To ΠΑΣΟΚ και η πορεία του

Με νέο ηγέτη τον Βαγγέλη Βενιζέλο, θα πορευθεί το ΠΑΣΟΚ προς τις εκλογές σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της 38χρονης ιστορίας του.

Από την ιδρυτική διακήρυξη του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος της 3^ης Σεπτεμβρίου του 1974, η οποία εκθέτει στο λαό ξεκάθαρα και χωρίς ασάφειες τις αρχές, τους στόχους, τις επιδιώξεις και τα οράματα του κινήματος και του πράγματι μεγάλου ιδρυτή και πρώτου ηγέτη του Ανδρέα Παπανδρέου, πολύ λίγα πραγματοποιήθηκαν και ακόμη λιγότερα δρομολογήθηκαν με αργά και διστακτικά βήματα για την υλοποίησή τους, ενώ τα περισσότερα και σημαντικότερα που αποσκοπούσαν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των λαϊκών κυρίως τάξεων και των καίριων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στην ελληνική κοινωνία, εγκαταλείφθηκαν, ξεχάστηκαν ή ακόμη απέτυχαν στο στάδιο της πραγμάτωσής τους εξαιτίας κυρίως της ανεπάρκειας ή της ανικανότητας των στελεχών, στα οποία ανατέθηκαν τα σχετικά εγχειρήματα.

Βέβαια τα χρόνια που ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν υγιής και δυνατός και ασκούσε τα πρωθυπουργικά του καθήκοντα, χωρίς προβλήματα, παρουσίασε θεσμικό έργο αξιοθαύμαστο και προχώρησε σε δομές, καθώς και σε βαθειές τομές στον κοινωνικό ιστό.

Ωστόσο, από τη μια πλευρά η κακή του υγεία και από την άλλη ο πρόστυχος πόλεμος που του κήρυξαν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι σπιθαμιαίοι πολιτικοί του αντίπαλοι και «αποστάτες», οι οποίοι έφθασαν στο σημείο να τον παραπέμψουν στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία του κλέφτη, αποτέλεσαν σοβαρά εμπόδια στην συνέχιση του έργου του, παρά το γεγονός της πανηγυρικής αθώωσής του και της δικαίωσής του από τον λαό που τον επανεξέλεξε πανηγυρικά για πρωθυπουργό και του πρόσφερε για μια ακόμα φορά τα ηνία της χώρας.

Η επόμενη υπό τον Κώστα Σημίτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εργάσθηκε σκληρά και πρόσφερε έργο, παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπιζε.

Και φθάνουμε πλέον στην εποχή του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος μετά από σκληρό αντιπολιτευτικό αγώνα, έλαβε εντολή από τον ελληνικό λαό, να καθαρίσει την «κόπρον του Αυγείου», δηλαδή τα σκάνδαλα και την κακοδιαχείριση της εξαετίας του Κώστα Καραμανλή και της παρέας, η οποία φεύγοντας διωγμένη από τους πολίτες, άφησε πίσω της ερείπια, οικονομικό χάος και αναξιοπιστία της Ελλάδας.

Το έργο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, κατά την διετία της ζωής της, είναι γνωστό και καθόλου ικανοποιητικό.

Σφίξιμο… των λουριών, μειώσεις μισθών και ημερομισθίων, ύφεση και ανεργία, μέτρα που οδήγησαν τις χαμηλότερες και μεσαίες εισοδηματικές τάξεις στα όρια της ανέχειας, νέκρωση της αγοράς, ξεχαρβάλωμα του κράτους, συνεχείς οικονομικές πιέσεις στους χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους και τους επαγγελματίες με την επιβολή όλο και πιο δυσβάστακτων οδυνηρών, άδικων και παράλογων φόρων και πλήρης ανικανότητα για την είσπραξη τεράστιων ποσών βεβαιωμένων και δεδικασμένων, από τους μεγαλόσχημους πάμπλουτους φοροφυγάδες και φοροκλέπτες, αλλά και γενικώς οφειλέτες του δημοσίου.

