Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Οι «αγανακτισμένοι»




Φυσικά και έχουν δίκαιο, απόλυτο δίκαιο οι χιλιάδες χιλιάδων «αγανακτισμένοι» συμπατριώτες μας, αλλά και των άλλων χωρών, που κάθε απόγευμα και μέχρι τη νύχτα και τα ξημερώματα κατακλύζουν τις πλατείες των πόλεων για να διαμαρτυρηθούν για την άθλια κατάσταση που μας έχουν φέρει κάποιοι από τους «άρχοντες», δικοί μας και ξένοι.

Φυσικά και έχουν δίκαιο οι «αγανακτισμένοι» πολίτες που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες κακοδιαχειρίσεων και κομπιναδόρικων ενεργειών εκλεγμένων επίορκων σπεκουλαδόρων, εδώ στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο.

Οι πολίτες που ξενυχτούν στις πλατείες έχουν δίκαιο γιατί αντιμετωπίζουν:

1. Ανεργία σε υψηλά ποσοστά (στην Ισπανία είναι 50% και σ’ εμάς, η επίσημη 15%).

2. Μείωση σοβαρή των αποδοχών και των εισοδημάτων τους.

3. Απολύσεις, μειώσεις αμοιβών, ακρίβεια, έλλειψη κρατικής φροντίδας και πρόνοιας και γενικά απόγνωση που φέρνει ο οικονομικός κρατικός, οικογενειακός και ατομικός προϋπολογισμός, ο οποίος έχει εκτροχιασθεί.

4. Κρίση πρωτοφανή στην ιστορία της μετακατοχικής Ελλάδας και της μεταπολεμικής ανθρωπότητας.

Έχουν απόλυτο δίκιο οι «αγανακτισμένοι».

Είμαι μαζί τους και αν μου το επέτρεπε η ηλικία μου και γενικά η κατάστασή μου, θα ξενυχτούσα κι εγώ στην πλατεία για να διαμαρτυρηθώ.

Αξιοσημείωτο είναι, ότι οι «αγανακτισμένοι» που πραγματοποιούν κάθε απόγευμα μεγάλες συγκεντρώσεις, δεν ρυπαίνουν τις πλατείες και μόνοι τους, οι ίδιοι φροντίζουν την καθαριότητά τους.

Πρόκειται για υπεύθυνους, νομοταγείς και ευσυνείδητους πολίτες.

Δυστυχώς όμως άρχισαν τα παρατράγουδα, όχι βέβαια από τους απλούς πολίτες που δίκαια διαμαρτύρονται, αλλά από υποκινούμενους από τα γνωστά κέντρα, τα οποία προκαλούν κάθε τρεις και λίγο έκτροπα, καίνε, ρημάζουν, λεηλατούν, τραυματίζουν και άλλα χειρότερα, με σκοπό να φέρουν αναταραχή και αναρχία για να επωφεληθούν.

Το χειρότερο είναι ότι οι λίγοι, οι πολύ λίγοι αυτοί ταραξίες που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της χώρας, έχουν και πολιτική κάλυψη άμεση ή έμμεση.

Και να ήταν μόνο αυτό;

Προφανώς υπάρχουν και τα φαντάσματα ή καλύτερα οι…επίγονοι των φαντασμάτων, της δικτατορίας της χούντας, οι θαυμαστές και θιασώτες του έργου των συνταγματαρχών επίορκων και προδοτών της επταετίας που κατέστρεψαν την Ελλάδα, οι οποίοι… νοσταλγούν την μαύρη εκείνη περίοδο και επιδιώκουν να δημιουργήσουν ανωμαλία, να πλήξουν τη δημοκρατία με την ελπίδα ότι θα φανούν πάλι στους δρόμους τανκς, όπως στις 21 Απριλίου 1967. Το ακούσαμε κι αυτό…

Οι ηλίθιοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι βρισκόμαστε στο 2011 και ότι ο ελληνικός λαός, ενωμένος φρουρεί μέρα και νύχτα την δημοκρατία που κέρδισε με τους αγώνες, με το αίμα του.

Ας επανέλθουμε όμως στους δίκαια «αγανακτισμένους» έλληνες, για να τους βοηθήσουμε να απομονώσουν, να απομακρύνουν και να εξουδετερώσουν τα κακοποιά στοιχεία που απεργάζονται ανώμαλες λύσεις.

Να τους βοηθήσουμε να κόψουν, να αποβάλλουν τα ελάχιστα καρκινώματα που απειλούν το υγιές «κίνημά» τους.

Επισημαίνουμε λοιπόν:

· Οι μούτζες στο κοινοβούλιο, οι κραυγές «κλέφτες – κλέφτες» ουσιαστικά στρέφονται κατά της ίδιας της δημοκρατίας για τον απλούστατο λόγο ότι αν υπάρχουν κάποιοι κλέφτες και κάποιοι επίορκοι και προδότες μεταξύ των εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού, αυτό δεν σημαίνει πως όλοι είναι άτιμοι, ρεμάλια και κλέφτες. Όχι όλοι συλλήβδην στο ίδιο τσουβάλι.

