Οι συνδικαλιστές…

Μάρτυρες ενός φαινομένου έντονης συνδικαλιστικής δραστηριότητας, που σαφέστατα αποβαίνει σε βάρος των εργαζομένων, έχουμε γίνει τους τελευταίους μήνες ή καλύτερα τον χρόνο που πέρασε. Διαμαρτυρίες, στάσεις εργασίας, απεργίες, συλλαλητήρια, πορείες, συγκρούσεις με την αστυνομία και άλλα πολλά, που τα αποτελέσματά τους είναι :

· Να χάνουν οι εργαζόμενοι τα μεροκάματά τους.

· Να αδυνατούν οι διάφορες υπηρεσίες και οργανισμοί να εξυπηρετήσουν το κοινό που αγανακτεί βέβαια για τα κατορθώματα των συνδικαλιστών.

· Να ταλαιπωρείται απερίγραπτα το κοινό. Να βασανίζονται αγρίως οι έλληνες πολίτες που δεν έχουν τη δυνατότητα, λόγω των αλόγιστων, κατά το πλείστον απεργιών, να επιλύσουν ζωτικά τους προβλήματα.

· Να αδυνατούν οι εργαζόμενοι να πάνε στις δουλειές τους και γενικώς οι πολίτες να μετακινηθούν και να υποβάλλονται σε έξοδα για ταξί, αν βέβαια καταφέρουν να βρουν. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των απεργιών και στάσεων εργασίας στις συγκοινωνίες.

· Το χειρότερο να μένουν οι ασθενείς χωρίς φάρμακα και να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές εξαιτίας των πολυήμερων και κυλιόμενων απεργιών των φαρμακοποιών και να σέρνονται υπερήλικες και ανήμποροι άνθρωποι, στις ατέλειωτες ουρές έξω από τα διημερεύοντα και διανυκτερεύοντα φαρμακεία, πολλά από τα οποία δεν διαθέτουν φάρμακα, στα οποία υπάρχουν ελλείψεις! Άλλο αυτό. Τι απάνθρωπο παιχνίδι να παίζεται άραγε σε βάρος των ασθενών και ποιοι πρωταγωνιστούν στο παιχνίδι αυτό; Αναμφίβολα θα πρέπει να εκδηλωθεί εισαγγελική επέμβαση, για τα φάρμακα και τα φαρμακεία.

Αυτή, με λίγα λόγια, είναι η κατάσταση που έχουν δημιουργήσει κάποιοι συνδικαλιστές, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους, αντί να προωθήσουν τα θέματα που απασχολούν τους εργαζόμενους του κλάδου τους, τα καταβαραθρώνουν και αντί να σταθούν αρωγοί στις προσπάθειες της κυβέρνησης για οικονομική ανόρθωση της χώρας, τις σαμποτάρουν.

Αυτή είναι η μόνη και καθαρή αλήθεια.

Όπως αλήθεια είναι ότι τις κινητοποιήσεις, κυρίως δε τις πορείες και τα συλλαλητήρια εκμεταλλεύεται ορισμένα κακοποιά στοιχεία που σπάζουν, ρημάζουν, λεηλατούν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αναπτύσσουν εγκληματική δράση.

Κατά το πρόσφατο παρελθόν μάλιστα είχαμε και ανθρώπινα θύματα, όπως οι τρεις τραπεζικοί που κάηκαν ζωντανοί από βόμβες «μολότωφ» που μασκοφόροι εκτόξευσαν στο γραφείο τους.

Οι συνδικαλιστές όμως συνεχίζουν χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες των αποφάσεων τους για τις άστοχες και άσκοπες κινητοποιήσεις που αποτέλεσμα τους είναι, εκτός από τις οικονομικές ζημιές που προκαλούν στις τάξεις των εργαζομένων, τις οποίες εκπροσωπούν, να επιβραδύνουν και πολλές φορές, να σαμποτάρουν την επάνοδο της χώρας στην δημοσιονομική ανάκαμψη και ομαλότητα.

Η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την χαώδη κατάσταση που κληρονόμησε και να αποτρέψει την χρεοκοπία που απειλούσε τη χώρα, αναγκάσθηκε να ζητήσει βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. και ανέλαβε υποχρεώσεις για την εξασφάλιση της εξόφλησης των 110 δις ευρώ που δανεισθήκαμε.

Ανέλαβε υποχρεώσεις που ρητά αναφέρονται στο περίφημο «Μνημόνιο», τις οποίες πρέπει να εκπληρώσει και για τον λόγο αυτόν λαμβάνονται τα μέτρα που, ομολογουμένως, είναι οδυνηρά, αλλά αναγκαία.

Ας το καταλάβουν αυτό, ας το χωνέψουν οι πάσης φύσεως συνδικαλιστές.

Ας αντιληφθούν επιτέλους ότι τίποτα, για την ώρα, δεν μπορεί να αλλάξει και ας βοηθήσουν να αποκατασταθούν τα πάντα το ταχύτερο δυνατόν, αντί να επιχειρούν συνεχώς να δυναμιτίζουν τα αναγκαία και απαραίτητα μέτρα που λαμβάνονται.

Ας σεβασθούν τις θυσίες του ελληνικού λαού, που εξακολουθεί να στηρίζει με μεγάλη διαφορά τον Γιώργο Παπανδρέου.

Υ.Γ. Έχω μερικές απορίες και ερωτήματα :

α) Ποιος πληρώνει τα μεροκάματα των ατέλειωτων απεργιών και στάσεων εργασίας, στους εργαζόμενους;

β) Πως ζουν οι απεργοί και οι οικογένειες τους χωρίς μεροκάματο;

γ) Μήπως τα πληρώνουν τα ταμεία των συνδικαλιστών ή κάποιων κομμάτων; Όχι βέβαια.

δ) Ποιος απαξιώνει και διαλύει τον ΟΣΕ που μέρα παρά μέρα ακινητοποιείται από τις απεργίες;

ε) Ποιος απαξιώνει και διαλύει τον προαστιακό, το «τραμ», τους Η.Σ.Α.Π., τα λεωφορεία, το ΜΕΤΡΟ;

Κάποιος πρέπει να απαντήσει. Μάλλον οι συνδικαλιστές που προσπαθούν να διαλύσουν το κράτος, εκτελώντας διαταγές των γνωστών πολιτικών παρατάξεων.

Τέλος, είναι δίκαιο να πληρώνει ο προϋπολογισμός, δηλαδή το σύνολο του ελληνικού λαού, ακόμη και οι κάτοικοι των επαρχιών, τα ελλείμματα των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας και της Θεσσαλονίκης;

Αυτό για την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων.

Άρχισαν τα όργανα...

Στην "Καλλικρατική" πλέον Νέα Κίο, η αποκομιδή των απορριμμάτων γίνεται μόνον 2 φορές την εβδομάδα από τις 3 του "Καποδιστριακού" Δήμου που τον έφαγε το .....ραγκουσιαδικό σκοτάδι.

Αντί για καλύτερα πάμε στα χειρότερα και ......ο θεός βοηθός.

Φοβάμαι πως σιγά-σιγά θα βρωμίσουμε!

Ωστόσο, καλό θα είναι να μας εφοδιάσει ο κ. Ραγκούσης με σκούπες και φαράσια για να καθαρίζουμε εμείς τους δρόμους.

Πολλοί συνιστούν υπομονή γιατί πιστεύουν πως ο Ραγκούσης που ήρθε από το πουθενά, θα φύγει νύχτα για το πουθενά......

Καημένε πρωθυπουργέ μας, εσύ αγωνίζεσαι νυχθημερόν και κάποιοι συνεργάτες σου αντί να μας πάνε μπροστά, μας οπισθοδρομούν!

Ζήτω ο "Καλλικράτης"

Δόξα στους μεγάλους αχανείς δήμους - κρατίδια όμοια με τα αρχαιοελληνικά!

.

Όταν κλείνει η πόρτα ενός φαρμακείου...

Όταν κλείνει η πόρτα ενός γιατρού ή ενός φαρμακείου ανοίγει η πόρτα για τον Χάρο!
Ας το εμπεδώσουν αυτό οι φαρμακοποιοί που αλόγιστα κλείσανε τις πόρτες των... μαγαζιών τους, οι γιατροί που ετοιμάζονται για απεργίες και οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες και συνδικαλιστές.
Ο λαός αγανακτεί και αποδοκιμάζει. Ας αναλογισθούν τις συνέπειες και τις ευθύνες τους.

Τα φρικιαστικά ναζιστικά εγκλήματα… Τώρα μας ζητούν και τα… ρέστα!

Τα φρικιαστικά εγκλήματα του γερμανικού στρατού σε βάρος του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα δε σε βάρος των αμάχων, ακόμη και μικρών παιδιών, είναι απερίγραπτα, απίστευτα.

Τα ναζιστικά κτήνη, τα εγκληματικά όργανα του Χίτλερ, που, δυστυχώς, είχαν τη συναίνεση, λίαν επιεικώς, για να μην πω κάτι πιο βαρύ, κάτι χειρότερο, μεγάλης, πολύ μεγάλης μερίδας του γερμανικού λαού, μεθυσμένα από την ιδέα ενός παγκόσμιου μεγαλείου της πατρίδας τους, έπνιξαν στο αίμα τον κόσμο, κατέσφαξαν τον ελληνικό λαό, έκαψαν πόλεις και χωριά, λεηλάτησαν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, έκλεψαν το χρυσάφι και τις αρχαιότητες της χώρας μας και διέπραξαν κάθε είδους θηριωδίες.

Σαρκοβόρα τέρατα οι γερμανοί κακούργοι δεν χόρταιναν από τις σάρκες και το αίμα του λαού μας και κάθε μέρα έκαναν και νέα ειδεχθή, αποτρόπαια εγκλήματα.

Ένα απ’ αυτά ήταν και η σφαγή του Διστόμου, το καλοκαίρι του 1944, που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ο κόσμος, με εξαίρεση τις σφαγές των αρμενίων από τους τούρκους, στις αρχές του περασμένου αιώνα, και τις ωμότητες, τις βαρβαρότητες και τις κακουργηματικές δραστηριότητες, των τούρκων επίσης, κατά του ελληνισμού της Μικράς Ασίας.

Ήταν η 10^η Ιουνίου του 1944, όταν φάλαγγες (περίπου 70) γερμανικών στρατιωτικών αυτοκινήτων που ξεκίνησαν από την Λιβαδειά φθάνουν στο Δίστομο και οι επικεφαλής των ναζιστικών τεράτων ζητούν από τον πρόεδρο και τον ιερέα, πληροφορίες για τις κινήσεις των ανταρτών και όταν προσκρούουν στην σιωπή των δύο ανδρών, επιδίδονται εκτεταμένες λεηλασίες.

Λίγο πιο κάτω, στην περιοχή του Άγιου Λουκά, οι γερμανοί δίνουν σκληρή μάχη με τους αντάρτες, που διαρκεί δύο ώρες.

Απώλειες των γερμανών : 40 νεκροί και ο διοικητής τους τραυματίας.

Οι κάτοικοι του Δίστομου, όσοι βέβαια δεν μπόρεσαν να εγκαταλείψουν εγκαίρως το χωριό τους από την μοναδική διάβαση που ήταν ελεύθερη, κλειδαμπαρώνονται έντρομοι στα σπίτια τους, ενώ οι γερμανοί στρατιώτες, σαν άγρια θηρία, με εφ’ όπλο λόγχη μπαίνουν στα σπίτια, σφάζουν, εκτελούν, βιάζουν γυναίκες και μικρά κορίτσια, ξεκοιλιάζουν παιδιά, μωρά, και φεύγοντας βάζουν φωτιά για να μην μείνει τίποτα.

Στην περιοχή ακούγονταν μόνον τα βογκητά των ανθρώπων που ξεψυχούσαν. Αλλά ακόμη, ακούγονταν γέλια, τραγούδια και ουρλιαχτά μαζί, κάποιων που τρελάθηκαν από τη φρίκη των αποτρόπαιων εγκλημάτων των γερμανών.

Απολογισμός της σφαγής του Διστόμου από τα γερμανικά αιμοσταγή κτήνη :

· Νεκροί (σφαγιασθέντες – εκτελεσθέντες – ξεκοιλιασθέντες) : 228

(Μεταξύ τους 53 παιδιά!)

· Καμμένη, λεηλατημένη και κατεστραμμένη μια ολόκληρη περιοχή.

Αξιοσημείωτο επίσης είναι, ότι ο Ελβετικός Ερυθρός Σταυρός είχε ανακοινώσει, ότι στην ευρύτερη περιοχή, τα γερμανικά τέρατα, οι δολοφόνοι ναζιστές, σκότωσαν συνολικά 600 (εξακόσιους) ανθρώπους.

Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος, έγραψε :

«Εδώ είναι το πικρό το χώμα του Διστόμου/ ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις να προσέχεις / Εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου/ κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου/ Εδώ μια στήλη απλή μαρμάρινη όλη κι όλη. Με ονόματα σεμνά. Κι η δόξα τα ανεβαίνει λυγμό – λυγμό, σκαλί – σκαλί, μεγίστη σκάλα»…

Ένας γενικότερος επίσημος και αδιαμφισβήτητος απολογισμός, είναι ο ακόλουθος : Η σφαγή του Διστόμου, στις 10 Ιουνίου 1944, υπήρξε ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα. Τα SS θανάτωσαν 228 κατοίκους. Απ’ αυτούς 117 ήταν γυναίκες και 111 άνδρες. Ανάμεσα τους συγκαταλέγονται 20 βρέφη, 45 παιδιά και 42 υπερήλικες.

Δεκάδες ήταν και οι άμαχοι, που εκτέλεσαν κατά την πορεία τους προς τη βοιωτική κωμόπολη. Όμως δεν τους έφτανε ο θάνατος των άοπλων ανθρώπων. Κτηνώδη ένστικτα τους έκαναν να κατακρεουργήσουν και τα πτώματα. Έσφαξαν ακόμα και τα ζώα. Πυρπόλησαν το χωριό.

Ένας από τους επικεφαλής αξιωματικούς, που θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη σφαγή ήταν ο Χανς Τσάμπελ. Μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στη Γαλλία. Εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στη Γερμανία για να γίνουν, λέει, εκεί έρευνες. Έμεινε ελεύθερος.

Σήμερα το Βερολίνο αρνείται να καταβάλει ακόμα και τις οφειλόμενες αποζημιώσεις σε απογόνους θυμάτων της χιτλερικής αγριότητας.

