Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

"ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ"

«Πόλεμο στον πόλεμο».
Αυτή είναι η τελευταία ρήση της ηγέτιδας του ΚΚΕ κυρίας Αλέκας Παπαρήγα, με την οποία απάντησε στην πρόσκληση της κυβέρνησης σε διάλογο για το ασφαλιστικό, που το έχει κάνει «μπάχαλο» η αλήστου μνήμης κυβέρνηση της ΝΔ, δια…νοός και χειρός της επίσης αλήστου μνήμης κ. Πετραλιά την οποία ήδη ο λαός τιμώρησε με άγριο μαύρισμα.
Και να ήταν μόνον το «μπάχαλο» του ασφαλιστικού;
Δυστυχώς έχουμε «μπάχαλο» σε όλα.
Το θέμα μας όμως είναι άλλο. Πρόκειται για ένα ακόμη λάθος του ΚΚΕ θα έλεγε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, για την βαρυσήμαντη, περισπούδαστη και μεγαλόπνοη ρήση της κ. Παπαρήγα : «πόλεμος στον πόλεμο»!
Και η ρήση αυτή δεν ήταν η μόνη αντίδραση στον διάλογο για το ασφαλιστικό. Είχαμε – δυστυχώς – και αντίδραση με γνήσια… δημοκρατικές, κατά την αντίληψη της ελληνικής κομμουνιστικής ηγεσίας, πράξεις και ενέργειες.
Είχαμε (είναι απίστευτο) βίαιη παρεμπόδιση των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών φορέων και οργανώσεων, να προσέλθουν στο υπουργείο για τον διάλογο και περιορισμό του υπουργού στο γραφείο του!
Αυτή είναι η δημοκρατία του ΚΚΕ, της κ. Παπαρήγα και της παρέας του Περισού!
Ένα ακόμη λάθος και μάλιστα μεγάλο λάθος…
Το ΚΚΕ της μικρής μειοψηφίας του 7,5 %, «κάνει πόλεμο» για να επιβάλει βίαια τις απόψεις του στην συντριπτική πλειοψηφία του 92,5% ! Αυτή είναι η δημοκρατία της κομμουνιστικής ηγεσίας και γι’ αυτό πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Το κακό είναι ότι οι εκάστοτε ηγεσίες του ΚΚΕ δεν είχαν διδαχθεί ούτε διδάσκονται από τα λάθη τους, όπως επίσης τίποτα δεν έχουν διδαχθεί από την κατάντια, την διάλυση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» και το
χειρότερο ότι βαπτίζοντας δημοκρατία την δικτατορία, τον τραμπουκισμό, την βία και την τρομοκρατία, εμποδίζουν την διατύπωση και την έκφραση απόψεων των εκλεγμένων δημοκρατικά εκπροσώπων σε διάλογο με την κυβέρνηση πάνω σε θέμα κρίσιμο και εθνικό, όπως είναι το ασφαλιστικό.
Έτσι ακριβώς και κάποιοι καλόγεροι βάπτιζαν το κρέας… ψάρι και το έτρωγαν μέχρι σκασμού στις νηστείες!
Αυτή είναι η δημοκρατία των κομμουνιστών. «Πόλεμος στον πόλεμο» και βία σε βάρος αυτών που επιθυμούν να μιλήσουν για τα ζωτικά συμφέροντα των εργαζομένων (των προλεταρίων) και των συνταξιούχων που εκπροσωπούν νόμιμα.
Αυτά για να μην θυμηθούμε και πολλά άλλα «δημοκρατικά» κατορθώματα του ΚΚΕ.
Είναι λοιπόν να μην «πατώσει» πιο πολύ στις επόμενες εκλογές;