Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Έχουμε ή όχι κυβέρνηση;





Έχουμε ή δεν έχουμε κυβέρνηση;
ΑΝ ΝΑΙ, για ποιον λόγο η κυβέρνηση μένει απαθής μπροστά στις συνεχιζόμενες προκλήσεις και στους εκβιασμούς των συνδικαλιστών του ΜΕΤΡΟ, οι οποίοι κρατώντας ομήρους και ταλαιπωρώντας αφάνταστα, απερίγραπτα, τις εκατοντάδες χιλιάδων, τα εκατομμύρια πολιτών, ταυτόχρονα θανατώνουν την εθνική μας οικονομία, νεκρώνουν τα μαγαζιά που αγωνίζονται να παραμένουν ανοιχτά και άλλα πολλά, με τις συνεχείς απεργίες τους;
Νεκρώνουν τα πάντα οι άφρονες συνδικαλιστές του ΜΕΤΡΟ και προκαλούν απόγνωση στο επιβατικό κοινό, στους μη έχοντες και κατέχοντες, στους αγωνιστές του μεροκάματου που αδυνατούν να πάνε στη δουλειά τους και χάνουν και αυτά τα λίγα ευρώ που προορίζονται για την συντήρηση των ιδίων, των οικογενειών τους, των παιδιών τους...
Αυτά είναι τα κατορθώματα των προνομιούχων λειτουργών του ΜΕΤΡΟ που ο ελληνικός λαός, με θυσίες δημιούργησε και αυτοί έχουν την πολυτέλεια και το θράσος να κάνουν απεργίες για να εξαιρεθούν από τα γενικά μέτρα, τα μέτρα για όλους τους εργαζόμενους.
Αυτοί έχουν την πολυτέλεια να παίζουν πολιτικά παιχνίδια, σύμφωνα με τις εντολές των παρατάξεων στις οποίες ανήκουν οι συνδικαλιστές τους, σύμφωνα με τις ορέξεις και τις επιδιώξεις των αφεντικών τους!
Παιχνίδια σε βάρος του λαού που τυραννούν και της εθνικής μας οικονομίας που <δολοφονούν>!
Το κακό, δυστυχώς, έχει και συνέχεια. Χθες απήργησαν και τα άλλα δύο μέσα σταθερής τροχιάς, ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ και το αμαρτωλό <ΤΡΑΜ>, για να ζήσει το επιβατικό κοινό στο λεκανοπέδιο, μια πραγματική κόλαση, βοηθούσης και της συνεχούς βροχής.
Αυτοί του ΜΕΤΡΟ είναι που παρασύρουν σε βασανιστικές για τον λαό απεργίες, τους άλλους συναδέλφους τους του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ και του <ΤΡΑΜ>, οργανώνοντας έτσι συντεχνιακές κινητοποιήσεις με επιχειρήματα που ο λαός μας βδελύσσεται και απορρίπτει με αγανάκτηση.
Θυμάμαι τους σημερινούς απεργούς και βασανιστές μας, να παρακαλούν ταπεινά να τους πάρουν στη δουλειά και τους συγκρίνω με τους σημερινούς εαυτούς τους που ξαφνικά καβάλησαν το καλάμι, νόμισαν πως αυτοί είναι και κανένας άλλος.
Έφτυσαν εμάς τούς κοινούς πολίτες, τον λαό μας και ανέλαβαν εργολαβικώς και εκ συστήματος να μας κάνουν τη ζωή κόλαση.
Και μάλιστα κόλαση συνεχιζόμενη, διότι η απεργία συνεχίζεται και το Σαββατοκύριακο σε όλα τα μέσα, όπως έγινε γνωστό.
Αυτοί χάλασαν, διέφθειραν, παρέσυραν και παρασύρουν τους άλλους συναδέλφους τους <σταθερής τροχιάς>, του χρεοκοπημένου εκ γενετής <ΤΡΑΜ> και του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ που εδώ και πολλές δεκαετίες εξυπηρετεί ικανοποιητικά και αδιάκοπα το επιβατικό κοινό, χωρίς κανένα πρόβλημα.
Θυμάμαι τον μακαρίτη τον πατέρα μου και όλους τους γείτονες  μας στη Καλλιθέα που πήγαιναν στις δουλειές τους και επέστρεφαν με διαρκή εισιτήρια του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, του ΥΠΌΓΕΙΟΥ, όπως συνήθιζαν να τον λένε τότε. Το συγκοινωνιακό αυτό μέσον εξυπηρετούσε το κοινό ακόμη και στην κατοχή.
Καμιά ταλαιπωρία.  Καμιά απεργία. Κανένα παράπονο. Όλα ομαλά.
Ήλθαν τώρα αυτοί του ΜΕΤΡΟ, του τέλειου και σύγχρονου ΜΕΤΡΟ για να μας κάνουν τη ζωή μας κόλαση. Για να χάνουμε τα μεροκάματά μας, για να μην γνωρίζουμε πότε έχουν κέφι να κινήσουν τους συρμούς και πότε όχι.
Έφθασαν να κάνουν απεργία ακόμη και την πρωτοχρονιά!
Έφθασαν να καταλαμβάνουν τα αμαξοστάσια και τα κέντρα ρύθμισης της κίνησης των συρμών, προκαλώντας καθυστερήσεις.
Έφθασαν να μας καθηλώνουν με τις συνεχείς και αλλεπάλληλες απεργίες τους.
Έφθασαν να ξεσηκώνουν και να υποκινούν απεργίες σε όλα τα μέσα.
Κύριε Σαμαρά, ήλθε η ώρα να δώσετε λύση. Ο λαός  και η δημοκρατία χρειάζονται την προστασία της κυβέρνησης, διότι οι εχθροί τους είναι πολλοί, ύπουλοι και επικίνδυνοι.
Η λύση είναι μια: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΆΤΕΥΣΗ ΜΕ ΑΥΣΤΗΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ.