-Πρόκειται για πρόκληση, μεγάλη πρόκληση…
-Πρόκειται για πρόκληση στο λαό, στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους επαγγελματίες και μικρομεσαίους που κάνουν θυσίες για τη σωτηρία της χώρας, που οι αποδοχές τους και τα έσοδά τους έχουν συρρικνωθεί και έχουν φθάσει ή φθάνουν οσονούπω στα όρια της ανέχειας.
-Πρόκειται για πρόκληση σε όλους αυτούς και επίσης για βαριά, για σοβαρή προσβολή σε όλους τους προαναφερθέντες, αλλά και για πρόκληση κα προσβολή στο δημοκρατικό μας πολίτευμα, στον κοινοβουλευτισμό, στην ίδια τη δημοκρατία και στη λειτουργία της.
Περί τίνος πρόκειται λοιπόν;
Πρόκειται για τα εξήντα εκατομμύρια ευρώ που εισέπραξαν επιπλέον τα κόμματα, πέρσι, το 2011, από τον κρατικό «κορβανά», από τον ελληνικό λαό που έχει γονατίσει, από εμάς τους ίδιους, από τη χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας!!
Από τη μια μεριά, οι πολιτικοί μας, οι βουλευτές μας, οι λειτουργοί του δημοκρατικού μας πολιτεύματος με τα απίστευτα και εξοργιστικά προνόμια… κόπτονται για την αποκατάσταση των δημοσιονομικών μας, την επανάκτηση των απωλειών του εισοδήματός μας και τη σωτηρία της πατρίδας από τη χρεοκοπία, τη στάση πληρωμών και τον εξευτελισμό και από την άλλη φροντίζουν να γεμίζουν τα ταμεία των κομμάτων και των… αποκομμάτων τους, με ποσά που αντλούν από τις θυσίες του λαού, τον οποίο υποτίθεται πως υπηρετούν.
Ο λαός υποφέρει, η ανεργία καλπάζει, οι περικοπές μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων συνεχίζονται, η χώρα επαιτεί, οι δανειστές μας εκβιάζουν και μας χρηματοδοτούν με επαχθείς όρους και τοκογλυφικά επιτόκια, και τα δημοκρατικά μας κόμματα «βυζαίνουν» το χρήμα μας, το αίμα του λαού μας.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Τα πολιτικά κόμματα με πρωτοφανή αναλγησία αγνοώντας τις μεγάλες δυσκολίες της χώρας και τις αγωνιώδεις προσπάθειες του λαού για να βγει από το οικονομικό τέλμα, έκαναν το 2011 μία επί πλέον «αρπαχτή» εξήντα εκατομμυρίων ευρώ για την «πάρτη» τους.
Προφανώς, οι εθνοπατέρες μας και οι πολιτικές τους παρατάξεις αγνοούν, ότι η πολιτική είναι προσφορά και όχι τρόπος, μέσον καλοπέρασης και πλουτισμού.
Προφανώς δεν έχουν τίποτα διδαχθεί από τους αείμνηστους, τον εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο που, για την πολιτική και την πατρίδα, για την εξυπηρέτηση του λαού διέθεσε την περιουσία της συζύγου του Έλενας, το Νικόλαο Πλαστήρα που πέθανε φτωχός σε ξένο σπίτι και ξένο κρεβάτι, τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Γέρο της Δημοκρατίας, ο οποίος όταν συνελήφθη από τη χούντα, είχε στο συρτάρι του γραφείου του στο σπίτι, ένα πεντοχίλιαρο και φεύγοντας με άδειες τις τσέπες είπε στην οικονόμο του να το πάρει για να περάσει λίγες ημέρες!
Αυτά τα αγνοούν τα κόμματα και οι τωρινοί πολιτικοί ή θέλουν, τους βολεύει να τα αγνοούν.
Ο κοινοβουλευτισμός είναι το στήριγμα, το θεμέλιο της δημοκρατίας.
Δυστυχώς όμως με τέτοιες ενέργειες «αρπαχτής» των κομμάτων, υπονομεύεται επικίνδυνα.
Ας φροντίσουν να επανορθώσουν τα μεγάλα λάθη τους προς το συμφέρον της χώρας και του λαού της.
