Η εξαιρετική ηθοποιός, αρίστη χειρίστρια της γραφίδας και του λόγου αλλά και πολύ καλή φίλη Γωγώ Ατζολετάκη, με άρθρο της που αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Ελεύθερη ζώνη» της συναδέλφου Σοφίας Βούλτεψη, στις 11 Νοεμβρίου, δίνει μια ζωντανή και εναργή εικόνα της οικονομικής κακοδαιμονίας της χώρας μας τα τελευταία χρόνια που μας κυβέρνησαν τα δύο μεγάλα κόμματα ΝΔ (έξι χρόνια) και ΠΑΣΟΚ (δύο χρόνια).
Η Γωγώ Ατζολετάκη, στο άρθρο της παρουσιάζει την οικονομική πραγματικότητα και τα προβλήματα που μας ταλανίζουν, τα οποία παραμένοντας ανεπίλυτα μας έχουν φθάσει στα όριά μας για να μην πω, ότι ήδη τα έχουμε ξεπεράσει.
Εγώ, σήμερα θα μεταφέρω αυτούσια αποσπάσματα από το καλογραμμένο άρθρο της φίλης ηθοποιού, περιοριζόμενος σε ελάχιστα, τα απόλυτα απαραίτητα, σχόλια.
Λοιπόν :
Αρχίζει η κ. Ατζολετάκη με την απόλυτα ακριβή διαπίστωση, ότι :
«Άνθρωποι φουντάρουν από ψηλούς ορόφους για ν’ απαλλαγούν από τα χρέη που τους καταδιώκουν…
Παιδιά λιποθυμούν στα διαλείμματα των σχολείων, γιατί οι γονείς τους δεν έχουν να τους δώσουν γάλα το πρωί…
Σε πολλές πολυκατοικίες οι ένοικοι συναποφάσισαν ν’ ανάβουν τα καλοριφέρ μόνο στα μεγάλα κρύα…
Άπειροι ομοεθνείς μας παραπέμπουν ενοίκια και κοινόχρηστα μηνών στις καλένδες…»
Και συνεχίζει παραθέτοντας τις απόψεις πολλών συνελλήνων αλλά και τις δικές της και όλων μας :
«ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ όλοι να προτιμάμε τα ελληνικά προϊόντα, με σκοπό την τόνωση της ελληνικής παραγωγικότητας και για τον περιορισμό – στο μέτρο του δυνατού – των εισαγωγών.
Για να εξασφαλίσουμε θέση εργασίας όχι στον Hans από τη Γερμανία, αλλά στον Γιάννη από τα Τρίκαλα. Και για να γεμίσουμε τα ταμεία όχι της πρώτης τυχούσας πολυεθνικής, αλλά του δικού μας χειμαζόμενου παραγωγού, της δικιάς μας πατρίδας.
Όλ’ αυτά μέχρι που φτάνουμε στο σούπερ μάρκετ. Γιατί εκεί μας περιμένουν οι μεγάλες αποκλίσεις και τα τεράστια ερωτηματικά.
Να προτιμήσουμε τα ελληνικά προϊόντα… Βεβαίως ! Όμως πώς;… Άμα ο κακομοίρης Έλληνας και η κακομοίρα Ελληνίδα έχουν στο πορτοφόλι τους 50 ευρώ για να βγάλουν τα μήνα, και λαχταρούν κι αυτοί λίγο τυράκι – έστω 300 γραμ. – τολμούν να κοιτάξουν τα τυριά της Ηπείρου των 12 και 13 ευρώ το κιλό;»
Απόλυτα σωστή η διαπίστωση της αρθρογράφου και πέρα για πέρα ακριβή τα στοιχεία που παραθέτει.
Γράφει :
«Να προτιμήσουμε τις γραβιέρες των 11 και 14 ευρώ… όταν δίπλα τους ακριβώς βρίσκεται το edam και το gouda των 7 ευρώ ;
Το ίδιο με το ελληνικό γάλα που σε μερικές περιπτώσεις έχει διαφορά 30 και 40 λεπτά από αντίστοιχη ποσότητα εισαγόμενου γάλακτος.
Κι όσο προχωρώ στις σκέψεις, τόσο διευρύνονται και διογκώνονται τα ερωτηματικά: Πώς είναι δυνατόν το ελληνικό γάλα να είναι πιο ακριβό από γάλα που μας έρχεται από τη Γερμανία ή την Ελβετία;
Το δικό μας το γάλα έρχεται από δω κοντά, από τα μέρη μας. Μικρή η απόσταση. Δεν επιβαρύνεται ούτε από καύσιμα μεγάλων αποστάσεων, ούτε από πολυήμερη απασχόληση υπαλληλικού προσωπικού για τη μεταφορά. Δεν διασχίζει το δικό μας γάλα τις Άλπεις, ούτε διανύει ατέλειωτα χιλιόμετρα στις Autobahn. Την παραδίπλα ραχούλα καβαλά και τσουπ ! σκάει στο σούπερ μάρκετ της γωνίας.»
Με τους προαναφερόμενους προβληματισμούς και τα ερωτήματα της εκλεκτής ηθοποιού, δεν μπορεί παρά να συμφωνήσουμε όλοι για τον απλούστατο λόγο ότι αποτελούν και δικούς μας προβληματισμούς, καθώς και δικά μας ερωτήματα, δικές μας απορίες.
Αλλά υπάρχει και άλλο θέμα, για το οποίο γράφει :
«Αν κοιτάξετε προσεκτικά την ετικέτα σε ορισμένες συσκευασίες… ας πάρουμε κάποιους ξηρούς καρπούς… θα δείτε ότι μόνο η συσκευασία είναι ελληνική. Αυτό καθ’ αυτό το προϊόν είναι εισαγόμενο. Γράφει: Αμύγδαλα – χώρα προέλευσης Αργεντινή. Ή: Φιστίκια – χώρα προέλευσης Τουρκία.
Άλλο φοβερό ερώτημα: Είναι ελληνικό ένα προϊόν που απλώς συσκευάζεται στην Ελλάδα;»
Και συμπληρώνει, ότι αντί για κορώνες σχετικά με την προτίμηση των ελληνικών προϊόντων θα πρέπει, για να τονώσουμε την οικονομία μας, να αγωνισθούμε ατομικά ή συντεταγμένα για να πετύχουμε μείωση των τιμών τους, διότι
«ο ενδεής καταναλωτής δεν κοιτά πλέον τα προϊόντα. Τις τιμές κοιτά. Και θα επιλέξει να πάρει το πιο φτηνό. Και δυστυχώς το πιο φτηνό δεν είναι το ελληνικό. Τα ελληνικά προϊόντα ΟΦΕΙΛΟΥΝ να γίνουν ανταγωνιστικά προς τα κάτω. Το προς τα πάνω μάς τελείωσε!»
Γράφει όμως και πράγματα που φαινομενικά είναι απίστευτα, αλλά δυστυχώς είναι αληθινά, πραγματικά :
«Πρόσφατα εμφανίστηκε στα σούπερ μάρκετς η σειρά καλλυντικών προϊόντων GREEN LINE, όπου η κρέμα ημέρας προσώπου τιμάται 1.99 ευρώ (!) Χώρα παραγωγής, ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ. Την ποιότητα της κρέμας δεν την γνωρίζω, όμως η συσκευασία είναι αξιοπρεπέστατη, και μάλιστα πάνω στο βαζάκι γράφει στα βουλγαρικά ότι… «Το 5% του κόστους αυτού του προϊόντος θα διατεθεί για την αναδάσωση της Βουλγαρίας».
Έως και βαφές μαλλιών (επίσης βουλγαρικής παραγωγής) εμφανίστηκαν με 2 ευρώ το κουτί. Με άλλα λόγια πλημμύρισε η αγορά με φτηνά βουλγαρικά προϊόντα για τους φτωχούς Έλληνες.»
Δηλαδή πληρώνουμε εμείς για την αναδάσωση της… Βουλγαρίας!!
Και κλείνει η κ. Γωγώ Ατζολετάκη με την ακόλουθη δήλωση του υπουργού οικονομικών Βουλγαρίας κ. Συμεών Ντιάνκωφ :
«Ευτυχώς σχεδόν 2.000 επιχειρήσεις έχουν φύγει από την Ελλάδα και λειτουργούν στη Βουλγαρία. Επίσης πολλοί Έλληνες έχουν τα χρήματά τους σε βουλγαρικές τράπεζες. Υπολογίζεται ότι το ύψος της εισροής κεφαλαίων από την Ελλάδα ανέρχεται στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ, που είναι πολλά λεφτά για τη Βουλγαρία».
Και για την Ελλάδα είναι πια πολλά, κύριε Ντιάνκοφ. Πάρα πολλά λεφτά… και να δούμε πώς και πότε θα επαναπατριστούν!», καταλήγει.
Εγώ, θα συμπληρώσω κλείνοντας, ότι ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, πριν λίγες ημέρες… μας συμβούλευσε να πουλήσουμε ελληνικά εδάφη, νησιά, για να ανορθώσουμε την οικονομία μας!!
Τι θράσος…
Φιλοξενούμε χιλιάδες Βουλγάρους που δουλεύουν εδώ νόμιμα ή παράνομα και αιμοδοτούμε με κάθε τρόπο την οικονομία της γείτονος και αυτοί αντί να μας ευχαριστήσουν μας συμβουλεύουν να πουλήσουμε την πατρίδα μας για να βυζάξουν πιο πολλά!!
Αμ δε κύριοι Βούλγαροι…
Δεν ντρέπεστε λιγάκι;