Επιπλέον ανικανότητα του πρωθυπουργού για την επιλογή ικανών έστω και απλώς αξιόλογων συνεργατών και υπουργών (όχι βέβαια όλων) για την κυβερνητική δραστηριότητα.

Ωστόσο, χωρίς αμφιβολία ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, δούλεψε σκληρά μέρα και νύχτα, χωρίς βοήθεια, χωρίς συμπαράσταση από μερικούς «εκλεκτούς» του, πολλοί από τους οποίους προτιμούσαν να αλληλοκατηγορούνται, να αντιδικούν, να λένε ότι ανοησία τους κατέβαζε η… γκλάβα τους, να φάσκουν και να αντιφάσκουν, να συγκροτούν ομάδες εσωτερικής αντιπολίτευσης και συμπολίτευσης και άλλα πολλά! Έτσι φθάσαμε εδώ που φθάσαμε με τη διαφορά να οργιάζει σε όλους σχεδόν τους τομείς της διοίκησης!

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θ. Κουλουμπής, γράφει μεταξύ άλλων, στην «Καθημερινή» της 13^ης Μαρτίου :

«Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε υποστηρίξει μεταξύ άλλων ότι η δημοκρατία είναι ένα προβληματικό πολίτευμα. Έσπευσε όμως να προσθέσει ότι «δεν έχουμε μέχρι στιγμής εφεύρει κάτι καλύτερο». Συγκεκριμένα, όποτε ένας λαός σαγηνεύεται από τις κολακείες ποικιλώνυμων λαϊκιστών μπορεί εύκολα να παρασυρθεί και να στηρίξει με φανατισμό μοιραία ιστορικά λάθη. Καθώς πλησιάζουμε τις κρίσιμες εθνικές εκλογές στα τέλη Απριλίου ή στις αρχές Μαΐου 2012, μπορούμε να ευχηθούμε ότι δεν θα επαναλάβουμε τα λάθη που ο λαός και οι πολιτικοί μας διέπραξαν το 1920 και (με κάποια επιφύλαξη) το 1946.»

Και σε άλλο σημείο του άρθρου του τονίζει :

«Η Ελλάδα σήμερα, παρά την πρωτόγνωρη οικονομική της κρίση, είναι μια πολύ διαφορετική χώρα από αυτή του 1920 και του 1946. Οι δημοκρατικοί της θεσμοί είναι εδραιωμένοι, και έχει γίνει αναπόσπαστο τμήμα του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πολίτευμά της (Προεδρευόμενη Δημοκρατία) δεν αμφισβητείται, οι ένοπλές της δυνάμεις παραμένουν αφοσιωμένες στην προάσπιση της εδαφικής της ακεραιότητας, και οι διχασμοί του 20ού αιώνα έχουν θεσμικά και βιολογικά ξεπεραστεί. Αλλά η παρατεταμένη ύφεση της τελευταίας τετραετίας, το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος, τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα, η φτώχεια του 20% των κατοίκων, η κλιμακούμενη ανεργία (ιδίως των νέων), η ατιμωρησία/ασυλία διεφθαρμένων πολιτικών, η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία και η απαράδεκτη ανισοκατανομή του πλούτου έχουν προκαλέσει σε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού μας τη συνολική αμφισβήτηση των πολιτικών μας χωρίς διάκριση.»

Στη συνέχεια αναφέρεται στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 και εγώ προσθέτω και στα πρόσφατα, τα οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τα μεν πρώτα δεν μπόρεσε να αποτρέψει ούτε καν να αντιμετωπίσει για να σώσει ανθρώπινες ζωές (εμπρησμός της Marfin Bank μέσα στην οποία κάηκαν ζωντανοί 3 υπάλληλοι, η μία μάλιστα έγκυος), τα δε πρόσφατα άφησε να εξελιχθούν σύμφωνα με τις ορέξεις των κακοποιών, ελλήνων και… ξένων δήθεν προσφύγων, των εμπρηστών και των πλιατσικολόγων, το αρμόδιο υπουργείο της τωρινής κυβέρνησης.

