλακτική λύση, τον μέχρι χθες πρωθυπουργό της χώρας κ. Λουκά Παπαδήμο, που για μήνες ολόκληρους τον κατέκρινε  για την «μνημονιακή» πολιτική του και τον χαρακτήριζε ως εκπρόσωπο των τραπεζιτών.

Είναι να γελάει κανείς με τις παλινωδίες του νεαρού επίδοξου… πρωθυπουργού μας και των στελεχών, αλλά και των οπαδών του κόμματός του που συνεχίζουν να τον ανέχονται.

Για λίγα ψηφαλάκια, ο Τσίπρας γίνεται πρόσωπο χωρίς σοβαρότητα.

Δεν μπορεί να αντιληφθεί, ότι και αν ακόμη η Λούκα Κατσέλη τον ακολουθήσει, θα είναι μόνη της, χωρίς τους ελάχιστους, τους ευάριθμους οπαδούς της και με τον Χάρη Καστανίδη, εναντίον της.

Σημειωτέον, ότι τα όργανα μεταξύ των δύο πολιτικών συνεταίρων των εκλογών της 6^ης Μαΐου, άρχισαν…

Ας τα ακούσει ο… κατά φαντασίαν νέος ηγέτης της αριστεράς και… υποψήφιος επιβήτωρ του ΚΚΕ, το οποίο όμως δεν μασάει!

Ήδη κάποιες δημοσκοπήσεις (μακριά από μένα, που έχουν δει πολλά τα μάτια μου) δείχνουν αξιόλογη συσπείρωση της ΝΔ, που εδράζεται στην επάνοδο στο κόμμα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, του κ. Στέφανου Μάνου και την επανεγκατάσταση στην «πολυκατοικία» του νεανικού φίλου μου Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος, προφανώς αντελήφθη τα πρόσφατα κατεδαφιστικά λάθη του και…ανέκρουσε πρύμναν. Αλλά οι δημοσκοπήσεις είναι δημοσκοπήσεις,  οι οποίες δεν γνωρίζουμε πως γίνονται, για ποιόν λόγο γίνονται και από ποιόν ή ποιους χρηματοδοτούνται.

Με άλλα λόγια ποιοί πληρώνουν…

Με τη δική μου λογική και σύμφωνα με τη δική μου πείρα, ο φιλόδοξος, αλαζών και επίσης υπερφίαλος κ. Τσίπρας, δεν πρέπει να υπολογίζει σε σοβαρές μετακινήσεις από τα άλλα (;) κόμματα της αριστεράς, διότι :

-Το ΚΚΕ ξέρει να πολεμά και έχει μεγάλη και πολυετή πείρα αγώνων στο  εσωτερικό και το εξωτερικό. Άλλωστε δεν έχει ανάγκη ηγεσίας.

-Με τη «Δημοκρατική Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη, τον χωρίζει πραγματική άβυσσος στους στόχους και τις επιδιώξεις. Ο Κουβέλης έχει ωριμότητα και δεν οδηγεί την πατρίδα στην καταστροφή.

-Οι λίγοι οικολόγοι - πράσινοι δεν θέλουν ούτε να τον ακούνε. Άλλωστε απέρριψαν επίσημα κάθε ιδέα συνεργασίας.

-Η απόσπαση ψήφων από τους «αντιμνημονιακούς» «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Πάνου Καμμένου, αποτελεί… όνειρο εαρινής νυκτός, δεδομένου, ότι ο Καμμένος και οι συνεργάτες και οπαδοί του (πλην του συναδέλφου Δημαρά), ανήκουν στην κεντροδεξιά, στην Καραμανλική κεντροδεξιά και όπως έχω ξαναπεί «το αίμα νερό δεν γίνεται».