· Υπάρχουν πολιτικοί που βγήκαν φτωχότεροι ή ακόμη και κατεστραμμένοι από τον πολιτικό στίβο, όπως υπάρχουν και άλλοι που έκαναν «αρπαχτές» συνεχώς και έφυγαν βουτηγμένοι στη χλιδή και στο χρυσάφι.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος λ.χ. διέθεσε – ξόδεψε την μεγάλη περιουσία της συζύγου του Έλενας, στην πολιτική, ενώ μερικές δεκαετίες πριν από τώρα, όταν τα όργανα της χούντας, ένα πρωινό συλλαμβάνανε τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο Γέρος της Δημοκρατίας, γύρισε και είπε στην

οικονόμο του :

«Έχω στο συρτάρι του γραφείου μου ένα πεντοχίλιαρο (δραχμές), πάρτο να περάσεις λίγες ημέρες… Δεν έχω άλλα…»

Αυτές ήταν οι οικονομίες του ανυποχώρητου, του αδιάλλακτου ηγέτη του ανένδοτου αγώνα!

· Οι ύβρεις, οι αποκλεισμοί βουλευτών, οι επιθέσεις εναντίον τους, τα πετροβολήματα και οι άλλες ασχήμιες, στρέφονται κατά της Δημοκρατίας και μόνον εναντίον αυτής.

Το ίδιο και οι απειλές και οι προστυχιές εναντίον του κοινοβουλίου, του ιερού χώρου της Δημοκρατίας μας που στεριώσαμε με αγώνες, θυσίες και αίμα.

· Οι κλέφτες, οι προδότες και αυτοί που τους κάλυψαν και τους

καλύπτουν είναι καταδικαστέοι και πρέπει να πάνε φυλακή. Η

πολιτική και η νομική τους κάλυψη αποτελεί συνενοχή. Πρέπει να

πάνε φυλακή και αν τα καταφέρουν να μην πάνε, να παραδοθούν οι

κατάπτυστοι στην λαϊκή περιφρόνηση που αποτελεί την χειρότερη

τιμωρία, χειρότερη και από τα ισόβια δεσμά.

· Το πετροβόλημα δικών μας βουλευτών που δεν έχουν καμιά

ανάμιξη σε σκάνδαλα και ξένων επισκεπτών – προσκεκλημένων μας

βουλευτών, άσχετων με όσα συμβαίνουν εδώ, οι βρισιές και η

φυγάδευσή τους δια θαλάσσης στην Κέρκυρα, το λιγότερο

προσβάλλουν την όμορφη πατρίδα μας και τον φιλόξενο λαό μας.

Ακόμη πλήττουν καίρια τον ανερχόμενο τουρισμό μας σε μια

εποχή που περιμένουμε απ’ αυτόν οικονομική αιμοδοσία.

Έφθασαν στο σημείο οι άθλιοι δήθεν «διαμαρτυρόμενοι» να

πετάξουν μεγάλες πέτρες – κοτρόνες, μια από τις οποίες παραλίγο

να χτυπήσει άσχημα ένα παιδάκι εξήμιση χρόνων, υπαλλήλου του

Συμβουλίου της Ευρώπης!

Απορώ πως αυτά τα πράγματα συνέβησαν στην Κέρκυρα με το

υψηλό πολιτιστικό επίπεδο και τους ευγενείς και φιλόξενους

κατοίκους της.

Είναι απορίας άξιο. Είναι απίστευτο και πρέπει να θεωρείται βέβαιο,

ότι οι δράστες ήταν τραμπούκοι που οργανώθηκαν από τον γνωστό

πολιτικό χώρο.

· Την επομένη έχουμε νέα επεισόδια από εγκάθετους και τραμπούκους σε βάρος του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Πεταλωτή, ο οποίος προπηλακίσθηκε και έγινε στόχος γιαουρτωμάτων και αυγολέμονου, καθώς και δεσμίδων «λέιζερ» κατά την ομιλία του στο ΚΑΠΗ της Αργυρούπολης. Ο κ. Πεταλωτής έκανε και ορθώς, ξεκάθαρες και επώνυμες καταγγελίες για τον πολιτικό χώρο που οργανώνει ενέργειες κατά της Δημοκρατίας. Ο ίδιος ανεγκέφαλος χώρος, τα ίδια κάνει παντού, στο εσωτερικό και εξωτερικό (Βερολίνο, Παρίσι).

Μίλησε για το κόμμα που εκπροσωπεί (αν εκπροσωπεί) μια μικρή έως ανύπαρκτη μειοψηφία.

Οι «αγανακτισμένοι» πρέπει να περιφρουρήσουν αυστηρά τον δίκαιο αγώνα τους, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι τραμπούκοι, οι οποίοι επιδιώκουν μόνον ταραχές, αποσταθεροποιήσεις, καταστροφές και άλλα χειρότερα με απώτερο στόχο και σκοπό να κάνουν την Ελλάδα ζούγκλα, κόλαση.

Οι γνήσιοι, οι σωστοί «αγανακτισμένοι» ας ψάξουν ανάμεσά τους να βρουν τους σιχαμένους προβοκάτορες και κακοποιούς που είναι εχθροί τους και εχθροί όλων μας. Εχθροί της πολύτιμης Δημοκρατίας μας.

Υ।Γ. Ά ρε φίλε Αλέκο Αλαβάνο με τις επιλογές σου έβαλες τη χώρα και τον λαό σε σοβαρούς μπελάδες και καταστράφηκες πολιτικά και ο ίδιος. Τώρα που μετάνιωσες είναι ίσως αργά. Ωστόσο βγες να ομολογήσεις καθαρά τα λάθη σου και να καταγγείλεις επίσης καθαρά τις αθλιότητες των διαδόχων σου! Κάνε μια προσπάθεια να ξαναγυρίσεις, μήπως τους ξεφορτωθούμε!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου