Προκαταβολική υπονόμευση (!) και ΝΕΕΣ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ (!)

Πριν καλά - καλά ορκισθεί ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Παναγιώτης Πικραμένος, δυο – τρεις ώρες πριν από την ορκωμοσία του, ο Τσίπρας και το κόμμα του ενεργοποίησαν την θρυαλλίδα της ανατίναξής του,  άναψαν το φιτίλι του φουρνέλου που θα τίναζε  στον αέρα αυτόν και την κυβέρνησή του που δεν είχε σχηματιστεί ακόμη!!

Ο κ. Τσίπρας σε αντίθεση με όλους τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς, πρότεινε για πρόεδρο της υπηρεσιακής κυβέρνησης, τον κ. Μάκη Αρσένη, σύζυγο της κ. Λούκας Κατσέλη, για να προωθήσει έτσι και να ενισχύσει το «πολιτικό ειδύλλιο» με την πρώην υπουργό, η οποία, παρά την συνεργασία της με τον κ. Καστανίδη, σοβαρό παράγοντα της Θεσσαλονίκης, δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προτείνε ως εναλλακτική λύση, τον μέχρι χθες πρωθυπουργό της χώρας κ. Λουκά Παπαδήμο, που για μήνες ολόκληρους τον κατέκρινε  για την «μνημονιακή» πολιτική του και τον χαρακτήριζε ως εκπρόσωπο των τραπεζιτών.

Είναι να γελάει κανείς με τις παλινωδίες του νεαρού επίδοξου… πρωθυπουργού μας και των στελεχών, αλλά και των οπαδών του κόμματός του που συνεχίζουν να τον ανέχονται.

Για λίγα ψηφαλάκια, ο Τσίπρας γίνεται πρόσωπο χωρίς σοβαρότητα.

Δεν μπορεί να αντιληφθεί, ότι και αν ακόμη η Λούκα Κατσέλη τον ακολουθήσει, θα είναι μόνη της, χωρίς τους ελάχιστους, τους ευάριθμους οπαδούς της και με τον Χάρη Καστανίδη, εναντίον της.

Σημειωτέον, ότι τα όργανα μεταξύ των δύο πολιτικών συνεταίρων των εκλογών της 6^ης Μαΐου, άρχισαν…

Ας τα ακούσει ο… κατά φαντασίαν νέος ηγέτης της αριστεράς και… υποψήφιος επιβήτωρ του ΚΚΕ, το οποίο όμως δεν μασάει!

Ήδη κάποιες δημοσκοπήσεις (μακριά από μένα, που έχουν δει πολλά τα μάτια μου) δείχνουν αξιόλογη συσπείρωση της ΝΔ, που εδράζεται στην επάνοδο στο κόμμα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, του κ. Στέφανου Μάνου και την επανεγκατάσταση στην «πολυκατοικία» του νεανικού φίλου μου Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος, προφανώς αντελήφθη τα πρόσφατα κατεδαφιστικά λάθη του και…ανέκρουσε πρύμναν. Αλλά οι δημοσκοπήσεις είναι δημοσκοπήσεις,  οι οποίες δεν γνωρίζουμε πως γίνονται, για ποιόν λόγο γίνονται και από ποιόν ή ποιους χρηματοδοτούνται.

Με άλλα λόγια ποιοί πληρώνουν…

Με τη δική μου λογική και σύμφωνα με τη δική μου πείρα, ο φιλόδοξος, αλαζών και επίσης υπερφίαλος κ. Τσίπρας, δεν πρέπει να υπολογίζει σε σοβαρές μετακινήσεις από τα άλλα (;) κόμματα της αριστεράς, διότι :

-Το ΚΚΕ ξέρει να πολεμά και έχει μεγάλη και πολυετή πείρα αγώνων στο  εσωτερικό και το εξωτερικό. Άλλωστε δεν έχει ανάγκη ηγεσίας.

-Με τη «Δημοκρατική Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη, τον χωρίζει πραγματική άβυσσος στους στόχους και τις επιδιώξεις. Ο Κουβέλης έχει ωριμότητα και δεν οδηγεί την πατρίδα στην καταστροφή.

-Οι λίγοι οικολόγοι - πράσινοι δεν θέλουν ούτε να τον ακούνε. Άλλωστε απέρριψαν επίσημα κάθε ιδέα συνεργασίας.

-Η απόσπαση ψήφων από τους «αντιμνημονιακούς» «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Πάνου Καμμένου, αποτελεί… όνειρο εαρινής νυκτός, δεδομένου, ότι ο Καμμένος και οι συνεργάτες και οπαδοί του (πλην του συναδέλφου Δημαρά), ανήκουν στην κεντροδεξιά, στην Καραμανλική κεντροδεξιά και όπως έχω ξαναπεί «το αίμα νερό δεν γίνεται».

Όσον αφορά τον Δημαρά, τι να πω; Δεν έχω να πω τίποτα. Μόνον ότι λυπούμαι για τις κατά καιρούς μεταμορφώσεις του, για τις μετακινήσεις του, για τις δηλώσεις απόσυρσης του από τον πολιτικό στίβο, για τις επανόδους του, για τις υπαναχωρήσεις του, για τις αλλαγές πολιτικών προσανατολισμών, από το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ μέχρι τον δεξιό Καμμένο, τον… δεξιοστραφή αντάρτη της ΝΔ!  

Λυπούμαι αγαπητέ Γιάννη για την πολιτική σου πορεία που, άρχισε με σταθερότητα, αλλά δυστυχώς εξελίχθηκε σε… γαϊτανάκι!

Και ακόμη λυπούμαι για τους αγώνες σου, γιατί έχεις αγώνες στο ενεργητικό σου στο παρελθόν, όταν ήσουν τοποθετημένος εκεί που έπρεπε να είσαι και τώρα.

Μπορεί να βγήκες βουλευτής με τον Καμμένο και πιθανόν να ξαναβγείς στις 17 Ιουνίου αλλά αυτό εμάς δεν μας λέει τίποτα. Τίποτα γιατί δεν είσαι πλέον ο Γιάννης Δημαράς που γνωρίσαμε σαν πολιτικό. Έχεις εγκαταλείψει τις παλιές προοδευτικές σου θέσεις για τις οποίες αγωνίσθηκες.

Βαίνομεν λοιπόν σε νέες εκλογές που θα μας στοιχίσουν πολύτιμο χρόνο, αλλά και πολύτιμο χρήμα, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο.

Βαίνομεν σε νέες εκλογές, ενώ η Βουλή που προέκυψε από εκείνες της 6^ης Μαΐου μπορούσε να δώσει κυβερνήσεις οικουμενικές ή συνεργασίας ή εθνικού σκοπού ή όπως αλλιώς θα ονομάζονταν.

Βαίνομεν σε εκλογές διότι ο κ. Τσίπρας, επιθυμεί :

-Να ηγηθεί ολόκληρης της αριστεράς  διαλύοντας το ΚΚΕ (αμ δε…) και

-Να καταλάβει τον πρωθυπουργικό θώκο (και πάλι αμ δε…)

Πάνω απ’ όλα λοιπόν το μικροπολιτικό συμφέρον, οι μικροπολιτικές συναλλαγές και η υπονόμευση του εθνικού συμφέροντος προς χάριν των πολιτικών συμφερόντων και κάποιων ανόητων νεανικών φιλοδοξιών…