Από τα μέσα του 1943, καθώς οι πολεμικές επιχειρήσεις είχαν πάρει άσχημη τροπή για τον άξονα, οι γερμανοί ξεκίνησαν μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση μαζικών εκτελέσεων.

· Τυφεκισμός 106 κρατουμένων στο Κούρνουβο

· Εκτέλεση 317 κατοίκων στο Κομμένο Άρτας

· Σφαγή 700 γυναικόπαιδων στη Βιάνο της Κρήτης και ισοπέδωση της Κάνδανου

· Θανάτωση περισσότερων από 1.000 κατοίκων στα Καλάβρυτα και πυρπόληση της πόλης

· Εκτέλεση 118 αγωνιστών στο Μονοδένδρι, Λακωνίας

· Δολοφονία 640 αμάχων στην Κατράνιτσα (Πύργος) της Δυτικής Μακεδονίας

· Αφανισμός 233 παιδιών και γυναικών στην Κλεισούρα της Καστοριάς

· Την Πρωτομαγιά του 1944 στήθηκαν στον τοίχο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής οι 200 κομμουνιστές. Τον Αύγουστο στήθηκαν τα φοβερά μπλόκα σε Κοκκινιά, Βύρωνα, Δουργούτι (Νέο Κόσμο). Τον Σεπτέμβριο, λίγο πριν, επιτέλους, φύγουν, έκαναν τα ίδια σε Αιγάλεω και Καλογρέζα.

Στα Καλάβρυτα, στα 7 μηνών δύο μωρά του Στάθη Κολιοκώστα, τα αιμοβόρα θηρία του Γ΄ Ράιχ, έβαλαν στα στόματά τους βαμβάκι ποτισμένο σε βενζίνη και το άναψαν!! Φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Εκεί έφθασαν κ. Μέρκελ, παπαδοκόρη κ. Μέρκελ, οι συμπατριώτες σας δολοφόνοι, οι στυγνοί και αποτρόπαιοι εγκληματίες που, βέβαια, για τα πρωτοφανή σε αγριότητα φρικιαστικά τους εγκλήματα, είχαν ευθύνη, όχι μόνον ο Χίτλερ και η ναζιστική παρέα αλλά και μεγάλη μερίδα του γερμανικού λαού που τους ανεχόταν ή και τους ενθάρρυνε!

Μια μεγάλη μερίδα του γερμανικού λαού που ουσιαστικά έπρεπε να κατηγορηθεί για ηθική αυτουργία των εγκλημάτων των λίγο παλαιότερων από την γενιά σας παπαδοκόρη κ. Μέρκελ.

Και τώρα;

Τώρα τι;

Αντί να ξεπουλήσετε ολόκληρη την «πολιτισμένη» χώρα σας για να πληρώσετε (αν είναι δυνατόν να πληρώσετε) για όσα μας κάνατε και αντί να ζητήσετε και να ζητάτε συνεχώς συγγνώμη, μας ζητάνε και τα ρέστα!

Κυρία Μέρκελ,

Για να αποδοθεί δικαιοσύνη, αν και τα χρήματα δεν διορθώνουν την κατάσταση και δεν φέρνουν στη ζωή τις χιλιάδες χιλιάδων σφαγιασθέντων, θα πρέπει να καταβάλλετε στην Ελλάδα τόσα πολλά, ώστε να σας δανείζει αυτή για να μην χρεοκοπήσετε.

Ηθικά πάντως κ. Μέρκελ έχετε χρεοκοπήσει.

Αυτά και μια τελευταία συμβουλή. Να πείτε στους συμπατριώτες σας ξετσίπωτους δημοσιογράφους, στις αδίστακτες και θρασύτατες φυλλάδες τους, σε άλλους τινες και στα υπουργεία σας, να πάψουν να επικρίνουν, να ειρωνεύονται, να λοιδορούν, να προπηλακίζουν και να βρίζουν την Ελλάδα και να το χωνέψουν, ότι εσείς μας χρωστάτε και εσείς, το γερμανικό έθνος, είστε οι κατηγορούμενοι. Εσείς έχετε το στίγμα του δολοφόνου και του εγκληματία και δυστυχώς δεν δείχνετε σημάδια μετάνοιας ούτε τώρα μετά από 67 χρόνια!

Εμείς όμως δεν ξεχνάμε. Η μνήμη των συμπατριωτών μας που κατακρεουργήθηκαν από τις γερμανικές ορδές, θα είναι πάντοτε νωπή και θα την τιμούμε, όπως ακριβώς πριν από λίγες μέρες, την τίμησε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή μας με την προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.

Πάγκαλος, ο παρεξηγημένος…

Συχνά και τελευταίως συχνότερα, ταράζει τα νερά της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος.

Ο πληθωρικός πολιτικός, με βαθειά γνώση των θεμάτων που μας απασχολούν και με μόρφωση και επιστημονική κατάρτιση άρτια σε πολλούς τομείς, αλλά και με το θάρρος και την τόλμη που τον διακρίνει, δεν διστάζει να λέει ξεκάθαρα την γνώμη του και να θίγει καυτά θέματα με ρεαλισμό που πολλές φορές εγγίζει τα όρια μιας, τρόπον τινα, «ωμότητας», η οποία ενοχλεί όσους παρεξηγούν και παρερμηνεύουν τα λεγόμενα και τις προθέσεις του, κυρίως δε τάξεις και ομάδες του «κατεστημένου».

Ωστόσο, γεγονός είναι ότι ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας και όσα λέει βασίζονται στην πολυετή πολιτική και κοινωνική του πείρα και αποτελούν απαυγάσματα των εξαιρετικών σπουδών και των πολύπλευρων του γνώσεων.

Προτού πάντως οι ενοχλημένοι και οι θιγόμενοι από τα λόγια του Θόδωρου Πάγκαλου στρέψουν τα πυρά τους εναντίον του, προτού τον «ρίξουν στην πυρά» θα ήταν φρόνιμο να μελετούν σε βάθος όσα κατά καιρούς λέει, σε ομιλίες του ή ιδιωτικά και να μην αρκούνται στην επιφανειακή τους εντύπωση.

Για παράδειγμα θα ανέφερα τα περί «κοπριτών» που δημόσια είπε τελευταίως.

Δυστυχώς κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι τα παρεξήγησαν, τα πήραν επάνω τους και αντέδρασαν οργισμένα, όπως άλλωστε έκαναν και κάποιοι άνοες «συνδικαλιστές».

Όλοι αυτοί δεν κατάφεραν ή δεν θέλησαν να μπουν στο νόημα των όσων είπε ο κ. αντιπρόεδρος που στην πραγματικότητα ήταν και είναι υπέρ των τιμίων, εργατικών και ευσυνείδητων υπαλλήλων, οι οποίοι, αντί να αντιδρούν άσχημα, συνεπικουρούμενοι πάντοτε από μερίδα του δεκαρολόγου τύπου και από κάποια λαϊκίζοντα κανάλια, θα έπρεπε να τον ευχαριστούν.

Με απλά λόγια, ο Θόδωρος Πάγκαλος χαρακτήρισε «κοπρίτες» αυτούς που διορίζονται στο δημόσιο λόγω ρουσφετολογίας, είναι ανάξιοι, τεμπέληδες και χαραμοφάηδες.

Συγκεκριμένα, ο Θόδωρος Πάγκαλος, δήλωσε επί λέξει:

«Να περάσουν οι αξιότεροι στο Δημόσιο, να γίνει και η ζωή όλων μας πιο εύκολη. Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί. Έχει αλλοιωθεί αυτή καθαυτή η έννοια της απόλυσης.

Τι θα πει ας πούμε «απελύθη ο έχων σύμβαση ορισμένου χρόνου»; Δεν απελύθη. Επήλθε ο ορισμένος χρόνος».

Άλλωστε τα ίδια ακριβώς πράγματα, αλλά με άλλα λόγια και σε τόνο ηπιότερο, έχουν πει ο πρωθυπουργός και κορυφαίοι υπουργοί και παράγοντες της πολιτικής.

«Επί χρόνια το κράτος προσλάμβανε αφειδώς χωρίς αξιοκρατία ή ορθολογικά κριτήρια» έγραψε π.χ. ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο «Έθνος».

Αυτοί λοιπόν είναι οι «κοπρίτες», κατά τον αντιπρόεδρο που τα λέει «έξω από τα δόντια».

Σχετικώς, μεγάλη και έγκυρη Αθηναϊκή εφημερίδα, έγραψε προ ημερών :

«Ευτυχώς, από μια άποψη, που υπάρχει και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος που εκλαϊκεύει με αποτελεσματικό, αν και συχνά σοκαριστικό τρόπο, τις κυβερνητικές θέσεις και έτσι αντιλαμβάνεται πολύ καλύτερα ο ελληνικός λαός τις πραγματικές απόψεις της κυβέρνησης για διάφορες κοινωνικές ομάδες. Απόψεις που ο πρωθυπουργός και οι περισσότεροι υπουργοί του συνήθως συγκαλύπτουν ή μετριάζουν πίσω από διάφορα λεκτικά σχήματα».

Και συνεχίζει η ίδια εφημερίδα :

«Δεν το είπε βεβαίως ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος, αλλά εύλογο είναι να συμπεράνουμε βάσει της θεωρίας των «κοπριτών», ότι ανάλογη θα είναι η συμπεριφορά της κυβέρνησης Παπανδρέου απέναντι σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους που συγκαταλέγει στην κατηγορία των «κοπριτών».

Εξαιρετικά διαφωτιστικός είναι ο Θ. Πάγκαλος στην παρουσίαση όλων των πτυχών της πολιτικής συμμαχιών της κυβέρνησης με τα υπόλοιπα κόμματα.

Ο αντιπρόεδρος είναι κατηγορηματικός : «Ο μόνος ουσιαστικός συνομιλητής μας είναι το κόμμα ΛΑΟΣ. Οι μόνοι που κάνουν σοβαρή αντιπολίτευση» υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές.

Ο Θ. Πάγκαλος δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας των κυβερνητικών θέσεων στο ζήτημα αυτό. «Μόνο με το ΛΑΟΣ – και με κανένα άλλο κόμμα – μπορεί να συζητήσει το ΠΑΣΟΚ»

Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως τα επιχειρήματα που προβάλλει ο Θ. Πάγκαλος για να αποκλείσει κάθε συζήτηση με την Αριστερά. «Η κυρία Παπαρήγα ονειρεύεται μια Σοβιετική Ένωση, τη συγχωρεμένη» λέει και προσθέτει : «Ο δε Συνασπισμός του κ. Τσίπρα είναι ένα συγκρότημα το οποίο συναναστρέφεται τρομοκρατικές ομάδες»!!

Πρόσφατα όμως ο Θόδωρος Πάγκαλος είχε χαρακτηρίσει ως μη παραγωγικούς τους ενστόλους, δηλαδή τους στρατιωτικούς, τους αστυνομικούς, τους λιμενικούς κλπ. Με αποτέλεσμα να γίνουν παρεξηγήσεις ακόμη και μέσα στην ίδια την κυβέρνηση.

Δυστυχώς, τα ΜΜΕ αρκέσθηκαν στο να μεταδώσουν μόνον ξερά και αρνητικά την δήλωση του κ. αντιπροέδρου, χωρίς να μπουν στον κόπο να αναλύσουν και να εξηγήσουν εκείνο το «μη παραγωγικούς», το οποίο τις επόμενες ημέρες διευκρινίσθηκε.

Το «μη παραγωγικοί» αναφερόταν στην στενή έννοια του όρου, διότι στην πραγματικότητα οι ένστολοι εργάζονται σκληρά και με αυτοθυσία, για την ακεραιότητα της χώρας, την άμυνά της, την ασφάλεια των πολιτών που αποτελούν υπέρτατα αγαθά, τα οποία υπηρετούν με κίνδυνο της ζωής τους, με θυσίες και με αίμα.

Αυτά εννοούσε ο κ. Πάγκαλος, με την βαθειά επιστημονική και πολιτική γνώση και πείρα που έχει.

Κλείνοντας το άρθρο αυτό θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι τα όσα λέει και δηλώνει ιδιωτικώς ή δημόσια, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος, θα πρέπει να ερμηνεύονται με ιδιαίτερη σκέψη και με τα ακόλουθα μέτρα :

· Μιλάει πάντοτε «έξω από τα δόντια»

· Δεν τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος των απόψεων του.

· Σκέπτεται… μεγαλοφώνως!

· Λέει αλήθειες που άλλοι δεν τολμούν!

· Είναι παρορμητικός, εκρηκτικός και ιδιόρρυθμος.

· Έχει επιστημονικές γνώσεις, μόρφωση και πολύ «βαρειά» διπλώματα.

· Διαθέτει βαθειά σκέψη και διορατικότητα.

Συμπέρασμα : η παρουσία του νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θόδωρου Πάγκαλου στην πολιτική σκηνή είναι απόλυτα αναγκαία και προσφέρει πάντοτε πάρα πολλά στη χώρα και στο λαό.

Η Νέα Κίος του..."Καλλικράτη"

Της συνεργάτιδάς μου Σούλας Χαβιαρά

Τώρα που οι "Καλλικρατικές" μέρες έχουν αρχίσει και μετρούν την άμμο στην κλεψύδρα μας, τώρα που τα πρώτα προβλήματα έχουν ήδη παρουσιαστεί (με μεγαλύτερο το πρόβλημα της αποκομιδής των σκουπιδιών στους διευρυμένους δήμους), τώρα που μπαίνουμε σιγά - σιγά στο πνεύμα και στο νόημα της Καλλικρατικής συνύπαρξης ανόμοιων πολλές φορές κοινωνιών, τώρα μπορούμε δειλά - δειλά να βγάλουμε ένα πρώτο συμπέρασμα που αποτελούσε μάλιστα (και αποτελεί) την ευχή όλων μας...

Η ΝΕΑ ΚΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΥΦΟΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ... Είμαστε σε θέση να διεκδικούμε και να κερδίζουμε... ακόμα κι αν χάσουμε κάποιες μάχες...

Και επιπλέον είμαστε ξανά σε θέση να ονειρευόμαστε....

Ίσως τούτο το μήνυμα να φαίνεται και ν' ακούγεται υπεραισιόδοξο στα μάτια και στ' αυτιά σας... κι ίσως και να 'ναι, όμως σίγουρα δεν είναι ψεύτικο...

Όσο υπάρχουν σ' αυτό τον τόπο άνθρωποι υπερήφανοι για την καταγωγή τους, άνθρωποι που σηκώνουν τα μανίκια και πέφτουν με όρεξη στη δουλειά, διαθέτοντας χρόνο από τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους για να δημιουργήσουν, η Νέα Κίος θα είναι πάντα μπροστά...

Σούλα Χαβιαρά

Τo «χρυσωρυχείο» μας…

Την ώρα που μια μερίδα της νεολαίας μας, βαδίζοντας στ’ αχνάρια ψευτοδιανοούμενων αλλά αγραμμάτων στην πραγματικότητα «ματσουκοφόρων» (κατά τον μακαρίτη συνάδελφο Νίκο Κακαουνάκη), συγγραφέων, σεναριογράφων, «δημοσιογράφων», ηθοποιών και άλλων που δραστηριοποιούνται σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, απαξιώνει την υπέροχη ελληνική γλώσσα μας, οι ξένοι και οι πραγματικά διανοούμενοι Έλληνες του εξωτερικού, την χαρακτηρίζουν χρυσωρυχείο.

Έχουμε με άλλα λόγια, το «χρυσωρυχείο» που προσφέρει, χαρίζει αιώνες τώρα, το χρυσάφι του σ’ όλο τον κόσμο, κι εμείς ή τουλάχιστον μερικοί από μας, κάποιοι νεολαίοι μας, προτιμούν τις ξενόφερτες λέξεις, εκφράσεις και όρους, που στην πλειονότητά τους αποτελούν παραφθορές ελληνικών επανεισαγομένων και κακοποιημένων.

Η ελληνική γλώσσα, η αρχαιότερη, η πλουσιότερη και η ωραιότερη του κόσμου, η μουσική και μαθηματική μαζί γλώσσα, κατά τον ερασιτέχνη αρχαιολόγο και ιστοριοδίφη, συγγραφέα του ιστορικού έργου για τις θέσεις αρχαίων και αρχαιοτάτων πόλεων, τοποθεσιών, μνημείων και ιερών, αείμνηστο στρατηγό Θεοφάνη Μανιά, «δολοφονείται» από ορισμένους «διανοούμενους» νεοέλληνες.

Δυστυχώς είναι πολλοί οι νέοι που απαξιώνουν τη γλώσσα μας και προτιμούν να χρησιμοποιούν γελοίες και ακατανόητες ξένες λέξεις και φράσεις, συνεπικουρούμενοι από κάποιους «αστέρες» της τηλεόρασης, οι οποίοι, κυρίως…λάμπουν σε «σκουπίδια» μεσημεριανά ή και πρωινά.

Και ενώ, εδώ στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά οι ξένοι και οι Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού, εργάζονται εντατικά για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη και πληρέστερη παρουσίαση των θησαυρών του ελληνικού γλωσσολογικού «χρυσωρυχείου».

Διαβάζουμε στον τύπο, ότι «Την πιο στενή και ζωντανή συγγενή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας πιστεύουν, ότι ανακάλυψαν γλωσσολόγοι εντοπίζοντας απομονωμένη κοινότητα μουσουλμάνων στη Μαύρη Θάλασσα, οι οποίοι μιλούν ελληνική διάλεκτο με εντυπωσιακές ομοιότητες με τα αρχαία ελληνικά»

«Πρόκειται για γλωσσολογικό χρυσωρυχείο» τονίζει η καθηγήτρια Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ Ιωάννα Σιταρίδου, η οποία πριν από λίγους μήνες εντόπισε σε χωριό της περιοχής της Τραπεζούντας περίπου 5.000 κατοίκους που μιλούν «ρωμαίικα».

«Ουσιαστικά μιλούν διάλεκτο με λεξιλόγιο και συντακτικό πιο κοντά στην αρχαία παρά στη νέα ελληνική» συμπληρώνει η καθηγήτρια.

Ο Βρετανικός τύπος γράφει πως πρόκειται για συναρπαστική ανακάλυψη στην περιοχή όπου ο Ιάσων και οι Αργοναύτες αναζητούσαν το «Χρυσόμαλλο Δέρας» καθώς πέρα από τη γλωσσολογική ιδιαιτερότητα, η κοινότητα αυτή είναι και πολιτισμικά μοναδική. Πρόκειται για μουσουλμάνους που μιλούν ελληνικά, χωρίς όμως να γράφουν, και παίζουν την ποντιακή λύρα. Σημάδι της πολιτιστικής και γεωγραφικής τους απομόνωσης είναι επίσης το γεγονός ότι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τα μέλη της κοινότητας παντρεύονται μόνο με άντρες ή γυναίκες από το χωριό τους.

Τέλος η παγκόσμιας κυκλοφορίας εφημερίδα “THE INDEPENDENT”, γράφει : «Οι κάτοικοι της κοινότητας στη Μαύρη Θάλασσα μιλούν ρωμαίικα και μάλιστα παίζουν και τη λύρα. Αν φορούσαν χιτώνες και σπούδαζαν τους κλασσικούς, θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα θεματικό πάρκο αρχαίας Ελλάδας και να κάνουν ευτυχισμένους τους καθηγητές κλασσικών σπουδών σε όλο τον κόσμο. Η κοινότητα βρίσκεται στην περιοχή, όπου υποτίθεται ότι ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες αναζητούσαν το Χρυσόμαλλο Δέρας».

Αυτά για τους δικούς μας αγράμματους και τους «αστέρες» της τηλεόρασης που τους στηρίζουν και τους ενισχύουν στην κακοποίηση, την απαξίωση και τον εξευτελισμό της γλώσσας μας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η αναδημοσίευση ή η ανάρτηση των κειμένων του ηλεκτρονικού αυτού χώρου, είναι ελεύθερη για όλους, με την προϋπόθεση να αναφέρονται η προέλευσή τους και τα στοιχεία του συντάκτη τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ
(παλαίμαχος)

Γιατρού Χατζημανώλη 2
Νέα Κίος Αργολίδας
21053

e-mail : gtsioun@otenet.gr
gtsiounis@yahoo.gr
gtsioun@gmail.com

www.gtsiounis.blogspot.com

Τηλέφωνα : 27510 – 51057, 6974 – 727908

"Ένα βότσαλο στη λίμνη" και τα... "καρντάσια" που έκαναν την υπέρβαση

Ο… «καρντάσης» Γιώργος τάραξε, παρατάραξε θα έλεγα τα νερά της λίμνης, πετώντας σ’ αυτά ένα απρόσμενα μεγάλο βότσαλο, πλην όμως ο… «καρντάσης» Ταγίπ, δεν αντέδρασε όπως θα ήθελαν ή θα περίμεναν οι Τούρκοι στρατιωτικοί και πολλοί φανατικοί «εθνικιστές» της γείτονος, αλλά, αντέδρασε με σωφροσύνη, ψυχραιμία και… σιωπή.

Και τα «καρντάσια» αγκαλιάσθηκαν σαν γνήσια, καλά, πραγματικά «καρντάσια»!

Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη επιτυχία, όχι μόνον της Ελλάδας, αλλά και της Τουρκίας στον διπλωματικό τομέα, ταυτόχρονα όμως και στον τομέα της καθημερινής πραγματικότητας στις σχέσεις των δύο χωρών που δοκιμάζονται και οξύνονται μόνιμα από υπερπτήσεις, παραβιάσεις και παραβάσεις του F.I.R. της Αθήνας και των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Ναι, ήταν μια επιτυχία, γενικώς.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, με τόλμη και παλικαριά αληθινού γενναίου άνδρα, τα είπε «χύμα» στον «καρντάση» του Τούρκο πρωθυπουργό, στους άλλους κυβερνητικούς επίσημους, στους τούρκους σκληρούς στρατιωτικούς, στους τούρκους πρεσβευτές σ’ όλο τον κόσμο και σε ολόκληρη την Τουρκία, από το βήμα του σταδίου του Ερζερούμ (πρωτεύουσα του κατεχόμενου από την Τουρκία τμήματος της Αρμενίας), στην τουρκική ενδοχώρα και τους άφησε όλους άφωνους, τους μαρμάρωσε, κατηγορώντας την Άγκυρα για τις συνεχείς και απαράδεκτες προκλήσεις της και την εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο.

Και καταχειροκροτήθηκε!

Ο Έλληνας πρωθυπουργός κέρδισε τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των χιλιάδων τούρκων πολιτών που είχαν υπερπληρώσει το στάδιο, ακόμη και όταν ο «καρντάσης» του Ταγίπ Ερντογάν, προσπαθούσε κάτι να ψελλίσει, περίπου εκτός θέματος και… «πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα».

Το μεγάλο κέρδος της δημόσιας συνάντησης υψηλού επιπέδου Ελλάδας – Τουρκίας, παρουσία των επιλέκτων στελεχών του διπλωματικού σώματος της γείτονος, σχεδόν του συνόλου των κυβερνητικών της στελεχών, ανωτάτων αξιωματικών και χιλιάδων λαού, είναι ότι για πρώτη φορά έλληνας πρωθυπουργός μίλησε ξεκάθαρα προς το τουρκικό έθνος, διατύπωσε με ενάργεια τις ελληνικές θέσεις και κατηγόρησε την Τουρκία για το Κυπριακό, για όσα επικίνδυνα επιχειρεί στο Αιγαίο και τόνισε, ότι με υπερπτήσεις στα ελληνικά νησιά και παραβιάσεις, δεν αλλάζει το καθεστώς της κυριαρχίας, ούτε και το καθεστώς των συνόρων, του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων.

Κέρδος μεγάλο είναι επίσης, ότι οι δύο χώρες βρίσκονται σε φάση που βασίζεται στην ειλικρίνεια και στον ρεαλισμό, όπως δήλωσε ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας.

Αξιοσημείωτη είναι και η δήλωση της προέδρου της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία δεν δίστασε να επαινέσει τον Γιώργο Παπανδρέου για τις «καθαρές κουβέντες» που είπε στο Ερζερούμ, ενώ ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο «σκληρός» μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος.

Τα «καρντάσια», ο Γιώργος και ο Ταγίπ, έκαναν την υπέρβαση στις σχέσεις των δύο χωρών. Απομένει να δούμε αν θα υπάρξει συνέχεια στην βελτίωση των σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας που, φαίνεται πως επιτεύχθηκε στο Ερζερούμ.

Ελπίζουμε και ευχόμαστε να υπάρξει και όλα να πάνε καλά προς όφελος της Αθήνας, αλλά και της Άγκυρας που προσπαθεί να πορευθεί στον δρόμο, ο οποίος οδηγεί στην Ε.Ε.

Αγανάκτηση

Της συνεργάτιδάς μου Σούλας Χαβιαρά.

Οι γιορτές πέρασαν, η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση αποθηκεύτηκε στο πατάρι για την επόμενη χρονιά, τα λαμπιόνια που έκαναν πιο λαμπερές τις νύχτες μας έσβησαν ή σβήνουν σιγά - σιγά, κι από Δευτέρα... τα κεφάλια μέσα! Οι φοιτητές μας φεύγουν για τις πόλεις όπου σπουδάζουν, τα παιδιά μας ξαναγυρνούν στα σχολεία τους, τα μαγαζιά που δεν δούλεψαν καλά τις γιορτές αρχίζουν τις προσφορές λίγες μέρες μόνο πριν από τις εκπτώσεις και η διάθεση μας που είχε ανέβει λίγο εξαιτίας των γιορτινών ημερών, τώρα αρχίζει και ξαναπαίρνει την κάτω βόλτα..
."Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή" μου έλεγε κάποτε ένας φίλος... κι αυτό είναι σωστό...Όμως πως είναι δυνατόν να μη θλίβεται και να μη λυπάται και να μην οργίζεται κανείς όταν καθημερινά πάντα κάποιος του θυμίζει την κατάντια μας...
Ζούμε σε μια χώρα που μας πονάει και μας ματώνει και μας κόβει τα φτερά... Δεν μας αφήνει περιθώρια για ελπίδα, δεν μας αφήνει περιθώρια για όνειρα... Τα χαμόγελα έχουν παγώσει στα χείλη μας κι η παγωνιά έχει παραλύσει τα μέλη μας...
Αναρωτιέμαι: Τούτο τον τόπο τον κυβερνούν άνθρωποι από άλλο πλανήτη; Δεν βλέπουν πως μας κατάντησαν; Δεν βλέπουν το χάλι που αυτοί δημιούργησαν; Επειδή είμαστε λαός με φιλότιμο κι επειδή αγαπάμε την πατρίδα μας (τουλάχιστον οι περισσότεροι από μας...) θέλουμε να βοηθήσουμε ώστε να βγούμε από το πηγάδι των χρεών, της μιζέριας, της υποβάθμισης κι ας μην είμαστε εμείς που φταίμε για όλα αυτά... Αφήστε μας όμως να ζήσουμε ρε γαμώτο... Μην μας στερείτε τη δουλειά και την αξιοπρέπειά μας... μη μας ρίχνετε στο βάραθρο της αθλιότητας....Μετρήστε καλύτερα τις κινήσεις και τις αποφάσεις που παίρνετε. Μετρήστε και τις συνέπειες των αποφάσεων σας...
Διδαχτήκαμε στο σχολείο να είμαστε περήφανοι για τη χώρα μας και τώρα δεν ξέρουμε που να κρύψουμε τα κεφάλια μας...
Δεν γεννηθήκαμε, απόγονοι άξιων προγόνων για να ζήσουμε στην εξαθλίωση. Εσείς μας φτάσατε εκεί. Με κάθε τρόπο. Με κάθε μέσο. Κι αντί να ζητήσετε τη βοήθειά μας για το χάλι που εσείς δημιουργήσατε, μας κατηγορείτε, μας τιμωρείτε που δεν είμασταν τόσο ξύπνιοι ώστε να τα φάμε κι εμείς μαζί σας...
Ντροπή σας! Ντροπή σας... και ντροπή μας που σας ψηφίσαμε και που σας ανεχόμαστε στο σβέρκο μας καιρό τώρα να μας πίνετε το αίμα μας και να μας στραγγίζετε... Με τα τερτίπια σας, με τους νόμους σας, με την πλούσια ζωή σας και την άθλια ζωή μας...Φτάνει πια! Αφήστε μας να αναπνεύσουμε!
Ποτέ μου δεν ασχολήθηκα στα σοβαρά με την πολιτική και τους πολιτικούς και να που αναγκάζομαι να το κάνω τώρα... τώρα που ίσως και να' ναι πολύ αργά...

Σούλα Χαβιαρά

Το αγγελιόσημο στο διαδίκτυο

Η επιστολή αυτή του δημοσιογράφου Γιώργου Ν. Τσιούνη στάλθηκε στις 5/01/11 στον υπουργό αρμόδιο για τα Μ.Μ.Ε. κ. Τηλέμαχο Χυτήρη

Υπουργέ μου,

Ο δημοσιογραφικός κλάδος διέρχεται σοβαρή κρίση.

Απολύσεις, ανεργία, μειώσεις αποδοχών και πολλά άλλα μαζί με την μεγάλη μείωση των εσόδων των ασφαλιστικών μας ταμείων εξ’ αιτίας της μείωσης του αγγελιοσήμου, αποτόκου της έλλειψης διαφημίσεων, η οποία αποτελεί φυσική συνέπεια της οικονομικής κρίσης που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κληρονόμησε, απειλούν άμεσα την δημοσιογραφική τάξη και κάτ’ επέκτασιν την ελευθεροτυπία, το θεμέλιο αυτό της δημοκρατίας.

Το αγγελιόσημο όπως γνωρίζετε αποτελεί χαριστική παροχή της πολιτείας, στους εκδότες, καναλάρχες κλπ, που κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, απάλλαξε από τις εργοδοτικές εισφορές, τις οποίες αντικατέστησε με το αγγελιόσημο στις διαφημίσεις, με σκοπό να τους βοηθήσει για την καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση των πολιτών και την ανετότερη αντιμετώπιση των οικονομικών τους προβλημάτων.

Οι δημοσιογράφοι, πλήρωναν και πληρώνουν πάντοτε την υψηλή τους εργατική εισφορά, οι κρατήσεις της οποίας γίνονται από τους εργοδότες τους και εν συνεχεία αποδίδονται στα ασφαλιστικά ταμεία.

Βέβαια μερικοί εργοδότες, καθυστερούν την απόδοση των εισφορών, ενώ άλλοι κάνουν το ίδιο, όταν βέβαια μπορούν, και για το αγγελιόσημο. Έτσι έχουμε και προσφυγές στα δικαστήρια για την είσπραξη.

Τον τελευταίο καιρό, έντονη δημοσιογραφική δραστηριότητα παρατηρείται στο διαδίκτυο, στο οποίο ιστοσελίδες, blogs, portals, ειδησεογραφικά και γενικώς πληροφοριακά και ενημερωτικά, ακόμη και γνωστές μεγάλες εφημερίδες, με ηλεκτρονική μορφή, προσφέρουν ειδησεογραφία και προσελκύουν όλο και περισσότερες διαφημίσεις, οι οποίες δεν επιβαρύνονται με αγγελιόσημο και βέβαια, αφ’ ενός μεν συμφέρουν τους ηλεκτρονικούς επιχειρηματίες της πληροφορικής και τους διαφημιστές και διαφημιζόμενους ίσως, αφ’ ετέρου δε πλήττουν τον χειμαζόμενο δημοσιογραφικό κλάδο, διότι :

· Στερούνται τα ασφαλιστικά ταμεία ενός σοβαρού πόρου από το αγγελιόσημο του διαδικτύου που δεν έχει επιβληθεί .

· Οι εργαζόμενοι στο διαδίκτυο δημοσιογράφοι, με μισθούς εξευτελιστικούς και χωρίς εφαρμογή των Σ.Σ.Ε. χωρίς επίσης ασφάλιση, επιπλέον δεν μπορούν να γίνονται μέλη των δημοσιογραφικών οργανώσεων, λόγω έλλειψης αναγνωρισμένης προϋπηρεσίας και είσπραξης αγγελιοσήμου από τα ταμεία.

Θύματα λοιπόν οι δημοσιογράφοι, οι νέοι δημοσιογράφοι που εργάζονται στο διαδίκτυο και γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από τους επιτήδειους.

Πρόσφατα κ. υπουργέ, τις παραμονές της ψήφισης του ασφαλιστικού νόμου, ο τότε υφυπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης, πρόσθεσε κάποια ρύθμιση για το θέμα του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, την οποία, ως εκ θαύματος, λίγο πριν την ψήφιση του νόμου, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, ο τότε υπουργός Εργασίας και νυν Υγείας κ. Λοβέρδος, απέσυρε υποκύπτοντας σε πιέσεις και απαιτήσεις των ενδιαφερομένων, ιδιαίτερα δε των διαφημιστών, οι οποίοι στη συνέχεια ξέσπασαν σε θριαμβολογίες, ειρωνείες και αιτιάσεις κατά των δημοσιογράφων. Είχαν τους δικούς τους λόγους για την εξαίρεση του αγγελιοσήμου από το διαδίκτυο.

Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η κατάσταση κ. υπουργέ.

Οι δημοσιογράφοι τώρα αναμένουν από εσάς δικαίωση και βοήθεια στην προσπάθειά τους να σωθεί ο κλάδος τους που κινδυνεύει να καταποντισθεί στον ωκεανό της κρίσης που η χώρα περνάει.

Τώρα είναι ευκαιρία να ρυθμίσετε εσείς το θέμα του αγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, βάζοντάς το στο νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ που ετοιμάζετε.

Θα είναι μια πράξη δικαίου που θα αποβεί προς όφελος ιδιαίτερα των νέων δημοσιογράφων που αγωνίζονται για το ψωμί τους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

(παλαίμαχος)

Τo παρόν και το μέλλον της δημοσιογραφίας

Κρίση πολύ σοβαρή και επικίνδυνη αντιμετωπίζει αυτήν την περίοδο η δημοσιογραφική οικογένεια.

Απολύσεις συντακτών σε ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ, μειώσεις αποδοχών, πτώση των κυκλοφοριών εφημερίδων και περιοδικών, οικονομικά προβλήματα στα κανάλια, με φυσική συνέπεια τον περιορισμό των δαπανών τους για νέες εγχώριες παραγωγές ή αγορά ξένων, καθώς και καλών ταινιών, συνθέτουν το σκηνικό της κρίσης που πλήττει την δημοσιογραφία στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες σε μικρότερο πιθανόν βαθμό.

Είναι μια κρίση, η οποία όπως έχουμε ξαναγράψει αποτελεί και κρίση της ελευθεροτυπίας και κατ’ επέκτασιν, κρίση της δημοκρατίας.

Είναι, με μια λέξη, κρίση εθνική.

Η οικονομική κρίση της χώρας και τα μέτρα λιτότητας που εφαρμόζονται για την συμμόρφωσή μας σε όσα ορίζουν οι δανειστές μας που θέλουν να εξασφαλίσουν την επιστροφή των χρημάτων τους και μάλιστα με αξιοσημείωτο κέρδος, εκτός από την συρρίκνωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, προκαλούν ασφυξία στην αγορά, μεγάλη οικονομική ύφεση, ανεργία, ανάπτυξη κάτω του μηδενός και γενικώς μαρασμό πρωτόγνωρο.

Εκτός απ’ όλα τα άλλα, η κρίση έχει πολύ σοβαρές συνέπειες και για τα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσιογράφων και των υπαλλήλων του τύπου, τα οποία λόγω της μείωσης των διαφημίσεων βλέπουν να μειώνονται και οι πόροι τους από το αγγελιόσημο. Και εδώ είναι αναγκαίο να διευκρινισθεί, ότι η επιβάρυνση των διαφημίσεων με αγγελιόσημο για τον τύπο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, δεν αποτελεί παραχώρηση στους δημοσιογράφους, οι οποίοι πληρώνουν κανονικά την υψηλή εργατική της εισφορά στα ταμεία τους, αλλά στους εργοδότες τους εκδότες και καναλάρχες, που η πολιτεία τους απάλλαξε χαρισματικά από τις εργοδοτικές εισφορές, για να τους ενισχύσει στην προσπάθειά τους να εξασφαλίζουν την ενημέρωση των πολιτών που, ως γνωστόν, αποτελεί συστατικό στοιχείο και θεμέλιο της δημοκρατίας. Τους απάλλαξε από τις εργοδοτικές εισφορές, τις οποίες αντικατέστησε με την καθιέρωση του αγγελιόσημου.

Δεν γνωρίζω βέβαια αν πρόκειται περί παγκόσμιας πρωτοτυπίας ή εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες.

Ωστόσο, εκείνο που γνωρίζω είναι, ότι πολλοί εργοδότες αυτής της κατηγορίας στην χώρα μας καθυστερούν παράνομα να καταβάλουν στα ταμεία του δημοσιογραφικού κλάδου τις υψηλές εισφορές των εργαζομένων και, όπου τα καταφέρνουν, το αγγελιόσημο.

Αυτή είναι η μία και μοναδική αλήθεια, σχετικά με τους πόρους των δημοσιογραφικών ασφαλιστικών ταμείων, οι οποίοι ολοένα και συρρικνώνονται.

Οι εργαζόμενοι καταβάλλουν κανονικά τις εισφορές τους, όπως και τις άλλες κρατήσεις (φόροι κλπ), ενώ οι εργοδότες απολαμβάνουν το προνόμιο της απαλλαγής.

Υπάρχει όμως ακόμη ένα σοβαρό πρόβλημα στα ταμεία ασφάλισης του τύπου. Ένα πρόβλημα που συνεχώς παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις οι οποίες απειλούν αυτή την ίδια την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών αυτών οργανισμών και το μέλλον των νέων και σχετικώς νέων συναδέλφων.

Eίναι το διαδίκτυο, στο οποίο εμφανίζονται όλο και περισσότεροι ειδησεογραφικοί τόποι, blogs, portals, ιστοσελίδες, ηλεκτρονικές εφημερίδες, εσχάτως δε και ημερήσιες εφημερίδες, όπως το ιστορικό «ΒΗΜΑ» που διέκοψε την έντυπη έκδοση του, προφανώς, εξαιτίας μικρής κυκλοφορίας και έλλειψης διαφημίσεων και κατέφυγε στο διαδίκτυο, όπου σύμφωνα με ανακοίνωση της εκδοτικής εταιρίας Δ.Ο.Λ. (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη), η οποία προεδρεύεται από τον παλιό δημοσιογράφο κ. Σταύρο Ψυχάρη, έχει επισκεψιμότητα περίπου 100.000 ημερησίως και βέβαια, την ανάλογη διαφήμιση.

Εδώ όμως πρέπει να τονισθεί με έμφαση, ότι στις παντός τύπου και είδους διαφημίσεις του διαδικτύου, δεν ισχύει το αγγελιόσημο.

Με άλλα λόγια ο νόμος περί αγγελιόσημου, δεν καλύπτει τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, με αποτέλεσμα :

· Να χάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία του τύπου, πόρους απόλυτα αναγκαίους για την ύπαρξη και λειτουργία τους.

· Να καταπίνουν κάποιοι «επιτήδειοι» το ποσόν του αγγελιόσημου, ή

· Να εμφανίζονται οι διαφημίσεις στο διαδίκτυο φθηνότερες από εκείνες του τύπου, ραδιοφώνου και τηλεόρασης και, κατά συνέπειαν, οι ενδιαφερόμενοι στρέφονται προς το internet. Έτσι, τα ενημερωτικά και λοιπά μέσα του διαδικτύου απομυζούν αθέμιτα πόρους από τα άλλα μέσα, από τα οποία ουσιαστικά αιμοδοτούνται, επίσης αθέμιτα.

Επιπλέον πρέπει να σημειωθεί, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, οι συντάκτες του διαδικτύου:

· Αμείβονται με ποσά πολύ μικρότερα από τα προβλεπόμενα από τις συλλογικές συμβάσεις

· Δεν ασφαλίζονται σύμφωνα με το νόμο

· Δεν εμφανίζονται επίσημα ως δημοσιογράφοι

· Δεν είναι δυνατόν να εγγραφούν στις οικείες Ενώσεις Συντακτών, ως στερούμενοι ασφάλισης και της προβλεπόμενης από τα καταστατικά προϋπηρεσίας

Πολλές φορές μέχρι τώρα έχει εγερθεί το ζωτικό για τα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσιογράφων, θέμα της επιβολής αγγελιόσημου στο διαδίκτυο, χωρίς να έχει επιτευχθεί δίκαιη και ικανοποιητική λύση του.

Ιδιαίτερα πρέπει να αναφερθεί η τελευταία προσπάθεια των δημοσιογράφων και των υπαλλήλων τύπου, μόλις προ περίπου διμήνου, η οποία έφθασε ένα βήμα πριν από την επιτυχία, όταν το υπουργείο Εργασίας δια του υφυπουργού κ. Κουτρουμάνη, έβαλε το αγγελιόσημο στο διαδίκτυο στον ασφαλιστικό νόμο, προκαλώντας ικανοποίηση στον κόσμο του τύπου και τις διοικήσεις των ασφαλιστικών του ταμείων.

Δυστυχώς όμως, φθάσαμε στο παραπέντε, χωρίς να είμαστε βέβαιοι για την βούληση του τότε υπουργού Εργασίας και νυν Υγείας κ. Λοβέρδου, ο οποίος μετά από έντονα διαβήματα και πιέσεις των διαφημιστών που για λόγους δικού τους συμφέροντος αντιδρούσαν, πήρε πίσω την ρύθμιση που είχε κάνει ο άμεσος συνεργάτης του υφυπουργός, ειδήμων στα ασφαλιστικά κ. Κουτρουμάνης, έβγαλε από το νόμο, λίγο πριν να φθάσει στη Βουλή, το σχετικό άρθρο, παίρνοντας εχθρική θέση απέναντι στους δημοσιογράφους για να κάνει χάρη στους διαφημιστές που ωφελούνται πολλαπλώς από την συνέχιση της απαλλαγής του διαδικτύου από το αγγελιόσημο.

Μπράβο, λοιπόν κ. Λοβέρδο!

Οι δημοσιογράφοι θα σας κηρύξουν μεγάλο ευεργέτη τους…

Μπράβο, για όσα κάνατε στα πλαίσια του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, για τον τύπο, την ανεξαρτησία του, την ελευθεροτυπία, τους δημοσιογράφους κυρίως τους νέους, για την αξιοκρατία, για την δημοκρατία, για τους …διαφημιστές και τέλος, για τους δραστηριοποιούμενους ειδησεογράφους και λοιπούς του διαδικτύου!

Μπράβο και πάλι Μπράβο!

Θα σας θυμούνται πάντα οι δημοσιογράφοι.

Αυτό είναι το παρόν της δημοσιογραφίας και, δυστυχώς, για το μέλλον της δεν μπορούν να υπάρξουν βάσιμες αισιοδοξίες. Μάλλον ζοφερό προμηνύεται. Εκτός αν υπάρξει πολιτική βούληση και κάποιοι κύριοι Λοβέρδοι αλλάξουν μυαλά, συμπάθειες και τακτική.