Όσον αφορά τον Δημαρά, τι να πω; Δεν έχω να πω τίποτα. Μόνον ότι λυπούμαι για τις κατά καιρούς μεταμορφώσεις του, για τις μετακινήσεις του, για τις δηλώσεις απόσυρσης του από τον πολιτικό στίβο, για τις επανόδους του, για τις υπαναχωρήσεις του, για τις αλλαγές πολιτικών προσανατολισμών, από το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ μέχρι τον δεξιό Καμμένο, τον… δεξιοστραφή αντάρτη της ΝΔ!  

Λυπούμαι αγαπητέ Γιάννη για την πολιτική σου πορεία που, άρχισε με σταθερότητα, αλλά δυστυχώς εξελίχθηκε σε… γαϊτανάκι!

Και ακόμη λυπούμαι για τους αγώνες σου, γιατί έχεις αγώνες στο ενεργητικό σου στο παρελθόν, όταν ήσουν τοποθετημένος εκεί που έπρεπε να είσαι και τώρα.

Μπορεί να βγήκες βουλευτής με τον Καμμένο και πιθανόν να ξαναβγείς στις 17 Ιουνίου αλλά αυτό εμάς δεν μας λέει τίποτα. Τίποτα γιατί δεν είσαι πλέον ο Γιάννης Δημαράς που γνωρίσαμε σαν πολιτικό. Έχεις εγκαταλείψει τις παλιές προοδευτικές σου θέσεις για τις οποίες αγωνίσθηκες.

Βαίνομεν λοιπόν σε νέες εκλογές που θα μας στοιχίσουν πολύτιμο χρόνο, αλλά και πολύτιμο χρήμα, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο.

Βαίνομεν σε νέες εκλογές, ενώ η Βουλή που προέκυψε από εκείνες της 6^ης Μαΐου μπορούσε να δώσει κυβερνήσεις οικουμενικές ή συνεργασίας ή εθνικού σκοπού ή όπως αλλιώς θα ονομάζονταν.

Βαίνομεν σε εκλογές διότι ο κ. Τσίπρας, επιθυμεί :

-Να ηγηθεί ολόκληρης της αριστεράς  διαλύοντας το ΚΚΕ (αμ δε…) και

-Να καταλάβει τον πρωθυπουργικό θώκο (και πάλι αμ δε…)

Πάνω απ’ όλα λοιπόν το μικροπολιτικό συμφέρον, οι μικροπολιτικές συναλλαγές και η υπονόμευση του εθνικού συμφέροντος προς χάριν των πολιτικών συμφερόντων και κάποιων ανόητων νεανικών φιλοδοξιών… 

To κόμμα πάνω από την πατρίδα!!

Ανάξια της ψήφου, της εμπιστοσύνης, της εντολής και των αποφάσεων που ελληνικού λαού, όπως εκφράστηκαν στις εκλογές της 6^ης Μαΐου 2012, αναδεικνύεται η πολιτική ηγεσία της χώρας.

Ιδιαίτερα σοβαρές και βαριές είναι οι ευθύνες ενίων των πολιτικών ηγεσιών που έβαλαν το κομματικό συμφέρον υπεράνω του συμφέροντος της πατρίδας, η οποία περνά πολύ δύσκολες στιγμές, που κινδυνεύει.

Είναι βαριές πράγματι οι ευθύνες των γνωστών άλλωστε ηγετών των πολιτικών δυνάμεων, οι οποίοι για λίγα ψηφαλάκια, για αύξηση του εκλογικού τους ποσοστού,  προτίμησαν να υπηρετήσουν το κόμμα, στρεφόμενοι ουσιαστικά κατά της χώρας και του λαού μας, ο οποίος υποφέρει τα πάνδεινα από το ξεζούμισμα που υφίσταται για να ανταποκριθούμε στους επαχθείς όρους των συμφωνιών των δανειστών μας, της «τρόικα» δηλαδή.

Οι εκλογές της 6^ης Μαΐου δεν ανέδειξαν κόμμα αυτοδυναμίας ούτε, δυστυχώς, κόμματα που θα μπορούσαν από κοινού να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη κοινοβουλευτική δύναμη για την εφαρμογή προγράμματος «μνημονιακής»  ή «αντιμνημονιακής» πολιτικής.

Η πολυπόθητη αυτοδυναμία του κ. Σαμαρά, όχι μόνον δεν κατέστη δυνατή, αντίθετα μάλιστα οι δυνάμεις της ΝΔ μειώθηκαν σημαντικά από τους εκλογείς της 6^ης Μαΐου.  

Το ίδιο συνέβη και με το ΠΑΣΟΚ το οποίο υπέστη πανωλεθρία και ήρθε τρίτο, μετά τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Η επιτυχία του κόμματος του κ. Τσίπρα που ευθέως στρέφεται κατά της ευρωζώνης και καταγγέλλει μονομερώς (!) την δανειακή σύμβαση, δεν έφθασε στο σημείο που θα του επέτρεπε να ηγηθεί της αριστεράς, αφήνοντας στο περιθώριο τα όποια, κατά τις προσδοκίες του, υπολείμματα του Κ.Κ.Ε.(!)  και να κυβερνήσει τη χώρα, χωρίς βέβαια να μας εξηγήσει που θα βρει τα χρήματα για να πληρώσει τις υποχρέωσεις της στο εσωτερικό και εξωτερικό και για να φάμε αύριο!!

Υπήρξαν πολλά εμπόδια στον… επίδοξο ηγέτη της κομμουνιστικής παράταξης, τα οποία κατά μέγα ποσοστό, προήλθαν μέσα από τα σπλάχνα του με την απόσχιση του Φώτη Κουβέλη που συγκρότησε την «Δημοκρατική Αριστερά», η οποία περικλείει και πολλούς κεντροαριστερούς πρώην ψηφοφόρους του… πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ!

Ο κ. Κουβέλης και το κόμμα του αποτελούν σοβαρά εμπόδια στα σχέδια του κ. Τσίπρα για να ηγεμονεύσει στην αριστερά.

Και βέβαια, το ΚΚΕ αποτελεί «σκληρό καρύδι» που σε καμία περίπτωση δεν παραδίδει τα όπλα ούτε παραδίνεται αμαχητί.

Αλλά και ο κ. Τσίπρας δεν υποχωρεί εύκολα.

Συνεχίζει την προσπάθεια για αύξηση των δυνάμεων του με νέες εκλογές αδιαφορώντας αν η χώρα και ο λαός θα ζημιωθούν από την επιμονή του αυτή.

Ενδιαφέρεται προφανώς για την εκλογική ενίσχυση του κόμματός του και την εκπλήρωση του νεανικού του ονείρου για… ηγεμονία στην αριστερά και την πρωθυπουργία!! Έχουμε όμως και τις κατακερματισμένες δυνάμεις της δεξαμενής της ΝΔ, οι οποίες θα κληθούν να συσπειρωθούν. Το ίδιο θα επιχειρηθεί και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με λιγότερες πάντως πιθανότητες επιτυχίας.

Έχω γράψει πρόσφατα, ότι «το αίμα νερό δεν γίνεται» και, εν όψει των προσεχών εκλογών, το σοφό αυτό απόφθεγμα του λαού μας είναι δυνατόν να λειτουργήσει κυρίως υπέρ της ΝΔ και σε βάρος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» του κ. Καμμένου. Επανερχόμενοι όμως στον κ. Τσίπρα και το κόμμα του θα επιθυμούσα να τον θέσω, όπως κι όλοι οι Έλληνες, ενώπιον των πολύ μεγάλων ευθυνών του έναντι του έθνους.

Επίσης, επιθυμώ να του τονίσω, ότι είναι λανθασμένη η τακτική του να εκθέτει προσωπικότητες «εθνικά σύμβολα» μη διαφωτίζοντάς τες επαρκώς για τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και του λαού και εμμέσως ανεχόμενος δηλώσεις τους που εκθέτουν τις ίδιες, την χώρα και το κόμμα του!

Ρόλο βέβαια θα διαδραματίσουν στις επερχόμενες εκλογές και τα μικρά, εκτός Βουλής, κόμματα όπως εκείνα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, του κ. Καρατζαφέρη και του κ. Μάνου.

Κλείνοντας τονίζω ότι δεν πιστεύω τις δημοσκοπήσεις.

Δεν πιστεύω ακόμη σε προφητείες…

Και αυτό, γιατί η γιαγιά μου και η μαμά μου, μου έμαθαν το «πας προφήτης μετά Χριστόν, γάιδαρος…»!

Τέλος η «Χρυσή Αυγή» έχει κάνει μια καλή «επίδειξη δύναμης». Την συνέχεια θα τη δούμε… 

Η Ανατροπή

Ανατράπηκαν τα πάντα από την αγανάκτηση και την οργή του ελληνικού λαού, κατά τις χθεσινές εκλογές.  

Οργισμένοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες καταδίκασαν τα πρώην μεγάλα κόμματα, τους ηγέτες και τα στελέχη τους, επιβάλλοντάς τους ποινές βαρύτατες, τις οποίες για να εκτίσουν θα απαιτηθούν πολλά χρόνια, πιθανόν και περισσότερες από δύο δεκαετίες.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που με κακές διαχειρίσεις, σκάνδαλα, σπατάλες, άστοχες, κακές ενέργειες και χειρισμούς, ανεπιτυχείς και άσκοπες στοχεύσεις, επί περίπου 8 χρόνια, έφεραν τη χώρα σε κατάσταση πτώχευσης, σε κατάσταση χρεοκοπίας.

Τα δύο… πρώην μεγάλα κόμματα τιμωρήθηκαν με ιδιαίτερη αυστηρότητα, με σκληρότητα και θα περάσουν πολλά χρόνια, θα χρειαστούν πολλές προσπάθειες για να ξανασηκώσουν κεφάλι…

Μέχρι τότε θα… κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι!

Τώρα όμως τι γίνεται;

Προσωπικά πιστεύω και, βέβαια, εύχομαι να υπάρξει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, για την οποία μίλησε, αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ο κ. Αντώνης Σαμαράς.

Το εύχομαι διότι μια τέτοια κυβέρνηση θα εξασφάλιζε τις προϋποθέσεις για μια ομαλή πορεία στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη.

Μια τέτοια κυβέρνηση θα συγκέντρωνε σίγουρα (;) μόνον τους 149 βουλευτές των δύο «πρώην» αλλά θα χρειαζόταν επιπλέον ψήφους, έστω και ανοχής, αν όχι θετικές.

Υπάρχουν όμως στη νέα Βουλή και άλλες δυνάμεις, αρκετά ισχυρές, αν όχι μνημονιακές, τουλάχιστον φιλοευρωπαϊκές και… φιλοευρωζωνικές.

Υπάρχουν και άλλες δυνάμεις, αρκετά έως πολύ ισχυρές, οι οποίες γεννήθηκαν από τις μήτρες των δύο «πρώην», ιδιαίτερα της ΝΔ.

Και το αίμα νερό δεν γίνεται.

Ναι, το αίμα νερό δεν γίνεται, το ξαναλέω! Ο νοών νοείτω!

Το ίδιο, σε μικρότερη όμως κλίμακα, ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ που έχει σκορπισμένα κάποια παιδιά του που έχουν… απογαλακτιστεί, εδώ κι εκεί!

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης τώρα, κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρόνο να κατεδαφίσει όσα έχτισε με «ιδρώτα και αίμα» δεκαετίες ολόκληρες!

Δυστυχώς…

Και άλλο ένα δυστυχώς είναι η Ντόρα εκτός Βουλής!

Τέλος και στην Ευρώπη αλλάζει κάτι…

Ο Ολάν, πιθανόν θα είναι ο κινητήριος μοχλός αυτής της αλλαγής.