Και όλα αυτά λόγω της ασυναρτησίας, της ανικανότητας, της διάλυσης, της αποσύνθεσης της διοίκησης που προκλήθηκαν από την ανοχή, την αδιαφορία και την ανικανότητα των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, γενικώς.

Τώρα, όπως όλα δείχνουν το έργο του Βαγγέλη Βενιζέλου για την «νεκρανάσταση» του πάλαι ποτέ κραταιού και σφριγηλού ΠΑΣΟΚ, θα είναι πολύ δύσκολο, τραχύ θα μπορούσα να πω.

Ας του ευχηθούμε καλή τύχη, υπενθυμίζοντάς του μερικές μόνο αράδες από την Ιδρυτική Διακήρυξη του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος της 3^ης Σεπτεμβρίου του 1974 :

«Έχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχεδιασμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους.

Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια»

Και τέλος :

«Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους : ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.»

Καλό κουράγιο, καλή δύναμη κ. Βαγγέλη Βενιζέλο, στην ηρωική σου προισπάθεια.

Υ.Γ. 1

«Ο κλέψας του κλέψαντος». Ρήμαξαν το ΙΚΑ στην Καλλιθέα οι 5 γυναίκες λειτουργοί του, οι 2 σύζυγοι και οι ευνοούμενοι τους. Σε 300 εκατομμύρια ευρώ υπολογίζει τις κλοπές και καταχρήσεις ο διοικητής του ιδρύματος κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος!

Όλοι προφυλακίστηκαν.

Υ.Γ. 2

Χιλιάδες οι συνταξιούχοι «μαϊμούδες» και οι «ανάπηροι» επιδοματούχοι του ΙΚΑ. Ζάκυνθος οι ψευδοτυφλοί, Ηλεία οι ψευδοκουφοί, Κάλυμνος οι άλλοι!

Είναι απίστευτο το μέγεθος της διαφθοράς σ’ αυτή τη χώρα.

Διαφθορά καταγγέλλεται και στο ΙΚΑ Μυκόνου και σε ακόμη οκτώ υποκαταστήματα ΙΚΑ.

Ευτυχώς τελευταία γίνεται καλή δουλειά, ξεσκεπάζονται πολλά και επίσης, η αστυνομία κάνει τώρα πολύ καλύτερα τη δουλειά της.

Καθημερινά έχουμε συλλήψεις κακοποιών, ληστών, παράνομων και μεγαλοοφειλετών του δημοσίου.

Έχουμε ακόμη εξιχνιάσεις ανθρωποκτονιών, ληστειών, κλοπών και άλλων αξιόποινων πράξεων σε… αφθονία!

Αξίζει ένα ΕΥΓΕ στην ΕΛ.ΑΣ.

Υ.Γ. 3

Ο αλήστου μνήμης κ. Γιάννης Ραγκούσης δεν εννοεί να καθήσει… φρόνιμος. Όλο και κάτι κάνει και μας αναγκάζει να τον… περιποιούμεθα ιδιαιτέρως.

Προφανώς το παίζει μεγάλο ηγετικό στέλεχος τώρα τελευταία! Γι’ αυτό, αντί να ασχοληθεί με τα… ανύπαρκτα καθήκοντά και τις μηδενικές αρμοδιότητές του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ως υπουργός αναπληρωτής, ασχολείται με τη σύνταξη «Κειμένου θέσεων για την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ», για την διάλυση του οποίου είναι ένας από τους μεγάλους υπεύθυνους!

Ο Θεός να φυλάει το κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας!

Ο Θεός να το φυλάει και να το προστατεύει για να μην κάνει ο Ραγκούσης τα υπολείμματά του… «Καλλικράτη Νο 2».

Συνιστά το «πολιτικό του ρεύμα», όπως το ονομάζει :

-Κατάργηση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.

-Μείωση των βουλευτών σε 200.

-Άνοιγμα των επαγγελμάτων (Αυτός επί υπουργίας του γιατί δεν τα άνοιξε και τα έκανε «μπάχαλο»;)